Salme 112

1 Halleluja! Salig er den, der frygter Herren og ret har lyst til hans bud!

Övgüler sunun RAB'be! Ne mutlu RAB'den korkan insana, O'nun buyruklarından büyük zevk alana!

2 Hans Æt bliver mægtig på Jord, den oprigtiges Slægt velsignes;

Soyu yeryüzünde güç kazanacak, Doğruların kuşağı kutsanacak.

3 Velstand og Rigdom er i hans Hus, hans Retfærdighed varer evindelig.

Bolluk ve zenginlik eksilmez evinden, Sonsuza dek sürer doğruluğu.

4 For den oprigtige oprinder Lys i Mørke; han er mild, barmhjertig retfærdig.

Karanlıkta ışık doğar dürüstler için, Lütfeden, sevecen, doğru insanlar için.

5 Salig den, der ynkes og låner ud og styrer sine Sager med Ret;

Ne mutlu eli açık olan, ödünç veren, İşlerini adaletle yürüten insana!

6 thi han rokkes aldrig i Evighed, den retfærdige ihukommes for evigt;

Asla sarsılmaz, Sonsuza dek anılır doğru insan.

7 han frygter ikke for onde Tidender, hans Hjerte er trøstigt i Tillid, til HERREN;

Kötü haberden korkmaz, Yüreği sarsılmaz, RAB'be güvenir.

8 fast er hans Hjerte og uden Frygt, indtil han skuer sine Fjender med Fryd;

Gözü pektir, korku nedir bilmez, Sonunda düşmanlarının yenilgisini görür.

9 til fattige deler han rundhåndet ud, hans Retfærdighed varer evindelig; med Ære løfter hans Horn sig.

Armağanlar dağıttı, yoksullara verdi; Doğruluğu sonsuza dek kalıcıdır, Gücü ve saygınlığı artar.

10 Den gudløse ser det og græmmer sig, skærer Tænder og går til Grunde; de gudløses Attrå bliver til intet.

Kötü kişi bunu görünce kudurur, Dişlerini gıcırdatır, kendi kendini yer, bitirir. Kötülerin dileği boşa çıkar.