Salme 109
1 (Til Sangmesteren. Af David. En Salme.) Du min Lovsangs Gud, vær ej tavs!
| بۆ سەرۆکی کۆمەڵی مۆسیقاژەنان، زەبوورێکی داود. ئەی خودایە، ئەوەی ستایشت دەکەم، بێدەنگ مەبە، |
2 Thi en gudløs, svigefuld Mund har de åbnet imod mig, taler mig til med Løgntunge,
| چونکە دەمی بەدکار و دەمی فریودەر لێم کراونەتەوە، بە زمانی درۆ قسەم لەسەر دەکەن. |
3 med hadske Ord omringer de mig og strider imod mig uden Grund;
| بە قسەی ڕقەوە دەوریان گرتووم، بەبێ هۆ لە دژم دەجەنگن. |
4 til Løn for min Kærlighed er de mig fjendske, skønt jeg er idel Bøn;
| لە جیاتی خۆشەویستییەکەم دژایەتیم دەکەن، بەڵام من نوێژم کردووە. |
5 de gør mig ondt for godt, gengælder min Kærlighed med Had.
| لە پاداشتی چاکە خراپەم لەگەڵ دەکەن، ڕقیش لە پاداشتی خۆشەویستیم. |
6 Straf ham for hans Gudløshed, lad en Anklager stå ved hans højre,
| بەدکارێکی لەسەر دابنێ، با سکاڵاکار لەلای ڕاستیەوە ڕاوەستێت. |
7 lad ham gå dømt fra Retten, hans Bøn blive regnet for Synd;
| با لە دادگایی تاوانبار بکرێت، با نوێژی بۆی بە گوناه دابنرێت. |
8 hans Livsdage blive kun få, hans Embede tage en anden;
| با ڕۆژگاری کورت بێت، یەکێکی دیکە ئەرکەکەی ئەو وەربگرێت! |
9 hans Børn blive faderløse, hans Hustru vorde Enke;
| با کوڕەکانی هەتیو بن، ژنی بێوەژن بێت. |
10 hans Børn flakke om og tigge, drives bort fra et øde Hjem;
| با کوڕەکانی سەرگەردان بن و سواڵ بکەن، لە ماڵە کاولەکانیان دەربکرێن. |
11 Ågerkarlen rage efter alt, hvad han har, og fremmede rane hans Gods;
| با هەرچی هەیەتی خاوەن قەرز بیبات، بێگانەش بەری ڕەنجی تاڵان بکەن. |
12 ingen være langmodig imod ham, ingen ynke hans faderløse;
| با کەس نەبێت دەستی خۆشەویستی بۆ درێژ بکات، کەس نەبێت دڵی بە هەتیوەکانی بسووتێت! |
13 hans Afkom gå til Grunde, hans Navn slettes ud i næste Slægt:
| با نەوەکانی ببڕێتەوە، ناوی لە نەوەی داهاتوو بسڕێتەوە! |
14 lad hans Fædres Skyld ihukommes hos HERREN, lad ikke hans Moders Synd slettes ud,
| با تاوانەکانی باوباپیرانی بخرێنە بەردەم یەزدان، با گوناهەکانی دایکی نەسڕێنەوە! |
15 altid være de, HERREN for Øje; hans Minde vorde udryddet af Jorden,
| با هەمیشە لەبەردەم یەزدان بن هەتا یادیان لەسەر زەوی ببڕێتەوە! |
16 fordi det ej faldt ham ind at vise sig god, men han forfulgte den arme og fattige og den, hvis Hjerte var knust til Døde;
| لەبەر ئەوەی بیری نەکردەوە کە خۆشەویستی نەگۆڕ بنوێنێت، بەڵکو کەسی هەژار و نەدار و دڵشکاوی ڕاوناوە و کوشتووە. |
17 han elsked Forbandelse, så lad den nå ham; Velsignelse yndede han ikke, den blive ham fjern!
| حەزی لە نەفرەت لێکردن بوو، با بۆی بێت! دڵشاد نەبوو بە داوای بەرەکەت بۆ کردن، با لێی دووربکەوێتەوە! |
18 Han tage Forbandelse på som en Klædning, den komme som Vand i hans Bug, som Olie ind i hans Ben;
| نەفرەتی وەک کراس لەبەرکردبوو، وەک ئاو چووە ناو لەشی، وەک ڕۆن چووە ناو ئێسقانەکانی. |
19 den blive en Dragt, han tager på, et Bælte, han altid bærer!
| با وەک بەرگێک بێ لە خۆی بیپێچێتەوە، هەمیشە وەک پشتێنێک بێ لە خۆی بیبەستێت! |
20 Det være mine Modstanderes Løn fra HERREN, dem, der taler ondt mod min Sjæl.
| با ئەمە کرێی یەزدان بێت بۆ سکاڵاکارانم، ئەوانەی بە خراپە لە دژی من دەدوێن. |
21 Men du, o HERRE, min Herre, gør med mig efter din Godhed og Nåde, frels mig for dit Navns Skyld!
| بەڵام تۆ ئەی یەزدانی پەروەردگار، لە پێناوی ناوی خۆت چاکەم لەگەڵ بکە، دەربازم بکە، چونکە خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت چاکە. |
22 Thi jeg er arm og fattig, mit Hjerte vånder sig i mig;
| لەبەر ئەوەی من هەژار و نەدارم، دڵم لە ناخمدا بریندارە. |
23 som Skyggen, der hælder, svinder jeg bort, som Græshopper rystes jeg ud;
| وەک سێبەری ئێوارە دەڕۆم، وەک کوللە هەڵدەوەرێم. |
24 af Faste vakler mine Knæ, mit Kød skrumper ind uden Salve;
| ئەژنۆم شل بووە لەبەر ڕۆژووگرتن، لەشم لاواز بووە لە کەمی چەوری. |
25 til Spot for dem er jeg blevet, de ryster på Hovedet, når de
| بووم بە سووکایەتی بۆیان، دەمبینن سەر بادەدەن. |
26 Hjælp mig, HERRE min Gud, frels mig efter din Miskundhed,
| ئەی یەزدان، خودای من، یارمەتیم بدە، بەگوێرەی خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت ڕزگارم بکە. |
27 så de sander, det var din Hånd, dig, HERRE, som gjorde det!
| با بزانن کە ئەمە دەستی تۆیە، ئەی یەزدان، کە تۆ ئەمەت کردووە. |
28 Lad dem forbande, du vil velsigne, mine uvenner vorde til Skamme, din Tjener glæde sig;
| ئەوان نەفرەت دەکەن، بەڵام تۆ بەرەکەت دەدەیت، هەستان و شەرمەزار بوون، بەڵام خزمەتکاری تۆ دڵخۆش بوو. |
29 lad mine Fjender klædes i Skændsel, iføres Skam som en Kappe!
| با سکاڵاکارانم بەرگی نامەردی بکەنە بەر، با شەرمەزاری وەک کەوا لە خۆیان بئاڵێنن. |
30 Med min Mund vil jeg højlig takke HERREN, prise ham midt i Mængden;
| بە دەمی خۆم زۆر سوپاسی یەزدان دەکەم، لەنێو خەڵکێکی زۆر ستایشی دەکەم، |
31 thi han står ved den fattiges højre at fri ham fra dem, der dømmer hans Sjæl.
| چونکە ئەو لە دەستەڕاستی نەدار ڕادەوەستێت، بۆ ڕزگارکردنی لەوانەی حوکمی بەسەردا دەدەن. |
