Salme 109
1 (Til Sangmesteren. Af David. En Salme.) Du min Lovsangs Gud, vær ej tavs!
Dios nga akong gidayeg, ayaw intawon pagpakahilom.
2 Thi en gudløs, svigefuld Mund har de åbnet imod mig, taler mig til med Løgntunge,
Kay ang daotan ug limbongan mihasmag kanako; nagsulti (sila) ug bakak batok kanako.
3 med hadske Ord omringer de mig og strider imod mig uden Grund;
Gilibotan nila ako ug nagsulti ug dulumtanong mga butang, ug mihasmag (sila) kanako nga walay hinungdan.
4 til Løn for min Kærlighed er de mig fjendske, skønt jeg er idel Bøn;
Isip balos sa akong gugma ila akong gidaot, apan nag-ampo ako alang kanila.
5 de gør mig ondt for godt, gengælder min Kærlighed med Had.
Gibalosan nila ako ug daotan alang sa maayo, ug ilang gidumtan ang akong gugma.
6 Straf ham for hans Gudløshed, lad en Anklager stå ved hans højre,
Pagpili ug daotan nga tawo ibabaw niini nga mga kaaway sama niining mga tawhana; pagpili ug tigpamasangil nga mobarog sa iyang tuong kamot.
7 lad ham gå dømt fra Retten, hans Bøn blive regnet for Synd;
Sa dihang gihukman na siya, hinaot nga makaplagan siyang sad-an; hinaot nga ang iyang pag-ampo isipon nga makasasala.
8 hans Livsdage blive kun få, hans Embede tage en anden;
Hinaot nga mamubo ang iyang mga adlaw; hinaot nga adunay laing tawo nga mopuli sa iyang katungdanan.
9 hans Børn blive faderløse, hans Hustru vorde Enke;
Hinaot nga ang iyang mga anak mailo, ug hinaot ang iyang asawa mabiyuda.
10 hans Børn flakke om og tigge, drives bort fra et øde Hjem;
Hinaot nga ang iyang mga anak maglatagaw ug magpakiluoy, manglimos sa ilang pagbiya sa ilang nagun-ob nga panimalay.
11 Ågerkarlen rage efter alt, hvad han har, og fremmede rane hans Gods;
Hinaot nga ang tanan nga iyang gipanag-iyahan sakmiton sa iyang nautangan; hinaot nga ang mga dumuduong mokawat sa tanan niyang abot.
12 ingen være langmodig imod ham, ingen ynke hans faderløse;
Hinaot nga walay usa nga maluoy kaniya; hinaot nga walay maluoy sa nailo niya nga mga anak.
13 hans Afkom gå til Grunde, hans Navn slettes ud i næste Slægt:
Hinaot ang iyang mga anak mangawala; hinaot nga ang ilang ngalan mawagtang sa sunod nga kaliwatan.
14 lad hans Fædres Skyld ihukommes hos HERREN, lad ikke hans Moders Synd slettes ud,
Hinaot nga ang sala sa iyang katigulangan mahisgotan ngadto kang Yahweh; hinaot nga ang sala sa iyang inahan dili malimtan.
15 altid være de, HERREN for Øje; hans Minde vorde udryddet af Jorden,
Hinaot nga ang ilang pagkasad-an magpabilin kanunay kang Yahweh; hinaot nga wagtangon ni Yahweh ang ilang panumdoman gikan sa kalibotan.
16 fordi det ej faldt ham ind at vise sig god, men han forfulgte den arme og fattige og den, hvis Hjerte var knust til Døde;
Hinaot nga buhaton kini ni Yahweh tungod kay kining tawhana wala nagpakabana sa pagpakita sa matinud-anon nga kasabotan, apan hinuon gidaogdaog ang makaluluoy, ang mga nanginahanglan ug ang naluyahan sa kasingkasing hangtod mamatay.
17 han elsked Forbandelse, så lad den nå ham; Velsignelse yndede han ikke, den blive ham fjern!
Kalipay niya ang pagpanunglo; hinaot nga mobalik kini ngadto kaniya. Gidumtan niya ang panalangin; hinaot nga walay panalangin nga moabot kaniya.
18 Han tage Forbandelse på som en Klædning, den komme som Vand i hans Bug, som Olie ind i hans Ben;
Iyang gisul-oban ang iyang kaugalingon sa pagpanunglo sama nga iya kining bisti, ug ang iyang tunglo moabot sa kinahiladman sa iyang pagkatawo sama sa tubig, sama sa lana ngadto sa iyang kabukogan.
19 den blive en Dragt, han tager på, et Bælte, han altid bærer!
Hinaot nga ang iyang mga tunglo mahisama sa bisti nga iyang gisul-ob aron nga motabon kaniya, sama sa bakos nga kanunay niyang gisul-ob.
20 Det være mine Modstanderes Løn fra HERREN, dem, der taler ondt mod min Sjæl.
Hinaot nga mao kini ang ganti sa mga nagpasangil kanako gikan kang Yahweh, alang niadtong nagsulti ug daotan batok kanako.
21 Men du, o HERRE, min Herre, gør med mig efter din Godhed og Nåde, frels mig for dit Navns Skyld!
Yahweh akong Ginoo, tagda ako uban ang kaluoy alang sa imong ngalan. Tungod kay ang imong matinud-anon nga kasabotan maayo, luwasa ako.
22 Thi jeg er arm og fattig, mit Hjerte vånder sig i mig;
Kay gidaogdaog ako ug nanginahanglan, ug samdan ang akong kasingkasing nganhi kanako.
23 som Skyggen, der hælder, svinder jeg bort, som Græshopper rystes jeg ud;
Nagakahanaw ako sama sa anino sa kagabhion; ginapalidpalid ako sama sa dulon.
24 af Faste vakler mine Knæ, mit Kød skrumper ind uden Salve;
Ang akong mga tuhod nangaluya tungod sa pagpuasa. Bukog na lang ako ug panit.
25 til Spot for dem er jeg blevet, de ryster på Hovedet, når de
Gilibak ako sa mga nagpasangil kanako; sa dihang makita nila ako, naglingolingo (sila)
26 Hjælp mig, HERRE min Gud, frels mig efter din Miskundhed,
Tabangi ako, Yahweh nga akong Dios; luwasa ako pinaagi sa imong matinud-anon nga kasabotan.
27 så de sander, det var din Hånd, dig, HERRE, som gjorde det!
Hinaot masayran nila nga imo kining buhat, nga ikaw, Yahweh, ang nagbuhat niini.
28 Lad dem forbande, du vil velsigne, mine uvenner vorde til Skamme, din Tjener glæde sig;
Bisan kung ila akong gitunglo, palihog panalangini ako; sa dihang mohasmag (sila) kanako, hinaot nga maulawan (sila) apan hinaot nga ang imong sulugoon magmaya.
29 lad mine Fjender klædes i Skændsel, iføres Skam som en Kappe!
Hinaot nga ang akong mga kaaway magabisti sa kaulawan; hinaot sul-obon nila ang kaulaw sama sa kupo.
30 Med min Mund vil jeg højlig takke HERREN, prise ham midt i Mængden;
Sa akong baba pasalamatan ko pag-ayo si Yahweh; dayegon ko siya taliwala sa panon sa katawhan.
31 thi han står ved den fattiges højre at fri ham fra dem, der dømmer hans Sjæl.
Tungod kay mobarog siya sa tuong kamot sa nanginahanglan, aron luwason siya sa mga naghukom kaniya.
