Salme 107
1 Halleluja! Lov Herren, thi han er god, thi hans Miskundhed varer evindelig!
Vongai Jehovha, nokuti akanaka; rudo rwake runogara nokusingaperi.
2 Så skal HERRENs genløste sige, de, han løste af Fjendens Hånd
Vakadzikinurwa naJehovha ngavadaro, vaakadzikinura muruoko rwomuvengi,
3 og samlede ind fra Landene, fra Øst og Vest, fra Nord og fra Havet.
avo vaakaunganidza kubva panyika dzose, kubva kumabvazuva nokumavirira, nokumusoro nezasi.
4 I den øde Ørk for de vild, fandt ikke Vej til beboet By,
Vamwe vakadzungaira murenje nomugwenga, vachishayiwa nzira yokuenda kuguta kwavangagara.
5 de led både Sult og Tørst, deres Sjæl var ved at vansmægte;
Vakava nenzara nenyota, uye upenyu hwavo hwakanga hwoparara.
6 men de råbte til HERREN i Nøden, han frelste dem at deres Trængsler
Ipapo vakachema kuna Jehovha pakutambudzika kwavo, akavarwira pakutambura kwavo.
7 og førte dem ad rette Vej, så de kom til beboet By.
Akavafambisa nenzira yakarurama kuenda kuguta ravaizogara.
8 Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn.
Vanhu ngavavonge Jehovha nokuda kworudo rwake rusingaperi, uye nokuda kwamabasa anoshamisa aakavaitira,
9 Thi han mættede den vansmægtende Sjæl og fyldte den sultne med godt.
nokuti anogutsa vane nyota, uye vane nzara anovazadza nezvakanaka.
10 De sad i Mulm og Mørke, bundne i pine og Jern,
Vamwe vakagara murima nokusurikirwa kwakadzama, vari vasungwa vanotambudzika muzvisungo zvamatare,
11 fordi de havde stået Guds Ord imod og ringeagtet den Højestes Råd.
nokuti vakanga vamukira mashoko aMwari uye vakazvidza kurayira kweWokumusoro-soro.
12 Deres Hjerte var knuget af Kummer, de faldt, der var ingen, som hjalp;
Saka akaita kuti vashande zvinorwadza; vakagumburwa, uye pakanga pasina anovabatsira.
13 men de råbte til HERREN i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,
Ipapo vakachema kuna Jehovha pakutambudzika kwavo, uye akavaponesa pakutambura kwavo.
14 førte dem ud af Mørket og Mulmet og sønderrev deres Bånd.
Akavabudisa murima nomukusviba kwakadzika dzika, uye akadambura ngetani dzavo.
15 Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn.
Vanhu ngavavonge Jehovha nokuda kworudo rwake rusingaperi, uye namabasa ake anoshamisa aakavaitira,
16 Thi han sprængte Døre af Kobber og sønderslog Slåer af Jern.
nokuti anopwanya masuo endarira, uye akagura mazariro esimbi.
17 De sygnede hen for Synd og led for Brødes Skyld,
Vamwe vakava mapenzi nokuda kwenzira dzavo dzokumukira, uye vakatambudzwa kwazvo nokuda kwezvakaipa zvavo.
18 de væmmedes ved al Slags Mad, de kom Dødens Porte nær
Vakasema zvokudya zvose, uye vakaswedera pamasuo orufu.
19 men de råbte til Herren i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,
Ipapo vakachema kuna Jehovha pakutambudzika kwavo, uye akavaponesa pakutambura kwavo.
20 sendte sit Ord og lægede dem og frelste deres Liv fra Graven.
Akatuma shoko rake uye akavaporesa; akavanunura kubva paguva.
21 Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn
Vanhu ngavavonge Jehovha nokuda kworudo rwake rusingaperi, uye namabasa ake anoshamisa aakavaitira.
22 og ofre Lovprisningsofre og med Jubel forkynnde hans Gerninger.
Ngavabayire zvibayiro zvokuvonga, uye vareve zvamabasa ake nenziyo dzomufaro.
23 De for ud på Havet i Skibe, drev Handel på vældige Vande,
Vamwe vakafamba rwendo pagungwa nezvikepe; vakanga vari vashambadziri pamvura zhinji.
24 blev Vidne til HERRENs Gerninger, hans Underværker i Dybet;
Vakaona mabasa aJehovha, mabasa ake anoshamisa pakadzika.
25 han bød, og et Stormvejr rejste sig, Bølgerne tårnedes op;
Nokuti akataura uye akamutsa dutu rikasimudza mafungu.
26 mod Himlen steg de, i Dybet sank de, i Ulykken svandt deres Mod;
Vakaenda kumusoro kumatenga vakaendawo pasi kwakadzika; mukutambudzika kwavo kushinga kwavo kwakanyongodeka.
27 de tumled og raved som drukne, borte var al deres Visdom;
Vakandeya vakadzedzereka savanhu vadhakwa; vakasvika pakupererwa namazano.
28 men de råbte til HERREN i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,
Ipapo vakachema kuna Jehovha pakutambudzika kwavo, uye akavabudisa pakutambura kwavo.
29 skiftede Stormen til Stille, så Havets Bølger tav;
Akanyaradza dutu remhepo nezevezeve; mafungu egungwa akanyarara kuti mwiro.
30 og glade blev de, fordi det stilned; han førte dem til Havnen, de søgte.
Vakafara parakadzikama, uye akavatungamirira kwakachengetedzeka kwavaida.
31 Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn,
Vanhu ngavavonge Jehovha nokuda kworudo rwake rusingaperi, uye namabasa ake anoshamisa aakaitira vanhu.
32 ophøje ham i Folkets Forsamling og prise ham i de Ældstes Kreds!
Ngavamukudze paungano yavanhu, uye vamurumbidze pagungano ramakurukota.
33 Floder gør han til Ørken og Kilder til øde Land,
Akashandura nzizi dzikava gwenga, hova dzinoerera dzikava nyika ine nyota,
34 til Saltsteppe frugtbart Land for Ondskabens Skyld hos dem, som - bor der.
uye nyika yezvibereko ikava gwenga romunyu, nokuda kwezvakaipa zvavaigaramo.
35 Ørken gør han til Vanddrag, det tørre Land til Kilder;
Akashandura gwenga rikava madziva emvura, nenyika yakaoma ikava zvitubu zvinoerera;
36 der lader han sultne bo, så de grunder en By at bo i,
ndipo paakagarisa vane nzara, uye vakavaka guta ravangagara.
37 tilsår Marker og planter Vin og høster Afgrødens Frugt.
Vakadyara minda, uye vakasima minda yemizambiringa, ikabereka mukohwo wakanaka;
38 Han velsigner dem, de bliver mange, han lader det ikke skorte på Kvæg.
akavaropafadza, uye akavawanza zvikuru, uye haana kutendera zvipfuwo zvavo kuparara.
39 De bliver få og segner under Modgangs og Kummers Tryk,
Ipapo vakava vashoma, uye vakaninipiswa vakadzvinyirirwa, nenjodzi uye nokusuwa;
40 han udøser Hån over Fyrster og lader dem rave i vejløst Øde.
iye anodurura kuzvidzwa pamusoro pamakurukota, akaita kuti vadzungaire musango risina nzira.
41 Men han løfter den fattige op af hans Nød og gør deres Slægter som Hjorde;
Akasimudza vanoshayiwa kubva mukutambudzika kwavo, uye akawedzera mhuri dzavo samapoka amakwai.
42 de oprigtige ser det og glædes, men al Ondskab lukker sin Mund.
Vakarurama vanozviona vagofara, asi vakaipa vose vanodzivirwa miromo yavo.
43 Hvo som er viis, han mærke sig det og lægge sig HERRENs Nåde på Sinde!
Ani naani akachenjera ngaachengete zvinhu izvi, uye arangarire rudo rukuru rwaJehovha.
