Salme 106
1 Halleluja! Lov Herren, thi han er god, thi hans miskundhed varer evindelig!
| سپاس بر خداوند! خداوند را سپاس گویید، زیرا او نیکوست و محبتش ابدی. |
2 Hvo kan opregne Herrens vældige gerninger, finde ord til at kundgøre al hans pris?
| کیست که بتواند تمام کارهای بزرگی را که خداوند انجام داده است بیان کند و شکر و سپاس او را آنچنان که باید و شاید، بجا آورد؟ |
3 Salige de, der holder på ret, som altid øver retfærdighed!
| خوشا به حال آنانی که با انصاف هستند و همیشه آنچه را راست است انجام می‌دهند. |
4 Husk os, Herre, når dit folk finder nåde, lad os få godt af din frelse,
| ای خداوند، هنگامی که بر قوم خود رحمت می‌فرمایی و آنها را نجات می‌دهی مرا نیز به یاد آور و نجات بده تا سعادت برگزیدگان تو را ببینم و با قوم تو شادی کنم و در فخر آنها شریک باشم. |
5 at vi må se dine udvalgtes lykke, glæde os ved dit folks glæde og med din arvelod prise vor lykke!
6 Vi syndede som vore Fædre, handlede ilde og gudløst.
| ما نیز مانند اجداد خود گناه کرده‌ایم؛ شرور و بدکار بوده‌ایم. |
7 Vore Fædre i Ægypten ænsede ej dine Undere, kom ikke din store Miskundhed i Hu, stod den Højeste imod ved det røde Hav.
| اجدادمان معجزات تو را در مصر درک ننمودند. آنها محبتهای تو را فراموش کردند و در کنار دریای سرخ از اطاعت تو سر باز زدند. |
8 Dog frelste han dem for sit Navns Skyld, for at gøre sin Vælde kendt;
| اما تو، به خاطر نام خود، آنها را نجات دادی و بدین وسیله قدرت خود را آشکار ساختی. |
9 han trued det røde Hav, og det tørrede ud, han førte dem gennem Dybet som gennem en Ørk;
| دریای سرخ را امر فرمودی و خشک گردید و بنی‌اسرائیل را هدایت کردی تا از میان دریا که همچون بیابان، خشک شده بود گذر کنند. |
10 han fried dem af deres Avindsmænds Hånd og udløste dem fra Fjendens Hånd;
| آنها را از دست دشمنانشان رهانیدی و آزاد ساختی. |
11 Vandet skjulte dem, som trængte dem, ikke een blev tilbage af dem;
| همه دشمنان آنها در دریا غرق شدند و حتی یکی از آنها نیز زنده نماند. |
12 da troede de på hans Ord og kvad en Sang til hans Pris.
| آنگاه قوم خداوند، به وعده‌های او ایمان آوردند و او را با سرود ستایش کردند. |
13 Men de glemte snart hans Gerninger, biede ej på hans Råd;
| ولی طولی نکشید که معجزاتش را فراموش کردند و بدون مشورت با او به راه خود ادامه دادند. |
14 de grebes af Attrå i Ørkenen, i Ødemarken fristed de Gud;
| آنها با خواسته‌های نفسانی خود، خدا را در صحرا امتحان کردند. |
15 så gav han dem det, de kræved og sendte dem Lede i Sjælen.
| خدا هم آنچه را که خواستند به ایشان داد، ولی آنها را به بیماری سختی مبتلا ساخت. |
16 De bar Avind mod Moses i Lejren, mod Aron, HERRENs hellige;
| بنی‌اسرائیل در صحرا به موسی و هارون، پیشوایان برگزیده خداوند، حسد بردند. |
17 Jorden åbned sig, slugte Datan, lukked sig over Abirams Flok;
| آنگاه زمین دهان گشود و «داتان» و «ابیرام» را با خاندانشان فرو برد، |
18 Ilden rasede i deres Flok, Luen brændte de gudløse op.
| و آتش از آسمان بر طرفداران ایشان افروخته شد و آن مردم شرور را سوزانید. |
19 De lavede en Kalv ved Horeb og tilbad det støbte Billed;
| بنی‌اسرائیل در دامنه کوه سینا بُتی گوساله شکل از طلا ساختند و آن را پرستش کردند. |
20 de byttede deres Herlighed bort for et Billed af en Okse, hvis Føde er Græs;
| آنها به جای عبادت خدای پرجلال، مجسمه گاو را پرستش نمودند. |
21 de glemte Gud, deres Frelser, som øvede store Ting i Ægypten,
| آنها خدای نجات دهنده خود را خوار شمردند و کارهای شگفت‌انگیز او را در مصر سرزمین حام و دریای سرخ فراموش کردند. |
22 Undere i Kamiternes Land, frygtelige Ting ved det røde Hav.
23 Da tænkte han på at udrydde dem, men Moses, hans udvalgte Mand, stilled sig i Gabet for hans Åsyn for at hindre, at hans Vrede lagde øde.
| آنگاه خداوند خواست ایشان را هلاک کند، ولی خادم برگزیده او موسی به شفاعت برخاست و التماس نمود که از نابود کردن آنها بگذرد. |
24 De vraged det yndige Land og troede ikke hans Ord,
| بنی‌اسرائیل نمی‌خواستند وارد سرزمین موعود شوند، چون به وعده خدا که گفته بود آن زمین را به ایشان می‌دهد، ایمان نداشتند. |
25 men knurrede i deres Telte og hørte ikke på HERREN;
| آنها در خیمه‌های خود پیوسته غرغر می‌کردند و به دستورهای خداوند گوش نمی‌دادند. |
26 da løfted han Hånden og svor at lade dem falde i Ørkenen,
| از این رو، خداوند خواست ایشان را در صحرا نابود کند، |
27 splitte deres Sæd blandt Folkene, sprede dem rundt i Landene.
| و فرزندانشان را در سرزمینهای بیگانه پراکنده و آواره سازد. |
28 De holdt til med Ba'al-Peor og åd af de dødes Ofre;
| بنی‌اسرائیل در «فغور» به پرستش بت بعل پرداختند و از گوشت قربانیهایی که به بتهای بی‌جان تقدیم می‌شد، خوردند. |
29 de krænked ham med deres Gerninger, og Plage brød løs iblandt dem.
| با این رفتار خود، خشم خداوند را برانگیختند که به سبب آن بیماری وبا دامنگیر آنها شد. |
30 Da stod Pinehas frem og holdt Dom, og Plagen blev bragt til at standse,
| آنگاه «فینحاس» برخاسته، افراد مقصر را مجازات نمود و وبا قطع گردید. |
31 og det regnedes ham til Retfærdighed fra Slægt til Slægt, evindelig.
| این کار نیک فینحاس در نزد خدا هرگز فراموش نخواهد شد و تمام نسلها او را به نیکی یاد خواهند کرد. |
32 De vakte hans Vrede ved Meribas Vand, og for deres Skyld gik det Moses ilde;
| بنی‌اسرائیل در کنار چشمهٔ «مریبه»، خداوند را خشمگین ساختند، چنانکه حتی موسی به خاطر آنها از ورود به سرزمین کنعان محروم شد. |
33 thi de stod hans Ånd imod, og han talte uoverlagte Ord.
| زیرا چنان موسی را به ستوه آوردند که او غضبناک شده، سخن ناشایست به زبان راند. |
34 De udryddede ikke de Folk, som HERREN havde sagt, de skulde,
| آنها، قومهایی را که خداوند گفته بود از بین ببرند، نکشتند، |
35 med Hedninger blandede de sig og gjorde deres Gerninger efter;
| بلکه با آنها وصلت نمودند و از کارهای بد ایشان پیروی کردند. |
36 deres Gudebilleder dyrkede de, og disse blev dem en Snare;
| بتهای آنها را پرستش نمودند و با این کار، خود را محکوم به مرگ کردند. |
37 til Dæmonerne ofrede de, og det både Sønner og Døtre;
| اسرائیلی‌ها، پسران و دختران خود را برای بتها قربانی کردند. |
38 de udgød uskyldigt Blod, deres Sønners og Døtres Blod, som de ofred til Kana'ans Guder, og Landet blev smittet ved Blod;
| خون فرزندان بی‌گناه خود را برای بتهای کنعان ریختند و زمین موعود را با خون آنها ناپاک ساختند. |
39 de blev urene ved deres Gerninger, bolede ved deres idrætter.
| با این کارها، خود را آلوده کردند و به خدا خیانت ورزیدند. |
40 Da blev HERREN vred på sit Folk og væmmedes ved sin Arv;
| بنابراین، خشم خداوند بر بنی‌اسرائیل افروخته شد و او از آنها بیزار گردید. |
41 han gav dem i Folkenes Hånd, deres Avindsmænd blev deres Herrer;
| آنها را به دست قومهایی که از ایشان نفرت داشتند، سپرد تا بر آنها حکمرانی کنند. |
42 deres Fjendervoldte dem Trængsel, de kuedes under deres Hånd.
| دشمنانشان بر آنها ظلم کردند و ایشان را خوار و ذلیل ساختند. |
43 Han frelste dem Gang på Gang, men de stod egensindigt imod og sygnede hen i Brøden;
| خداوند بارها بنی‌اسرائیل را از دست دشمنانشان نجات بخشید، ولی آنها هر بار بر ضد او شوریدند و در گناهان خود بیشتر غرق شدند. |
44 dog så han til dem i Trængslen, så snart han hørte dem klage;
| با وجود این، هنگامی که فریاد برآوردند، خداوند به داد ایشان رسید و به درماندگی آنها توجه نمود. |
45 han kom sin Pagt i Hu og ynkedes efter sin store Miskundhed;
| او وعده‌ای را که به ایشان داده بود، به یاد آورد و به سبب محبت فراوانش، آنها را مجازات نکرد. |
46 han lod dem finde Barmhjertighed hos alle, der tog dem til Fange.
| او دل اسیرکنندگان آنها را به رقت آورد تا به آنها رحم کنند. |
47 Frels os, HERRE vor Gud, du samle os sammen fra Folkene, at vi må love dit hellige Navn, med Stolthed synge din Pris.
| ای یهوه، خدای ما، ما را نجات ده. ما را از میان قومها جمع کن، تا نام مقدّس تو را سپاس گوییم و در ستایش تو فخر کنیم. |
48 Lovet være HERREN, Israels Gud, fra Evighed og til Evighed! Og alt Folket svare Amen!
| متبارک باد یهوه، خدای اسرائیل، از ازل تا ابد. و همه مردم بگویند «آمین!» سپاس بر خداوند! |
