Salme 106
1 Halleluja! Lov Herren, thi han er god, thi hans miskundhed varer evindelig!
Idaydayawyo ni Yahweh. Agyamankayo kenni Yahweh ta naimbag isuna, ta agtalinaed iti agnanayon ti kinapudnona iti tulagna.
2 Hvo kan opregne Herrens vældige gerninger, finde ord til at kundgøre al hans pris?
Siasino ti makabael a mangbilang kadagiti mannakabalin nga aramid ni Yahweh wenno mangipakaammo a naan-anay kadagiti amin nga aramidna a rumbeng a bigbigen?
3 Salige de, der holder på ret, som altid øver retfærdighed!
Nagasat dagiti agaramid iti maiparbeng, ken dagiti kanayon a nalinteg dagiti aramidda.
4 Husk os, Herre, når dit folk finder nåde, lad os få godt af din frelse,
Lagipennak O Yahweh, inton ipakitam ti kinaimbagmo kadagiti tattaom; tulungannak inton isalakanmo ida.
5 at vi må se dine udvalgtes lykke, glæde os ved dit folks glæde og med din arvelod prise vor lykke!
Ket makitakto ti panagdur-as dagiti pinilim, agrag-oak gapu iti kinaragsak ti nasionmo, ken agpasindayagak a kadua dagiti tawidmo.
6 Vi syndede som vore Fædre, handlede ilde og gudløst.
Nagbasolkami a kas kadagiti kapuonanmi; nagbiddutkami ken nakaaramidkami iti dakes.
7 Vore Fædre i Ægypten ænsede ej dine Undere, kom ikke din store Miskundhed i Hu, stod den Højeste imod ved det røde Hav.
Saan a naragsakan dagiti ammami kadagiti nakaskasdaaw nga aramidmo idiay Egipto; saanda nga inkaskaso dagiti adu nga aramidmo kas panangipakitam iti kinapudnom iti tulagmo; nagsukirda iti kaaddada idiay baybay, ti baybay dagiti Runo.
8 Dog frelste han dem for sit Navns Skyld, for at gøre sin Vælde kendt;
Nupay kasta, insalakanna ida gapu iti naganna tapno maiparangarangna ti pannakabalinna.
9 han trued det røde Hav, og det tørrede ud, han førte dem gennem Dybet som gennem en Ørk;
Tinubngarna ti baybay dagiti Runo, ket namagaan daytoy. Ket indalanna ida iti kaadalman, a kas iti let-ang.
10 han fried dem af deres Avindsmænds Hånd og udløste dem fra Fjendens Hånd;
Insalakanna ida manipud iti ima dagiti nanggura kadakuada, ken inispalna ida manipud iti pannakabalin ti kabusor.
11 Vandet skjulte dem, som trængte dem, ikke een blev tilbage af dem;
Ngem linemmes dagiti dandanum dagiti kabusorda; awan ti uray maysa kadakuada iti nakalasat.
12 da troede de på hans Ord og kvad en Sang til hans Pris.
Ket namatida kadagiti sasaona, ken nagkantada iti pagdaydayaw kenkuana.
13 Men de glemte snart hans Gerninger, biede ej på hans Råd;
Ngem nalipatanda a dagus dagiti inaramidna; saanda nga inuray dagiti pagannurotanna.
14 de grebes af Attrå i Ørkenen, i Ødemarken fristed de Gud;
Naaddaanda iti saan a makapnek a panagtarigagay iti makan idiay let-ang, ket sinuotda ti Dios idiay disierto.
15 så gav han dem det, de kræved og sendte dem Lede i Sjælen.
Intedna kadakuada dagiti kiddawda, ngem nangibaon isuna iti sakit a nangparigat kadagiti bagida.
16 De bar Avind mod Moses i Lejren, mod Aron, HERRENs hellige;
Idiay kampo, nagimonda ken Moises kenni Aaron a nasantoan a padi ni Yahweh.
17 Jorden åbned sig, slugte Datan, lukked sig over Abirams Flok;
Nagringngat ti daga ket inallun-onna ni Datan ken ginaburanna dagiti pasurot ni Abiram.
18 Ilden rasede i deres Flok, Luen brændte de gudløse op.
Rimsua ti apuy kadakuada; ket inuram ti apuy dagiti nadangkes.
19 De lavede en Kalv ved Horeb og tilbad det støbte Billed;
Nagaramidda iti baka idiay Horeb ket nagrukbabda iti nahulma a landok nga imahe.
20 de byttede deres Herlighed bort for et Billed af en Okse, hvis Føde er Græs;
Insukatda ti dayag ti Dios iti imahe dagiti baka a magmangan iti ruot.
21 de glemte Gud, deres Frelser, som øvede store Ting i Ægypten,
Nilipatanda ti Dios a Mangisalakanda, a nangaramid kadagiti nakaskasdaaw nga aramid idiay Egipto.
22 Undere i Kamiternes Land, frygtelige Ting ved det røde Hav.
Nangaramid isuna kadagiti nakaskasdaaw a banbanag idiay daga ni Ham ken naindaklan nga aramid idiay baybay dagiti Runo.
23 Da tænkte han på at udrydde dem, men Moses, hans udvalgte Mand, stilled sig i Gabet for hans Åsyn for at hindre, at hans Vrede lagde øde.
Ikeddengna koman ti pannakadadaelda, no saan a bimmallaet ni Moises a pinilina kenkuana idiay naggidiatan tapno pukawen ti ungetna a mangdadael kadakuada.
24 De vraged det yndige Land og troede ikke hans Ord,
Ket inlaksidda ti nadam-eg a daga; saanda a pinati ti karina,
25 men knurrede i deres Telte og hørte ikke på HERREN;
ngem nagtanabutobda kadagiti toldada, ket saanda a nagtulnog kenni Yahweh.
26 da løfted han Hånden og svor at lade dem falde i Ørkenen,
Isu nga ingngatona ti imana ken insapatana kadakuada nga itulokna a matayda idiay disierto,
27 splitte deres Sæd blandt Folkene, sprede dem rundt i Landene.
iwarasna dagiti kaputotanda kadagiti nasion, ken iwarasna ida kadagiti gangannaet a dagdaga.
28 De holdt til med Ba'al-Peor og åd af de dødes Ofre;
Nagrukbabda iti Baal ti Peor ket kinnanda dagiti naidaton kadagiti natay.
29 de krænked ham med deres Gerninger, og Plage brød løs iblandt dem.
Pinaungetda isuna gapu kadagiti tignayda, ket rimsua ti maysa a didigra kadakuada.
30 Da stod Pinehas frem og holdt Dom, og Plagen blev bragt til at standse,
Ket timmakder ni Finees tapno mangiballaet, ket nagsardeng ti didigra.
31 og det regnedes ham til Retfærdighed fra Slægt til Slægt, evindelig.
Naibilang kenkuana daytoy a kas nalinteg nga aramid kadagiti amin a henerasion iti agnanayon.
32 De vakte hans Vrede ved Meribas Vand, og for deres Skyld gik det Moses ilde;
Pinaungetda pay ni Yahweh idiay danum ti Meriba, ket nagsagaba ni Moises gapu kadakuada.
33 thi de stod hans Ånd imod, og han talte uoverlagte Ord.
Pinagsakitda ti nakem ni Moises, ket nagsao isuna a siraranggas.
34 De udryddede ikke de Folk, som HERREN havde sagt, de skulde,
Saanda a dinadael dagiti nasion a kas imbilin ni Yahweh kadakuada,
35 med Hedninger blandede de sig og gjorde deres Gerninger efter;
ngem nakilangenlangenda kadagiti nasion ket nasursoroda dagiti wagas dagitoy
36 deres Gudebilleder dyrkede de, og disse blev dem en Snare;
ken nagrukbabda kadagiti didiosen dagitoy a nasion, nga isu ti nagbalin a palab-og kadakuada.
37 til Dæmonerne ofrede de, og det både Sønner og Døtre;
Indatonda dagiti annakda kadagiti demonio.
38 de udgød uskyldigt Blod, deres Sønners og Døtres Blod, som de ofred til Kana'ans Guder, og Landet blev smittet ved Blod;
Nangpasayasayda iti dara iti awan basolna, ti dara dagiti annakda a lallaki ken babbai, nga indatonda kadagiti didiosen ti Canaan, tinulawanda ti daga babaen iti dara.
39 de blev urene ved deres Gerninger, bolede ved deres idrætter.
Natulawanda babaen kadagiti aramidda; kasda la kadagiti balangkantis kadagiti tignayda.
40 Da blev HERREN vred på sit Folk og væmmedes ved sin Arv;
Isu a nakaunget ni Yahweh kadagiti tattaona, ket linaksidna dagiti bukodna a tattao.
41 han gav dem i Folkenes Hånd, deres Avindsmænd blev deres Herrer;
Inyawatna ida kadagiti nasion, ket inturayan ida dagiti nanggura kadakuada.
42 deres Fjendervoldte dem Trængsel, de kuedes under deres Hånd.
Indadanes ida dagiti kabusorda, ken naikabilda iti panangituray dagitoy.
43 Han frelste dem Gang på Gang, men de stod egensindigt imod og sygnede hen i Brøden;
Adu a daras nga immay isuna tapno tulonganna ida, ngem nagsukirda latta ket naipababada gapu iti bukodda a basol.
44 dog så han til dem i Trængslen, så snart han hørte dem klage;
Nupay kasta, impangagna dagiti pakariribukanda idi immasugda kenkuana.
45 han kom sin Pagt i Hu og ynkedes efter sin store Miskundhed;
Linagipna ti tulagna kadakuada ket naasian isuna gapu iti kinapudnona iti tulagna.
46 han lod dem finde Barmhjertighed hos alle, der tog dem til Fange.
Nagtignay isuna kadagiti nangparmek kadakuada tapno maasida kadakuada.
47 Frels os, HERRE vor Gud, du samle os sammen fra Folkene, at vi må love dit hellige Navn, med Stolthed synge din Pris.
Isalakannakami O Yahweh a Diosmi. Ummongennakami manipud kadagiti nasion tapno makapagyamankami iti nasantoan a naganmo ken ipannakkelmi ti dayawmo.
48 Lovet være HERREN, Israels Gud, fra Evighed og til Evighed! Og alt Folket svare Amen!
Maidaydayaw koma ni Yahweh, ti Dios ti Israel iti agnanayon nga awan inggana. Kinuna amin dagiti tattao, “Amen.” Idaydayawyo ni Yahweh. Maikalima a Libro
