< Salme 105 >
1 Pris Herren, påkald hans navn, gør hans Gerninger kendte blandt Folkeslag!
ヱホバに感謝してその名をよび そのなしたまへる事をもろもろの民輩のなかにしらしめよ
2 Syng og spil til hans Pris, tal om alle hans Undere;
ヱホバにむかひてうたへヱホバを讃うたへ そのもろもろの妙なる事跡をかたれ
3 ros jer af hans hellige Navn, eders Hjerte glæde sig, I, som søger HERREN;
そのきよき名をほこれ ヱホバをたづねもとむるものの心はよろこぶべし
4 spørg efter HERREN og hans magt, søg bestandig hans Åsyn;
ヱホバとその能力とをたづねもとめよ つねにその聖顔をたづねよ
5 kom i Hu de Undere, han gjorde, hans Tegn og hans Munds Domme,
その僕アブラムの裔よヤコブの子輩よ そのえらびたまひし所のものよ そのなしたまへる妙なるみわざと奇しき事跡とその口のさばきとを心にとむれ
6 I, hans Tjener Abrahams Sæd, hans udvalgte, Jakobs Sønner!
その僕アブラムの裔よヤコブの子輩よ そのえらびたまひし所のものよ そのなしたまへる妙なるみわざと奇しき事跡とその口のさばきとを心にとむれ
7 Han, HERREN, er vor Gud, hans Domme når ud over Jorden;
彼はわれらの神ヱホバなり そのみさばきは全地にあり
8 han ihukommer for evigt sin Pagt, i tusind Slægter sit Tilsagn,
ヱホバはたえずその契約をみこころに記たまへり 此はよろづ代に命じたまひし聖言なり
9 Pagten, han slutted med Abraham, Eden, han tilsvor Isak;
アブラハムとむすびたまひし契約イサクに與へたまひし誓なり
10 han holdt den i Hævd som Ret for Jakob, en evig Pagt for Israel,
之をかたくしヤコブのために律法となし イスラエルのためにとこしへの契約となして
11 idet han sagde: "Dig giver jeg Kana'ans Land som eders Arvelod."
言たまひけるは我なんぢにカナンの地をたまひてなんぢらの嗣業の分となさん
12 Da de kun var en liden Hob, kun få og fremmede der,
この時かれらの數おほからず甚すくなくしてかしこにて旅人となり
13 og vandrede fra Folk til Folk, fra et Rige til et andet,
この國よりかの國にゆき この國よりほかの民にゆけり
14 tillod han ingen at volde dem Men, men tugted for deres Skyld Konger
人のかれらを虐ぐるをゆるし給はず かれらの故によりて王たちを懲しめて
15 "Rør ikke mine Salvede, gør ikke mine Profeter ondt!"
宣給くわが受膏者たちにふるるなかれ わが預言者たちをそこなふなかれ
16 Hungersnød kaldte han frem over Landet, hver Brødets Støttestav brød han;
ヱホバは饑饉たを地にまねき 人の杖とする糧をことごとく碎きたまへり
17 han sendte forud for dem en Mand, Josef solgtes som Træl;
又かれらの前にひとりを遣したまへり ヨセフはうられて僕となりぬ
18 de tvang hans Fødder med Lænker, han kom i Lænker af Jern,
かれら足械をもてヨセフの足をそこなひ くろかねの鏈をもてその霊魂をつなげり
19 indtil hans Ord blev opfyldt; ved HERRENs Ord stod han Prøven igennem.
斯てそのことばの驗をうるまでに及ぶ ヱホバのみことば彼をこころみたまへり
20 På Kongens Bud blev han fri, Folkenes Hersker lod ham løs:
王は人をつかはしてこれを解き もろもろの民の長はこれをゆるし
21 han tog ham til Herre for sit Hus, til Hersker over alt sit Gods;
之をその家司となし その財寶をことごとく司どらせ
22 han styred hans Øverster efter sin Vilje og viste hans Ældste til Rette.
その心のままにかの國のきみたちを縛しめ 長老たちに智慧ををしへしむ
23 Og Israel kom til Ægypten, Jakob boede som Gæst i Kamiternes Land.
イスラエルも亦エジプトにゆき ヤコブはハムの地にやどれり
24 Han lod sit Folk blive såre frugtbart og stærkere end dets Fjender;
ヱホバはその民を大にましくはへ之をその敵よりも強くしたまへり
25 han vendte deres Sind til Had mod sit Folk og til Træskhed imod sine Tjenere.
また敵のこころをかへておのれの民をにくましめ おのれの僕輩をあざむき待さしめたまへり
26 Da sendte han Moses, sin Tjener, og Aron, sin udvalgte Mand;
又そのしもべモーセとその選びたまへるアロンとを遣したまへり
27 han gjorde sine Tegn i Ægypten og Undere i Kamiternes Land;
かれらはヱホバの預兆をハムの地におこなひ またその國にくすしき事をおこなへり
28 han sendte Mørke, så blev det mørkt, men de ænsede ikke hans Ord;
ヱホバは闇をつかはして暗くしたまへり かれらその聖言にそむくことをせざりき
29 han gjorde deres Vande til Blod og slog deres Fisk ihjel;
彼等のすべての水を血にかへてその魚をころしたまへり
30 af Frøer vrimlede Landet, selv i Kongens Sale var de;
かれらの國は蛙むれいでて王の殿のうちにまでみちふさがりぬ
31 han talede, så kom der Bremser og Myg i alt deres Land;
ヱホバいひたまへば蝿むらがり蚤そのすべての境にいりきたりぬ
32 han sendte dem Hagl for Regn og luende Ild i Landet;
また雨にかへて霰をかれらに與へもゆる火をかれらの國にふらし
33 han slog både Vinstok og Figen og splintrede Træerne i deres Land;
かれらの葡萄の樹といちじくの樹とをうちその境のもろちろの樹ををりくだきたまへり
34 han talede, så kom der Græshopper, Springere uden Tal,
ヱホバいひたまへば算しられぬ蝗と蟊賊きたり
35 de åd alt Græs i Landet, de åd deres Jords Afgrøde;
かれらの國のすべての田產をはみつくしその地のすべての實を食つくせり
36 alt førstefødt i Landet slog han, Førstegrøden af al deres Kraft;
ヱホバはかれらの國のすべての首出者をうち かれらのすべての力の始をうちたまへり
37 han førte dem ud med Sølv og Guld, ikke een i hans Stammer snubled
しろかね黄金をたづさへて彼等をいでゆかしめたまへり その家族のうちに一人のよわき者もなかりき
38 Ægypterne glæded sig, da de drog bort, thi de var grebet af Rædsel for dem.
エジプトはかれらの出るをよろこべり かれらをおそるるの念そのうちにおこりたればなり
39 Han bredte en Sky som Skjul og Ild til at lyse i Natten;
ヱホバは雲をしきて蓋となし夜は火をもて照したまへり
40 de krævede, han bragte Vagtler, med Himmelbrød mættede han dem;
又かれらの求によりて鶉をきたらしめ天の餅にてかれらを飽しめたまへり
41 han åbnede Klippen, og Vand strømmede ud, det løb som en Flod i Ørkenen.
磐をひらきたまへば水ほどばしりいで 潤ひなきところに川をなして流れいでたり
42 Thi han kom sit hellige Ord i Hu til Abraham, sin Tjener;
ヱホバそのきよき聖言とその僕アブラハムとをおもひいでたまひたればなり
43 han lod sit Folk drage ud med Fryd, sine udvalgte under Jubel;
その民をみちびきて歓びつついでしめ そのえらべる民をみちびきて謳ひつついでしめたまへり
44 han gav dem Folkenes Lande, de fik Folkeslags Gods i Eje.
もろもろの國人の地をかれらに與へたまひしかば 彼等もろもろのたみの勤勞をおのが有とせり
45 Derfor skulde de holde hans Bud og efterkomme hans Love. Halleluja!
こは彼等がその律にしたがひその法をまもらんが爲なり ヱホバをほめたたへよ