Salme 102

1 (Bøn af en elendig, når hans Kraft svigter, og han udøser sin Klage for HERREN.) HERRE, lyt til min bøn, lad mit råb komme til dig,

Dinggin mo ang aking panalangin, Yahweh; dinggin mo ang aking pag-iyak sa iyo.

2 skjul dog ikke dit Åsyn for mig; den Dag jeg stedes i Nød, bøj da dit Øre til mig; når jeg kalder, så skynd dig og svar mig!

Huwag mong itago ang iyong mukha mula akin sa oras ng aking kaguluhan. Makinig ka sa akin. Kapag ako ay nanawagan sa iyo, agad mo akong sagutin.

3 Thi mine Dage svinder som Røg, mine Ledemod brænder som Ild;

Dahil lumilipas na parang usok ang aking mga araw, at nasusunog ang aking mga buto tulad ng apoy.

4 mit Hjerte er svedet og - visnet som Græs, thi jeg glemmer at spise mit Brød.

Nadudurog ang aking puso, at tulad ako ng damo na natutuyo. Nalilimutan kong kumain ng anumang pagkain.

5 Under min Stønnen klæber mine Ben til Huden;

Sa patuloy kong pagdaing, labis akong pumayat.

6 jeg ligner Ørkenens Pelikan, er blevet som Uglen på øde Steder;

Tulad ako ng isang pelikano sa kaparangan; ako ay naging tulad ng isang kwago sa wasak na lugar.

7 om Natten ligger jeg vågen og jamrer så ensom som Fugl på Taget;

Gising akong nakahiga na parang isang malungkot na ibon, nag-iisa sa bubungan.

8 mine Fjender håner mig hele Dagen; de der spotter mig, sværger ved mig.

Buong araw akong tinutuya ng aking mga kaaway; ginagamit ang aking pangalan sa mga pagsumpa ng mga nanlilibak sa akin.

9 Thi Støv er mit daglige Brød, jeg blander min Drik med Tårer

Kumakain ako ng abo tulad ng tinapay at hinahaluan ng mga luha ang aking inumin.

10 over din Harme og Vrede, fordi du tog mig og slængte mig bort;

Dahil sa iyong matinding galit, binuhat mo ako para ibagsak.

11 mine Dage hælder som Skyggen, som Græsset visner jeg hen.

Ang aking mga araw ay tulad ng isang anino na unti-unting nawawala, at natutuyo ako tulad ng damo.

12 Men du troner evindelig, HERRE, du ihukommes fra Slægt til Slægt;

Pero ikaw, Yahweh, ay nabubuhay magpakailanman, at ang katanyagan mo ay para sa lahat ng mga salinlahi.

13 du vil rejse dig og forbarme dig over Zion, når Nådens Tid, når Timen er inde;

Babangon ka at maaawa sa Sion. Panahon na ngayon para kaawaan siya; dumating na ang takdang oras.

14 thi dine Tjenere elsker dets Sten og ynkes over dets Grushobe.

Dahil minamahal ng iyong mga lingkod ang kanyang mga bato at nahahabag sa alikabok ng kanyang pagkawasak.

15 Og HERRENs Navn skal Folkene frygte, din Herlighed alle Jordens Konger;

Igagalang ng mga bansa ang iyong pangalan, Yahweh, at pararangalan ng lahat ng mga hari sa daigdig ang iyong kaluwalhatian.

16 thi HERREN opbygger Zion, han lader sig se i sin Herlighed;

Muling itatayo ni Yahweh ang Sion at makikita sa kanyang kaluwalhatian.

17 han vender sig til de hjælpeløses Bøn, lader ej deres Bøn uænset.

Sa oras na iyon, tutugon siya sa panalangin ng dukha; hindi niya tatanggihan ang kanilang panalangin.

18 For Efterslægten skal det optegnes, af Folk, der skal fødes, skal prise HERREN;

Ito ay masusulat para sa mga darating na salinlahi, at pupurihin si Yahweh ng isang bayan na hindi pa ipinapanganak.

19 thi han ser ned fra sin hellige Højsal, HERREN skuer ned fra Himmel til Jord

Dahil tumingin siya pababa mula sa kanyang banal na kaitaasan; mula sa langit tiningnan ni Yahweh ang daigdig,

20 for at høre de fangnes Stønnen og give de dødsdømte Frihed,

para dinggin ang pagdaing ng mga bilanggo, para palayain ang mga nahatulan ng kamatayan.

21 at HERRENs Navn kan forkyndes i Zion, hans - Pris i Jerusalem,

Pagkatapos ihahayag ng mga tao ang pangalan ni Yahweh sa Sion at ang kanyang papuri sa Jerusalem

22 når Folkeslag og Riger til Hobe samles for at tjene HERREN.

sa panahon na ang mga tao at mga kaharian ay magtitipon para paglingkuran si Yahweh.

23 Han lammed min Kraft på Vejen, forkorted mit Liv.

Inalis niya ang aking kalakasan sa kalagitnaan ng aking buhay. Pinaikli niya ang aking mga araw.

24 Jeg siger: Min Gud, tag mig ikke bort i Dagenes Hælvt! Dine År er fra Slægt til Slægt.

Sinabi ko, “Aking Diyos, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking buhay; naririto ka sa lahat ng mga salinlahi.

25 Du grundfæsted fordum Jorden, Himlene er dine Hænders Værk;

Nang mga sinaunang panahon inilagay mo sa lugar ang daigdig; ang kalangitan ay gawa ng iyong mga kamay.

26 de falder, men du består, alle slides de op som en Klædning;

Mawawala (sila) pero mananatili ka; tatanda silang lahat tulad ng isang damit; tulad ng pananamit, huhubarin mo (sila) at maglalaho (sila)

27 som Klæder skifter du dem; de skiftes, men du er den samme, og dine År får aldrig Ende!

Pero wala kang pagbabago, at ang mga taon mo ay hindi magwawakas.

28 Dine Tjeneres Børn fæster Bo, deres Sæd skal bestå for dit Åsyn.

Patuloy na mabubuhay ang mga anak ng iyong mga lingkod, at ang kanilang mga kaapu-apuhan ay mabubuhay sa iyong presensya.