< Salme 102 >

1 (Bøn af en elendig, når hans Kraft svigter, og han udøser sin Klage for HERREN.) HERRE, lyt til min bøn, lad mit råb komme til dig,
Kadhannaa Namni Dhiphate Tokko Faaruu Booʼichaa Faarsee Fuula Waaqayyoo Duratti Dhiʼeeffatu. Yaa Waaqayyo, kadhannaa koo naa dhagaʼi; iyyi ani gargaarsaaf iyyadhus si bira haa gaʼu.
2 skjul dog ikke dit Åsyn for mig; den Dag jeg stedes i Nød, bøj da dit Øre til mig; når jeg kalder, så skynd dig og svar mig!
Yeroo ani dhiphadhetti, fuula kee na duraa hin dhoksin. Gurra kee gara kootti deebisi; yommuu ani si waammadhu dafiitii deebii naa kenni.
3 Thi mine Dage svinder som Røg, mine Ledemod brænder som Ild;
Barri koo akkuma aaraatti ni badaatii; lafeen koos akkuma barbadaa ibiddaa bobaʼaa jira.
4 mit Hjerte er svedet og - visnet som Græs, thi jeg glemmer at spise mit Brød.
Garaan koo dhukkubsatee akkuma margaa coollageera; ani nyaata koo nyaachuu irraanfadheera.
5 Under min Stønnen klæber mine Ben til Huden;
Sababii ani guddisee aaduuf, lafeen koo gogaa kootti maxxaneera.
6 jeg ligner Ørkenens Pelikan, er blevet som Uglen på øde Steder;
Ani akka urunguu gammoojjii, akka urunguu lafa barbadaaʼe keessaa nan taʼe.
7 om Natten ligger jeg vågen og jamrer så ensom som Fugl på Taget;
Ani hirriba malee nan bula; akka simbirroo kophaa ishee guutuu manaa irra jirtuus taʼeera.
8 mine Fjender håner mig hele Dagen; de der spotter mig, sværger ved mig.
Diinonni koo guyyaa guutuu na arrabsu; warri natti qoosanis abaarsaaf maqaa kootti fayyadamu.
9 Thi Støv er mit daglige Brød, jeg blander min Drik med Tårer
Ani akkuma buddeenaatti daaraa nyaadheeraattii; dhugaatii koottis imimmaan makadheera;
10 over din Harme og Vrede, fordi du tog mig og slængte mig bort;
kunis sababii aarii fi dheekkamsa keetiitiif natti dhufe; ati ol na fuutee gad na darbatteertaatii.
11 mine Dage hælder som Skyggen, som Græsset visner jeg hen.
Barri koo akkuma gaaddidduu galgalaa ti; anis akkuma margaa gogeera.
12 Men du troner evindelig, HERRE, du ihukommes fra Slægt til Slægt;
Yaa Waaqayyo, ati bara baraan teessoo irra jirta; yaadannoon kees dhaloota hundatti darba.
13 du vil rejse dig og forbarme dig over Zion, når Nådens Tid, når Timen er inde;
Ati kaatee Xiyooniif garaa ni laafta; yeroon itti isheen fudhatama argachuu qabdu ammumaatii; yeroon murteeffame sun gaʼeeraa.
14 thi dine Tjenere elsker dets Sten og ynkes over dets Grushobe.
Garboonni kee dhagaa isheetti gammaduutii; biyyoo ishees ni mararfatu.
15 Og HERRENs Navn skal Folkene frygte, din Herlighed alle Jordens Konger;
Saboonni maqaa Waaqayyoo ni sodaatu; mootonni lafaa hundinuus ulfina kee ni kabaju.
16 thi HERREN opbygger Zion, han lader sig se i sin Herlighed;
Waaqayyo deebisee Xiyoonin ijaaraatii; ulfina isaatiinis ni mulʼata.
17 han vender sig til de hjælpeløses Bøn, lader ej deres Bøn uænset.
Inni kadhannaa gadadamtootaa ni dhagaʼa; waammata isaaniis hin tuffatu.
18 For Efterslægten skal det optegnes, af Folk, der skal fødes, skal prise HERREN;
Akka sabni hamma ammaatti hin dhalatin Waaqayyoon galateeffatuuf, wanni kun akkana jedhamee dhaloota dhufuuf haa barreeffamu:
19 thi han ser ned fra sin hellige Højsal, HERREN skuer ned fra Himmel til Jord
“Waaqayyo iddoo qulqullummaa isaa gubbaa irraa gad ilaale; samii irraas gara lafaa gad milʼate;
20 for at høre de fangnes Stønnen og give de dødsdømte Frihed,
kanas aaduu warra hidhamanii dhagaʼuu fi warra duuti itti murame baasuudhaaf hojjete.”
21 at HERRENs Navn kan forkyndes i Zion, hans - Pris i Jerusalem,
Akkasiin maqaan Waaqayyoo Xiyoon keessatti, galanni isaas Yerusaalem keessatti ni labsama;
22 når Folkeslag og Riger til Hobe samles for at tjene HERREN.
kunis yommuu saboonnii fi mootummoonni, Waaqayyoon waaqeffachuuf walitti qabamanitti taʼa.
23 Han lammed min Kraft på Vejen, forkorted mit Liv.
Inni jabina koo karaatti hambise; umurii koos ni gabaabse.
24 Jeg siger: Min Gud, tag mig ikke bort i Dagenes Hælvt! Dine År er fra Slægt til Slægt.
Anis akkanan jedhe: “Yaa Waaqa ko, walakkaa umurii kootti na hin fudhatin; waggoonni kee dhalootaa hamma dhaloota hundaatti itti fufu.
25 Du grundfæsted fordum Jorden, Himlene er dine Hænders Værk;
Ati jalqabatti lafa hundeessite; samiiwwanis hojii harka keetii ti.
26 de falder, men du består, alle slides de op som en Klædning;
Isaan ni badu; ati garuu ni jiraatta; hundumti isaanii akkuma wayyaa ni dhumu. Ati akkuma uffataa isaan geeddarta; isaanis ni badu.
27 som Klæder skifter du dem; de skiftes, men du er den samme, og dine År får aldrig Ende!
Ati garuu sanuma; umuriin kees gonkumaa dhuma hin qabu.
28 Dine Tjeneres Børn fæster Bo, deres Sæd skal bestå for dit Åsyn.
Ijoolleen garboota keetii sodaa malee jiraatu; sanyiin isaaniis fuula kee dura jiraata.”

< Salme 102 >