Salme 102

1 (Bøn af en elendig, når hans Kraft svigter, og han udøser sin Klage for HERREN.) HERRE, lyt til min bøn, lad mit råb komme til dig,

Ekpere nke onye nọ na mmekpa ahụ na ọnọdụ ịda mba, na-ekwupụta otu o si dịrị ya nʼihu Onyenwe anyị. Nụrụ ekpere m, O Onyenwe anyị; ka ịkwa akwa m maka inyeaka ruo gị ntị.

2 skjul dog ikke dit Åsyn for mig; den Dag jeg stedes i Nød, bøj da dit Øre til mig; når jeg kalder, så skynd dig og svar mig!

Ezonarịla m ihu gị nʼụbọchị nsogbu m. Gee ntị nʼekpere m, zakwaa m ngwangwa.

3 Thi mine Dage svinder som Røg, mine Ledemod brænder som Ild;

Nʼihi na ụbọchị m niile na-agabiga, dịka anwụrụ ọkụ; ọkpụkpụ m niile dịkwa ka ọlọkọ ọkụ.

4 mit Hjerte er svedet og - visnet som Græs, thi jeg glemmer at spise mit Brød.

Mkpụrụobi m etiwaala abụọ na-achanwụkwa dịka ahịhịa; ana m echefu iri nri m.

5 Under min Stønnen klæber mine Ben til Huden;

Nʼihi oke ịsụ ude m na-asụ, enwekwaghị m anụ ahụ ọbụla nʼahụ m. Abụ m naanị ọkpụkpụ.

6 jeg ligner Ørkenens Pelikan, er blevet som Uglen på øde Steder;

Adị m ka ikwighịkwighị nke ọzara, a dị m ka ikwighịkwighị nʼetiti ebe dakpọsịrị adakpọsị.

7 om Natten ligger jeg vågen og jamrer så ensom som Fugl på Taget;

Ana m amụ anya abalị niile; adị m ka nwa nnụnụ naanị ya bekwasịrị nʼelu ụlọ.

8 mine Fjender håner mig hele Dagen; de der spotter mig, sværger ved mig.

Ụbọchị niile, ndị iro m na-eji m eme ihe ọchị; ndị na-akwa m emo na-eji aha m mere ihe ịbụ ọnụ.

9 Thi Støv er mit daglige Brød, jeg blander min Drik med Tårer

Nʼihi na ejirila m ntụ mere ihe oriri m, anya mmiri m na-agwakọta nʼiko ihe ọṅụṅụ m

10 over din Harme og Vrede, fordi du tog mig og slængte mig bort;

nʼihi oke iwe gị, i bulitela m, ma tụpụ m nʼakụkụ.

11 mine Dage hælder som Skyggen, som Græsset visner jeg hen.

Ụbọchị m niile dịka onyinyo nke a na-ahụ anya mgbe anwụ na-ada. Ana m akpọnwụ akpọnwụ, dịka ahịhịa.

12 Men du troner evindelig, HERRE, du ihukommes fra Slægt til Slægt;

Ma gị Onyenwe anyị, na-anọgide nʼocheeze gị ruo mgbe ebighị ebi; aha gị ga-adịgide site nʼọgbọ ruo nʼọgbọ.

13 du vil rejse dig og forbarme dig over Zion, når Nådens Tid, når Timen er inde;

Ị ga-ebili nwee ọmịiko nʼebe Zayọn nọ, nʼihi na oge izi ya ihuọma eruola; oge ahụ a kara aka eruola.

14 thi dine Tjenere elsker dets Sten og ynkes over dets Grushobe.

Nʼihi na nkume ya niile dị oke ọnụahịa nye ndị ohu gị; mgbe ha hụrụ uzuzu ya, ha na-emere ya ebere.

15 Og HERRENs Navn skal Folkene frygte, din Herlighed alle Jordens Konger;

Mba niile ga-atụ egwu aha Onyenwe anyị, ndị eze niile nke ụwa ga-asọpụrụkwa ebube gị.

16 thi HERREN opbygger Zion, han lader sig se i sin Herlighed;

Nʼihi na Onyenwe anyị ga-ewugharị Zayọn, ọ ga-apụta ihe nʼebube ya.

17 han vender sig til de hjælpeløses Bøn, lader ej deres Bøn uænset.

Ọ ga-aza ekpere ndị nọ na mkpa; ọ gaghị eleda arịrịọ ha anya.

18 For Efterslægten skal det optegnes, af Folk, der skal fødes, skal prise HERREN;

Ka e depụta ihe ndị a maka ọgbọ nke dị nʼihu, ka ndị a na-amụbeghị nwee ike too Onyenwe anyị:

19 thi han ser ned fra sin hellige Højsal, HERREN skuer ned fra Himmel til Jord

“Onyenwe anyị sitere nʼebe nsọ ya dị elu ledata anya, o sitere nʼeluigwe ledata anya ya nʼụwa,

20 for at høre de fangnes Stønnen og give de dødsdømte Frihed,

ịnụ ịsụ ude nke ndị a tụrụ mkpọrọ na ịgbapụta ndị a mara ikpe ọnwụ.”

21 at HERRENs Navn kan forkyndes i Zion, hans - Pris i Jerusalem,

Nʼihi nke a, a ga-ekwuwapụta aha Onyenwe anyị na Zayọn; a ga-eto ya na Jerusalem,

22 når Folkeslag og Riger til Hobe samles for at tjene HERREN.

mgbe mba niile na alaeze niile, ga-ezukọta nʼotu ebe, ife Onyenwe anyị ofufe.

23 Han lammed min Kraft på Vejen, forkorted mit Liv.

O meela ka ike gwụ m nʼoge ndụ m; o meela ka ndụ m dịrị mkpụmkpụ.

24 Jeg siger: Min Gud, tag mig ikke bort i Dagenes Hælvt! Dine År er fra Slægt til Slægt.

Nʼihi ya, ekwuru m sị, “Anapụla m ndụ m, o Chineke m, ugbu a m ka dị ndụ; ị na-adịgide ndụ site nʼọgbọ ruo nʼọgbọ.

25 Du grundfæsted fordum Jorden, Himlene er dine Hænders Værk;

Na mmalite, ị tọrọ ntọala ụwa, eluigwe bụkwa ọrụ aka gị.

26 de falder, men du består, alle slides de op som en Klædning;

Ha ga-ala nʼiyi, ma ị ga-adịgide; ha ga-erichasị dịka akwa ochie. Ị ga-agbanwe ha dịka mmadụ si agbanwe uwe ya, ha ga-abụ ndị ewezugara ewezuga.

27 som Klæder skifter du dem; de skiftes, men du er den samme, og dine År får aldrig Ende!

Ma gị onwe gị enweghị mgbanwe, ọnụọgụgụ afọ gị adịghị agwụkwa agwụ.

28 Dine Tjeneres Børn fæster Bo, deres Sæd skal bestå for dit Åsyn.

Ụmụ ndị ohu gị ga-ebigide; ụmụ ụmụ ha ga-eguzosie ike nʼihu gị.”