Salme 102

1 (Bøn af en elendig, når hans Kraft svigter, og han udøser sin Klage for HERREN.) HERRE, lyt til min bøn, lad mit råb komme til dig,

Dungga ang akong pag-ampo, Yahweh; dungga ang akong paghilak kanimo.

2 skjul dog ikke dit Åsyn for mig; den Dag jeg stedes i Nød, bøj da dit Øre til mig; når jeg kalder, så skynd dig og svar mig!

Ayaw tagoi ang imong panagway gikan kanako sa panahon sa akong kalisdanan. Pamatia ako. Sa dihang motawag ako kanimo, tubaga dayon ako.

3 Thi mine Dage svinder som Røg, mine Ledemod brænder som Ild;

Kay ang akong adlaw lumalabay lamang sama sa aso, ug ang akong mga bukog daw nasunog sa kalayo.

4 mit Hjerte er svedet og - visnet som Græs, thi jeg glemmer at spise mit Brød.

Nadugmok ang akong kasingkasing, ug sama ako sa sagbot nga nalaya. Nakalimot ako sa pagkaon sa bisan unsa nga pagkaon.

5 Under min Stønnen klæber mine Ben til Huden;

Sa padayon kong pag-agulo, naniwang ako pag-ayo.

6 jeg ligner Ørkenens Pelikan, er blevet som Uglen på øde Steder;

Sama ako sa pilicano sa kamingawan, ug nahisama ako sa kwago nga anaa sa kadaot.

7 om Natten ligger jeg vågen og jamrer så ensom som Fugl på Taget;

Nagatukaw ako sama sa biniyaan nga langgam, nga nag-inusara sa atop.

8 mine Fjender håner mig hele Dagen; de der spotter mig, sværger ved mig.

Gihagit ako sa akong mga kaaway sa tibuok adlaw; ug kadtong nagbugalbugal kanako ginamit ang akong ngalan sa pagpanunglo.

9 Thi Støv er mit daglige Brød, jeg blander min Drik med Tårer

Nagkaon ako ug abo sama sa tinapay ug nasagolan ang akong imnonon sa mga luha.

10 over din Harme og Vrede, fordi du tog mig og slængte mig bort;

Tungod sa imong hilabihan nga kasuko, gialsa mo ako aron ibundak.

11 mine Dage hælder som Skyggen, som Græsset visner jeg hen.

Ang akong mga adlaw sama sa anino nga mahanaw, ug malaya ako sama sa sagbot.

12 Men du troner evindelig, HERRE, du ihukommes fra Slægt til Slægt;

Apan ikaw, Yahweh, magpabilin sa walay kataposan, ug ang imong kabantogan alang sa tanang kaliwatan.

13 du vil rejse dig og forbarme dig over Zion, når Nådens Tid, når Timen er inde;

Motindog ka ug kaluy-an ang Zion. Karon ang takna nga maluoy ka kaniya; ang gitagana nga takna miabot na.

14 thi dine Tjenere elsker dets Sten og ynkes over dets Grushobe.

Kay ang imong mga sulugoon nagpugong sa ilang mga pinalanggang mga bato ug naluoy alang sa abog sa iyang kadaot.

15 Og HERRENs Navn skal Folkene frygte, din Herlighed alle Jordens Konger;

Ang kanasoran magpasidungog sa imong ngalan, Yahweh, ug ang tanang mga hari sa kalibotan magatahod sa imong himaya.

16 thi HERREN opbygger Zion, han lader sig se i sin Herlighed;

Gitukod pag-usab ni Yahweh ang Zion ug magpakita diha sa iyang himaya.

17 han vender sig til de hjælpeløses Bøn, lader ej deres Bøn uænset.

Nianang tungora, pagatubagon niya ang pag-ampo sa mga kabos; dili niya isalikway ang ilang mga pag-ampo.

18 For Efterslægten skal det optegnes, af Folk, der skal fødes, skal prise HERREN;

Kay nahisulat kini alang sa umaabot nga kaliwatan, ug ang mga tawo nga wala pa nahimugso magadayeg kang Yahweh.

19 thi han ser ned fra sin hellige Højsal, HERREN skuer ned fra Himmel til Jord

Kay midungaw siya gikan sa habog nga balaang dapit; gikan sa langit nakita ni Yahweh ang kalibotan,

20 for at høre de fangnes Stønnen og give de dødsdømte Frihed,

aron sa pagpaminaw sa agulo sa mga binilanggo, aron sa pagpagawas niadtong nasilotan sa kamatayon.

21 at HERRENs Navn kan forkyndes i Zion, hans - Pris i Jerusalem,

Unya imantala sa mga tawo ang ngalan ni Yahweh sa Zion ug ang iyang pagdayeg sa Jerusalem

22 når Folkeslag og Riger til Hobe samles for at tjene HERREN.

sa dihang magatigom ang katawhan ug ang mga gingharian aron sa pag-alagad kang Yahweh.

23 Han lammed min Kraft på Vejen, forkorted mit Liv.

Gikuha niya ang akong kusog sa kinatung-an sa akong kinabuhi. Gipamubo niya ang akong mga adlaw.

24 Jeg siger: Min Gud, tag mig ikke bort i Dagenes Hælvt! Dine År er fra Slægt til Slægt.

Miingon ako, “Akong Dios, ayaw kuhaa ang akong kinabuhi sa akong pagkabatan-on; anaa ka sa tanang kaliwatan.

25 Du grundfæsted fordum Jorden, Himlene er dine Hænders Værk;

Kaniadto pa imo nang gipahimutang ang kalibotan; ang kalangitan mao ang buhat sa imong mga kamot.

26 de falder, men du består, alle slides de op som en Klædning;

Mangahanaw (sila) apan ikaw magapabilin; mangadaan silang tanan sama sa panapton; sama sa bisti, pahawa-on mo (sila) ug mangahanaw (sila)

27 som Klæder skifter du dem; de skiftes, men du er den samme, og dine År får aldrig Ende!

Apan ikaw mao lamang gihapon, ug walay kataposan ang imong katuigan.

28 Dine Tjeneres Børn fæster Bo, deres Sæd skal bestå for dit Åsyn.

Ang mga anak sa imong mga sulugoon managpadayon, ug ang ilang mga kaliwatan magkinabuhi diha sa imong presensya.”