< Ordsprogene 9 >
1 Visdommen bygged sig Hus, rejste sig støtter syv,
Kua oti i te whakaaro nui tetahi whare mona te hanga, e whitu nga pou kua oti te tarai e ia:
2 slagted sit Kvæg og blanded sin Vin, hun har også dækket sit Bord;
Kua oti ana kararehe te patu e ia; whakananu rawa tana waina; kua oti ano tana tepu te whakapai.
3 hun har sendt sine Terner ud, byder ind på Byens højeste Steder:
Kua unga e ia ana kotiro, e karanga ana ia i runga i nga wahi tiketike rawa o te pa.
4 Hvo som er tankeløs, han komme hid, jeg taler til dem, som er uden Vid:
Ki te mea he kuware tetahi, me peka mai ia ki konei: ko te tangata maharakore, ko tana kupu tenei ki a ia,
5 Kom og smag mit Brød og drik den Vin, jeg har blandet!
Haere mai, kainga taku taro, inumia hoki te waina kua oti nei te whakananu e ahau.
6 Lad Tankeløshed fare, så skal I leve, skrid frem ad Forstandens Vej!
Kati ra, e te hunga kuware, kia ora ai koutou; haere hoki i te ara o te matauranga.
7 Tugter man en Spotter, henter man sig Hån; revser man en gudløs, høster man Skam;
Ko ia e papaki ana i te tangata whakahihi, ka whakama; a ko ia e riri ana i te tangata kino, ka piri mai he he ki a ia.
8 revs ikke en Spotter, at han ikke skal hade dig, revs den vise, så elsker han dig;
Kaua e riria te tangata whakahi, kei kino ia ki a koe: riria ko te tangata whakaaro nui, a ka aroha ia ki a koe.
9 giv til den vise, så bliver han visere, lær den retfærdige, så øges hans Viden.
Hoatu te mohio ki te tangata whakaaro nui, a ka neke ake ona whakaaro; whakaakona te tangata tika, a ka nui ake tona mohio.
10 HERRENs Frygt er Visdoms Grundlag, at kende den HELLIGE, det er Forstand.
Ko te timatanga o te whakaaro nui ko te wehi ki a Ihowa; ko te matauranga, ko te mohio ki te Mea Tapu.
11 Thi mange bliver ved mig dine Dage, dine Livsårs Tal skal øges.
Maku hoki ka maha ai ou ra, maku ka neke ake ai nga tau e ora ai koe.
12 Er du viis, er det til Gavn for dig selv; spotter du, bærer du ene Følgen!
Ki te nui ou whakaaro, mou ano ou whakaaro nui; ki te whakahi koe, mau anake tau pikaunga.
13 Dårskaben, hun slår sig løs og lokker og kender ikke til Skam;
Ko te wahine wairangi, he mangai nui ia; he kuware ia, kahore ona mohio ki te aha, ki te aha.
14 hun sidder ved sit Huses indgang, troner på Byens Høje
Noho ana ia i te kuwaha o tona whare i runga i te nohoanga i nga wahi tiketike o te pa;
15 og byder dem ind, der kommer forbi, vandrende ad deres slagne Vej:
Kia karanga atu ai ia ki nga tangata e haere ana i te ara, e maro tonu ana o ratou huarahi,
16 Hvo som er tankeløs, han komme hid, jeg taler til dem, som er uden Vid:
Ko te kuware, peka mai ki konei; tena ko te tangata whakaarokore, ko tana kupu tenei ki a ia,
17 Stjålen Drik er sød, lønligt Brød er lækkert!
He reka te wai tahae, a he ahuareka te taro kai huna.
18 Han ved ej, at Skyggerne dvæler der, hendes Gæster er i Dødsrigets Dyb. (Sheol )
Te mohio ia kei reira nga tupapaku; kei te reinga riro ana i karanga ai. (Sheol )