Ordsprogene 7
1 Min Søn, vogt dig mine Ord, mine bud må du gemme hos dig;
Yaa ilma ko, dubbii koo eegiitii ajaja koos of keessatti kuufadhu.
2 vogt mine bud, så skal du leve, som din Øjesten vogte du, hvad jeg har lært dig;
Ajaja koo eegi, ati ni jiraataatii; barsiisa koos akkuma qaroo ija keetiitti eegi.
3 bind dem om dine Fingre, skriv dem på dit Hjertes Tavle,
Quba keetti isaan hidhadhu; gabatee garaa keetii irrattis barreeffadhu.
4 sig til Visdommen: "Du er min Søster!" og kald Forstanden Veninde,
Ogummaan, “Ati obboleettii koo ti” jedhi; hubannaa immoo, fira koo jedhii waami;
5 at den må vogte dig for Andenmands Hustru, en fremmed Kvinde med sleske Ord.
isaan sagaagaltuu irraa, niitii kashlabbee dubbii isheetiin nama harkiftu irraa si eegu.
6 Thi fra mit Vindue skued jeg ud, jeg kigged igennem mit Gitter;
Ani foddaa mana koo biraa keessaan, karaa qaawwaatiin ala ilaale.
7 og blandt de tankeløse så jeg en Yngling, en uden Vid blev jeg var blandt de unge;
Ani warra homaa hin dandeenye keessatti, dargaggoota keessatti hubadhee dargaggeessa qalbii hin qabne tokko arge.
8 han gik på Gaden tæt ved et Hjørne, skred frem på Vej til hendes Hus
Innis karaa mana ishee dhaqu qabatee daandii golee mana ishee bira jiruutiin gad buʼaa ture.
9 i Skumringen henimod Aften, da Nat og Mørke brød frem.
Kunis yeroo aduun dhiitee lafti dimimmisaaʼaa turetti, yeroo halkan dukkanaaʼuu jalqabetti ture.
10 Og se, da møder Kvinden ham i Skøgedragt, underfundig i Hjertet;
Dubartiin tokko akka sagaagaltuutti uffattee yaada haxxummaatiin isa simachuuf gad baate.
11 løssluppen, ustyrlig er hun, hjemme fandt hendes Fødder ej Ro;
Isheen iyyituu fi kashlabbee dha; miilli ishee mana hin dhaabatu;
12 snart på Gader, snart på Torve, ved hvert et Hjørne lurer hun; -
takka daandii irratti, takka oobdii irratti, golee hundatti riphxee nama eeggatti.
13 hun griber i ham og kysser ham og siger med frække Miner;
Isheen qabdee isa dhungatti; fuula qaanii hin qabneen akkana jettiin:
14 "Jeg er et Takoffer skyldig og indfrier mit Løfte i Dag,
“Ani aarsaa nagaa dhiʼeessuun qaba; harʼa wareega koo guuttadheera.
15 gik derfor ud for at møde dig, søge dig, og nu har jeg fundet dig!
Kanaafuu ani si simachuufin gad baʼe; ani barbaadee si argadheera!
16 Jeg har redt mit Leje med Tæpper, med broget ægyptisk Lærred
Ani wayyaa bareedduu quncee talbaa irraa hojjetame kan Gibxii dhufeen, siree koo afee miidhagseera.
17 jeg har stænket min Seng med Myrra, med Aloe og med Kanelbark;
Ani qumbiin, argeessaa fi qarafaan siree koo urgeesseera.
18 kom, lad os svælge til Daggry i Vellyst, beruse os i Elskovs Lyst!
Kottu mee hamma bariitti gad fageenya jaalalaa walii wajjin dhugnaa; kottu jaalalaan of gammachiifnaa!
19 Thi Manden er ikke hjemme, - på Langfærd er han draget;
Dhirsi koo mana hin jiru; inni karaa dheeraa deemeera.
20 Pengepungen tog han med, ved Fuldmåne kommer han hjem!"
Inni boorsaa isaa maallaqaan guuttatee deeme; hamma jiʼi goobanutti manatti hin deebiʼu.”
21 Hun lokked ham med mange fagre Ord, forførte ham med sleske Læber;
Isheen dubbii miʼooftuudhaan karaa irraa isa jalʼifte; haasaa nama sossobuunis isa dirqisiifte.
22 tankeløst følger han hende som en Tyr, der føres til Slagtning, som en Hjort, der løber i Nettet,
Innis akkuma sangaa qalamuuf deemuutti, akkuma gadamsa kiyyoo keessa seenuuttis yommusuma kaʼee ishee duukaa buʼe;
23 til en Pil gennemborer dens Lever, som en Fugl, der falder i Snaren, uden at vide, det gælder dens Liv.
akkuma simbira kiyyootti ariifattuutti, inni hamma xiyyi tiruu isaa waraanutti akka wanni kun lubbuu isaa galaafatu hin beeku.
24 Hør mig da nu, min Søn, og lyt til min Munds Ord!
Egaa yaa ilmaan ko, na dhaggeeffadhaa; waan ani jedhus qalbeeffadhaa.
25 Ej bøje du Hjertet til hendes Veje, far ikke vild på hendes Stier;
Akka garaan kee karaa isheetti garagalu hin godhin; karaa kee irraas baddee daandii ishee irra hin buʼin.
26 thi mange ligger slagne, hvem hun har fældet, og stor er Hoben, som hun slog ihjel.
Namoonni hedduun warra isheen lafaan dhooftee dha; namoonni jajjaboon baayʼeenis harka isheetti dhumaniiru.
