< Ordsprogene 6 >

1 Min Søn: har du borget for din næste og givet en anden Håndslag,
Oğlum, eğer birine kefil oldunsa, Onun borcunu yüklendinse,
2 er du fanget ved dine Læber og bundet ved Mundens Ord,
Düştünse tuzağa kendi sözlerinle, Ağzının sözleriyle yakalandınsa,
3 gør så dette, min Søn, og red dig, nu du er kommet i Næstens Hånd: Gå hen uden Tøven, træng ind på din Næste;
O kişinin eline düştün demektir. Oğlum, şunu yap ve kendini kurtar: Git, yere kapan onun önünde, Ona yalvar yakar.
4 und ikke dine Øjne Søvn, ej heller dine Øjenlåg Hvile,
Gözlerine uyku girmesin, Ağırlaşmasın göz kapakların.
5 red dig som en Gazel af Snaren, som en Fugl af Fuglefængerens Hånd.
Avcının elinden ceylan gibi, Kuşbazın elinden kuş gibi kurtar kendini.
6 Gå hen til Myren, du lade, se dens Færd og bliv viis.
Ey tembel kişi, git, karıncalara bak, Onların yaşamından bilgelik öğren.
7 Skønt uden Fyrste, Foged og Styrer,
Başkanları, önderleri ya da yöneticileri olmadığı halde,
8 sørger den dog om Somren for Æde og sanker sin Føde i Høst.
Yazın erzaklarını biriktirirler, Yiyeceklerini toplarlar biçim mevsiminde.
9 Hvor længe vil du ligge, du lade, når står du op af din Søvn?
Ne zamana dek yatacaksın, ey tembel kişi? Ne zaman kalkacaksın uykundan?
10 Lidt Søvn endnu, lidt Blund, lidt Hvile med samlagte Hænder:
“Biraz kestireyim, biraz uyuklayayım, Ellerimi kavuşturup şöyle bir uyuyayım” demeye kalmadan,
11 som en Stimand kommer da Fattigdom over dig, Trang som en skjoldvæbnet Mand.
Yokluk bir haydut gibi, Yoksulluk bir akıncı gibi gelir üzerine.
12 En Nidding, en ussel Mand er den, som vandrer med Falskhed i Munden,
Ağzında yalanla dolaşan kişi, Soysuz ve fesatçıdır.
13 som blinker med Øjet, skraber med Foden og giver Tegn med Fingrene,
Göz kırpar, bir sürü ayak oyunu, El kol hareketleri yapar,
14 som smeder Rænker i Hjertet og altid kun ypper Kiv;
Ahlaksız yüreğinde kötülük tasarlar, Çekişmeler yaratır durmadan.
15 derfor kommer hans Undergang brat, han knuses på Stedet, kan ikke læges.
Bu yüzden ansızın yıkıma uğrayacak, Birdenbire çaresizce yok olacak.
16 Seks Ting hader HERREN, syv er hans Sjæl en Gru:
RAB'bin nefret ettiği altı şey, İğrendiği yedi şey vardır:
17 Stolte Øjne, Løgnetunge, Hænder, der udgyder uskyldigt Blod,
Gururlu gözler, Yalancı dil, Suçsuz kanı döken eller,
18 et Hjerte, der udtænker onde Råd, Fødder, der haster og iler til ondt,
Düzenbaz yürek, Kötülüğe seğirten ayaklar,
19 falsk Vidne, der farer med Løgn, og den, som sætter Splid mellem Brødre.
Yalan soluyan yalancı tanık Ve kardeşler arasında çekişme yaratan kişi.
20 Min Søn, tag Vare på din Faders Bud, opgiv ikke din Moders Belæring,
Oğlum, babanın buyruklarına uy, Annenin öğrettiklerinden ayrılma.
21 bind dem altid på dit Hjerte, knyt dem fast om din Hals;
Bunlar sürekli yüreğinin bağı olsun, Tak onları boynuna.
22 på din Vandring lede den dig, på dit Leje vogte den dig, den tale dig til, når du vågner;
Yolunda sana rehber olacak, Seni koruyacaklar yattığın zaman; Söyleşecekler seninle uyandığında.
23 thi Budet er en Lygte, Læren Lys, og Tugtens Revselse Livets Vej
Bu buyruklar sana çıra, Öğretilenler ışıktır. Eğitici uyarılar yaşam yolunu gösterir.
24 for at vogte dig for Andenmands Hustru, for fremmed Kvindes sleske Tunge!
Seni kötü kadından, Başka birinin karısının yaltaklanan dilinden Koruyacak olan bunlardır.
25 Attrå ej i dit Hjerte hendes Skønhed, hendes Blik besnære dig ej!
Böyle kadınların güzelliği seni ayartmasın, Bakışları seni tutsak etmesin.
26 Thi en Skøge får man blot for et Brød, men Andenmands Hustru fanger dyrebar Sjæl.
Çünkü fahişe yüzünden insan bir lokma ekmeğe muhtaç kalır, Başkasının karısıyla yatmak da kişinin canına mal olur.
27 Kan nogen bære Ild i sin Brystfold, uden at Klæderne brænder?
İnsan koynuna ateş alır da, Giysisi yanmaz mı?
28 Kan man vandre på glødende Kul, uden at Fødderne svides?
Korlar üzerinde yürür de, Ayakları kavrulmaz mı?
29 Så er det at gå ind til sin Næstes Hustru; ingen, der rører hende, slipper for Straf.
Başkasının karısıyla yatan adamın durumu budur. Böyle bir ilişkiye giren cezasız kalmaz.
30 Ringeagter man ikke Tyven, når han stjæler fot at stille sin Sult?
Aç hırsız karnını doyurmak için çalıyorsa, Kimse onu hor görmez.
31 Om han gribes, må han syvfold bøde og afgive alt sit Huses Gods.
Ama yakalanırsa, çaldığının yedi katını ödemek zorunda; Varını yoğunu vermek anlamına gelse bile.
32 Afsindig er den, der boler med hende, kun en Selvmorder handler så;
Zina eden adam sağduyudan yoksundur. Yaptıklarıyla kendini yok eder.
33 han opnår Hug og Skændsel, og aldrig udslettes hans Skam.
Payına düşen dayak ve onursuzluktur, Asla kurtulamaz utançtan.
34 Thi Skinsyge vækker Mandens Vrede, han skåner ikke på Hævnens Dag;
Çünkü kıskançlık kocanın öfkesini azdırır, Öç alırken acımasız olur.
35 ingen Bøde tager han god; store Tilbud rører ham ikke.
Hiçbir fidye kabul etmez, Gönlünü alamazsın armağanların çokluğuyla.

< Ordsprogene 6 >