Ordsprogene 6
1 Min Søn: har du borget for din næste og givet en anden Håndslag,
E taku tama, ki te mea ko tau hei whakakapi mo ta tou hoa, ki te mea kua papaki tou ringa mo te tangata ke,
2 er du fanget ved dine Læber og bundet ved Mundens Ord,
Kua oti koe te mahanga e nga kupu a tou mangai, kua mau koe i nga kupu a tou mangai.
3 gør så dette, min Søn, og red dig, nu du er kommet i Næstens Hånd: Gå hen uden Tøven, træng ind på din Næste;
Meinga tenei inaianei, e taku tama, kia ora ai koe, he mea hoki kua taka koe ki roto ki te ringa o tou hoa; haere whakaiti i a koe, a ka tohe ki tou hoa.
4 und ikke dine Øjne Søvn, ej heller dine Øjenlåg Hvile,
Kei tukua iho te moe ki ou kanohi; kei tunewha ou kamo.
5 red dig som en Gazel af Snaren, som en Fugl af Fuglefængerens Hånd.
Whakaora i a koe ano he anaterope i roto i te ringa o te kaiwhai, ano he manu i roto i te ringa o te kaihopu.
6 Gå hen til Myren, du lade, se dens Færd og bliv viis.
Haere ki te popokorua, e te tangata mangere, matakitakina iho ona ara, kia nui ai ou whakaaro:
7 Skønt uden Fyrste, Foged og Styrer,
Kahore nei ona kaitohutohu, ona kaitirotiro, ona rangatira,
8 sørger den dog om Somren for Æde og sanker sin Føde i Høst.
Heoi e mahi kai ana mana i te raumati, e kohikohi ana i te kai mana i te kotinga witi.
9 Hvor længe vil du ligge, du lade, når står du op af din Søvn?
Kia pehea ake te roa o tau takoto, e te tangata mangere? A hea koe maranga ai i tau moe?
10 Lidt Søvn endnu, lidt Blund, lidt Hvile med samlagte Hænder:
Kia iti ake nei te wahi e parangia ai, kia iti ake nei te moe, kia iti ake te kotuinga o nga ringa i a koe e takoto na:
11 som en Stimand kommer da Fattigdom over dig, Trang som en skjoldvæbnet Mand.
Na ka rite ki te kaipahua te putanga mai o te muhore ki a koe, tou rawakore, ano he tangata he patu nei tana.
12 En Nidding, en ussel Mand er den, som vandrer med Falskhed i Munden,
Ko te tangata kahore ona painga, ko te tangata hara, e haereere ana me te mangai tu ke;
13 som blinker med Øjet, skraber med Foden og giver Tegn med Fingrene,
E whakakini ana ona kanohi, e korero ana ona waewae, e tuhi ana ona maihao;
14 som smeder Rænker i Hjertet og altid kun ypper Kiv;
Kei roto te whanoke i tona ngakau, e whakatakoto ana ia i te kino i nga wa katoa; e rui ana ia i te ngangare.
15 derfor kommer hans Undergang brat, han knuses på Stedet, kan ikke læges.
Mo reira ka huaki tata te aitua ki a ia; e kore e aha ka whatiia ia, te taea te rongoa.
16 Seks Ting hader HERREN, syv er hans Sjæl en Gru:
E ono nga mea e kino ana ki a Ihowa; ae ra, e whitu nga mea e whakariharihangia ana e ia:
17 Stolte Øjne, Løgnetunge, Hænder, der udgyder uskyldigt Blod,
Ko te kanohi whakakake, ko te arero teka, ko nga ringa whakaheke i te toto harakore;
18 et Hjerte, der udtænker onde Råd, Fødder, der haster og iler til ondt,
He ngakau e whakatakoto ana i nga whakaaro kikino, he waewae e hohoro ana te rere ki te hianga;
19 falsk Vidne, der farer med Løgn, og den, som sætter Splid mellem Brødre.
He kaiwhakaatu teka e korero teka ana, ko te tangata hoki e rui ana i te ngangare ki waenganui i nga tuakana, i nga teina.
20 Min Søn, tag Vare på din Faders Bud, opgiv ikke din Moders Belæring,
E taku tama, puritia te whakahau a tou papa, kaua hoki e whakarerea te ture a tou whaea:
21 bind dem altid på dit Hjerte, knyt dem fast om din Hals;
Kia mau tonu te takai ki tou ngakau, heia ki tou kaki.
22 på din Vandring lede den dig, på dit Leje vogte den dig, den tale dig til, når du vågner;
Ko tou kaiarahi ano tera ina haere koe; mana koe e tiaki ina takoto koe; ka korero mai ano ki a koe; ina ara koe.
23 thi Budet er en Lygte, Læren Lys, og Tugtens Revselse Livets Vej
He rama hoki te whakahau; a he marama te ture; ko nga riringa hoki, e whakaako ana, he ara ki te ora;
24 for at vogte dig for Andenmands Hustru, for fremmed Kvindes sleske Tunge!
Hei tiaki i a koe kei he i te wahine kino, i te whakapati a te arero o te wahine ke.
25 Attrå ej i dit Hjerte hendes Skønhed, hendes Blik besnære dig ej!
Kei hiahia koe ki tona ataahua i roto i tou ngakau; kei mau ano koe i ona kamo.
26 Thi en Skøge får man blot for et Brød, men Andenmands Hustru fanger dyrebar Sjæl.
Ko te tukunga iho o te tangata he wahi taro, he mea mo te wahine kairau; ko ta te wahine purema e whai ana ko te wairua utu nui.
27 Kan nogen bære Ild i sin Brystfold, uden at Klæderne brænder?
E taea ranei e te tangata te tango i te ahi ki roto ki tona uma, a e kore ona kakahu e wera?
28 Kan man vandre på glødende Kul, uden at Fødderne svides?
E taea ranei e tetahi te haere i runga i nga waro ratarata, a e kore ona waewae e hunua?
29 Så er det at gå ind til sin Næstes Hustru; ingen, der rører hende, slipper for Straf.
Ka pera ano te tangata e haere ana ki te wahine a tona hoa; e kore e kore ka whiua te tangata e pa ana ki a ia.
30 Ringeagter man ikke Tyven, når han stjæler fot at stille sin Sult?
E kore e whakahaweatia e te tangata te tahae, ki te tahaetia e ia he mea e makona ai tona wairua i a hiakai ia.
31 Om han gribes, må han syvfold bøde og afgive alt sit Huses Gods.
Otiia ki te kitea ia, kia takiwhitu ana e whakautu ai; me homai e ia nga rawa katoa o tona whare.
32 Afsindig er den, der boler med hende, kun en Selvmorder handler så;
Ko te tangata e puremu ana ki te wahine, kahore ona mohio: ko te tangata e pera ana, kei te whakangaro ia i tona wairua.
33 han opnår Hug og Skændsel, og aldrig udslettes hans Skam.
He kaiakiko, he whakama te wahi mona; e kore ano tona ingoa kino e horoia atu.
34 Thi Skinsyge vækker Mandens Vrede, han skåner ikke på Hævnens Dag;
He riri nui hoki na te tangata te hae; e kore ano e tohungia e ia i te ra rapu utu.
35 ingen Bøde tager han god; store Tilbud rører ham ikke.
E kore ia e manako ki tetahi utu; e kore hoki e tatu tona ngakau, ahakoa he nui au hakari e tapae ai.
