< Ordsprogene 29 >
1 Hvo Nakken gør stiv, skønt revset tit, han knuses brat uden Lægedom.
Siapa bersitegang leher, walaupun telah mendapat teguran, akan sekonyong-konyong diremukkan tanpa dapat dipulihkan lagi.
2 Er der mange retfærdige, glædes Folket, men råder de gudløse, sukker Folket.
Jika orang benar bertambah, bersukacitalah rakyat, tetapi jika orang fasik memerintah, berkeluhkesahlah rakyat.
3 Hvo Visdom elsker, glæder sin Fader, hvo Skøger omgås, bortødsler Gods.
Orang yang mencintai hikmat menggembirakan ayahnya, tetapi siapa yang bergaul dengan pelacur memboroskan harta.
4 Kongen grundfæster Landet med Ret, en Udsuger lægger det øde.
Dengan keadilan seorang raja menegakkan negerinya, tetapi orang yang memungut banyak pajak meruntuhkannya.
5 Mand, der smigrer sin Næste, breder et Net for hans Fod.
Orang yang menjilat sesamanya membentangkan jerat di depan kakinya.
6 I sin Brøde hildes den onde, den retfærdige jubler af Glæde.
Orang yang jahat terjerat oleh pelanggarannya, tetapi orang benar akan bersorak dan bersukacita.
7 Den retfærdige kender de ringes Retssag; den gudløse skønner intet.
Orang benar mengetahui hak orang lemah, tetapi orang fasik tidak mengertinya.
8 Spottere ophidser Byen, men Vismænd, de stiller Vrede.
Pencemooh mengacaukan kota, tetapi orang bijak meredakan amarah.
9 Går Vismand i Rette med Dåre, vredes og ler han, alt preller af.
Jika orang bijak beperkara dengan orang bodoh, orang bodoh ini mengamuk dan tertawa, sehingga tak ada ketenangan.
10 De blodtørstige hader lydefri Mand, de retsindige tager sig af ham.
Orang yang haus akan darah membenci orang saleh, tetapi orang yang jujur mencari keselamatannya.
11 En Tåbe slipper al sin Voldsomhed løs, Vismand stiller den omsider.
Orang bebal melampiaskan seluruh amarahnya, tetapi orang bijak akhirnya meredakannya.
12 En Fyrste, som lytter til Løgnetale, får lufter gudløse Tjenere.
Kalau pemerintah memperhatikan kebohongan, semua pegawainya menjadi fasik.
13 Fattigmand og Blodsuger mødes, HERREN giver begges Øjne Glans.
Si miskin dan si penindas bertemu, dan TUHAN membuat mata kedua orang itu bersinar.
14 En Konge, der dømmer de ringe med Ret, hans Trone står fast evindelig.
Raja yang menghakimi orang lemah dengan adil, takhtanya tetap kokoh untuk selama-lamanya.
15 Ris og Revselse, det giver Visdom, uvorn Dreng gør sin Moder Skam.
Tongkat dan teguran mendatangkan hikmat, tetapi anak yang dibiarkan mempermalukan ibunya.
16 Bliver mange gudløse tiltager Synd; retfærdige ser med Fryd deres Fald.
Jika orang fasik bertambah, bertambahlah pula pelanggaran, tetapi orang benar akan melihat keruntuhan mereka.
17 Tugt din Søn, så kvæger han dig og bringer din Sjæl, hvad der smager.
Didiklah anakmu, maka ia akan memberikan ketenteraman kepadamu, dan mendatangkan sukacita kepadamu.
18 Uden Syner forvildes et Folk; salig den, der vogter på Loven.
Bila tidak ada wahyu, menjadi liarlah rakyat. Berbahagialah orang yang berpegang pada hukum.
19 Med Ord lader Træl sig ikke tugte, han fatter dem vel, men adlyder ikke.
Dengan kata-kata saja seorang hamba tidak dapat diajari, sebab walaupun ia mengerti, namun ia tidak mengindahkannya.
20 Ser du en Mand, der er hastig til Tale, for en Tåbe er der snarere Håb end for ham.
Kaulihat orang yang cepat dengan kata-katanya; harapan lebih banyak bagi orang bebal dari pada bagi orang itu.
21 Forvænner man sin Træl fra ung, vil han til sidst være Herre.
Siapa memanjakan hambanya sejak muda, akhirnya menjadikan dia keras kepala.
22 Hidsig Mand vækker Strid, vredladen Mand gør megen Synd.
Si pemarah menimbulkan pertengkaran, dan orang yang lekas gusar, banyak pelanggarannya.
23 Et Menneskes Hovmod ydmyger ham, den ydmyge opnår Ære.
Keangkuhan merendahkan orang, tetapi orang yang rendah hati, menerima pujian.
24 Hæleren hader sit Liv, han hører Forbandelsen, men melder intet.
Siapa menerima bagian dari pencuri, membenci dirinya. Didengarnya kutuk, tetapi tidak diberitahukannya.
25 Frygt for Mennesker leder i Snare, men den, der stoler på HERREN, er bjærget.
Takut kepada orang mendatangkan jerat, tetapi siapa percaya kepada TUHAN, dilindungi.
26 Mange søger en Fyrstes Gunst; Mands Ret er dog fra HERREN.
Banyak orang mencari muka pada pemerintah, tetapi dari TUHAN orang menerima keadilan.
27 Urettens Mand er retfærdiges Gru, hvo redeligt vandrer, gudløses Gru.
Orang bodoh adalah kekejian bagi orang benar, orang yang jujur jalannya adalah kekejian bagi orang fasik.