< Ordsprogene 26 >

1 Som Sne om Somren og Regn Høsten så lidt hører Ære sig til for en Tåbe.
Assim como a neve no verão, como a chuva na colheita, assim também não convém a honra para o tolo.
2 Som en Spurv i Fart, som en Svale i Flugt så rammer ej Banden mod sagesløs Mand.
Como um pássaro a vaguear, como a andorinha a voar, assim também a maldição não virá sem causa.
3 Svøbe for Hest, Bidsel for Æsel og Ris for Tåbers Ryg.
Açoite para o cavalo, cabresto para o asno; e vara para as costas dos tolos.
4 Svar ej Tåben efter hans Dårskab, at ikke du selv skal blive som han.
Não respondas ao tolo conforme sua loucura; para que não te faças semelhante a ele.
5 Svar Tåben efter hans Dårskab, at han ikke skal tykkes sig viis.
Responde ao tolo conforme sua loucura, para que ele não seja sábio aos seus próprios olhos.
6 Den afhugger Fødderne og inddrikker Vold, som sender Bud ved en Tåbe.
Quem manda mensagens pelas mãos do tolo é como quem corta os pés e bebe violência.
7 Slappe som den lammes Ben er Ordsprog i Tåbers Mund.
[Assim] como não funcionam as pernas do aleijado, assim também é o provérbio na boca dos tolos.
8 Som en, der binder Stenen fast i Slyngen, er den, der hædrer en Tåbe.
Dar honra ao tolo é como amarrar uma pedra numa funda.
9 Som en Tornekæp, der falder den drukne i Hænde, er Ordsprog i Tåbers Mund.
Como espinho na mão do bêbado, assim é o provérbio na boca dos tolos.
10 Som en Skytte, der sårer enhver, som kommer, er den, der lejer en Tåbe og en drukken.
[Como] um flecheiro que atira para todo lado, [assim] é aquele que contrata um tolo [ou] que contrata alguém que vai passando.
11 Som en Hund, der vender sig om til sit Spy, er en Tåbe, der gentager Dårskab.
Como um cão que volta a seu vômito, [assim] é o tolo que repete sua loucura.
12 Ser du en Mand, der tykkes sig viis, for en Tåbe er der mere Håb end for ham.
Viste algum homem sábio aos seus próprios olhos? Mais esperança há para o tolo do que para ele.
13 Den lade siger: "Et Rovdyr på Vejen, en Løve ude på Torvene!"
O preguiçoso diz: Há uma fera no caminho; há um leão nas ruas.
14 Døren drejer sig på sit Hængsel, den lade på sit Leje.
[Como] a porta se vira em torno de suas dobradiças, [assim] o preguiçoso [se vira] em sua cama.
15 Den lade rækker til Fadet, men gider ikke føre Hånden til Munden.
O preguiçoso põe sua mão no prato, e acha cansativo demais trazê-la de volta a sua boca.
16 Den lade tykkes sig større Vismand end syv, der har kloge Svar.
O preguiçoso se acha mais sábio aos próprios olhos do que sete que respondem com prudência.
17 Den griber en Hund i Øret, som blander sig i uvedkommende Strid.
Aquele que, enquanto está passando, [se envolve] em briga que não é sua, é [como] o que pega um cão pelas orelhas.
18 Som en vanvittig Mand, der udslynger Gløder, Pile og Død,
Como o louco que lança faíscas, flechas e coisas mortíferas,
19 er den, der sviger sin Næste og siger: "Jeg spøger jo kun."
Assim é o homem que engana a seu próximo, e diz: Não estava eu [só] brincando?
20 Er der intet Brænde, går Ilden ud, er der ingen Bagtaler, stilles Trætte.
Sem lenha, o fogo se apaga; e sem fofoqueiro, a briga termina.
21 Trækul til Gløder og Brænde til Ild og trættekær Mand til at optænde Kiv.
O carvão é para as brasas, e a lenha para o fogo; e o homem difamador para acender brigas.
22 Bagtalerens Ord er som Lækkerbidskener, de synker dybt i Legemets Kamre.
As palavras do fofoqueiro são como alimentos deliciosos, que descem ao interior do ventre.
23 Som Sølvovertræk på et Lerkar er ondsindet Hjerte bag glatte Læber.
Como um vaso de fundição coberto de restos de prata, [assim] são os lábios inflamados e o coração maligno.
24 Avindsmand hykler med Læben, i sit Indre huser han Svig;
Aquele que odeia dissimula em seus lábios, mas seu interior abriga o engano;
25 gør han Røsten venlig, tro ham dog ikke, thi i hans Hjerte er syvfold Gru.
Quando ele [te] falar agradavelmente com sua voz, não acredites nele; porque há sete abominações em seu coração;
26 Den, der dølger sit Had med Svig, hans Ondskab kommer frem i Folkets Forsamling.
Cujo ódio está encoberto pelo engano; sua maldade será descoberta na congregação.
27 I Graven, man graver, falder man selv, af Stenen, man vælter, rammes man selv.
Quem cava uma cova, nela cairá; e quem rola uma pedra, esta voltará sobre ele.
28 Løgnetunge giver mange Hug, hyklersk Mund volder Fald.
A língua falsa odeia aos que ela atormenta; e a boca lisonjeira opera ruína.

< Ordsprogene 26 >