Ordsprogene 26
1 Som Sne om Somren og Regn Høsten så lidt hører Ære sig til for en Tåbe.
Jak śnieg w lecie i jak deszcz we żniwa, tak głupiemu nie przystoi chwała.
2 Som en Spurv i Fart, som en Svale i Flugt så rammer ej Banden mod sagesløs Mand.
Jak ptak się tuła [i] jak jaskółka lata, tak nie przyjdzie niezasłużone przekleństwo.
3 Svøbe for Hest, Bidsel for Æsel og Ris for Tåbers Ryg.
Bicz na konia, wędzidło na osła, a kij na grzbiet głupiego.
4 Svar ej Tåben efter hans Dårskab, at ikke du selv skal blive som han.
Nie odpowiadaj głupiemu według jego głupoty, abyś i ty nie był do niego podobny.
5 Svar Tåben efter hans Dårskab, at han ikke skal tykkes sig viis.
Odpowiedz głupiemu według jego głupoty, aby nie był mądry we własnych oczach.
6 Den afhugger Fødderne og inddrikker Vold, som sender Bud ved en Tåbe.
Kto powierza głupiemu posłannictwo, odcina sobie nogi i pije na własną szkodę.
7 Slappe som den lammes Ben er Ordsprog i Tåbers Mund.
[Jak] nierówne są nogi chromego, tak przysłowie w ustach głupich.
8 Som en, der binder Stenen fast i Slyngen, er den, der hædrer en Tåbe.
Jaki jest ten, kto przywiązuje kamień do procy, taki ten, kto oddaje cześć głupiemu.
9 Som en Tornekæp, der falder den drukne i Hænde, er Ordsprog i Tåbers Mund.
Jak cierń wbija się w rękę pijaka, tak przysłowie w ustach głupców.
10 Som en Skytte, der sårer enhver, som kommer, er den, der lejer en Tåbe og en drukken.
Wielki [Bóg] stworzył wszystko i odpłaca głupiemu, odpłaca również przestępcom.
11 Som en Hund, der vender sig om til sit Spy, er en Tåbe, der gentager Dårskab.
[Jak] pies powraca do swoich wymiocin, tak głupi powtarza swoją głupotę.
12 Ser du en Mand, der tykkes sig viis, for en Tåbe er der mere Håb end for ham.
Widzisz człowieka, co mądry w swoich oczach? Więcej nadziei dla głupca niż dla niego.
13 Den lade siger: "Et Rovdyr på Vejen, en Løve ude på Torvene!"
Leniwy mówi: Lew na drodze, lew na ulicach.
14 Døren drejer sig på sit Hængsel, den lade på sit Leje.
Jak drzwi się obracają na swoich zawiasach, tak leniwy na swoim łóżku.
15 Den lade rækker til Fadet, men gider ikke føre Hånden til Munden.
Leniwy kryje rękę pod pachę, a ciężko mu ją podnosić do ust.
16 Den lade tykkes sig større Vismand end syv, der har kloge Svar.
Leniwy uważa się za mądrzejszego niż siedmiu odpowiadających rozsądnie.
17 Den griber en Hund i Øret, som blander sig i uvedkommende Strid.
Kto przechodzi i wtrąca się w cudzy spór, jest jak ten, który łapie psa za uszy.
18 Som en vanvittig Mand, der udslynger Gløder, Pile og Død,
Jak szalony wypuszcza iskry, strzały i śmierć;
19 er den, der sviger sin Næste og siger: "Jeg spøger jo kun."
Taki jest każdy, kto zwodzi swego bliźniego i mówi: Czy nie żartowałem?
20 Er der intet Brænde, går Ilden ud, er der ingen Bagtaler, stilles Trætte.
Gdy nie ma drew, ogień gaśnie; tak gdy nie ma plotkarza, ustaje spór.
21 Trækul til Gløder og Brænde til Ild og trættekær Mand til at optænde Kiv.
Jak węgiel dla żaru i drwa do ognia, tak kłótliwy człowiek do wzniecenia sporu.
22 Bagtalerens Ord er som Lækkerbidskener, de synker dybt i Legemets Kamre.
Słowa plotkarzy są [jak] rany; przenikają do głębi wnętrzności.
23 Som Sølvovertræk på et Lerkar er ondsindet Hjerte bag glatte Læber.
Palące wargi i złe serce [są jak] gliniana skorupa pokryta żużlem srebrnym.
24 Avindsmand hykler med Læben, i sit Indre huser han Svig;
Ten, kto nienawidzi, udaje wargami, lecz w sercu knuje podstęp.
25 gør han Røsten venlig, tro ham dog ikke, thi i hans Hjerte er syvfold Gru.
Gdy mówi miłym głosem, nie wierz mu, bo siedem obrzydliwości ma w swoim sercu.
26 Den, der dølger sit Had med Svig, hans Ondskab kommer frem i Folkets Forsamling.
Nienawiść [człowieka] bywa pokryta podstępem, [ale] jego niegodziwość będzie odkryta na zgromadzeniu.
27 I Graven, man graver, falder man selv, af Stenen, man vælter, rammes man selv.
Kto kopie dół, wpadnie w niego; kto kamień toczy, na niego się on obróci.
28 Løgnetunge giver mange Hug, hyklersk Mund volder Fald.
Kłamliwy język nienawidzi [tych, których] uciska, a usta pochlebcze prowadzą do zguby.
