Ordsprogene 26

1 Som Sne om Somren og Regn Høsten så lidt hører Ære sig til for en Tåbe.

Toy ny oram-panala amin’ ny lohataona, Ary toy ny ranonorana amin’ ny taom-pijinjana, Dia toy izany ny voninahitra tsy tandrifiny ho an’ ny adala.

2 Som en Spurv i Fart, som en Svale i Flugt så rammer ej Banden mod sagesløs Mand.

Toy ny vorona mivezivezy sy ny sidintsidina manidina, Dia toy izany ny fanozonam-poana: tsy mba hihatra izany.

3 Svøbe for Hest, Bidsel for Æsel og Ris for Tåbers Ryg.

Ny karavasy ho amin’ ny soavaly ny lamboridy ho amin’ ny boriky, Ary ny tsorakazo kosa ho amin’ ny lamosin’ ny adala.

4 Svar ej Tåben efter hans Dårskab, at ikke du selv skal blive som han.

Aza mamaly ny adala araka ny hadalany, Fandrao mba adala tahaka azy koa ianao.

5 Svar Tåben efter hans Dårskab, at han ikke skal tykkes sig viis.

Valio ny adala araka ny hadalany, Fandrao dia manao azy ho hendry izy

6 Den afhugger Fødderne og inddrikker Vold, som sender Bud ved en Tåbe.

Manapaka ny tongony sady misotro loza Izay mampitondra teny ny adala.

7 Slappe som den lammes Ben er Ordsprog i Tåbers Mund.

Mikepikepika ny tongotry ny malemy tongotra, Dia toy izany ny ohabolana eo am-bavan’ ny adala.

8 Som en, der binder Stenen fast i Slyngen, er den, der hædrer en Tåbe.

Toy ny manisy vato eo amin’ ny antsamotady, Dia toy izany ny manome voninahitra ny adala.

9 Som en Tornekæp, der falder den drukne i Hænde, er Ordsprog i Tåbers Mund.

Toy ny tsilo eny an-tànan’ ny olona mamo, Dia toy izany ny ohabolana eo am-bavan’ ny adala.

10 Som en Skytte, der sårer enhver, som kommer, er den, der lejer en Tåbe og en drukken.

Ny mpiasa mahay dia mahavita ny zavatra isan-karazany; Fa izay manakarama ny adala dia toy ny manakarama izay sendra mandalo.

11 Som en Hund, der vender sig om til sit Spy, er en Tåbe, der gentager Dårskab.

Toy ny amboa miverina amin’ ny loany, Dia toy izany ny adala miverina amin’ ny hadalany.

12 Ser du en Mand, der tykkes sig viis, for en Tåbe er der mere Håb end for ham.

Hitanao va ny olona manao azy ho hendry? Ny adala misy hantenaina kokoa noho izy.

13 Den lade siger: "Et Rovdyr på Vejen, en Løve ude på Torvene!"

Hoy ny malaina: Misy liona any an-dalana, Misy liona atsy an-dalambe.

14 Døren drejer sig på sit Hængsel, den lade på sit Leje.

Toy ny varavarana mihodìna amin’ ny saviliny, Dia toy izany ny kamo eo amin’ ny fandriany,

15 Den lade rækker til Fadet, men gider ikke føre Hånden til Munden.

Ny malaina mangarona ny eo an-doviany, Nefa ny hampakatra azy ho amin’ ny vavany dia mahasasatra azy.

16 Den lade tykkes sig større Vismand end syv, der har kloge Svar.

Ny kamo manao ny tenany ho hendry mihoatra noho ny olona fito izay mahavaly tsara.

17 Den griber en Hund i Øret, som blander sig i uvedkommende Strid.

Izay mandalo ka mitsaraingona amin’ ny ady tsy azy Dia mandroritra amboa amin’ ny sofiny.

18 Som en vanvittig Mand, der udslynger Gløder, Pile og Død,

Toy ny adala izay manely afo sy zana-tsipìka ary fahafatesana,

19 er den, der sviger sin Næste og siger: "Jeg spøger jo kun."

Dia toy izany ny olona mamitaka ny namany ka manao hoe: Tsy vosobosotra ihany va no ataoko?

20 Er der intet Brænde, går Ilden ud, er der ingen Bagtaler, stilles Trætte.

Raha tsy misy kitay intsony, dia maty ny afo; Ary raha tsy misy mpifosafosa intsony, dia mitsahatra ny fifandirana.

21 Trækul til Gløder og Brænde til Ild og trættekær Mand til at optænde Kiv.

Toy ny arina atao amin’ ny vainafo sy ny kitay hazo atao amin’ ny afo, Dia toy izany, ny olona tia ady mandrehitra fifandirana.

22 Bagtalerens Ord er som Lækkerbidskener, de synker dybt i Legemets Kamre.

Ny tenin’ ny mpifosafosa dia toy ny hanim-py ka mikorotsaka ao anaty kibo indrindra.

23 Som Sølvovertræk på et Lerkar er ondsindet Hjerte bag glatte Læber.

Tavim-bilany misy ankosotra taim-bolafotsy ny molotra mihatsaravelatsihy sy ny fo ratsy.

24 Avindsmand hykler med Læben, i sit Indre huser han Svig;

Ny mpandrafy dia mody ho hafa amin’ ny molony Sady manafim-pitaka ao am-pony;

25 gør han Røsten venlig, tro ham dog ikke, thi i hans Hjerte er syvfold Gru.

Koa na dia miteny soa aza izy, aza mino azy; Fa fahavetavetana fito no ao am-pony.

26 Den, der dølger sit Had med Svig, hans Ondskab kommer frem i Folkets Forsamling.

Ny lolompo dia miafina ao amin’ ny fitaka; Nefa ny haratsiany dia haharihary eo am-pahibemaso.

27 I Graven, man graver, falder man selv, af Stenen, man vælter, rammes man selv.

Izay mihady lavaka no ho latsaka ao, Ary izay manakodiadia vato no hikodiavany kosa.

28 Løgnetunge giver mange Hug, hyklersk Mund volder Fald.

Halan’ ny lela mandainga izay efa nampahoriny, Ary ny vava mandrobo dia mampidi-doza.