Ordsprogene 26
1 Som Sne om Somren og Regn Høsten så lidt hører Ære sig til for en Tåbe.
E LIKE me ka hau i ke kau, E like me ka ua i ka wa e ohi ai, Pela i ku ole ai ka hanohano i ka mea lapuwale.
2 Som en Spurv i Fart, som en Svale i Flugt så rammer ej Banden mod sagesløs Mand.
E like me ka zepora e auwana ana, E like me ka derora e lele ana, Pela ka poino, aole ia e hiki wale mai.
3 Svøbe for Hest, Bidsel for Æsel og Ris for Tåbers Ryg.
I mea hahau no ka lio, i kaulawaha no ka hoki, I laau hahau hoi no ke kua o na mea lapuwale.
4 Svar ej Tåben efter hans Dårskab, at ikke du selv skal blive som han.
Mai olelo aku i ka mea lapuwale e like me kona naaupo ana, O like oe me ia.
5 Svar Tåben efter hans Dårskab, at han ikke skal tykkes sig viis.
E olelo no i ka mea lapuwale e like me kona naaupo ana, O naauao oia i kona maka iho.
6 Den afhugger Fødderne og inddrikker Vold, som sender Bud ved en Tåbe.
O ka mea oki ne i na wawae a loaa ia ia ka poino, Oia ka i kauoha aku i na manao ma ka lima o ka mea lapuwale.
7 Slappe som den lammes Ben er Ordsprog i Tåbers Mund.
E lawe aku i na wawae o ka mea oopa, A me ka olelonane mailoko ae o ka waha o ka poe lapuwale.
8 Som en, der binder Stenen fast i Slyngen, er den, der hædrer en Tåbe.
E like me ka nakii ana i ka iliili ma ka maa a paa, Pela ka haawi ana i ka hanohano no ka mea lapuwale.
9 Som en Tornekæp, der falder den drukne i Hænde, er Ordsprog i Tåbers Mund.
O ka mea oioi e o ana i ka lima o ka mea ona, Oia ka olelonane ma ka waha o ka poe lapuwale.
10 Som en Skytte, der sårer enhver, som kommer, er den, der lejer en Tåbe og en drukken.
O ka mea nui nana i hana na mea a pau, Oia ka mea nana e hoopai i ka mea lapuwale a e hoopai hoi i ka poe lawehala.
11 Som en Hund, der vender sig om til sit Spy, er en Tåbe, der gentager Dårskab.
E like me ka ilio i hoi hou aku i kona luai, Pela ka mea naaupo e hoi hou ana i kona lapuwale.
12 Ser du en Mand, der tykkes sig viis, for en Tåbe er der mere Håb end for ham.
Ua ike anei oe i ke kanaka naauao i kona manao iho? He lana ka manao no ka mea naaupo aole nona.
13 Den lade siger: "Et Rovdyr på Vejen, en Løve ude på Torvene!"
I ae la ka mea palaualelo, He liona ma ke ala, He liona iwaena o ke kuamoo.
14 Døren drejer sig på sit Hængsel, den lade på sit Leje.
O ka luli ana o ke pani ma kona ami, Oia ka mea palaualelo ma kona moena.
15 Den lade rækker til Fadet, men gider ikke føre Hånden til Munden.
Hookomo ka mea palaualelo i kona lima iloko o ke pa, A he mea kaumaha ia ia ke hapai hou ae ia i kona waha.
16 Den lade tykkes sig større Vismand end syv, der har kloge Svar.
He naauao loa ka mea pulaualelo i kona manao iho, Mamua o na kanaka ehiku e hoike ana i ka oiaio.
17 Den griber en Hund i Øret, som blander sig i uvedkommende Strid.
O ka mea lalau i ka ilio ma na pepeiao, Oia ka mea e maalo ana, a lawe pu i ka hakaka pili ole ia ia.
18 Som en vanvittig Mand, der udslynger Gløder, Pile og Død,
E like me ka mea e hooleilei ana i na ihe wela, a me na pua a me ka make;
19 er den, der sviger sin Næste og siger: "Jeg spøger jo kun."
Pela ke kanaka e hoopunipuni ana i kona hoanoho, I ae la hoi, Aole anei he paani ko'u?
20 Er der intet Brænde, går Ilden ud, er der ingen Bagtaler, stilles Trætte.
I ole ka wahie, e pio no ke ahi, I ole ka mea holoholo olelo, pau ka hakaka.
21 Trækul til Gløder og Brænde til Ild og trættekær Mand til at optænde Kiv.
O ka nanahu i na nanahu wela, a me ka wahie i ke ahi, Oia ke kanaka huhu e hookonokono ana i ka hakaka.
22 Bagtalerens Ord er som Lækkerbidskener, de synker dybt i Legemets Kamre.
O na olelo a ka mea holoholo olelo, Ua like no ia me na olelo paani, Komo ilalo nae ia a iloko lilo o ka opu.
23 Som Sølvovertræk på et Lerkar er ondsindet Hjerte bag glatte Læber.
O ke kala maemae ole i hoopiliia me kahi pohue, Oia na lehelehe e alohaloha ana me ka naau ino.
24 Avindsmand hykler med Læben, i sit Indre huser han Svig;
O ka mea inaina, huna oia ma kona mau lehelehe, A iloko ona iho i waiho ai oia i ka hoopunipuni.
25 gør han Røsten venlig, tro ham dog ikke, thi i hans Hjerte er syvfold Gru.
Ina i oluolu kana olelo, mai manaoio aku ia ia; No ka mea, ehiku mau mea ino iloko o kona naau.
26 Den, der dølger sit Had med Svig, hans Ondskab kommer frem i Folkets Forsamling.
O ka mea i hunaia kona inaina i ka hoopunipuni, E hoikeia kona hewa imua o ke anaina kanaka.
27 I Graven, man graver, falder man selv, af Stenen, man vælter, rammes man selv.
O ka mea eli i ka lua, oia ke haule ilaila; O ka mea olokaa i ka pohaku, e hoi hou mai ia maluna ona.
28 Løgnetunge giver mange Hug, hyklersk Mund volder Fald.
O ke elelo wahahee, oia ke inaina aku i ka mea poino malaila; O ka waha malimali, oia ke hana i ka mea e make ai.
