Ordsprogene 26

1 Som Sne om Somren og Regn Høsten så lidt hører Ære sig til for en Tåbe.

Tankou lanèj nan sezon chalè a, tankou lapli nan sezon rekòlt, se konsa respè pa merite rive sou yon moun ensanse.

2 Som en Spurv i Fart, som en Svale i Flugt så rammer ej Banden mod sagesløs Mand.

Tankou yon ti zwazo k ap sove ale, tankou yon ti iwondèl nan vòl li, se konsa yon madichon san koz p ap poze.

3 Svøbe for Hest, Bidsel for Æsel og Ris for Tåbers Ryg.

Yon fwèt se pou chwal la, yon brid pou bourik la, ak baton pou do a moun ensanse a.

4 Svar ej Tåben efter hans Dårskab, at ikke du selv skal blive som han.

Pa reponn yon moun ensanse selon foli li, oswa ou va vin tankou li.

5 Svar Tåben efter hans Dårskab, at han ikke skal tykkes sig viis.

Reponn yon moun ensanse selon foli li merite, pou l pa vin saj nan pwòp zye li.

6 Den afhugger Fødderne og inddrikker Vold, som sender Bud ved en Tåbe.

Li koupe pwòp pye li, e bwè vyolans, ki voye yon mesaj pa men a moun ensanse a.

7 Slappe som den lammes Ben er Ordsprog i Tåbers Mund.

Tankou janm ki initil pou moun bwate a, se konsa yon pwovèb nan bouch a moun ensanse.

8 Som en, der binder Stenen fast i Slyngen, er den, der hædrer en Tåbe.

Tankou yon moun ki mare wòch anndan fistibal se konsa sila ki bay respè a moun ensanse a.

9 Som en Tornekæp, der falder den drukne i Hænde, er Ordsprog i Tåbers Mund.

Tankou yon pikan ki tonbe nan men yon moun k ap bwè gwòg, se konsa yon pwovèb nan bouch a moun ki ensanse.

10 Som en Skytte, der sårer enhver, som kommer, er den, der lejer en Tåbe og en drukken.

Tankou moun ak banza k ap blese tout moun, se konsa sila ki anplwaye moun ensanse a, ak sila ki anplwaye sila k ap pase pa aza a.

11 Som en Hund, der vender sig om til sit Spy, er en Tåbe, der gentager Dårskab.

Tankou yon chen ki retounen nan vomi li, se konsa yon moun ensanse kap repete foli li.

12 Ser du en Mand, der tykkes sig viis, for en Tåbe er der mere Håb end for ham.

Èske ou wè yon moun ki saj nan pwòp zye li? Gen plis espwa pou moun fou pase li menm.

13 Den lade siger: "Et Rovdyr på Vejen, en Løve ude på Torvene!"

Parese a di: “Gen yon lyon nan lari a! Yon lyon nan plas la!”

14 Døren drejer sig på sit Hængsel, den lade på sit Leje.

Tankou pòt la vire sou gon li, se konsa parese a sou kabann li.

15 Den lade rækker til Fadet, men gider ikke føre Hånden til Munden.

Parese a fouye men l nan plato a; men l twò fatige pou fè l ankò rive nan bouch li.

16 Den lade tykkes sig større Vismand end syv, der har kloge Svar.

Parese a pi saj nan pwòp zye li pase sèt moun ki kab reponn ak bon konprann.

17 Den griber en Hund i Øret, som blander sig i uvedkommende Strid.

Tankou yon moun ki pran yon chen pa zòrèy, se konsa sila k ap pase pa aza a, pou l gaye nan goumen ki pa apatyen a li menm nan.

18 Som en vanvittig Mand, der udslynger Gløder, Pile og Død,

Tankou yon moun fou k ap jete bwa dife, flèch ak lanmò,

19 er den, der sviger sin Næste og siger: "Jeg spøger jo kun."

se konsa nonm ki tronpe vwazen li an pou di: “Èske se pa blag mwen t ap fè?”

20 Er der intet Brænde, går Ilden ud, er der ingen Bagtaler, stilles Trætte.

Akoz mank bwa, dife a etenn; lè ti koze sispann, rayisman vin kalme.

21 Trækul til Gløder og Brænde til Ild og trættekær Mand til at optænde Kiv.

Tankou chabon tou limen anvè sann cho, ak bwa anvè dife, se konsa yon moun tchenpwèt chofe pwoblèm pou limen konfli.

22 Bagtalerens Ord er som Lækkerbidskener, de synker dybt i Legemets Kamre.

Pawòl a moun k ap chichote nan zòrèy moun nan, vin tankou bèl ti mòso delika. Yo desann rive jis nan pati pi fon kò a.

23 Som Sølvovertræk på et Lerkar er ondsindet Hjerte bag glatte Læber.

Tankou veso ki fèt ak tè ki kouvri ak yon kouch ajan, se konsa lèv ki brile ak yon kè ki mechan.

24 Avindsmand hykler med Læben, i sit Indre huser han Svig;

Yon nonm malonèt, kache sa pou l pa parèt sou lèv li; men nan kè l, li fè depo desepsyon.

25 gør han Røsten venlig, tro ham dog ikke, thi i hans Hjerte er syvfold Gru.

Lè l pale byen dous, pa kwè l; paske, gen sèt abominasyon nan kè l.

26 Den, der dølger sit Had med Svig, hans Ondskab kommer frem i Folkets Forsamling.

Malgre rayisman kouvri kò l ak riz, mechanste li va devwale devan asanble a.

27 I Graven, man graver, falder man selv, af Stenen, man vælter, rammes man selv.

Sila ki fouye fòs la va tonbe ladann, e sila ki woule wòch la, sou li menm l ap retounen.

28 Løgnetunge giver mange Hug, hyklersk Mund volder Fald.

Yon lang ki bay manti, rayi sila li kraze yo, e zèv a lang flatè a se dega.