Ordsprogene 22
1 Hellere godt Navn end megen rigdom, Yndest er bedre end Sølv og Guld
İyi ad büyük servetten, Saygınlık gümüş ve altından yeğdir.
2 Rig og fattig mødes, HERREN har skabt dem begge.
Zenginle yoksulun ortak yönü şu: Her ikisini de RAB yarattı.
3 Den kloge ser Faren og søger i Skjul, tankeløse går videre og bøder.
İhtiyatlı kişi tehlikeyi görünce saklanır, Bönse öne atılır ve zarar görür.
4 Lønnen for Ydmyghed og HERRENs Frygt er Rigdom, Ære og Liv.
Alçakgönüllülüğün ve RAB korkusunun ödülü, Zenginlik, onur ve yaşamdır.
5 På den svigefuldes Vej er der Torne og Snarer; vil man vogte sin Sjæl, må man holde sig fra dem.
Kötünün yolu diken ve tuzakla doludur. Canını korumak isteyen bunlardan uzak durur.
6 Væn Drengen til den Vej, han skal følge, da viger han ikke derfra, selv gammel.
Çocuğu tutması gereken yola göre yetiştir, Yaşlandığında o yoldan ayrılmaz.
7 Over Fattigfolk råder den rige, Låntager bliver Långivers Træl.
Zengin yoksullara egemen olur, Borç alan borç verenin kulu olur.
8 Hvo Uret sår, vil høste Fortræd, hans Vredes Ris skal slå ham selv.
Fesat eken dert biçer, Gazabının değneği yok olur.
9 Den vennesæle velsignes, thi han deler sit Brød med den ringe.
Cömert olan kutsanır, Çünkü yemeğini yoksullarla paylaşır.
10 Driv Spotteren ud, så går Trætten med, og Hiv og Smæden får Ende.
Alaycıyı kov, kavga biter; Çekişme ve aşağılamalar da sona erer.
11 HERREN elsker den rene af Hjertet; med Ynde på Læben er man Kongens Ven.
Yürek temizliğini ve güzel sözleri seven, Kralın dostluğunu kazanır.
12 HERRENs Øjne agter på Kundskab, men han kuldkaster troløses Ord.
RAB bilgiyi gözetip korur, Hainin sözlerini ise altüst eder.
13 Den lade siger: "En Løve på Gaden! Jeg kan let blive revet ihjel på Torvet."
Tembel der ki, “Dışarda aslan var, Sokağa çıksam beni parçalar.”
14 Fremmed Kvindes Mund er en bundløs Grav, den, HERREN er vred på, falder deri.
Sokak kadınının ağzı dipsiz çukur gibidir, RAB'bin gazabına uğrayan oraya düşer.
15 Dårskab er knyttet til Ynglingens Hjerte, Tugtens Ris skal tjerne den fra ham.
Akılsızlık çocuğun öz yapısındadır, Değnekle terbiye edilirse akılsızlıktan uzaklaşır.
16 Vold mod den ringe øger hans Eje, Gave til Rigmand gør ham kun fattig. -
Servetini büyütmek için yoksulu ezenle Zengine armağan verenin sonu yoksulluktur.
17 Bøj Øret og hør de vises Ord, vend Hjertet til og kend deres Liflighed!
Kulak ver, bilgelerin sözlerini dinle, Öğrettiğimi zihnine işle.
18 Vogter du dem i dit Indre, er de alle rede på Læben.
Sözlerimi yüreğinde saklarsan mutlu olursun, Onlar hep hazır olsun dudaklarında.
19 For at din Lid skal stå til HERREN, lærer jeg dig i Dag.
RAB'be güvenmen için Bugün bunları sana, evet sana da bildiriyorum.
20 Alt i Går optegned jeg til dig, alt i Forgårs Råd og Kundskab
Senin için otuz söz yazdım, Bilgi ve öğüt sözleri...
21 for at lære dig rammende Sandhedsord, at du kan svare sandt, når du spørges.
Öyle ki, güvenilir, doğru sözleri bilesin, Böylece seni gönderene güvenilir yanıt verebilesin.
22 Røv ej fra den ringe, fordi han er ringe, knus ikke den arme i Porten:
Yoksulu, yoksul olduğu için soymaya kalkma, Düşkünü mahkemede ezme.
23 thi HERREN fører deres Sag og raner deres Ransmænds Liv.
Çünkü onların davasını RAB yüklenecek Ve onları soyanların canını alacak.
24 Vær ej Ven med den, der let bliver hidsig, omgås ikke vredladen Mand,
Huysuz kişiyle arkadaşlık etme; Tez öfkelenenle yola çıkma.
25 at du ikke skal lære hans Stier og hente en Snare for din Sjæl.
Yoksa onun yollarına alışır, Kendini tuzağa düşmüş bulursun.
26 Hør ikke til dem, der giver Håndslag, dem, som borger for Gæld!
El sıkışıp Başkasının borcuna kefil olmaktan kaçın.
27 Såfremt du ej kan betale, tager man Sengen, du ligger i.
Ödeyecek paran olmazsa, Altındaki döşeğe bile el koyarlar.
28 Flyt ej ældgamle Skel, dem, dine Fædre satte.
Atalarının belirlediği Eski sınır taşlarının yerini değiştirme.
29 Ser du en Mand, som er snar til sin Gerning, da skal han stedes for Konger, ikke for Folk af ringe Stand.
İşinde usta birini görüyor musun? Öylesi sıradan kişilere değil, Krallara bile hizmet eder.
