< Ordsprogene 22 >

1 Hellere godt Navn end megen rigdom, Yndest er bedre end Sølv og Guld
ناوبانگی چاک لە دەوڵەمەندی گەورە خوازراوترە، ڕێزیش لە زێڕ و زیو باشترە.
2 Rig og fattig mødes, HERREN har skabt dem begge.
دەوڵەمەند و هەژار لەمەدا یەکدەگرنەوە، دروستکەری هەردووکیان یەزدانە.
3 Den kloge ser Faren og søger i Skjul, tankeløse går videre og bøder.
ژیر خراپە دەبینێت و خۆی دەشارێتەوە، بەڵام ساویلکە مل پێوەدەنێت و سزا دەدرێ.
4 Lønnen for Ydmyghed og HERRENs Frygt er Rigdom, Ære og Liv.
پاداشتی بێفیزی و لەخواترسی دەوڵەمەندی و ڕێزداری و ژیانە.
5 På den svigefuldes Vej er der Torne og Snarer; vil man vogte sin Sjæl, må man holde sig fra dem.
چقڵ و تەڵە لە ڕێگای پیاوی خواردایە، بەڵام ئەوەی خۆی بپارێزێت لێی دوور دەکەوێتەوە.
6 Væn Drengen til den Vej, han skal følge, da viger han ikke derfra, selv gammel.
منداڵ لەسەر ئەو ڕێگایە ڕابهێنە کە پێویستە بیگرێت، پیریش بێت لێی لا نادات.
7 Over Fattigfolk råder den rige, Låntager bliver Långivers Træl.
دەوڵەمەند بەسەر هەژاردا حوکم دەکات، قەرزاریش کۆیلەی خاوەن قەرزە.
8 Hvo Uret sår, vil høste Fortræd, hans Vredes Ris skal slå ham selv.
ئەوەی ناڕەوایی بچێنێت دروێنەی خراپە دەکات، کوتەکی تووڕەییشی دەفەوتێت.
9 Den vennesæle velsignes, thi han deler sit Brød med den ringe.
ئەوەی چاوتێر بێت بەرەکەتدار دەبێت، چونکە لە نانی خۆی دەداتە هەژار.
10 Driv Spotteren ud, så går Trætten med, og Hiv og Smæden får Ende.
گاڵتەجاڕ دەربکە، ناکۆکی دەڕوات، دووبەرەکی و ڕیسواییش نامێنێت.
11 HERREN elsker den rene af Hjertet; med Ynde på Læben er man Kongens Ven.
ئەوەی حەزی لە دڵپاکی بێت و قسەی شیرین بێت، پاشا دەبێتە دۆستی.
12 HERRENs Øjne agter på Kundskab, men han kuldkaster troløses Ord.
چاوی یەزدان چاودێری زانیاری دەکات، بەڵام قسەی ناپاکان سەرەوژێر دەکات.
13 Den lade siger: "En Løve på Gaden! Jeg kan let blive revet ihjel på Torvet."
تەمبەڵ دەڵێت: «شێرێک لە دەرەوەیە! ئەگەر بچمە گۆڕەپانەکان دەکوژرێم!»
14 Fremmed Kvindes Mund er en bundløs Grav, den, HERREN er vred på, falder deri.
دەمی ژنی بەدڕەوشت چاڵێکی قووڵە، ئەوەی بەر تووڕەیی یەزدان بکەوێت دەکەوێتە ناوی.
15 Dårskab er knyttet til Ynglingens Hjerte, Tugtens Ris skal tjerne den fra ham.
گێلی بە دڵی منداڵەوە گرێدراوە، بەڵام گۆچانی تەمبێکردن دووری دەخاتەوە لێی.
16 Vold mod den ringe øger hans Eje, Gave til Rigmand gør ham kun fattig. -
ئەوەی زۆرداری لە هەژار بکات بۆ ئەوەی بۆ خۆی زیاد بکات و ئەوەی بە دەوڵەمەند ببەخشێت، بێگومان هەردووکیان بەرەو نەبوونییە.
17 Bøj Øret og hør de vises Ord, vend Hjertet til og kend deres Liflighed!
گوێ شل بکە و قسەی دانایان ببیستە، دڵت بدە زانیاری من،
18 Vogter du dem i dit Indre, er de alle rede på Læben.
چونکە جوانە ئەگەر لە ناختدا هەڵیبگریت و تێکڕا لەسەر لێوەکانت بچەسپێن.
19 For at din Lid skal stå til HERREN, lærer jeg dig i Dag.
بۆ ئەوەی پشتبەستنت بە یەزدان بێت، ئەمڕۆ تۆ فێر دەکەم، بەڵێ تۆ.
20 Alt i Går optegned jeg til dig, alt i Forgårs Råd og Kundskab
ئایا سی پەندم بۆ نەنووسیوی سەبارەت بە ڕاوێژ و زانیاری،
21 for at lære dig rammende Sandhedsord, at du kan svare sandt, når du spørges.
بۆ ئەوەی دروستی قسەی ڕاستیت فێر بکەم، هەتا وەڵامە ڕاستییەکان بدەیتەوە ئەوانەی کە تۆیان ناردووە؟
22 Røv ej fra den ringe, fordi han er ringe, knus ikke den arme i Porten:
هەژار تاڵان مەکە لەبەر هەژارییەکەی و نەبوون وردوخاش مەکە لە دادگا،
23 thi HERREN fører deres Sag og raner deres Ransmænds Liv.
چونکە یەزدان بەرگری لە کێشەکەیان دەکات و ئەوانەی تاڵانیان دەکەن گیانیان تاڵان دەکات.
24 Vær ej Ven med den, der let bliver hidsig, omgås ikke vredladen Mand,
مەبە برادەری کەسی تووڕە، هاوڕێیەتی کەسی هەڵچوو مەکە،
25 at du ikke skal lære hans Stier og hente en Snare for din Sjæl.
نەوەک لە ڕێچکەی ئەوان ڕابێیت، خۆت تووشی تەڵە بکەیت.
26 Hør ikke til dem, der giver Håndslag, dem, som borger for Gæld!
لەوانە مەبە کە تەوقە دەکەن، دەستەبەری قەرزی خەڵک مەکە.
27 Såfremt du ej kan betale, tager man Sengen, du ligger i.
ئەگەر نەتبوو بیدەیتەوە، بۆچی نوێنەکەی ژێرت ببردرێت.
28 Flyt ej ældgamle Skel, dem, dine Fædre satte.
سنووری کۆن مەگوازەوە، ئەوەی باوباپیرانت دایانناوە.
29 Ser du en Mand, som er snar til sin Gerning, da skal han stedes for Konger, ikke for Folk af ringe Stand.
ئایا ئەو کەسەت بینیوە بە دەستوبردە لە کارەکەی؟ لەبەردەم پاشاکان ڕادەوەستێت، نەک لەبەردەم خەڵکی بێ ناوبانگ.

< Ordsprogene 22 >