Ordsprogene 18
1 Særlingen søger et påskud, med vold og magt vil han strid.
NO ka makemake wale e imi ai ke kanaka manao ku e, A pale aku no i na manao pono a pau.
2 Tåben ynder ej Indsigt, men kun, at hans Tanker kommer for Lyset.
Aole i haliu mai ka mea lapuwale i ka ike, Aka, ma ka hoike ana i kona naau.
3 Hvor Gudløshed kommer, kommer og Spot, Skam og Skændsel følges.
A hiki mai ka hewa, hiki mai no hoi ka hoowahawaha; A o ka hilahila pu kekahi me ka hoomaewaewa.
4 Ord i Mands Mund er dybe Vande, en rindende Bæk, en Visdomskilde.
He wai hohonu na olelo o ko ke kanaka waha; He punawai e hu ana, ke kumu o ka naauao.
5 Det er ilde at give en skyldig Medhold, så man afviser skyldfris Sag i Retten.
O ka hooluolu aku i ka mea hewa, aole ia he maikai; Aole hoi ka opea aku i ka mea pono ma ka hookolokolo ana.
6 Tåbens Læber fører til Trætte, hans Mund råber højt efter Hug,
O na lehelehe o ka mea lapuwale, aia no ma ka hoopaapaa; Ua maopopo kona waha e pono ke hahauia.
7 Tåbens Mund er hans Våde, hans Læber en Snare for hans Liv.
O ka waha o ka mea lapuwale, oia kona mea e make ai; A o kona mau lehelehe hoi, oia ke pahele o kona uhane.
8 Bagtalerens Ord er som Lækkerbidskener, de synker dybt i Bugen.
O na olelo ahiahi, ua like me na olelo paani, A komo no nae iloko loa o ka opu.
9 Den, der er efterladen i Gerning, er også Broder til Ødeland.
O ka mea hoomolowa ma kana hana ana, He kaikaina oia o ka mea hoomaunauna wale.
10 HERRENs Navn er et stærkt Tårn, den retfærdige løber derhen og bjærges.
He pakaua ikaika ka inoa o Iehova; Malaila e holo ai ka mea pono a maluhia iho la.
11 Den riges Gods er hans faste Stad, og tykkes ham en knejsende Mur.
O ka waiwai o ka mea waiwai, oia kona kulanakauhale paa I ka pa, Ua like hoi me ka pa kiekie i kona manao.
12 Mands Hovmod går forud for Fald, Ydmyghed forud for Ære.
Mamua o ka make, ua haaheo ka naau o ke kanaka, Mamua hoi o ka hookiekieia mai, he akahai.
13 Om nogen svarer, førend han hører, regnes det ham til Dårskab og Skændsel.
O ka mea hoopuka i kona manao mamua o kona lohe ana, He lapuwale ia, a he mea ia nona e hilahila ai.
14 Mands Mod udholder Sygdom, men hvo kan bære en sønderbrudt Ånd?
O ka uhane o ke kanaka, hoomanawanui no ia i ka nawaliwali; Aka, o ka uhane e eha ana, owai la e hiki ai ke hoomanawanui?
15 Den forstandiges Hjerte vinder sig Kundskab, de vises Øre attrår Kundskab.
O ka naau o ka mea naauao e loaa ia ia ka ike; O ka pepeiao hoi o ka poe akamai, e imi no i ka naauao.
16 Gaver åbner et Menneske Vej og fører ham hen til de store.
O ko ke kanaka makana, he mea ia e hookaawale ai i wahi nona; A e kai aku hoi ia ia imua o na kanaka koikoi.
17 Den, der taler først i en Trætte har Ret, til den anden kommer og går ham efter.
Ua pono ka mea i hoopiiia i kana olelo mua ana; Aka, hele mai kona hoanoho a imi ae i kona ano.
18 Loddet gør Ende på Trætter og skiller de stærkeste ad.
O ka hailona ana ka mea e pau ai ka hoopaapaa; He mea hoi e uwao ai iwaena o ka ikaika.
19 Krænket Broder er som en Fæstning, Trætter som Portslå for Borg.
Aole ikaika ke kulanakauhale paa i ka pa e like me ka hoahanau i hoonaukiukiia; A o ko laua hoopaapaa ana, ua like me na kaolahao o ka halealii.
20 Mands Bug mættes af Mundens Frugt, han mættes af Læbernes Grøde.
Ma na hua o ko ke kanaka waha, e maona ai kona opu; A ma ka waiwai o kona mau lehelehe e piha ai oia.
21 Død og Liv er i Tungens Vold, hvo der tøjler den, nyder dens Frugt.
Ma ke elelo ka make a me ke ola; O ka mea makemake malaila, e ai oia i kona hua.
22 Fandt man en Hustru, fandt man Lykken og modtog Nåde fra HERREN.
O ka mea loaa ia ia ka wahine, loaa no ka mea maikai, Ua loaa hoi ia ia ka lokamaikai no Iehova mai.
23 Fattigmand beder og trygler, Rigmand svarer med hårde Ord.
He noi ko ke kanaka ilihune; A o ka mea waiwai, ua olelo kalakala oia.
24 Med mange Fæller kan Mand gå til Grunde, men Ven kan overgå Broder i Troskab.
O ke kanaka i nui na hoalauna, e poino oia malaila; Aka, o kekahi hoaaloha ua oi aku kona pipili ana mamua o ko ka hoahanau.
