< Ordsprogene 17 >
1 Bedre en tør Bid Brød med fred end Huset fuldt af Sul med Trætte.
Lepszy jest kęs suchego chleba a w pokoju, niżeli pełen dom nabitego bydła ze swarem.
2 Klog Træl bliver Herre over dårlig Søn og får lod og del mellem brødre.
Sługa roztropny będzie panował nad synem, który jest ku hańbie; a między braćmi będzie dzielił dziedzictwo.
3 Digel til Sølv og Ovn til Guld, men den, der prøver Hjerter, er HERREN.
Tygiel srebra a piec złota doświadcza; ale Pan serc dośwadcza.
4 Den onde hører på onde Læber, Løgneren lytter til giftige Tunger.
Zły pilnuje warg złośliwych, a kłamca słucha języka przewrotnego.
5 Hvo Fattigmand spotter, håner hans Skaber, den skadefro slipper ikke for Straf.
Kto się naśmiewa z ubogiego, uwłacza stworzycielowi jego; a kto się raduje z upadku czyjego, nie ujdzie pomsty.
6 De gamles Krone er Børnebørn, Sønners Stolthed er Fædre.
Korona starców są synowie synów ich, a ozdoba synów są ojcowie ich.
7 Ypperlig Tale er ej for en Dåre, end mindre da Løgnfor den, som er ædel.
Nie przystoi mowa poważna głupiemu, dopieroż księciu usta kłamliwe.
8 Som en Troldsten er Gave i Giverens Øjne; hvorhen den end vender sig, gør den sin Virkning.
Jako kamień drogi, tak bywa dar wdzięczny temu, który go bierze; do czegokolwiek zmierzy, zdarzy mu się.
9 Den, der dølger en Synd, søger Venskab, men den, der ripper op i en Sag, skiller Venner.
Kto pokrywa przestępstwo, szuka łaski; ale kto wznawia rzeczy, rozłącza przyjaciół.
10 Bedre virker Skænd på forstandig end hundrede Slag på en Tåbe.
Więcej waży gromienie u roztropnego, niżeli sto plag u głupiego.
11 Den onde har kun Genstridigbed for, men et skånselsløst Bud er udsendt imod ham.
Uporny tylko złego szuka, dla tego poseł okrutny będzie nań zesłany.
12 Man kan møde en Bjørn, hvis Unger er taget, men ikke en Tåbe udi hans Dårskab.
Lepiej jest człowiekowi spotkać się z niedźwiedzicą osierociałą, niżeli z głupim w głupstwie jego.
13 Den, der gengælder godt med ondt, fra hans Hus skal Vanheld ej vige.
Kto oddaje złem za dobre, nie wynijdzie złe z domu jego.
14 At yppe Strid er at åbne for Vand, hold derfor inde, før Strid bryder løs.
Kto zaczyna zwadę, jest jako ten, co przekopuje wodę; przetoż niż się zwada rozsili, zaniechaj go.
15 At frikende skyldig og dømme uskyldig, begge Dele er HERREN en Gru.
Kto usprawiedliwia niezbożnego, a winnym czyni sprawiedliwego, oba jednako są obrzydliwością Panu.
16 Hvad hjælper Penge i Tåbens Hånd til at købe ham Visdom, når Viddet mangler?
Cóż po dostatku w ręku głupiego, ponieważ do nabycia mądrości rozumu nie ma?
17 Ven viser Kærlighed når som helst, Broder fødes til Hjælp i Nød.
Wszelkiego czasu miłuje przyjaciel, a w ucisku stawia się jako brat.
18 Mand uden Vid giver Håndslag og går i Borgen for Næsten.
Człowiek głupi daje rękę, czyniąc rękojemstwo przed twarzą przyjaciela swego.
19 Ven af Kiv er Ven af Synd; at højne sin Dør er at attrå Fald.
Kto miłuje zwadę, miłuje grzech; a kto wynosi usta swe, szuka upadku.
20 Ej finder man Lykke, når Hjertet er vrangt, man falder i Våde, når Tungen er falsk.
Przewrotny w sercu nie znajduje dobrego; a kto jest przewrotnego języka, wpadnie we złe.
21 Den, der avler en Tåbe, får Sorg, Dårens Fader er ikke glad.
Kto spłodził głupiego, na smutek swój spłodził go, ani się rozweseli ojciec niemądrego.
22 Glad Hjerte er godt for Legemet, nedslået Sind suger Marv af Benene.
Serce wesołe oczerstwia jako lekarstwo; ale duch sfrasowany wysusza kości.
23 Den gudløse tager Gave i Løn for at bøje Rettens Gænge.
Niezbożny potajemnie dar bierze, aby podwrócił ścieszki sądu.
24 Visdom står den forstandige for Øje, Tåbens Blik er ved Jordens Ende.
Na twarzy roztropnego znać mądrość; ale oczy głupiego aż na kraju ziemi.
25 Tåbelig Søn er sin Faders Sorg, Kvide for hende, som fødte ham.
Syn głupi żałością jest ojcu swemu, a gorzkością rodzicielce swojej.
26 At straffe den, der har Ret, er ilde, værre endnu at slå de ædle.
Zaiste nie dobra, winować sprawiedliwego, albo żeby przełożeni kogo dla cnoty bić mieli.
27 Den, som har Kundskab tøjler sin Tale, Mand med Forstand er koldblodig.
Kto zawściąga mowy swe, jest umiejętnym; drogiego ducha jest mąż rozumny.
28 Selv Dåren, der tier, gælder for viis, forstandig er den, der lukker sine Læber.
Gdy głupi milczy, za mądrego poczytany bywa; a który zatula wargi swoje, za rozumnego.