Ordsprogene 16
1 Hjertets Råd er Menneskets sag. Tungens Svar er fra HERREN.
Көңүлдики нийәтләр инсанға тәвәдур; Бирақ тилниң җавави Пәрвәрдигарниң илкидидур.
2 En Mand holder al sin Færd for ren, men HERREN vejer Ånder.
Инсан өзиниң һәммә қилған ишини пак дәп биләр; Лекин қәлбдики нийәтләрни Пәрвәрдигар таразиға селип тартип көрәр.
3 Vælt dine Gerninger på HERREN, så skal dine Planer lykkes.
Нийәт қилған ишлириңни Пәрвәрдигарға тапшурғин, Шундақ қилғанда планлириң пишип чиқар.
4 Alt skabte HERREN, hvert til sit, den gudløse også for Ulykkens Dag.
Пәрвәрдигар барлиқ мәвҗудийәтниң һәр бирини мәлум мәхсәт билән апиридә қилған; Һәтта яманларниму балаю-апәт күни үчүн яратқандур.
5 Hver hovmodig er HERREN en Gru, visselig slipper han ikke for Straf.
Тәкәббурлуққа толған көңүлләрниң һәр бири Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Қол тутушуп бирләшсиму, җазасиз қалмас.
6 Ved Mildhed og Troskab sones Brøde, ved HERRENs Frygt undviger man ondt.
Муһәббәт-шәпқәт вә һәқиқәт билән гуналар кафарәт қилинип йепилар; Пәрвәрдигардин әйминиш адәмләрни яманлиқтин халий қилар.
7 Når HERREN har Behag i et Menneskes Veje, gør han endog hans Fjender til Venner.
Адәмниң ишлири Пәрвәрдигарни хурсән қилса, У һәтта дүшмәнлириниму униң билән енақлаштурар.
8 Bedre er lidet med Retfærd end megen Vinding med Uret.
Һалал алған аз, Һарам алған көптин әвзәлдур.
9 Menneskets Hjerte udtænker hans Vej, men HERREN styrer hans Fjed.
Инсан көңлидә өз йолини тохтитар; Амма қәдәмлирини тоғрилайдиған Пәрвәрдигардур.
10 Der er Gudsdom på Kongens Læber, ej fejler hans Mund, når han dømmer.
Һәтта падишаниң ләвлиригә қаритип әпсун оқулсиму, Униң ағзи тоғра һөкүмдин чәтнимәс.
11 Ret Bismer og Vægtskål er HERRENs, hans Værk er alle Posens Lodder.
Адил тараза-мизанлар Пәрвәрдигарға хастур; Тараза ташлириниң һәммисини У ясиғандур.
12 Gudløs Færd er Konger en Gru, thi ved Retfærd grundfæstes Tronen.
Падиша рәзиллик қилса жиркиничликтур, Чүнки тәхт һәққанийәт биләнла мәһкәм турар.
13 Retfærdige Læber har Kongens Yndest, han elsker den, der taler oprigtigt.
Һәққаний сөзлигән ләвләр падишаларниң хурсәнлигидур; Улар дурус сөзлигүчиләрни яхши көрәр.
14 Kongens Vrede er Dødens Bud, Vismand evner at mildne den.
Падишаһниң қәһри гоя өлүмниң әлчисидур; Бирақ дана киши [униң ғәзивини] тиничландурар.
15 I Kongens Åsyns Lys er der Liv, som Vårregnens Sky er hans Yndest.
Падишаһниң чирайиниң нури кишигә җан киргүзәр; Униң шәпқити вақтида яққан «кейинки ямғур»дур.
16 At vinde Visdom er bedre end Guld, at vinde Indsigt mere end Sølv.
Даналиқ елиш алтун елиштин нәқәдәр әвзәлдур; Йорутулушни таллаш күмүчни таллаштин шунчә үстүндур!
17 De retsindiges Vej er at vige fra ondt; den vogter sit Liv, som agter på sin Vej.
Дурус адәмниң егиз көтирилгән йоли яманлиқтин айрилиштур; Өз йолиға еһтият қилған киши җенини сақлап қалар.
18 Hovmod går forud for Fald, Overmod forud for Snublen.
Мәғрурлуқ һалак болуштин авал келәр, Тәкәббурлуқ жиқилиштин авал келәр.
19 Hellere sagtmodig med ydmyge end dele Bytte med stolte.
Кәмтәр болуп мискинләр билән барди-кәлдидә болуш, Тәкәббурлар билән һарам мал бөлүшкәндин әвзәлдур.
20 Vel går det den, der mærker sig Ordet; lykkelig den, der stoler på HERREN.
Кимки ишни пәм-парасәт билән қилса пайда тапар; Пәрвәрдигарға таянған болса, бәхит-саадәт көрәр.
21 Den vise kaldes forstandig, Læbernes Sødme øger Viden.
Көңли дана киши сәгәк атилар; Йеқимлиқ сөзләр адәмләрниң билимини ашурар.
22 Kløgt er sin Mand en Livsens Kilde, Dårskab er Dårers Tugt.
Пәм-парасәт өзигә егә болғанларға һаятлиқниң булиқидур; Әқилсизләргә тәлим бәрмәкниң өзи әқилсизликтур.
23 Den vises Hjerte giver Munden Kløgt, på Læberne lægger det øget Viden.
Ақиланә кишиниң қәлби ағзидин әқил чиқирар; Униң ләвзигә билимни зиядә қилар.
24 Hulde Ord er som flydende Honning, søde for Sjælen og sunde for Legemet.
Йеқимлиқ сөзләр гоя һәсәлдур; Көңүлләрни хуш қилип тәнгә давадур.
25 Mangen Vej synes Manden ret, og så er dens Ende dog Dødens Veje.
Адәм балисиға тоғридәк көрүнидиған бир йол бар, Лекин ақивити һалакәткә баридиған йоллардур.
26 En Arbejders Hunger arbejder for ham, thi Mundens Krav driver på ham.
Ишлигүчиниң иштийи уни ишқа салар; Униң қарни униңға һайдакчилик қилар.
27 En Nidding graver Ulykkesgrave, det er, som brændte der Ild på hans Læber.
Муттәһәм киши яман гәпни колап жүрәр; Униң ләвлири лавулдап турған отқа охшар.
28 Rænkefuld Mand sætter Splid; den, der bagtaler, skiller Venner.
Әгир адәм җедәл-маҗира туғдурғучидур; Ғәйвәтчи йеқин достларни айриветәр.
29 Voldsmand lokker sin Næste og fører ham en Vej, der ikke er god.
Зораван киши йеқин адимини аздурар; Уни яман йолға башлап кирәр.
30 Den, der stirrer, har Rænker for; knibes Læberne sammen, har man fuldbyrdet ondt.
Көзини жумувалған киши яман нийәтни ойлар; Левини чишлигән киши яманлиққа тәйярдур.
31 Grå Hår er en dejlig Krone, den vindes på Retfærds Vej.
Һәққанийәт йолида ақарған чач, Адәмниң шөһрәт таҗидур.
32 Større end Helt er sindig Mand, større at styre sit Sind end at tage en Stad.
Асан аччиқлимайдиған киши палвандин әвзәлдур; Өзини тутувалған шәһәр алғандинму үстүндур.
33 I Brystfolden rystes Loddet, det falder, som HERREN vil.
Чәк етәккә ташланғини билән, Лекин нәтиҗиси пүтүнләй Пәрвәрдигардиндур.
