Ordsprogene 16

1 Hjertets Råd er Menneskets sag. Tungens Svar er fra HERREN.

Amegbetɔ tɔe nye dzi ƒe nuɖoɖowo, ke nyaŋuɖoɖo na aɖe tsoa Yehowa gbɔ.

2 En Mand holder al sin Færd for ren, men HERREN vejer Ånder.

Fɔɖiɖi menɔa ame ŋutɔ ƒe mɔwo ŋu le eya ŋutɔ ƒe ŋkume o, ke Yehowa daa susuwo kpɔ.

3 Vælt dine Gerninger på HERREN, så skal dine Planer lykkes.

Tsɔ nu sia nu si nèwɔna la de Yehowa ƒe asi me, ekema wò ɖoɖowo adze edzi na wò.

4 Alt skabte HERREN, hvert til sit, den gudløse også for Ulykkens Dag.

Yehowa wɔ nu sia nu le eƒe ŋudɔwɔnu ta, eɖo ame vɔ̃ɖi la gɔ̃ hã ɖi hena dzɔgbevɔ̃eŋkeke la.

5 Hver hovmodig er HERREN en Gru, visselig slipper han ikke for Straf.

Dadalawo katã nye ŋunyɔnu na Yehowa. Maka ɖe edzi na wò be, womagbe tohehe na wo o.

6 Ved Mildhed og Troskab sones Brøde, ved HERRENs Frygt undviger man ondt.

Woɖea nu vɔ̃ ɖa to lɔlɔ̃ kple nuteƒewɔwɔ me eye ame ƒoa asa na nu vɔ̃ɖi to Yehowavɔvɔ̃ me.

7 Når HERREN har Behag i et Menneskes Veje, gør han endog hans Fjender til Venner.

Ne ame aɖe ƒe mɔwo nyo Yehowa ŋu la, enana eƒe futɔwo gɔ̃ hã nɔa anyi kplii le ŋutifafa me.

8 Bedre er lidet med Retfærd end megen Vinding med Uret.

Nu sue si ŋu dzɔdzɔenyenye kpe ɖo la nyo wu nu geɖe si ŋu madzɔmadzɔ kpe ɖo.

9 Menneskets Hjerte udtænker hans Vej, men HERREN styrer hans Fjed.

Ame wɔa ɖoɖo ɖe ale si wòazɔe ŋu le eƒe dzi me, gake Yehowae fiaa ale si wòaɖe afɔe.

10 Der er Gudsdom på Kongens Læber, ej fejler hans Mund, når han dømmer.

Fia ƒe nuyiwo ƒoa nu abe nya gblɔm wòle ɖi ene eya ta eƒe nu megatso afia gbegblẽ o.

11 Ret Bismer og Vægtskål er HERRENs, hans Værk er alle Posens Lodder.

Nudakpe kple nudanu vavãwo tso Yehowa gbɔ eye nenema ke nudakpe siwo katã le akplo me hã nye eƒe nuwɔwɔ.

12 Gudløs Færd er Konger en Gru, thi ved Retfærd grundfæstes Tronen.

Nu tovo wɔwɔ nye ŋunyɔnu na fiawo elabena woɖoa fiazikpui anyi ɖe dzɔdzɔenyenye dzi.

13 Retfærdige Læber har Kongens Yndest, han elsker den, der taler oprigtigt.

Nuyi siwo dzi alakpa mele o la, doa dzidzɔ na fiawo, wodea asixɔxɔ ame si toa nyateƒe la ŋu.

14 Kongens Vrede er Dødens Bud, Vismand evner at mildne den.

Fia ƒe dziku nye ku ƒe dɔla, ke nunyala alé avui.

15 I Kongens Åsyns Lys er der Liv, som Vårregnens Sky er hans Yndest.

Ne fia ɖo mo kɔkɔe la, egɔmee nye agbe eye eƒe amenuveve le abe tsiɖoɖo le adame ene.

16 At vinde Visdom er bedre end Guld, at vinde Indsigt mere end Sølv.

Aleke nunyaxɔxɔ mehenyo wu sikae o, eye gɔmesesetiatia mehenyo wu klosaloe o!

17 De retsindiges Vej er at vige fra ondt; den vogter sit Liv, som agter på sin Vej.

Ame dzɔdzɔewo ƒe mɔtata ƒoa asa na nu vɔ̃ɖi eye ame si dzɔa eƒe mɔ ŋu la dzɔa eƒe agbe ŋuti.

18 Hovmod går forud for Fald, Overmod forud for Snublen.

Dada doa ŋgɔ na gbegblẽ eye ɖokuidodoɖedzi doa ŋgɔ na anyidzedze.

19 Hellere sagtmodig med ydmyge end dele Bytte med stolte.

Enyo be woabɔbɔ ame ɖokui ɖe anyi le hiãtɔwo dome wu be woama afunyinuwo kple dadalawo.

20 Vel går det den, der mærker sig Ordet; lykkelig den, der stoler på HERREN.

Nu dzea edzi na ame si ɖoa to nufiame eye woayra ame si tsɔ eƒe mɔkpɔkpɔ da ɖe Yehowa dzi.

21 Den vise kaldes forstandig, Læbernes Sødme øger Viden.

Woyɔa ame siwo nunya le woƒe dzi me la be sidzelawo, eye nya vivi doa nufiame ɖe ŋgɔ.

22 Kløgt er sin Mand en Livsens Kilde, Dårskab er Dårers Tugt.

Gɔmesese nye agbetsidzidzi na ame siwo ke ɖe eŋuti, ke bometsitsi hea tohehe vɛ na bometsilawo.

23 Den vises Hjerte giver Munden Kløgt, på Læberne lægger det øget Viden.

Nunyala ƒe dzi dzɔa eƒe nu ŋuti eye eƒe nuyiwo doa nufiame ɖe ŋgɔ.

24 Hulde Ord er som flydende Honning, søde for Sjælen og sunde for Legemet.

Nya nyuiwo nye anyitsito, enana luʋɔ sea vivi, eye wòhea dɔyɔyɔ vɛ na ƒuwo.

25 Mangen Vej synes Manden ret, og så er dens Ende dog Dødens Veje.

Mɔ aɖe li si le dzɔdzɔe le ame ƒe ŋkume, ke le nuwuwua la, ekplɔa ame yia ku mee.

26 En Arbejders Hunger arbejder for ham, thi Mundens Krav driver på ham.

Agbatedɔwɔla ƒe nudzodzro wɔa dɔ nɛ, dɔwuame doa ŋusẽe be wòayi edzi.

27 En Nidding graver Ulykkesgrave, det er, som brændte der Ild på hans Læber.

Yakame le nu vɔ̃ɖi ɖom eye eƒe nuƒoƒo le abe dzo si le bibim sesĩe la ene.

28 Rænkefuld Mand sætter Splid; den, der bagtaler, skiller Venner.

Ame vɔ̃ɖi dea dzre aƒe eye amenyagblɔla maa xɔlɔ̃ veviwo dome.

29 Voldsmand lokker sin Næste og fører ham en Vej, der ikke er god.

Ame dzeaglã blea eƒe aƒelika nu, eye wòkplɔnɛ toa mɔ gɔglɔ̃ dzi.

30 Den, der stirrer, har Rænker for; knibes Læberne sammen, har man fuldbyrdet ondt.

Ame si le ŋku trom la le nu vɔ̃ɖi aɖe ɖom, eye ame si mia eƒe nu ɖe nu dzi la awɔ vɔ̃ godoo.

31 Grå Hår er en dejlig Krone, den vindes på Retfærds Vej.

Ta si ƒo wɔ la nye atsyɔ̃fiakuku, agbe dzɔdzɔe nɔnɔe henɛ vɛ.

32 Større end Helt er sindig Mand, større at styre sit Sind end at tage en Stad.

Enyo be nànye ŋutsu dzigbɔɖitɔ wu kalẽtɔ, ame si ɖu eƒe dziku dzi la nyo wu ame si xɔ du.

33 I Brystfolden rystes Loddet, det falder, som HERREN vil.

Wolɔa hotsui ɖe akɔ hetsɔna kaa nui, ke nyametsotso ɖe sia ɖe tso Yehowa gbɔ.