Ordsprogene 14
1 Visdom bygger sit hus, dårskabs hænder river det ned.
Mądra niewiasta buduje dom swój; ale go głupia rękami swemi rozwala.
2 Hvo redeligt vandrer, frygter HERREN, men den, som går Krogveje, agter ham ringe.
Kto chodzi w szczerości swojej, boi się Pana; ale przewrotny w drogach swoich gardzi nim.
3 I Dårens Mund er Ris til hans Ryg, for de vise står Læberne Vagt.
W ustach głupiego jest rózga hardości; ale wargi mądrych strzegą ich.
4 Når der ikke er Okser, er Laden tom, ved Tyrens Kraft bliver Høsten stor.
Gdzie niemasz wołów, żłób jest próżny; ale siłą wołów mnoży się obfitość zboża.
5 Sanddru Vidne lyver ikke, det falske Vidne farer med Løgn.
Świadek prawdziwy nie kłamie; ale świadek fałszywy mówi kłamstwo.
6 Spotter søger Visdom, men finder den ikke, til Kundskab kommer forstandig let.
Naśmiewca szuka mądrości, a nie znajduje; ale umiejętność roztropnemu jest snadna.
7 Gå fra en Mand, som er en Tåbe, der mærker du intet til Kundskabs Læber.
Idź precz od oblicza męża głupiego, gdyż nie znajdziesz przy nim warg umiejętności.
8 Den kloge i sin Visdom er klar på sin Vej, men Tåbers Dårskab er Svig.
Mądrość ostrożnego jest rozumieć drogę swoję, ale głupstwo głupich jest zdrada.
9 Med Dårer driver Skyldofret Spot, men Velvilje råder iblandt retsindige.
Każdy głupi nakrywa grzech, a między uprzejmymi mieszka przyjaźń.
10 Hjertet kender sin egen Kvide, fremmede blander sig ej i dets Glæde.
Serce każdego uznaje gorzkość duszy swojej, a do wesela jego nie przymięsza się obcy.
11 Gudløses Hus lægges øde, retsindiges Telt står i Blomst.
Dom niezbożnych zgładzony będzie; ale przybytek cnotliwych zakwitnie.
12 Mangen Vej synes Manden ret, og så er dens Ende dog Dødens Veje.
Zda się pod czas droga być prosta człowiekowi; wszakże dokończenie jej jest drogą na śmierć.
13 Selv under Latter kan Hjertet lide, og Glædens Ende er Kummer.
Także i w śmiechu boleje serce, a koniec wesela bywa smutek.
14 Af sine Veje mættes den frafaldne, af sine Gerninger den, som er god.
Drogami swemi nasyci się człowiek przewrotnego serca; ale się go chroni mąż dobry.
15 Den tankeløse tror hvert Ord, den kloge overtænker sine Skridt.
Prostak wierzy każdemu słowu; ale ostrożny zrozumiewa postępki swoje.
16 Den vise ængstes og skyr det onde, Tåben buser sorgløs på.
Mądry się boi, i odstępuje od złego; ale głupi dociera, i śmiałym jest.
17 Den hidsige bærer sig tåbeligt ad, man hader rænkefuld Mand.
Porywczy człowiek dopuszcza się głupstwa, a mąż złych myśli w nienawiści bywa.
18 De tankeløse giver dårskab i Arv, de kloge efterlader sig Kundskab.
Głupstwo prostacy dziedzicznie trzymają; ale ostrożni bywają koronowani umiejętnością.
19 Onde må bukke for gode, gudløse stå ved retfærdiges Døre.
źli się kłaniają przed dobrymi, a niepobożni stoją u drzwi sprawiedliwego.
20 Fattigmand hades endog af sin Ven, men Rigmands Venner er mange.
Ubogi bywa i u przyjaciela swego w nienawiści; ale wiele jest tych, którzy bogatego miłują.
21 Den, der foragter sin Næste, synder, lykkelig den, der har Medynk med arme.
Bliźnim swym grzesznik pogardza; ale kto ma litość nad ubogimi, błogosławionym jest.
22 De, som virker ondt, farer visselig vild; de, som virker godt, finder Nåde og Trofasthed.
Izali nie błądzą, którzy wymyślają złe? a miłosierdzie i prawda należy tym, którzy wymyślają dobre.
23 Ved al Slags Møje vindes der noget, Mundsvejr volder kun Tab.
W każdej pracy bywa pożytek; ale gołe słowo warg tylko do nędzy służy.
24 De vises Krone er Kløgt, Tåbers Krans er Dårskab.
Bogactwo mądrych jest koroną ich; ale głupstwo głupich zostaje głupstwem.
25 Sanddru Vidne frelser Sjæle; den, som farer med Løgn, bedrager.
Świadek prawdziwy wyzwala duszę; ale fałszywy kłamstwo mówi.
26 Den stærkes Tillid er HERRENs Frygt, hans Sønner skal have en Tilflugt.
Kto się boi Pana, ma ufanie mocne; a synowie jego ucieczkę mieć będą.
27 HERRENs Frygt er en Livsens Kilde, derved undgås Dødens Snarer.
Bojaźń Pańska jest źródło żywota ku uchronieniu się sideł śmierci.
28 At Folket er stort, er Kongens Hæder, Brist på Folk er Fyrstens Fald.
W mnóstwie ludu jest zacność królewska; ale w trosze ludu zniszczenie hetmana.
29 Den sindige er rig på Indsigt, den heftige driver det vidt i Dårskab.
Nierychły do gniewu jest bogaty w rozum; ale porywczy pokazuje głupstwo.
30 Sagtmodigt Hjerte er Liv for Legemet, Avind er Edder i Benene.
Serce zdrowe jest żywotem ciała; ale zazdrość jest zgniłością w kościach.
31 At kue den ringe er Hån mod hans Skaber, han æres ved Medynk med fattige.
Kto ciemięży ubogiego, uwłacza stworzycielowi jego; ale go czci, kto ma litość nad ubogim.
32 Ved sin Ondskab styrtes den gudløse, ved lydefri Færd er retfærdige trygge.
Dla złości swojej wygnany bywa niepobożny; ale sprawiedliwy nadzieję ma i przy śmierci swojej.
33 Visdom bor i forstandiges Hjerte, i Tåbers Indre kendes den ikke.
W sercu mądrego odpoczywa mądrość, ale wnet poznać, co jest w sercu głupich.
34 Retfærdighed løfter et Folk, men Synd er Folkenes Skændsel.
Sprawiedliwość wywyższa naród; ale grzech jest ku pohańbieniu narodów.
35 En klog Tjener har Kongens Yndest, en vanartet rammer hans Vrede.
Król łaskaw bywa na sługę roztropnego; ale się gniewa na tego, który mu hańbę czyni.
