Ordsprogene 14
1 Visdom bygger sit hus, dårskabs hænder river det ned.
Numeiching in ain-chen akisemtup in, numei ngol in vang amatah ain-chen sukeh in apangin ahi.
2 Hvo redeligt vandrer, frygter HERREN, men den, som går Krogveje, agter ham ringe.
Lungdih'a lam jot chun Yahweh Pakai a ging in, hinlah achena jousea thilphalou gelpan Yahweh Pakai anahsah jipon ahi.
3 I Dårens Mund er Ris til hans Ryg, for de vise står Læberne Vagt.
Mingol in akijepna ding akiseidoh bep jin, miching hon vang ahoidoh nadiu akiseidoh jiuvin ahi.
4 Når der ikke er Okser, er Laden tom, ved Tyrens Kraft bliver Høsten stor.
Bongchal loukai ding umlou na-a chang akilamdoh ngai pon, ajeh chu bongchal thahat akon chang tampi kilam-ji ahi.
5 Sanddru Vidne lyver ikke, det falske Vidne farer med Løgn.
Mi kitah hettoh sah-a apan teng jouthu asei ngai pon, mikitah lou hettoh sah-a apan teng jou le nal in thu aseijin ahi.
6 Spotter søger Visdom, men finder den ikke, til Kundskab kommer forstandig let.
Michavai hon chihna ahol-un amu jou deh pouvin, hinlah thil hetthemna neipa ding in chihna hi nailam cha ahibouve.
7 Gå fra en Mand, som er en Tåbe, der mærker du intet til Kundskabs Læber.
Mingol hoa kon'in kikhin mang in, ajeh chu amaho kamsunga kon'in chihna thu kisei japon nate.
8 Den kloge i sin Visdom er klar på sin Vej, men Tåbers Dårskab er Svig.
Milungthim ching hon ajot nadiu lampi akihet-un, mingol ho vang joulhepna jeng ahi.
9 Med Dårer driver Skyldofret Spot, men Velvilje råder iblandt retsindige.
Elohim Pathen in miphalou aphohsal jin, michonpha hon vang Elohim Pathen lunglhaina akimu jiuve.
10 Hjertet kender sin egen Kvide, fremmede blander sig ej i dets Glæde.
Mihem lungthim hin gim le hesoh ahen, midang in akipanau chu ahetthem peh-un ahi.
11 Gudløses Hus lægges øde, retsindiges Telt står i Blomst.
Migilou ho inchu kiphet lhah peh ding, mikitah ho ponbuh vang dettah a kisong jing ding ahi.
12 Mangen Vej synes Manden ret, og så er dens Ende dog Dødens Veje.
Mihem khat'in achena lampi chu dih-in agel jin, hinlah alampi chu ajonaleh thina ahi.
13 Selv under Latter kan Hjertet lide, og Glædens Ende er Kummer.
Nuijat pat jeng in jong mihem alung kham jin, kipana jeng jong gimnan akichai-ji tai.
14 Af sine Veje mættes den frafaldne, af sine Gerninger den, som er god.
Mikitah lou chu achena chan'a atohga aneh ding, hitobanga chu miphan jong atohga aneh ding ahi.
15 Den tankeløse tror hvert Ord, den kloge overtænker sine Skridt.
Mihem meimeija um chun akisei jouse atahsan jin, miching in vang achena ding akivet phet in ahi.
16 Den vise ængstes og skyr det onde, Tåben buser sorgløs på.
Miching hon chingthei tah'in thilse apeldoh jiuvin, mingol hon vang ngol han pum'in na atong jiuve.
17 Den hidsige bærer sig tåbeligt ad, man hader rænkefuld Mand.
Milungchom hon ngol hoitah in thil abol jiuvin, hinlah thil hethem mivang chu atomngai ahi.
18 De tankeløse giver dårskab i Arv, de kloge efterlader sig Kundskab.
Mihem meimeija um chu ngolna ahin, miching hon hetna kiti hi lallukhuh a aneiyu ahi.
19 Onde må bukke for gode, gudløse stå ved retfærdiges Døre.
Thilse kiti phot chu thilpha masanga dilsu ding, miphalou ho jong mikitah ho kelkot phunga dilsu diu ahi.
20 Fattigmand hades endog af sin Ven, men Rigmands Venner er mange.
Mivaicha hohi ain-heng ho kisan in athet bol jiuvin, mihao ding in vang golpha atam jin ahi.
21 Den, der foragter sin Næste, synder, lykkelig den, der har Medynk med arme.
Aheng akom ngailu lou mihem chu achonse ahin, mivaicha ho ngailua chu anunnom ahi.
22 De, som virker ondt, farer visselig vild; de, som virker godt, finder Nåde og Trofasthed.
Thilse jeng gel hon suhkhel anei tei jiuvin, thilpha jeng ngaito hon vang tahsanna le kitahna akimu jiuvin ahi.
23 Ved al Slags Møje vindes der noget, Mundsvejr volder kun Tab.
Natoh hahsa kiti chun aphachom asoh tei ding, natoh beija thumot seina hin vaichat asoji ahi.
24 De vises Krone er Kløgt, Tåbers Krans er Dårskab.
Miching ho ding in chihna hi lallukhuh in apang jin, mingol ho ding in vang ngolna hi pahvui banga aki-o jiu ahi.
25 Sanddru Vidne frelser Sjæle; den, som farer med Løgn, bedrager.
Mikitah hettohsah a apan teng mi tampi huhdoh jin, hinlah thujou seina hin mihem amanthah sahji ahi.
26 Den stærkes Tillid er HERRENs Frygt, hans Sønner skal have en Tilflugt.
Elohim Pathen ging kiti hi mihem dinga kisonna ahin, achate jeng jong ama'a kisel diu ahi.
27 HERRENs Frygt er en Livsens Kilde, derved undgås Dødens Snarer.
Yahweh Pakai gin kitihi hinna twinah tobang ahin, ajeh chu mihem in thina jeng jong apeldoh-ji ahi.
28 At Folket er stort, er Kongens Hæder, Brist på Folk er Fyrstens Fald.
Gamsunga cheng mipite apunbe teng lengpa loupina ahin, hinlah mihem lhomcha ahiteng milen milal dinga pannabei ahibouve.
29 Den sindige er rig på Indsigt, den heftige driver det vidt i Dårskab.
Koi hileh lunghang vahlou chun thil hetthemna anei ahin, kino thethua lungchomna vang chun ngol-hoitah atoh doh ding ahi.
30 Sagtmodigt Hjerte er Liv for Legemet, Avind er Edder i Benene.
Lungneng tah'a um hi tahsa damna ahin, hinlah thangthipna kiti hi gu le chang in adoulel ahi.
31 At kue den ringe er Hån mod hans Skaber, han æres ved Medynk med fattige.
Mivaicha sugenthei hon asempau Elohim Pathen ataitom nau ahin, amavang nei lou genthei khoto them chun asempa Elohim Pathen agin ahi.
32 Ved sin Ondskab styrtes den gudløse, ved lydefri Færd er retfærdige trygge.
Miphalou chu toset atosah in alehkhup jin, mikitah ding in vang bitna aum jing in ahi.
33 Visdom bor i forstandiges Hjerte, i Tåbers Indre kendes den ikke.
Thil detkhen them mi chun chihna anei jing in, mingolte lungthim sunga vang chihna in mun aneipoi.
34 Retfærdighed løfter et Folk, men Synd er Folkenes Skændsel.
Thudih hin mihem namkhat adom sang in, hinlah chonsetna hin mihem nam pumpi muda achansah ahi.
35 En klog Tjener har Kongens Yndest, en vanartet rammer hans Vrede.
Lhacha chingtah'a natong hin, lengpa lunglam aboldoh jin, jachatna natongpa chunga lengpa alungkim jipoi.
