Ordsprogene 13
1 Viis Søn elsker tugt, spotter hører ikke på skænd.
Chapa ching chun anu le apan ahilna angaijin, miduhdah lou vang chu min aphona jong iman-agel jipoi.
2 Af sin Munds Frugt nyder en Mand kun godt, til Vold står troløses Hu.
Chihna kamcheng in an-pha akimu thei jin, jou le nal jenga thuseipan vang pumthoa mu ding bou agel in ahi.
3 Vogter man Munden, bevarer man Sjælen, den åbenmundede falder i Våde.
Alei kituh tang joupa chu kihinso tei ding, koi hileh alei tuhtang thei lou chu mangthah tei ding ahi.
4 Den lade attrår uden at få, men flittiges Sjæl bliver mæt.
Mithase hon nehding tampi angaicha jiuvin, hinlah miching in nehding lungkim sel-in amujin ahi.
5 Den retfærdige hader Løgnetale, den gudløse spreder Skam og Skændsel.
Mikitah in jousei abol ngaipon, mikitah lou vang chun jumna le ngailutna beijin na-atongdoh jin ahi.
6 Retfærd skærmer, hvo lydefrit vandrer, Synden fælder de gudløse.
Mikitah chu adihna jal in ahoidoh jin, miphalou vang chu chonsetnan apui mangthah jitai.
7 Mangen lader rig og ejer dog intet, mangen lader fattig og ejer dog meget.
Mi kimkhat chu hao akisah lheh jin, hinlah ima aneideh poi. Mi kimkhatma chu akivai chatsah lheh jin, hinlah nei le gou kimsel-in aneiyin ahi.
8 Mands Rigdom er Løsepenge for hans Liv, Fattigmand får ingen Trusel at høre.
Mihem khat chun anei le agou jal'a ahinkho akilhatdoh ahin, hinlah mivaicha ding in kilhatdoh jouna aum jipoi.
9 Retfærdiges Lys bryder frem, gudløses Lampe går ud.
Mikitah chu thaomei bang in avah jing in, miphaloute thaomei vang hetman louva mit ding ahi.
10 Ved Hovmod vækkes kun Splid, hos dem, der lader sig råde, er Visdom.
Kiletsahna jeh'in thungai loute akitoh thei jipon, kineosah a min ahilna kisante ding in vang chihna ahi.
11 Rigdom, vundet i Hast, smuldrer hen, hvad der samles Håndfuld for Håndfuld, øges.
Gangtah'a kimu nei le gou chu hetman louva bei ding, nei le gou kholkhom lelepa-a vang chu tam cheh cheh ding ahi.
12 At bie længe gør Hjertet sygt, opfyldt Ønske er et Livets Træ.
Kinepna bang aso-lou teng, mihem lungthim atongkha jin, hinlah lungtup molsona chu hin-thingphung banga hing jing ding ahi.
13 Den, der lader hånt om Ordet, slås ned, den, der frygter Budet, får Løn.
Min ahilna ngainom loupa chunga manthahna lhung ding, koi hileh thupeh ngaisanga chu kipaman chang tei ding ahi.
14 Vismands Lære er en Livsens Kilde, derved undgås Dødens Snarer.
Miching mihilna chu hinna twinah tobang ahin, hitobang kihilna sang chan chun thina apeldoh teidiu ahi.
15 God Forstand vinder Yndest, troløses Vej er deres Undergang.
Lungdih kiti hin thilpha atongdoh jin, kitahna beihel mi vang chu mangthah ding ahi.
16 Hver, som er klog, går til Værks med Kundskab, Tåben udfolder Dårskab.
Miching ho chun akalson masang in ageltoh masa jin, mingol hon vang geltoh masa louvin, angolnau atah lang jiuvin ahi.
17 Gudløs Budbringer går det galt, troværdigt Bud bringer Lægedom.
Thupole miphalou chun miho lunggim hesoh alhut peh jin, ngansena chang tahsan um mi vang chun lungdamna jeng alhut jin ahi.
18 Afvises Tugt, får man Armod og Skam; agtes på Revselse, bliver man æret.
Seingai loupa chunga chun gentheina le vetsetna alhung jin, min ahilna chan ngaipa vang chu jabolna chang tei ding ahi.
19 Opfyldt Ønske er sødt for Sjælen, at vige fra ondt er Tåber en Gru.
Ngaichat khat toh molso nahi hinkhoa dinga lungkimna ahin, hinlah thilse jamsan ding hi mingol hon athet jiuvin ahi.
20 Omgås Vismænd, så bliver du viis, ilde faren er Tåbers Ven.
Miching toh kivop chu aching in, mingol toh kivoppan vang setna ato tei ding ahi.
21 Vanheld følger Syndere, Lykken når de retfærdige.
Chonseho chu setna ajui jiuvin, mikitah te vang chu phatthei nan ajui jing un ahi.
22 Den gode efterlader Børnebrn Arv, til retfærdige gemmes Synderens Gods.
Mipha chun atute khang geija din gou adalhah peh jin, chonseten akhol nei le gou vang chu michonpha ho ding ahibouve.
23 På Fattigfolks Nyjord er rigelig Føde, mens mangen rives bort ved Uret.
Vaichaten lou alho teng, neh ding nengchat in akhol khom un, hinlah adihlouva thutan ten achom peh jitauve.
24 Hvo Riset sparer, hader sin Søn, den, der elsker ham, tugter i Tide.
Achate mol'a jep loupa chun, mol aboh ding nom lou ahin, hinlah achate ngailutna neipa chun lungthim phatah mangchan ahil-jin ahi.
25 Den retfærdige spiser, til Sulten er stillet, gudløses Bug er tom.
Mikitah chun lung nachim tah'a neh ding anei jing in, hinlah miphalou ho chu gelkel'a oi-thep ding ahiuve.
