< Ordsprogene 12 >
1 At elske Tugt er at elske Kundskab, at hade Revselse er dumt.
Koi hileh kigahna thet lou chun, hetna jong adeijin, min akhou khah ding deiloupa vang chu miching ahipoi.
2 Den gode vinder Yndest hos HERREN, den rænkefulde dømmer han skyldig.
Mipha chun Yahweh Pakai lunglam atong jin, setna jeng tohgon neipa vang Yahweh Pakai in athetbol jin ahi.
3 Ingen står fast ved Gudløshed, men retfærdiges Rod skal aldrig rokkes.
Phatlouna a kon in inchen amangthah jin, mi chondih ho vang chu koiman asuh-ling jou lou ding ahi.
4 En duelig Kvinde er sin Ægtemands Krone, en dårlig er som Edder i hans Ben.
Numei pha chu ajipa dinga lallukhuh ahin, jumna le jachatna'a um numei vang ajipa dinga agu achang chip tobang ahi.
5 Retfærdiges Tanker er Ret, gudløses Opspind er Svig.
Mikitah te tohgon chu adih a tanpeh ding, hinlah, lungthim dihloute thumop vang chu kijoulhepna jeng ahi.
6 Gudløses Ord er på Lur efter Blod, retsindiges Mund skal bringe dem Frelse.
Mikitah loute kamcheng chu thisan sona ding jeng ahin, mikitah ho kamcheng vang kihinsona jeng ahi.
7 Gudløse styrtes og er ikke mer. retfærdiges Hus står fast.
Mikitah loute chu manthahnan alhut loiji tan, mikitah ho vang chu ding det cheh cheh diu ahi.
8 For sin Klogskab prises en Mand, til Spot bliver den, hvis Vid er vrangt.
Mihem hi alungdih jal'a pachat changji ahin, mihem lungphalou chu thetbolna achang-jin ahi.
9 Hellere overses, når man holder Træl, end optræde stort, når man mangler Brød.
Mi thupi tah banga chon a, neh le chah lhahsam sang in, lung lhaisel'a ana-kitohpa aphajon ahi.
10 Den retfærdige føler med sit Kvæg, gudløses Hjerte er grumt.
Mikitah hon agancha jengu jong khohsahna aneiyun, mikitah loutea kon ngailutna vang chu thangsetna ahi.
11 Den mættes med Brød, som dyrker sin Jord, uden Vid er den, der jager efter Tomhed.
Mipontho chun agam leiset akhot-a neh ding aki khol ahin, pannabeija thil ngaitoa lhailepan vang ima aneiji pon ahi.
12 De ondes Fæstning jævnes med Jorden, de retfærdiges Rod bolder Stand.
Mikitah lou in chu mangthah loi ding, mikitah ho vang chu thingphung phatah in ajung akhodet tobang ahi.
13 I Læbernes Brøde hildes den onde, den retfærdige undslipper Nøden.
Mikitah lou chu akamsung sohsa aseikhel thucheng achun akipal jin, mikitah ding in vang gim hesoh akon in ajamdoh jitai.
14 Af sin Munds Frugt mættes en Mand med godt, et Menneske får, som hans Hænder har øvet.
Mihem khat chun akam thep-ga anen alungkim jitan, hijeh achu mihem khat in na atoh teng achunga lelhun-ji ahi.
15 Dårens Færd behager ham selv, den vise hører på Råd.
Mingol hon achena chan-u adih jeng in amu-jiuvin, mikitah vang chun min ahilna angaijin, lam dihlou apeldoh jin ahi.
16 En Dåre giver straks sin Krænkelse Luft, den kloge spottes og lader som intet.
Mingol in alunga adeilou chu aphongdoh paijin, mikitah vang chun min ahilouva athet bolna jong iman agel jipoi.
17 Den sanddru fremfører, hvad der er ret, det falske Vidne kommer med Svig.
Mikitah chun thudih aseiteng kicheh sel'in vetsahna aumjin, jou le nal-a thuseipa vang chun amacham cham in thu aseidoh-jin ahi.
18 Mangens Snak er som Sværdhug, de vises Tunge læger.
Thu kiti hi, nasatah chemjam banga akidoulel jong aum jin, miching thusei vang chun mihem adamsah-jin ahi.
19 Sanddru Læbe består for evigt, Løgnetunge et Øjeblik.
Thutah beh seite kamsunga kon in, thudih jeng apot in, thujou seite kamsunga kon vang chu hetman louva manthahna sohji ahi.
20 De, som smeder ondt, har Svig i Hjertet; de, der stifter Fred, har Glæde.
Thilphalou gong ho lung sunga thilse jeng dimset in achengin, thilpha jeng ngaito teding in kipana jeng ahi.
21 Den retfærdige times der intet ondt, - gudløse oplever Vanheld på Vanheld.
Mikitah chunga thilse alhung jipon, miphalou te chunga vang gim le hesohna jeng alhung jin ahi.
22 Løgnelæber er HERREN en Gru, de ærlige har hans Velbebag.
Jou le nal jeng seiji leigui chu Yahweh Pakai in athet in, thudih a natong te chunga vang Yahweh Pakai akipah-jin ahi.
23 Den kloge dølger sin Kundskab, Tåbers Hjerte udråber Dårskab.
Miching hon achih-nau kiletsahpi louvin aum jiuvin, mingol hon vang angolnau chu aphongjal le-jitauve.
24 De flittiges Hånd skal råde, den lade tvinges til Hoveriarbejde.
Lungdih pu-hon akhut'un vai ahom jiuvin, khut chalosah nom lou mihem chu soh-a pang tei ding ahi.
25 Hjertesorg bøjer til Jorden, et venligt Ord gør glad.
Lunggim a umpa chu atahsa agep liu jin, ngailutna thu ajah teng ama chu kipanan adim jitai.
26 Den retfærdige vælger sin Græsgang, gudløses Vej vildleder dem selv.
Sihnei lang-neina nei lou mihem chun aloi agol ding in thupha jeng aseijin, mikitah loute vang chu abonchauvin amangthah jitauve.
27 Ladhed opskræmmer intet Vildt, men kosteligt Gods får den flittige tildelt.
Natong nom lou chu nehding beija um ding, miching in vang nei le gou nengsel-a aset ding ahi.
28 På Retfærds Sti er der Liv, til Døden fører den onde Vej.
Mikitah lamlhahna chu hinna lampi ahin, lamdih lou chun thina alhut ding ahi.