Ordsprogene 11
1 Falske Vægtskåle er HERREN en gru, fuldvvægtigt Lod er efter hans Sind.
He mea whakarihariha ki a Ihowa te pauna he; engari te taimaha tika tana i pai ai.
2 Kommer Hovmod, kommer og Skændsel, men med ydmyge følger der Visdom.
Ka tae te whakapehapeha, ka tae ano te whakama; kei te hunga whakaiti ia te whakaaro nui.
3 Retsindiges Uskyld leder dem trygt, troløses falskhed lægger dem øde.
Ko to ratou ngakau tapatahi hei arahi i te hunga tika; ka ai ano ko te whanoke ia o te hunga poka ke hei whakangaro mo ratou.
4 Ej hjælper Rigdom på Vredens Dag, men Retfærd redder fra Døden.
E kore te taonga e whai mana i te ra o te riri: kei te tika ia he oranga ake i te mate.
5 Den lydefris Retfærd jævner hans Vej, for sin Gudløshed falder den gudløse.
Ma te tika o te ngakau tapatahi ka tika ai tona ara; ka hinga ia te tangata kino i runga i tona kino.
6 Retsindiges Retfærd bringer dem Frelse, troløse fanges i egen Attrå.
Ma te tika o te hunga tika ka mawhiti ai ratou; ka mau ia nga poka ke i runga i to ratou kino.
7 Ved Døden brister den gudløses Håb, Dårers Forventning brister.
I te matenga o te tangata kino, kore iho ana mea i tumanako atu ai: kahore noa iho he tumanakohanga ma te hunga he.
8 Den retfærdige fries af Trængsel, den gudløse kommer i hans Sted.
Ka mawhiti te tangata tika i roto i te raru, a ka riro te tangata kino hei whakakapi mo tona turanga.
9 Med sin Mund lægger vanhellig Næsten øde, retfærdige fries ved Kundskab.
Hei huna mo tona hoa te mangai o te tangata whakaponokore; na ma te mohio te hunga tika ka mawhiti ai.
10 Ved retfærdiges Lykke jubler en By, der er Fryd ved gudløses Undergang.
Ka pai te hunga tika, ka hari te pa: ka whakangaromia te hunga kino, ka tangi te umere.
11 Ved retsindiges Velsignelse rejser en By sig, den styrtes i Grus ved gudløses Mund.
Ma te manaaki o te hunga tika ka kake ai te pa; ka pakaru ia i te mangai o te hunga kino.
12 Mand uden Vid ser ned på sin Næste, hvo, som har Indsigt, tier.
Ko te tangata e whakahawea ana ki tona hoa he maharakore: tena ko te tangata matau, whakarongo puku ana.
13 Bagtaleren røber, hvad ham er betroet, den pålidelige skjuler Sagen.
Ko te tangata haere, ka kawekawe korero e whaki ana i nga mea ngaro: ko te tangata i te wairua pono, e hipoki ana i te korero.
14 Uden Styre står et Folk for Fald, vel står det til, hvor mange giver Råd.
Ki te kahore he mohio hei arahi, ka hinga te iwi: he ora ia kei nga kaiwhakatakoto whakaaro tokomaha.
15 Den går det ilde, som borger for andre, tryg er den, der hader Håndslag.
Ko te tangata ko tana nei hei whakakapi mo ta te tangata ke, ka mamae; kei te ora ia te tangata e kino ana ki te tikanga whakakapi turanga.
16 Yndefuld Kvinde vinder Manden Ære; hader hun Retsind, volder hun Skændsel. De lade må savne Gods, flittige vinder sig Rigdom.
Ka mau te kororia i te wahine tikanga pai; ka mau hoki te taonga i nga tangata taikaha.
17 Kærlig Mand gør vel mod sin Sjæl, den grumme er hård ved sit eget Kød.
He atawhai i tona wairua ta te tangata atawhai; a he whakararu i ona kikokiko ta te tangata nanakia.
18 Den gudløse skaber kun skuffende Vinding, hvo Retfærd sår, får virkelig Løn.
Ko te mahi a te tangata kino e utua ana ki te teka: ko te utu ia mo te kaiwhakatakoto i te tika, u rawa.
19 At hige efter Retfærd er Liv, at jage efter ondt er Død.
Ko te tangata u ki te tika, ka whiwhi ki te ora: a, ko te tangata e whai ana i te kino e mea ana i te mate mona.
20 De svigefulde er HERREN en Gru, hans Velbehag ejer, hvo lydefrit vandrer.
Ko ta Ihowa e whakarihariha ai he ngakau whanoke; ko tana e ahuareka ai ko te hunga e tika ana to ratou ara.
21 Visselig undgår den onde ej Straf, de retfærdiges Æt går fri.
Ahakoa awhi nga ringa ki a raua, e kore te tangata kino e waiho kia kore e whiua; ka mawhiti ia te uri o te hunga tika.
22 Som Guldring i Svinetryne er fager Kvinde, der ikke kan skønne.
Rite tonu ki te whakakai koura i te ihu o te poaka te wahine ataahua kahore nei ona ngarahu pai.
23 Retfærdiges Ønske bliver kun til Lykke, gudløse har kun Vrede i Vente.
Ko ta te hunga tika e minamina ai, ko te pai anake; ko te tumanako ia a te hunga kino, ko te riri.
24 En strør om sig og gør dog Fremgang, en anden nægter sig alt og mangler.
Tera tetahi kei te rui, a tapiritia mai ana ano; tera tetahi kei te kaiponu i te mea e tika ana, heoi rawakore noa iho.
25 Gavmild Sjæl bliver mæt; hvo andre kvæger, kvæges og selv.
Ko te wairua ohaoha ka momona: ko te tangata e whakamakuku ana, ka whakamakukuria ano ia.
26 Hvo Kornet gemmer, ham bander Folket, Velsignelse kommer over den, som sælger.
Ko te tangata e kaiponu ana i te witi, ka kanga tera e te nuinga; ka tau ia te manaaki ki runga ki te mahunga o te tangata e hoko atu ana.
27 Hvo der jager efter godt, han søger efter Yndest, hvo der higer efter ondt, ham kommer det over.
Ko te tangata e ata rapu ana i te pai, e rapu ana i te whakapai: ko te tangata ia e rapu ana i te he, ka tae tera ki a ia.
28 Hvo der stoler på sin Rigdom, falder, retfærdige grønnes som Løv.
Ko te tangata e whakawhirinaki ana ki ona taonga, ka taka: na, ko te hunga tika ka rite to ratou tupu ki to te rau matomato.
29 Den, der øder sit Hus, høster Vind, Dåre bliver Vismands Træl.
Ko te tangata e whakararu ana i tona whare, he hau te taonga e whakarerea iho mona: hei pononga ano te kuware ma te ngakau whakaaro nui.
30 Retfærds Frugt er et Livets Træ, Vismand indfanger Sjæle.
Ko nga hua o te tangata tika he rakau no te ora; ka hopu wairua ano te tangata whakaaro tika.
31 En retfærdig reddes med Nød og næppe, endsige en gudløs, en, der synder.
Nana, he utu ano to te tangata tika i runga i te whenua: nui atu ia to te tangata kino raua ko te tangata hara.
