Matthæus 24
1 Og Jesus gik ud, bort fra Helligdommen, og hans Disciple kom til ham for at vise ham Helligdommens Bygninger.
அநந்தரம்’ யீஸு² ர்யதா³ மந்தி³ராத்³ ப³ஹி ர்க³ச்ச²தி, ததா³நீம்’ ஸி²ஷ்யாஸ்தம்’ மந்தி³ரநிர்ம்மாணம்’ த³ர்ஸ²யிதுமாக³தா: |
2 Men han svarede og sagde til dem: "Se I ikke alt dette? Sandelig, siger jeg eder, her skal ikke lades Sten på Sten, som jo skal nedbrydes."
ததோ யீஸு²ஸ்தாநுவாச, யூயம்’ கிமேதாநி ந பஸ்²யத²? யுஷ்மாநஹம்’ ஸத்யம்’ வதா³மி, ஏதந்நிசயநஸ்ய பாஷாணைகமப்யந்யபாஷாணேபரி ந ஸ்தா²ஸ்யதி ஸர்வ்வாணி பூ⁴மிஸாத் காரிஷ்யந்தே|
3 Men da han sad på Oliebjerget, kom hans Disciple til ham afsides og sagde: "Sig os, når skal dette ske? Og hvad er Tegnet på din Tilkommelse og Verdens Ende?" (aiōn g165)
அநந்தரம்’ தஸ்மிந் ஜைதுநபர்வ்வதோபரி ஸமுபவிஷ்டே ஸி²ஷ்யாஸ்தஸ்ய ஸமீபமாக³த்ய கு³ப்தம்’ பப்ரச்சு²: , ஏதா க⁴டநா: கதா³ ப⁴விஷ்யந்தி? ப⁴வத ஆக³மநஸ்ய யுகா³ந்தஸ்ய ச கிம்’ லக்ஷ்ம? தத³ஸ்மாந் வத³து| (aiōn g165)
4 Og Jesus svarede og sagde til dem: "Ser til, at ingen forfører eder!
ததா³நீம்’ யீஸு²ஸ்தாநவோசத், அவத⁴த்³வ்வம்’, கோபி யுஷ்மாந் ந ப்⁴ரமயேத்|
5 Thi mange skulle på mit Navn komme og sige: Jeg er Kristus; og de skulle forføre mange.
ப³ஹவோ மம நாம க்³ரு’ஹ்லந்த ஆக³மிஷ்யந்தி, க்²ரீஷ்டோ(அ)ஹமேவேதி வாசம்’ வத³ந்தோ ப³ஹூந் ப்⁴ரமயிஷ்யந்தி|
6 Men I skulle få at høre om Krige og Krigsrygter. Ser til, lader eder ikke forskrække; thi det må ske; men Enden er ikke endda.
யூயஞ்ச ஸம்’க்³ராமஸ்ய ரணஸ்ய சாட³ம்ப³ரம்’ ஸ்²ரோஷ்யத², அவத⁴த்³வ்வம்’ தேந சஞ்சலா மா ப⁴வத, ஏதாந்யவஸ்²யம்’ க⁴டிஷ்யந்தே, கிந்து ததா³ யுகா³ந்தோ நஹி|
7 Thi Folk skal rejse sig mod Folk, og Rige mod Rige, og der skal være Hungersnød og Jordskælv her og der.
அபரம்’ தே³ஸ²ஸ்ய விபக்ஷோ தே³ஸோ² ராஜ்யஸ்ய விபக்ஷோ ராஜ்யம்’ ப⁴விஷ்யதி, ஸ்தா²நே ஸ்தா²நே ச து³ர்பி⁴க்ஷம்’ மஹாமாரீ பூ⁴கம்பஸ்²ச ப⁴விஷ்யந்தி,
8 Men alt dette er Veernes Begyndelse.
ஏதாநி து³: கோ²பக்ரமா: |
9 Da skulle de overgive eder til Trængsel og slå eder ihjel, og I skulle hades af alle Folkeslagene for mit Navns Skyld.
ததா³நீம்’ லோகா து³: க²ம்’ போ⁴ஜயிதும்’ யுஷ்மாந் பரகரேஷு ஸமர்பயிஷ்யந்தி ஹநிஷ்யந்தி ச, ததா² மம நாமகாரணாத்³ யூயம்’ ஸர்வ்வதே³ஸீ²யமநுஜாநாம்’ ஸமீபே க்⁴ரு’ணார்ஹா ப⁴விஷ்யத²|
10 Og da skulle mange forarges og forråde hverandre og hade hverandre.
ப³ஹுஷு விக்⁴நம்’ ப்ராப்தவத்ஸு பரஸ்பரம் ரு’தீயாம்’ க்ரு’தவத்ஸு ச ஏகோ(அ)பரம்’ பரகரேஷு ஸமர்பயிஷ்யதி|
11 Og mange falske Profeter skulle fremstå og forføre mange.
ததா² ப³ஹவோ ம்ரு’ஷாப⁴விஷ்யத்³வாதி³ந உபஸ்தா²ய ப³ஹூந் ப்⁴ரமயிஷ்யந்தி|
12 Og fordi Lovløsheden bliver mangfoldig, vil Kærligheden blive kold hos de fleste.
து³ஷ்கர்ம்மணாம்’ பா³ஹுல்யாஞ்ச ப³ஹூநாம்’ ப்ரேம ஸீ²தலம்’ ப⁴விஷ்யதி|
13 Men den, som holder ud indtil Enden, han skal frelses.
கிந்து ய: கஸ்²சித் ஸே²ஷம்’ யாவத்³ தை⁴ர்ய்யமாஸ்²ரயதே, ஸஏவ பரித்ராயிஷ்யதே|
14 Og dette Rigets Evangelium skal prædikes i hele Verden til et Vidnesbyrd for alle Folkeslagene; og da skal Enden komme.
அபரம்’ ஸர்வ்வதே³ஸீ²யலோகாந் ப்ரதிமாக்ஷீ ப⁴விதும்’ ராஜஸ்ய ஸு²ப⁴ஸமாசார: ஸர்வ்வஜக³தி ப்ரசாரிஷ்யதே, ஏதாத்³ரு’ஸி² ஸதி யுகா³ந்த உபஸ்தா²ஸ்யதி|
15 Når I da se Ødelæggelsens Vederstyggelighed, hvorom der er talt ved Profeten Daniel, stå på hellig Grund, (den, som læser det, han give Agt!)
அதோ யத் ஸர்வ்வநாஸ²க்ரு’த்³க்⁴ரு’ணார்ஹம்’ வஸ்து தா³நியேல்ப⁴விஷ்யத்³வதி³நா ப்ரோக்தம்’ தத்³ யதா³ புண்யஸ்தா²நே ஸ்தா²பிதம்’ த்³ரக்ஷ்யத², (ய: பட²தி, ஸ பு³த்⁴யதாம்’)
16 da skulle de, som ere i Judæa, fly ud på Bjergene;
ததா³நீம்’ யே யிஹூதீ³யதே³ஸே² திஷ்ட²ந்தி, தே பர்வ்வதேஷு பலாயந்தாம்’|
17 den, som er på Taget, stige ikke ned for at hente, hvad der er i hans Hus;
ய: கஸ்²சித்³ க்³ரு’ஹப்ரு’ஷ்டே² திஷ்ட²தி, ஸ க்³ரு’ஹாத் கிமபி வஸ்த்வாநேதும் அதே⁴ நாவரோஹேத்|
18 og den, som er på Marken, vende ikke tilbage før at hente sine Klæder!
யஸ்²ச க்ஷேத்ரே திஷ்ட²தி, ஸோபி வஸ்த்ரமாநேதும்’ பராவ்ரு’த்ய ந யாயாத்|
19 Men ve de frugtsommelige og dem, som give Die, i de Dage!
ததா³நீம்’ க³ர்பி⁴ணீஸ்தந்யபாயயித்ரீணாம்’ து³ர்க³தி ர்ப⁴விஷ்யதி|
20 Og beder om, at eders Flugt ikke skal ske om Vinteren, ej heller på en Sabbat;
அதோ யஷ்மாகம்’ பலாயநம்’ ஸீ²தகாலே விஸ்²ராமவாரே வா யந்ந ப⁴வேத், தத³ர்த²ம்’ ப்ரார்த²யத்⁴வம்|
21 thi der skal da være en Trængsel så stor, som der ikke har været fra Verdens Begyndelse indtil nu og heller ikke skal komme.
ஆ ஜக³தா³ரம்பா⁴த்³ ஏதத்காலபர்ய்யநந்தம்’ யாத்³ரு’ஸ²: கதா³பி நாப⁴வத் ந ச ப⁴விஷ்யதி தாத்³ரு’ஸோ² மஹாக்லேஸ²ஸ்ததா³நீம் உபஸ்தா²ஸ்யதி|
22 Og dersom disse Dage ikke bleve afkortede, da blev intet Kød frelst; men for de udvalgtes Skyld skulle disse Dage afkortes.
தஸ்ய க்லேஸ²ஸ்ய ஸமயோ யதி³ ஹ்ஸ்வோ ந க்ரியேத, தர்ஹி கஸ்யாபி ப்ராணிநோ ரக்ஷணம்’ ப⁴விதும்’ ந ஸ²க்நுயாத், கிந்து மநோநீதமநுஜாநாம்’ க்ரு’தே ஸ காலோ ஹ்ஸ்வீகரிஷ்யதே|
23 Dersom nogen da siger til eder: Se, her er Kristus, eller der! da skulle I ikke tro det.
அபரஞ்ச பஸ்²யத, க்²ரீஷ்டோ(அ)த்ர வித்³யதே, வா தத்ர வித்³யதே, ததா³நீம்’ யதீ³ கஸ்²சித்³ யுஷ்மாந இதி வாக்யம்’ வத³தி, ததா²பி தத் ந ப்ரதீத்|
24 Thi falske Krister og falske Profeter skulle fremstå og gøre store Tegn og Undergerninger, så at også de udvalgte skulde blive forførte, om det var muligt.
யதோ பா⁴க்தக்²ரீஷ்டா பா⁴க்தப⁴விஷ்யத்³வாதி³நஸ்²ச உபஸ்தா²ய யாநி மஹந்தி லக்ஷ்மாணி சித்ரகர்ம்மாணி ச ப்ரகாஸ²யிஷ்யந்தி, தை ர்யதி³ ஸம்ப⁴வேத் தர்ஹி மநோநீதமாநவா அபி ப்⁴ராமிஷ்யந்தே|
25 Se, jeg har sagt eder det forud.
பஸ்²யத, க⁴டநாத: பூர்வ்வம்’ யுஷ்மாந் வார்த்தாம் அவாதி³ஷம்|
26 Derfor, om de sige til eder: Se, han er i Ørkenen, da går ikke derud; se. han er i Kamrene, da tror det ikke!
அத: பஸ்²யத, ஸ ப்ராந்தரே வித்³யத இதி வாக்யே கேநசித் கதி²தேபி ப³ஹி ர்மா க³ச்ச²த, வா பஸ்²யத, ஸோந்த: புரே வித்³யதே, ஏதத்³வாக்ய உக்தேபி மா ப்ரதீத|
27 Thi ligesom Lynet udgår fra Østen og lyser indtil Vesten, således skal Menneskesønnens Tilkommelse være.
யதோ யதா² வித்³யுத் பூர்வ்வதி³ஸோ² நிர்க³த்ய பஸ்²சிமதி³ஸ²ம்’ யாவத் ப்ரகாஸ²தே, ததா² மாநுஷபுத்ரஸ்யாப்யாக³மநம்’ ப⁴விஷ்யதி|
28 Hvor Ådselet er, der ville Ørnene samle sig.
யத்ர ஸ²வஸ்திஷ்ட²தி, தத்ரேவ க்³ரு’த்⁴ரா மிலந்தி|
29 Men straks efter de Dages Trængsel skal Solen formørkes og Månen ikke give sit Skin og Stjernerne falde ned fra Himmelen, og Himmelens Kræfter skulle rystes.
அபரம்’ தஸ்ய க்லேஸ²ஸமயஸ்யாவ்யவஹிதபரத்ர ஸூர்ய்யஸ்ய தேஜோ லோப்ஸ்யதே, சந்த்³ரமா ஜ்யோஸ்நாம்’ ந கரிஷ்யதி, நப⁴ஸோ நக்ஷத்ராணி பதிஷ்யந்தி, க³க³ணீயா க்³ரஹாஸ்²ச விசலிஷ்யந்தி|
30 Og da skal Menneskesønnens Tegn vise sig på Himmelen; og da skulle alle Jordens Stammer jamre sig, og de skulle se Menneskesønnen komme på Himmelens Skyer med Kraft og megen Herlighed.
ததா³நீம் ஆகாஸ²மத்⁴யே மநுஜஸுதஸ்ய லக்ஷ்ம த³ர்ஸி²ஷ்யதே, ததோ நிஜபராக்ரமேண மஹாதேஜஸா ச மேகா⁴ரூட⁴ம்’ மநுஜஸுதம்’ நப⁴ஸாக³ச்ச²ந்தம்’ விலோக்ய ப்ரு’தி²வ்யா: ஸர்வ்வவம்’ஸீ²யா விலபிஷ்யந்தி|
31 Og han skal udsende sine Engle med stærktlydende Basun, og de skulle samle hans udvalgte fra de fire Vinde, fra den ene Ende af Himmelen til den anden.
ததா³நீம்’ ஸ மஹாஸ²ப்³தா³யமாநதூர்ய்யா வாத³காந் நிஜதூ³தாந் ப்ரஹேஷ்யதி, தே வ்யோம்ந ஏகஸீமாதோ(அ)பரஸீமாம்’ யாவத் சதுர்தி³ஸ²ஸ்தஸ்ய மநோநீதஜநாந் ஆநீய மேலயிஷ்யந்தி|
32 Men lærer Lignelsen af Figentræet: Når dets Gren allerede er bleven blød, og Bladene skyde frem, da skønne I, at Sommeren er nær.
உடு³ம்ப³ரபாத³பஸ்ய த்³ரு’ஷ்டாந்தம்’ ஸி²க்ஷத்⁴வம்’; யதா³ தஸ்ய நவீநா: ஸா²கா² ஜாயந்தே, பல்லவாதி³ஸ்²ச நிர்க³ச்ச²தி, ததா³ நிதா³க⁴கால: ஸவிதோ⁴ ப⁴வதீதி யூயம்’ ஜாநீத²;
33 Således skulle også I, når I se alt dette, skønne, at han er nær for Døren.
தத்³வத்³ ஏதா க⁴டநா த்³ரு’ஷ்ட்வா ஸ ஸமயோ த்³வார உபாஸ்தா²த்³ இதி ஜாநீத|
34 Sandelig, siger jeg eder, denne Slægt skal ingenlunde forgå, førend alle disse Ting ere skete.
யுஷ்மாநஹம்’ தத்²யம்’ வதா³மி, இதா³நீந்தநஜநாநாம்’ க³மநாத் பூர்வ்வமேவ தாநி ஸர்வ்வாணி க⁴டிஷ்யந்தே|
35 Himmelen og Jorden skulle forgå, men mine Ord skulle ingenlunde forgå.
நபோ⁴மேதி³ந்யோ ர்லுப்தயோரபி மம வாக் கதா³பி ந லோப்ஸ்யதே|
36 Men om den Dag og Time ved ingen, end ikke Himmelens Engle, heller ikke Sønnen, men kun Faderen alene.
அபரம்’ மம தாதம்’ விநா மாநுஷ: ஸ்வர்க³ஸ்தோ² தூ³தோ வா கோபி தத்³தி³நம்’ தத்³த³ண்ட³ஞ்ச ந ஜ்ஞாபயதி|
37 Og ligesom Noas dage vare, således skal Menneskesønnens Tilkommelse være.
அபரம்’ நோஹே வித்³யமாநே யாத்³ரு’ஸ²மப⁴வத் தாத்³ரு’ஸ²ம்’ மநுஜஸுதஸ்யாக³மநகாலேபி ப⁴விஷ்யதி|
38 Thi ligesom de i Dagene før Syndfloden åde og drak, toge til Ægte og bortgiftede, indtil den Dag, da Noa gik ind i Arken,
ப²லதோ ஜலாப்லாவநாத் பூர்வ்வம்’ யத்³தி³நம்’ யாவத் நோஹ: போதம்’ நாரோஹத், தாவத்காலம்’ யதா² மநுஷ்யா போ⁴ஜநே பாநே விவஹநே விவாஹநே ச ப்ரவ்ரு’த்தா ஆஸந்;
39 og ikke agtede det, førend Syndfloden kom og tog dem alle bort, således skal også Menneskesønnens Tilkommelse være.
அபரம் ஆப்லாவிதோயமாக³த்ய யாவத் ஸகலமநுஜாந் ப்லாவயித்வா நாநயத், தாவத் தே யதா² ந விதா³மாஸு: , ததா² மநுஜஸுதாக³மநேபி ப⁴விஷ்யதி|
40 Da skulle to Mænd være på Marken; den ene tages med, og den anden lades tilbage.
ததா³ க்ஷேத்ரஸ்தி²தயோர்த்³வயோரேகோ தா⁴ரிஷ்யதே, அபரஸ்த்யாஜிஷ்யதே|
41 To Kvinder skulle male på Kværnen; den ene tages med, og den anden lades tilbage.
ததா² பேஷண்யா பிம்’ஷத்யோருப⁴யோ ர்யோஷிதோரேகா தா⁴ரிஷ்யதே(அ)பரா த்யாஜிஷ்யதே|
42 Våger derfor, thi I vide ikke, på hvilken Dag eders Herre kommer.
யுஷ்மாகம்’ ப்ரபு⁴: கஸ்மிந் த³ண்ட³ ஆக³மிஷ்யதி, தத்³ யுஷ்மாபி⁴ ர்நாவக³ம்யதே, தஸ்மாத் ஜாக்³ரத: ஸந்தஸ்திஷ்ட²த|
43 Men dette skulle I vide, at dersom Husbonden vidste. i hvilken Nattevagt Tyven vilde komme, da vågede han og tillod ikke, at der skete Indbrud i hans Hus.
குத்ர யாமே ஸ்தேந ஆக³மிஷ்யதீதி சேத்³ க்³ரு’ஹஸ்தோ² ஜ்ஞாதும் அஸ²க்ஷ்யத், தர்ஹி ஜாக³ரித்வா தம்’ ஸந்தி⁴ம்’ கர்த்திதும் அவாரயிஷ்யத் தத்³ ஜாநீத|
44 Derfor vorder også I rede; thi Menneskesønnen kommer i den Time, som I ikke mene.
யுஷ்மாபி⁴ரவதீ⁴யதாம்’, யதோ யுஷ்மாபி⁴ ர்யத்ர ந பு³த்⁴யதே, தத்ரைவ த³ண்டே³ மநுஜஸுத ஆயாஸ்யதி|
45 Hvem er så den tro og forstandige Tjener, som hans Herre har sat over sit Tyende til at give dem deres Mad i rette Tid?
ப்ரபு⁴ ர்நிஜபரிவாராந் யதா²காலம்’ போ⁴ஜயிதும்’ யம்’ தா³ஸம் அத்⁴யக்ஷீக்ரு’த்ய ஸ்தா²பயதி, தாத்³ரு’ஸோ² விஸ்²வாஸ்யோ தீ⁴மாந் தா³ஸ: க: ?
46 Salig er den Tjener, hvem hans Herre, når han kommer, finder handlende således.
ப்ரபு⁴ராக³த்ய யம்’ தா³ஸம்’ ததா²சரந்தம்’ வீக்ஷதே, ஸஏவ த⁴ந்ய: |
47 Sandelig, siger jeg eder, han skal sætte ham over alt, hvad han ejer.
யுஷ்மாநஹம்’ ஸத்யம்’ வதா³மி, ஸ தம்’ நிஜஸர்வ்வஸ்வஸ்யாதி⁴பம்’ கரிஷ்யதி|
48 Men dersom den onde Tjener siger i sit Hjerte: Min Herre tøver,
கிந்து ப்ரபு⁴ராக³ந்தும்’ விலம்ப³த இதி மநஸி சிந்தயித்வா யோ து³ஷ்டோ தா³ஸோ
49 og så begynder at slå sine Medtjenere og spiser og drikker med Drankerne,
(அ)பரதா³ஸாந் ப்ரஹர்த்தும்’ மத்தாநாம்’ ஸங்கே³ போ⁴க்தும்’ பாதுஞ்ச ப்ரவர்த்ததே,
50 da skal den Tjeners Herre komme på den Dag, han ikke venter, og i den Time, han ikke ved,
ஸ தா³ஸோ யதா³ நாபேக்ஷதே, யஞ்ச த³ண்ட³ம்’ ந ஜாநாதி, தத்காலஏவ தத்ப்ரபு⁴ருபஸ்தா²ஸ்யதி|
51 og hugge ham sønder og give ham hans Lod sammen med Hyklerne; der skal der være Gråd og Tænders Gnidsel.
ததா³ தம்’ த³ண்ட³யித்வா யத்ர ஸ்தா²நே ரோத³நம்’ த³ந்தக⁴ர்ஷணஞ்சாஸாதே, தத்ர கபடிபி⁴: ஸாகம்’ தத்³த³ஸா²ம்’ நிரூபயிஷ்யதி|
