Markus 3
1 Og han, gik atter ind i en Synagoge, og der var der en Mand, som havde en vissen Hånd.
อนนฺตรํ ยีศุ: ปุน รฺภชนคฺฤหํ ปฺรวิษฺฏสฺตสฺมินฺ สฺถาเน ศุษฺกหสฺต เอโก มานว อาสีตฺฯ
2 Og de toge Vare på ham, om han vilde helbrede ham på Sabbaten, for at de kunde anklage ham.
ส วิศฺรามวาเร ตมโรคิณํ กริษฺยติ นเวตฺยตฺร พหวสฺตมฺ อปวทิตุํ ฉิทฺรมเปกฺษิตวนฺต: ฯ
3 Og han siger til Manden, som havde den visne Hånd!"Træd frem her i Midten!"
ตทา ส ตํ ศุษฺกหสฺตํ มนุษฺยํ ชคาท มธฺยสฺถาเน ตฺวมุตฺติษฺฐฯ
4 Og han siger til dem: "Er det tilladt at gøre godt på Sabbaten eller at gøre ondt, at frelse Liv eller at slå ihjel?" Men de tav.
ตต: ปรํ ส ตานฺ ปปฺรจฺฉ วิศฺรามวาเร หิตมหิตํ ตถา หิ ปฺราณรกฺษา วา ปฺราณนาศ เอษำ มเธฺย กึ กรณียํ? กินฺตุ เต นิ: ศพฺทาสฺตสฺถุ: ฯ
5 Og han så omkring på dem med Vrede, bedrøvet over deres Hjertes Forhærdelse, og siger til Manden: "Ræk din Hånd ud!" og han rakte den ud, og hans Hånd blev sund igen.
ตทา ส เตษามนฺต: กรณานำ กาฐินฺยาทฺเธโต รฺทุ: ขิต: โกฺรธาตฺ จรฺตุทโศ ทฺฤษฺฏวานฺ ตํ มานุษํ คทิตวานฺ ตํ หสฺตํ วิสฺตารย, ตตเสฺตน หเสฺต วิสฺตฺฤเต ตทฺธโสฺต'นฺยหสฺตวทฺ อโรโค ชาต: ฯ
6 Og Farisæerne gik straks ud og holdt Råd med Herodianerne imod ham, hvorledes de kunde slå ham ihjel.
อถ ผิรูศิน: ปฺรสฺถาย ตํ นาศยิตุํ เหโรทีไย: สห มนฺตฺรยิตุมาเรภิเรฯ
7 Og Jesus drog med sine Disciple bort til Søen, og en stor Mængde fulgte med fra Galilæa; og fra Judæa
อเตอว ยีศุสฺตตฺสฺถานํ ปริตฺยชฺย ศิไษฺย: สห ปุน: สาครสมีปํ คต: ;
8 og fra Jerusalem og fra Idumæa og Landet hinsides Jordan og fra Egnen om Tyrus og Sidon kom de til ham i stor Mængde, da de hørte, hvor store Gerninger han gjorde.
ตโต คาลีลฺยิหูทา-ยิรูศาลมฺ-อิโทมฺ-ยรฺทนฺนทีปารสฺถาเนโภฺย โลกสมูหสฺตสฺย ปศฺจาทฺ คต: ; ตทนฺย: โสรสีทโน: สมีปวาสิโลกสมูหศฺจ ตสฺย มหากรฺมฺมณำ วารฺตฺตํ ศฺรุตฺวา ตสฺย สนฺนิธิมาคต: ฯ
9 Og han sagde til sine Disciple, at en Båd skulde være til Rede til ham for Skarens Skyld, for at de ikke skulde trænge ham.
ตทา โลกสมูหศฺเจตฺ ตโสฺยปริ ปตติ อิตฺยาศงฺกฺย ส นาวเมกำ นิกเฏ สฺถาปยิตุํ ศิษฺยานาทิษฺฏวานฺฯ
10 Thi han helbredte mange, så at alle, som havde Plager, styrtede ind på ham for at røre ved ham.
ยโต'เนกมนุษฺยาณามาโรคฺยกรณาทฺ วฺยาธิคฺรสฺตา: สรฺเวฺว ตํ สฺปฺรษฺฏุํ ปรสฺปรํ พเลน ยตฺนวนฺต: ฯ
11 Og når de urene Ånder så ham, faldt de ned for ham og råbte og sagde: "Du er Guds Søn."
อปรญฺจ อปวิตฺรภูตาสฺตํ ทฺฤษฺฏฺวา ตจฺจรณโย: ปติตฺวา โปฺรไจ: โปฺรจุ: , ตฺวมีศฺวรสฺย ปุตฺร: ฯ
12 Og han truede dem meget, at de ikke måtte gøre ham kendt.
กินฺตุ ส ตานฺ ทฺฤฒมฺ อาชฺญาปฺย สฺวํ ปริจายิตุํ นิษิทฺธวานฺฯ
13 Og han stiger op på Bjerget og hidkalder, hvem han selv vilde; og de gik hen til ham.
อนนฺตรํ ส ปรฺวฺวตมารุหฺย ยํ ยํ ปฺรติจฺฉา ตํ ตมาหูตวานฺ ตตเสฺต ตตฺสมีปมาคตา: ฯ
14 Og han beskikkede tolv, til at de skulde være hos ham, og til at han kunde udsende dem til at prædike
ตทา ส ทฺวาทศชนานฺ เสฺวน สห สฺถาตุํ สุสํวาทปฺรจาราย เปฺรริตา ภวิตุํ
15 og at have Magt til at uddrive de onde Ånder.
สรฺวฺวปฺรการวฺยาธีนำ ศมนกรณาย ปฺรภาวํ ปฺราปฺตุํ ภูตานฺ ตฺยาชยิตุญฺจ นิยุกฺตวานฺฯ
16 Og han beskikkede de tolv, og han tillagde Simon Navnet Peter;
เตษำ นามานีมานิ, ศิโมนฺ สิวทิปุโตฺร
17 fremdeles Jakob, Zebedæus's Søn, og Johannes, Jakobs Broder, og han tillagde dem Navnet Boanerges, det er Tordensønner;
ยากูพฺ ตสฺย ภฺราตา โยหนฺ จ อานฺทฺริย: ผิลิโป พรฺถลมย: ,
18 og Andreas og Filip og Bartholomæus og Matthæus og Thomas og Jakob, Alfæus's Søn, og Thaddæus og Simon Kananæeren
มถี โถมา จ อาลฺผียปุโตฺร ยากูพฺ ถทฺทีย: กินานีย: ศิโมนฺ ยสฺตํ ปรหเสฺตษฺวรฺปยิษฺยติ ส อีษฺกริโยตียยิหูทาศฺจฯ
19 og Judas Iskariot, han, som forrådte ham.
ส ศิโมเน ปิตร อิตฺยุปนาม ทเทา ยากูโพฺยหนฺภฺยำ จ พิเนริคิศฺ อรฺถโต เมฆนาทปุตฺราวิตฺยุปนาม ทเทาฯ
20 Og han kommer hjem, og der samles atter en Skare, så at de end ikke kunne få Mad.
อนนฺตรํ เต นิเวศนํ คตา: , กินฺตุ ตตฺราปิ ปุนรฺมหานฺ ชนสมาคโม 'ภวตฺ ตสฺมาตฺเต โภกฺตุมปฺยวกาศํ น ปฺราปฺตา: ฯ
21 Og da hans nærmeste hørte det, gik de ud for at drage ham til sig thi de sagde: "Han er ude af sig selv."
ตตสฺตสฺย สุหฺฤโลฺลกา อิมำ วารฺตฺตำ ปฺราปฺย ส หตชฺญาโนภูทฺ อิติ กถำ กถยิตฺวา ตํ ธฺฤตฺวาเนตุํ คตา: ฯ
22 Og de skriftkloge, som vare komne ned fra Jerusalem, sagde: "Han har Beelzebul, og ved de onde Ånders Fyrste uddriver han de onde Ånder:"
อปรญฺจ ยิรูศาลม อาคตา เย เย'ธฺยาปกาเสฺต ชคทุรยํ ปุรุโษ ภูตปตฺยาพิษฺฏเสฺตน ภูตปตินา ภูตานฺ ตฺยาชยติฯ
23 Og han kaldte dem til sig og sagde til dem i Lignelser: "Hvorledes kan Satan uddrive Satan?
ตตสฺตานาหูย ยีศุ รฺทฺฤษฺฏานฺไต: กถำ กถิตวานฺ ไศตานฺ กถํ ไศตานํ ตฺยาชยิตุํ ศกฺโนติ?
24 Og dersom et Rige er kommet i Splid med sig selv, kan samme Rige ikke bestå.
กิญฺจน ราชฺยํ ยทิ สฺววิโรเธน ปฺฤถคฺ ภวติ ตรฺหิ ตทฺ ราชฺยํ สฺถิรํ สฺถาตุํ น ศกฺโนติฯ
25 Og dersom et Hus er kommet i Splid med sig selv, vil samme Hus ikke kunne bestå.
ตถา กสฺยาปิ ปริวาโร ยทิ ปรสฺปรํ วิโรธี ภวติ ตรฺหิ โสปิ ปริวาร: สฺถิรํ สฺถาตุํ น ศกฺโนติฯ
26 Og dersom Satan har sat sig op imod sig selv og er kommen i Splid med sig selv, kan han ikke bestå, men det er ude med ham.
ตทฺวตฺ ไศตานฺ ยทิ สฺววิปกฺษตยา อุตฺติษฺฐนฺ ภินฺโน ภวติ ตรฺหิ โสปิ สฺถิรํ สฺถาตุํ น ศกฺโนติ กินฺตูจฺฉินฺโน ภวติฯ
27 Men ingen kan gå ind i den stærkes Hus og røve hans Ejendele, uden han først binder den stærke, og da kan han plyndre hans Hus.
อปรญฺจ ปฺรพลํ ชนํ ปฺรถมํ น พทฺธา โกปิ ตสฺย คฺฤหํ ปฺรวิศฺย ทฺรวฺยาณิ ลุณฺฐยิตุํ น ศกฺโนติ, ตํ พทฺไวฺวว ตสฺย คฺฤหสฺย ทฺรวฺยาณิ ลุณฺฐยิตุํ ศกฺโนติฯ
28 Sandelig, siger jeg eder, alle Ting skulle forlades Menneskenes Børn, Synder og Bespottelser, hvor store Bespottelser de end tale;
อโตเหโต รฺยุษฺมภฺยมหํ สตฺยํ กถยามิ มนุษฺยาณำ สนฺตานา ยานิ ยานิ ปาปานีศฺวรนินฺทาญฺจ กุรฺวฺวนฺติ เตษำ ตตฺสรฺเวฺวษามปราธานำ กฺษมา ภวิตุํ ศกฺโนติ,
30 De sagde nemlig: "Han har en uren Ånd."
ตสฺยาปวิตฺรภูโต'สฺติ เตษาเมตตฺกถาเหโต: ส อิตฺถํ กถิตวานฺฯ
31 Og hans Moder, og hans Brødre komme, og de stode udenfor og sendte Bud ind til ham og lode ham kalde.
อถ ตสฺย มาตา ภฺราตฺฤคณศฺจาคตฺย พหิสฺติษฺฐนโต โลกานฺ เปฺรษฺย ตมาหูตวนฺต: ฯ
32 Og en Skare sad omkring ham; og de sige til ham: "Se; din Moder og dine; Brødre og dine Søstre ere udenfor og spørge efter dig."
ตตสฺตตฺสนฺนิเธา สมุปวิษฺฏา โลกาสฺตํ พภาษิเร ปศฺย พหิสฺตว มาตา ภฺราตรศฺจ ตฺวามฺ อนฺวิจฺฉนฺติฯ
33 Og han svarer dem og siger: "Hvem er min Moder og mine Brødre?"
ตทา ส ตานฺ ปฺรตฺยุวาจ มม มาตา กา ภฺราตโร วา เก? ตต: ปรํ ส สฺวมีโปปวิษฺฏานฺ ศิษฺยานฺ ปฺรติ อวโลกนํ กฺฤตฺวา กถยามาส
34 Og han så omkring på dem, som sade rundt om ham, og sagde: "Se, her er min Moder og mine Brødre!
ปศฺยไตเต มม มาตา ภฺราตรศฺจฯ
35 Thi den, som gør Guds Villie, det er min Broder og Søster og Moder."
ย: กศฺจิทฺ อีศฺวรเสฺยษฺฏำ กฺริยำ กโรติ ส เอว มม ภฺราตา ภคินี มาตา จฯ
