Markus 13
1 og da han gik ud af Helligdommen, siger en af hans Disciple til ham: "Mester, se, hvilke Sten og hvilke Bygninger!"
১অনন্তৰং মন্দিৰাদ্ বহিৰ্গমনকালে তস্য শিষ্যাণামেকস্তং ৱ্যাহৃতৱান্ হে গুৰো পশ্যতু কীদৃশাঃ পাষাণাঃ কীদৃক্ চ নিচযনং|
2 Og Jesus sagde til ham: "Ser du disse store Bygninger? der skal ikke lades Sten på Sten, som jo skal nedbrydes."
২তদা যীশুস্তম্ অৱদৎ ৎৱং কিমেতদ্ বৃহন্নিচযনং পশ্যসি? অস্যৈকপাষাণোপি দ্ৱিতীযপাষাণোপৰি ন স্থাস্যতি সৰ্ৱ্ৱে ঽধঃক্ষেপ্স্যন্তে|
3 Og da han sad på Oliebjerget, lige over for Helligdommen, spurgte Peter og Jakob og Johannes og Andreas ham afsides:
৩অথ যস্মিন্ কালে জৈতুন্গিৰৌ মন্দিৰস্য সম্মুখে স সমুপৱিষ্টস্তস্মিন্ কালে পিতৰো যাকূব্ যোহন্ আন্দ্ৰিযশ্চৈতে তং ৰহসি পপ্ৰচ্ছুঃ,
4 "Sig os, når skal dette ske, og hvilket er Tegnet, når alt dette skal til at fuldbyrdes?"
৪এতা ঘটনাঃ কদা ভৱিষ্যন্তি? তথৈতৎসৰ্ৱ্ৱাসাং সিদ্ধ্যুপক্ৰমস্য ৱা কিং চিহ্নং? তদস্মভ্যং কথযতু ভৱান্|
5 Men Jesus begyndte at sige til dem: "Ser til, at ingen forfører eder!"
৫ততো যাশুস্তান্ ৱক্তুমাৰেভে, কোপি যথা যুষ্মান্ ন ভ্ৰামযতি তথাত্ৰ যূযং সাৱধানা ভৱত|
6 Mange skulle på mit Navn komme og sige: Det er mig; og de skulle forføre mange.
৬যতঃ খ্ৰীষ্টোহমিতি কথযিৎৱা মম নাম্নানেকে সমাগত্য লোকানাং ভ্ৰমং জনযিষ্যন্তি;
7 Men når I høre om Krige og Krigsrygter, da lader eder ikke forskrække, thi det må ske; men Enden er ikke endda.
৭কিন্তু যূযং ৰণস্য ৱাৰ্ত্তাং ৰণাডম্বৰঞ্চ শ্ৰুৎৱা মা ৱ্যাকুলা ভৱত, ঘটনা এতা অৱশ্যম্মাৱিন্যঃ; কিন্ত্ৱাপাততো ন যুগান্তো ভৱিষ্যতি|
8 Thi Folk skal rejse sig mod Folk, og Rige mod Rige, og der skal være Jordskælv her og der, og der skal være Hungersnød og Oprør. Dette er Veernes Begyndelse.
৮দেশস্য ৱিপক্ষতযা দেশো ৰাজ্যস্য ৱিপক্ষতযা চ ৰাজ্যমুত্থাস্যতি, তথা স্থানে স্থানে ভূমিকম্পো দুৰ্ভিক্ষং মহাক্লেশাশ্চ সমুপস্থাস্যন্তি, সৰ্ৱ্ৱ এতে দুঃখস্যাৰম্ভাঃ|
9 Men I, tager Vare på eder selv; de skulle overgive eder til Rådsforsamlinger og til Synagoger; I skulle piskes og stilles for Landshøvdinger og Konger for min Skyld, dem til et Vidnesbyrd.
৯কিন্তু যূযম্ আত্মাৰ্থে সাৱধানাস্তিষ্ঠত, যতো লোকা ৰাজসভাযাং যুষ্মান্ সমৰ্পযিষ্যন্তি, তথা ভজনগৃহে প্ৰহৰিষ্যন্তি; যূযং মদৰ্থে দেশাধিপান্ ভূপাংশ্চ প্ৰতি সাক্ষ্যদানায তেষাং সম্মুখে উপস্থাপযিষ্যধ্ৱে|
10 Og Evangeliet bør først prædikes for alle Folkeslagene.
১০শেষীভৱনাৎ পূৰ্ৱ্ৱং সৰ্ৱ্ৱান্ দেশীযান্ প্ৰতি সুসংৱাদঃ প্ৰচাৰযিষ্যতে|
11 Og når de føre eder hen og overgive eder, da bekymrer eder ikke forud for, hvad I skulle tale; men hvad der bliver givet eder i den samme Time, det skulle I tale; thi I ere ikke de, som tale, men den Helligånd.
১১কিন্তু যদা তে যুষ্মান্ ধৃৎৱা সমৰ্পযিষ্যন্তি তদা যূযং যদ্যদ্ উত্তৰং দাস্যথ, তদগ্ৰ তস্য ৱিৱেচনং মা কুৰুত তদৰ্থং কিঞ্চিদপি মা চিন্তযত চ, তদানীং যুষ্মাকং মনঃসু যদ্যদ্ ৱাক্যম্ উপস্থাপযিষ্যতে তদেৱ ৱদিষ্যথ, যতো যূযং ন তদ্ৱক্তাৰঃ কিন্তু পৱিত্ৰ আত্মা তস্য ৱক্তা|
12 Og Broder skal overgive Broder til Døden, og Fader sit Barn og Børn skulle stå op mod Forældre og slå dem ihjel.
১২তদা ভ্ৰাতা ভ্ৰাতৰং পিতা পুত্ৰং ঘাতনাৰ্থং পৰহস্তেষু সমৰ্পযিষ্যতে, তথা পত্যানি মাতাপিত্ৰো ৰ্ৱিপক্ষতযা তৌ ঘাতযিষ্যন্তি|
13 Og I skulle hades af alle for mit Navns Skyld; men den, som holder ud indtil Enden, han skal blive frelst.
১৩মম নামহেতোঃ সৰ্ৱ্ৱেষাং সৱিধে যূযং জুগুপ্সিতা ভৱিষ্যথ, কিন্তু যঃ কশ্চিৎ শেষপৰ্য্যন্তং ধৈৰ্য্যম্ আলম্বিষ্যতে সএৱ পৰিত্ৰাস্যতে|
14 Men når I se Ødelæggelsens Vederstyggelighed stå, hvor den ikke bør, (den, som læser det, han give Agt! ) da skulle de, som ere i Judæa, fly til Bjergene;
১৪দানিযেল্ভৱিষ্যদ্ৱাদিনা প্ৰোক্তং সৰ্ৱ্ৱনাশি জুগুপ্সিতঞ্চ ৱস্তু যদা ৎৱযোগ্যস্থানে ৱিদ্যমানং দ্ৰক্ষথ (যো জনঃ পঠতি স বুধ্যতাং) তদা যে যিহূদীযদেশে তিষ্ঠন্তি তে মহীধ্ৰং প্ৰতি পলাযন্তাং;
15 men den, som er på Taget, stige ikke ned eller gå ind for at hente noget fra sit Hus;
১৫তথা যো নৰো গৃহোপৰি তিষ্ঠতি স গৃহমধ্যং নাৱৰোহতু, তথা কিমপি ৱস্তু গ্ৰহীতুং মধ্যেগৃহং ন প্ৰৱিশতু;
16 og den, som er på Marken, vende ikke tilbage for at hente sine Klæder!
১৬তথা চ যো নৰঃ ক্ষেত্ৰে তিষ্ঠতি সোপি স্ৱৱস্ত্ৰং গ্ৰহীতুং পৰাৱৃত্য ন ৱ্ৰজতু|
17 Men ve de frugtsommelige og dem, som give Die, i de Dage!
১৭তদানীং গৰ্ব্ভৱতীনাং স্তন্যদাত্ৰীণাঞ্চ যোষিতাং দুৰ্গতি ৰ্ভৱিষ্যতি|
18 Men beder om, at det ikke skal ske om Vinteren;
১৮যুষ্মাকং পলাযনং শীতকালে যথা ন ভৱতি তদৰ্থং প্ৰাৰ্থযধ্ৱং|
19 thi i de Dage skal der være en sådan Trængsel som der ikke har været fra Skabningens Begyndelse, da Gud skabte den, indtil nu, og som der heller ikke skal komme.
১৯যতস্তদা যাদৃশী দুৰ্ঘটনা ঘটিষ্যতে তাদৃশী দুৰ্ঘটনা ঈশ্ৱৰসৃষ্টেঃ প্ৰথমমাৰভ্যাদ্য যাৱৎ কদাপি ন জাতা ন জনিষ্যতে চ|
20 Og dersom Herren ikke afkortede de dage, da blev intet Kød frelst; men for de udvalgtes Skyld, som han har udvalgt, har han afkortet de Dage
২০অপৰঞ্চ পৰমেশ্ৱৰো যদি তস্য সমযস্য সংক্ষেপং ন কৰোতি তৰ্হি কস্যাপি প্ৰাণভৃতো ৰক্ষা ভৱিতুং ন শক্ষ্যতি, কিন্তু যান্ জনান্ মনোনীতান্ অকৰোৎ তেষাং স্ৱমনোনীতানাং হেতোঃ স তদনেহসং সংক্ষেপ্স্যতি|
21 Og dersom nogen da siger til eder: Se, her er Kristus, eller se der! da tror det ikke.
২১অন্যচ্চ পশ্যত খ্ৰীষ্টোত্ৰ স্থানে ৱা তত্ৰ স্থানে ৱিদ্যতে, তস্মিন্কালে যদি কশ্চিদ্ যুষ্মান্ এতাদৃশং ৱাক্যং ৱ্যাহৰতি, তৰ্হি তস্মিন্ ৱাক্যে ভৈৱ ৱিশ্ৱসিত|
22 Thi falske Krister og falske Profeter skulle fremstå og gøre Tegn og Undergerninger for at forføre, om det var muligt, de udvalgte.
২২যতোনেকে মিথ্যাখ্ৰীষ্টা মিথ্যাভৱিষ্যদ্ৱাদিনশ্চ সমুপস্থায বহূনি চিহ্নান্যদ্ভুতানি কৰ্ম্মাণি চ দৰ্শযিষ্যন্তি; তথা যদি সম্ভৱতি তৰ্হি মনোনীতলোকানামপি মিথ্যামতিং জনযিষ্যন্তি|
23 Men I, vogter eder; jeg har sagt eder alt forud.
২৩পশ্যত ঘটনাতঃ পূৰ্ৱ্ৱং সৰ্ৱ্ৱকাৰ্য্যস্য ৱাৰ্ত্তাং যুষ্মভ্যমদাম্, যূযং সাৱধানাস্তিষ্ঠত|
24 Men i de dage, efter den Trængsel, skal Solen formørkes, og Månen ikke give sit Skin,
২৪অপৰঞ্চ তস্য ক্লেশকালস্যাৱ্যৱহিতে পৰকালে ভাস্কৰঃ সান্ধকাৰো ভৱিষ্যতি তথৈৱ চন্দ্ৰশ্চন্দ্ৰিকাং ন দাস্যতি|
25 og Stjernerne skulle falde ned fra Himmelen, og de Kræfter, som ere i Himlene, skulle rystes.
২৫নভঃস্থানি নক্ষত্ৰাণি পতিষ্যন্তি, ৱ্যোমমণ্ডলস্থা গ্ৰহাশ্চ ৱিচলিষ্যন্তি|
26 Og da skulle de se Menneskesønnen komme i Skyerne med megen Kraft og Herlighed.
২৬তদানীং মহাপৰাক্ৰমেণ মহৈশ্ৱৰ্য্যেণ চ মেঘমাৰুহ্য সমাযান্তং মানৱসুতং মানৱাঃ সমীক্ষিষ্যন্তে|
27 Og da skal han udsende sine Engle og samle sine udvalgte fra de fire Vinde, fra Jordens Ende indtil Himmelens Ende.
২৭অন্যচ্চ স নিজদূতান্ প্ৰহিত্য নভোভূম্যোঃ সীমাং যাৱদ্ জগতশ্চতুৰ্দিগ্ভ্যঃ স্ৱমনোনীতলোকান্ সংগ্ৰহীষ্যতি|
28 Men lærer Lignelsen af Figentræet: Når dets Gren allerede er bleven blød, og Bladene skyde frem, da skønne I, at Sommeren er nær.
২৮উডুম্বৰতৰো ৰ্দৃষ্টান্তং শিক্ষধ্ৱং যদোডুম্বৰস্য তৰো ৰ্নৱীনাঃ শাখা জাযন্তে পল্লৱাদীনি চ ৰ্নিগচ্ছন্তি, তদা নিদাঘকালঃ সৱিধো ভৱতীতি যূযং জ্ঞাতুং শক্নুথ|
29 Således skulle også I, når I se disse Ting, skønne, af han er nær for Døren.
২৯তদ্ৱদ্ এতা ঘটনা দৃষ্ট্ৱা স কালো দ্ৱাৰ্য্যুপস্থিত ইতি জানীত|
30 Sandelig, siger jeg eder, denne Slægt skal ingenlunde forgå, førend alle disse ting ere skete
৩০যুষ্মানহং যথাৰ্থং ৱদামি, আধুনিকলোকানাং গমনাৎ পূৰ্ৱ্ৱং তানি সৰ্ৱ্ৱাণি ঘটিষ্যন্তে|
31 Himmelen og Jorden skulle forgå, men mine Ord skulle ingenlunde forgå:
৩১দ্যাৱাপৃথিৱ্যো ৰ্ৱিচলিতযোঃ সত্যো ৰ্মদীযা ৱাণী ন ৱিচলিষ্যতি|
32 Men om den Dag og Time ved ingen, end ikke Englene i Himmelen, heller ikke Sønnen, men alene Faderen.
৩২অপৰঞ্চ স্ৱৰ্গস্থদূতগণো ৱা পুত্ৰো ৱা তাতাদন্যঃ কোপি তং দিৱসং তং দণ্ডং ৱা ন জ্ঞাপযতি|
33 Ser til, våger og beder; thi I vide ikke, når Tiden er der.
৩৩অতঃ স সমযঃ কদা ভৱিষ্যতি, এতজ্জ্ঞানাভাৱাদ্ যূযং সাৱধানাস্তিষ্ঠত, সতৰ্কাশ্চ ভূৎৱা প্ৰাৰ্থযধ্ৱং;
34 Ligesom en Mand, der drog udenlands, forlod sit Hus og gav sine Tjenere Fuldmagt, hver sin Gerning, og bød Dørvogteren, at han skulde våge,
৩৪যদ্ৱৎ কশ্চিৎ পুমান্ স্ৱনিৱেশনাদ্ দূৰদেশং প্ৰতি যাত্ৰাকৰণকালে দাসেষু স্ৱকাৰ্য্যস্য ভাৰমৰ্পযিৎৱা সৰ্ৱ্ৱান্ স্ৱে স্ৱে কৰ্ম্মণি নিযোজযতি; অপৰং দৌৱাৰিকং জাগৰিতুং সমাদিশ্য যাতি, তদ্ৱন্ নৰপুত্ৰঃ|
35 våger derfor; thi I vide ikke, når Husets Herre kommer, enten om Aftenen eller ved Midnat eller ved Hanegal eller om Morgenen;
৩৫গৃহপতিঃ সাযংকালে নিশীথে ৱা তৃতীযযামে ৱা প্ৰাতঃকালে ৱা কদাগমিষ্যতি তদ্ যূযং ন জানীথ;
36 for at han ikke, når han kommer pludseligt, skal finde eder sovende!
৩৬স হঠাদাগত্য যথা যুষ্মান্ নিদ্ৰিতান্ ন পশ্যতি, তদৰ্থং জাগৰিতাস্তিষ্ঠত|
37 Men hvad jeg siger eder, det siger jeg alle: Våger!"
৩৭যুষ্মানহং যদ্ ৱদামি তদেৱ সৰ্ৱ্ৱান্ ৱদামি, জাগৰিতাস্তিষ্ঠতেতি|
