Markus 11
1 Og da de nærme sig Jerusalem til Bethfage og Betania ved Oliebjerget, udsender han to af sine Disciple og siger til dem:
அநந்தரம்’ தேஷு யிரூஸா²லம: ஸமீபஸ்த²யோ ர்பை³த்ப²கீ³பை³த²நீயபுரயோரந்திகஸ்த²ம்’ ஜைதுநநாமாத்³ரிமாக³தேஷு யீஸு²: ப்ரேஷணகாலே த்³வௌ ஸி²ஷ்யாவித³ம்’ வாக்யம்’ ஜகா³த³,
2 "Går hen til den Landsby, som ligger lige for eder, og straks, når I komme ind i den, skulle I finde et Føl bundet, på hvilket der endnu aldrig har siddet noget Menneske; løser det og fører det hid!
யுவாமமும்’ ஸம்முக²ஸ்த²ம்’ க்³ராமம்’ யாதம்’, தத்ர ப்ரவிஸ்²ய யோ நரம்’ நாவஹத் தம்’ க³ர்த்³த³ப⁴ஸா²வகம்’ த்³ரக்ஷ்யத²ஸ்தம்’ மோசயித்வாநயதம்’|
3 Og dersom nogen siger til eder: Hvorfor gøre I dette? da siger: Herren har Brug for det, og han sender det straks herhen igen."
கிந்து யுவாம்’ கர்ம்மேத³ம்’ குத: குருத²: ? கதா²மிமாம்’ யதி³ கோபி ப்ரு’ச்ச²தி தர்ஹி ப்ரபோ⁴ரத்ர ப்ரயோஜநமஸ்தீதி கதி²தே ஸ ஸீ²க்⁴ரம்’ தமத்ர ப்ரேஷயிஷ்யதி|
4 Og de gik hen og fandt Føllet bundet ved Døren udenfor ved Gyden, og de løse det.
ததஸ்தௌ க³த்வா த்³விமார்க³மேலநே கஸ்யசித்³ த்³வாரஸ்ய பார்ஸ்²வே தம்’ க³ர்த்³த³ப⁴ஸா²வகம்’ ப்ராப்ய மோசயத: ,
5 Og nogle af dem, som stode der, sagde til dem: "Hvad gøre I, at I løse Føllet?"
ஏதர்ஹி தத்ரோபஸ்தி²தலோகாநாம்’ கஸ்²சித்³ அப்ரு’ச்ச²த், க³ர்த்³த³ப⁴ஸி²ஸு²ம்’ குதோ மோசயத²: ?
6 Men de sagde til dem, ligesom Jesus havde sagt, og de tilstedte dem det.
ததா³ யீஸோ²ராஜ்ஞாநுஸாரேண தேப்⁴ய: ப்ரத்யுதி³தே தத்க்ஷணம்’ தமாதா³தும்’ தே(அ)நுஜஜ்ஞு: |
7 Og de føre Føllet til Jesus og lægge deres Klæder på det, og han satte sig på det.
அத² தௌ யீஸோ²: ஸந்நிதி⁴ம்’ க³ர்த்³த³ப⁴ஸி²ஸு²ம் ஆநீய தது³பரி ஸ்வவஸ்த்ராணி பாதயாமாஸது: ; தத: ஸ தது³பரி ஸமுபவிஷ்ட: |
8 Og mange bredte deres Klæder på Vejen, andre Kviste, som de afskare på Markerne.
ததா³நேகே பதி² ஸ்வவாஸாம்’ஸி பாதயாமாஸு: , பரைஸ்²ச தருஸா²கா²ஸ்²சி²தவா மார்கே³ விகீர்ணா: |
9 Og de, som gik foran, og de, som fulgte efter, råbte: "Hosanna! velsignet være den, som kommer, i Herrens Navn!
அபரஞ்ச பஸ்²சாத்³கா³மிநோ(அ)க்³ரகா³மிநஸ்²ச ஸர்வ்வே ஜநா உசை: ஸ்வரேண வக்துமாரேபி⁴ரே, ஜய ஜய ய: பரமேஸ்²வரஸ்ய நாம்நாக³ச்ச²தி ஸ த⁴ந்ய இதி|
10 Velsignet være vor Fader Davids Rige, som kommer, Hosanna i det højeste!"
ததா²ஸ்மாகமம்’ பூர்வ்வபுருஷஸ்ய தா³யூதோ³ யத்³ராஜ்யம்’ பரமேஸ்²வரநாம்நாயாதி தத³பி த⁴ந்யம்’, ஸர்வ்வஸ்மாது³ச்ச்²ராயே ஸ்வர்கே³ ஈஸ்²வரஸ்ய ஜயோ ப⁴வேத்|
11 Og han gik ind i Jerusalem, i Helligdommen, og da han havde beset alt, gik han, da det allerede var Aftenstid, ud til Bethania med de tolv.
இத்த²ம்’ யீஸு² ர்யிரூஸா²லமி மந்தி³ரம்’ ப்ரவிஸ்²ய சதுர்தி³க்ஸ்தா²நி ஸர்வ்வாணி வஸ்தூநி த்³ரு’ஷ்டவாந்; அத² ஸாயம்’கால உபஸ்தி²தே த்³வாத³ஸ²ஸி²ஷ்யஸஹிதோ பை³த²நியம்’ ஜகா³ம|
12 Og den følgende Dag; da de gik ud fra Bethania, blev han hungrig.
அபரேஹநி பை³த²நியாத்³ ஆக³மநஸமயே க்ஷுதா⁴ர்த்தோ ப³பூ⁴வ|
13 Og da han så et Figentræ langt borte, som havde Blade, gik han derhen, om han måske kunde finde noget derpå, og da han kom til det, fandt han intet uden Blade; thi det var ikke Figentid.
ததோ தூ³ரே ஸபத்ரமுடு³ம்ப³ரபாத³பம்’ விலோக்ய தத்ர கிஞ்சித் ப²லம்’ ப்ராப்தும்’ தஸ்ய ஸந்நிக்ரு’ஷ்டம்’ யயௌ, ததா³நீம்’ ப²லபாதநஸ்ய ஸமயோ நாக³ச்ச²தி| ததஸ்தத்ரோபஸ்தி²த: பத்ராணி விநா கிமப்யபரம்’ ந ப்ராப்ய ஸ கதி²தவாந்,
14 Og han tog til Orde og sagde til det: "Aldrig i Evighed skal nogen mere spise Frugt af dig!" Og hans Disciple hørte det. (aiōn g165)
அத்³யாரப்⁴ய கோபி மாநவஸ்த்வத்த: ப²லம்’ ந பு⁴ஞ்ஜீத; இமாம்’ கதா²ம்’ தஸ்ய ஸி²ஷ்யா: ஸு²ஸ்²ருவு: | (aiōn g165)
15 Og de komme til Jerusalem; og han gik ind i Helligdommen og begyndte at uddrive dem, som solgte og købte i Helligdommen, og han væltede Vekselerernes Borde og Duekræmmernes Stole.
தத³நந்தரம்’ தேஷு யிரூஸா²லமமாயாதேஷு யீஸு² ர்மந்தி³ரம்’ க³த்வா தத்ரஸ்தா²நாம்’ ப³ணிஜாம்’ முத்³ராஸநாநி பாராவதவிக்ரேத்ரு’ணாம் ஆஸநாநி ச ந்யுப்³ஜயாஞ்சகார ஸர்வ்வாந் க்ரேத்ரு’ந் விக்ரேத்ரும்’’ஸ்²ச ப³ஹிஸ்²சகார|
16 Og han tilstedte ikke, at nogen bar nogen Ting igennem Helligdommen.
அபரம்’ மந்தி³ரமத்⁴யேந கிமபி பாத்ரம்’ வோடு⁴ம்’ ஸர்வ்வஜநம்’ நிவாரயாமாஸ|
17 Og han lærte og sagde til dem: "Er der ikke skrevet, at mit Hus skal kaldes et Bedehus for alle Folkeslagene? Men I have gjort det til en Røverkule."
லோகாநுபதி³ஸ²ந் ஜகா³த³, மம க்³ரு’ஹம்’ ஸர்வ்வஜாதீயாநாம்’ ப்ரார்த²நாக்³ரு’ஹம் இதி நாம்நா ப்ரதி²தம்’ ப⁴விஷ்யதி ஏதத் கிம்’ ஸா²ஸ்த்ரே லிகி²தம்’ நாஸ்தி? கிந்து யூயம்’ ததே³வ சோராணாம்’ க³ஹ்வரம்’ குருத²|
18 Og Ypperstepræsterne og de skriftkloge hørte det, og de søgte, hvorledes de kunde slå ham ihjel; thi de frygtede for ham, eftersom hele Skaren blev slagen af, Forundring over hans Lære.
இமாம்’ வாணீம்’ ஸ்²ருத்வாத்⁴யாபகா: ப்ரதா⁴நயாஜகாஸ்²ச தம்’ யதா² நாஸ²யிதும்’ ஸ²க்நுவந்தி ததோ²பாயம்’ ம்ரு’க³யாமாஸு: , கிந்து தஸ்யோபதே³ஸா²த் ஸர்வ்வே லோகா விஸ்மயம்’ க³தா அதஸ்தே தஸ்மாத்³ பி³ப்⁴யு: |
19 Og da det blev Aften, gik han uden for Staden.
அத² ஸாயம்’ஸமய உபஸ்தி²தே யீஸு²ர்நக³ராத்³ ப³ஹிர்வவ்ராஜ|
20 Og da de om Morgenen gik forbi, så de, at Figentræet var visnet fra Roden af.
அநந்தரம்’ ப்ராத: காலே தே தேந மார்கே³ண க³ச்ச²ந்தஸ்தமுடு³ம்ப³ரமஹீருஹம்’ ஸமூலம்’ ஸு²ஷ்கம்’ த³த்³ரு’ஸு²: |
21 Og Peter kom det i Hu og siger til ham; "Rabbi! se, Figentræet, som du forbandede, er visnet."
தத: பிதர: பூர்வ்வவாக்யம்’ ஸ்மரந் யீஸு²ம்’ ப³பா⁴ஷம்’, ஹே கு³ரோ பஸ்²யது ய உடு³ம்ப³ரவிடபீ ப⁴வதா ஸ²ப்த: ஸ ஸு²ஷ்கோ ப³பூ⁴வ|
22 Og Jesus svarede og siger til dem: "Haver Tro til Gud!
ததோ யீஸு²: ப்ரத்யவாதீ³த், யூயமீஸ்²வரே விஸ்²வஸித|
23 Sandelig, siger jeg eder, den, som siger til dette Bjerg: Løft dig op og; kast dig i Havet, og ikke tvivler i sit Hjerte, men tror, at det sker, som han siger, ham skal det ske.
யுஷ்மாநஹம்’ யதா²ர்த²ம்’ வதா³மி கோபி யத்³யேதத்³கி³ரிம்’ வத³தி, த்வமுத்தா²ய க³த்வா ஜலதௌ⁴ பத, ப்ரோக்தமித³ம்’ வாக்யமவஸ்²யம்’ க⁴டிஷ்யதே, மநஸா கிமபி ந ஸந்தி³ஹ்ய சேதி³த³ம்’ விஸ்²வஸேத் தர்ஹி தஸ்ய வாக்யாநுஸாரேண தத்³ க⁴டிஷ்யதே|
24 Derfor siger jeg eder: Alt, hvad I bede om og begære, tror, at I have fået det, så skal det ske eder.
அதோ ஹேதோரஹம்’ யுஷ்மாந் வச்மி, ப்ரார்த²நாகாலே யத்³யதா³காம்’க்ஷிஷ்யத்⁴வே தத்தத³வஸ்²யம்’ ப்ராப்ஸ்யத², இத்த²ம்’ விஸ்²வஸித, தத: ப்ராப்ஸ்யத²|
25 Og når I stå og bede, da forlader, dersom I have noget imod nogen, for at også eders Fader, som er i Himlene, må forlade eder eders Overtrædelser.
அபரஞ்ச யுஷ்மாஸு ப்ரார்த²யிதும்’ ஸமுத்தி²தேஷு யதி³ கோபி யுஷ்மாகம் அபராதீ⁴ திஷ்ட²தி, தர்ஹி தம்’ க்ஷமத்⁴வம்’, ததா² க்ரு’தே யுஷ்மாகம்’ ஸ்வர்க³ஸ்த²: பிதாபி யுஷ்மாகமாகா³ம்’மி க்ஷமிஷ்யதே|
26 Men dersom I ikke forlade, skal eders Fader, som er i Himlene, ej heller forlade eders Overtrædelser"
கிந்து யதி³ ந க்ஷமத்⁴வே தர்ஹி வ: ஸ்வர்க³ஸ்த²: பிதாபி யுஷ்மாகமாகா³ம்’ஸி ந க்ஷமிஷ்யதே|
27 Og de komme atter til Jerusalem; og medens han gik omkring i Helligdommen, komme Ypperstepræsterne og de skriftkloge og de Ældste hen til ham.
அநந்தரம்’ தே புந ர்யிரூஸா²லமம்’ ப்ரவிவிஸு²: , யீஸு² ர்யதா³ மத்⁴யேமந்தி³ரம் இதஸ்ததோ க³ச்ச²தி, ததா³நீம்’ ப்ரதா⁴நயாஜகா உபாத்⁴யாயா: ப்ராஞ்சஸ்²ச தத³ந்திகமேத்ய கதா²மிமாம்’ பப்ரச்சு²: ,
28 Og de sagde til ham: "Af hvad Magt gør du disse Ting? eller hvem har givet dig denne Magt til at gøre disse Ting?"
த்வம்’ கேநாதே³ஸே²ந கர்ம்மாண்யேதாநி கரோஷி? ததை²தாநி கர்ம்மாணி கர்த்தாம்’ கேநாதி³ஷ்டோஸி?
29 Men Jesus sagde til dem: "Jeg vil spørge eder om een Ting, og svarer mig derpå, så vil jeg sige eder, af hvad Magt jeg gør disse Ting.
ததோ யீஸு²: ப்ரதிக³தி³தவாந் அஹமபி யுஷ்மாந் ஏககதா²ம்’ ப்ரு’ச்சா²மி, யதி³ யூயம்’ தஸ்யா உத்தரம்’ குருத², தர்ஹி கயாஜ்ஞயாஹம்’ கர்ம்மாண்யேதாநி கரோமி தத்³ யுஷ்மப்⁴யம்’ கத²யிஷ்யாமி|
30 Johannes's Dåb, var den fra Himmelen eller fra Mennesker? Svarer mig!"
யோஹநோ மஜ்ஜநம் ஈஸ்²வராத் ஜாதம்’ கிம்’ மாநவாத்? தந்மஹ்யம்’ கத²யத|
31 Og de tænkte ved sig selv og sagde: "Sige vi: Fra Himmelen, da vil han sige, hvorfor troede I ham da ikke?
தே பரஸ்பரம்’ விவேக்தும்’ ப்ராரேபி⁴ரே, தத்³ ஈஸ்²வராத்³ ப³பூ⁴வேதி சேத்³ வதா³மஸ்தர்ஹி குதஸ்தம்’ ந ப்ரத்யைத? கத²மேதாம்’ கத²யிஷ்யதி|
32 Men sige vi: Fra Mennesker" så frygtede de for Folket; thi alle holdt for, at Johannes virkelig var en Profet.
மாநவாத்³ அப⁴வதி³தி சேத்³ வதா³மஸ்தர்ஹி லோகேப்⁴யோ ப⁴யமஸ்தி யதோ ஹேதோ: ஸர்வ்வே யோஹநம்’ ஸத்யம்’ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நம்’ மந்யந்தே|
33 Og de svare og sige til Jesus: "Vi vide det ikke." Og Jesus siger til dem: "Så siger jeg eder ikke heller, af hvad Magt jeg gør disse Ting."
அதஏவ தே யீஸு²ம்’ ப்ரத்யவாதி³ஷு ர்வயம்’ தத்³ வக்தும்’ ந ஸ²க்நும: | யீஸு²ருவாச, தர்ஹி யேநாதே³ஸே²ந கர்ம்மாண்யேதாநி கரோமி, அஹமபி யுஷ்மப்⁴யம்’ தந்ந கத²யிஷ்யாமி|
