Lukas 24
1 Men på den første Dag i Ugen meget årle kom de til Graven og bragte de vellugtende Urter, som de havde beredt.
১অথ সপ্তাহপ্ৰথমদিনেঽতিপ্ৰত্যূষে তা যোষিতঃ সম্পাদিতং সুগন্ধিদ্ৰৱ্যং গৃহীৎৱা তদন্যাভিঃ কিযতীভিঃ স্ত্ৰীভিঃ সহ শ্মশানং যযুঃ|
2 Og de fandt Stenen bortvæltet fra Graven.
২কিন্তু শ্মশানদ্ৱাৰাৎ পাষাণমপসাৰিতং দৃষ্ট্ৱা
3 Men da de gik derind, fandt de ikke den Herres Jesu Legeme.
৩তাঃ প্ৰৱিশ্য প্ৰভো ৰ্দেহমপ্ৰাপ্য
4 Og det skete, da de vare tvivlrådige om dette, se, da stode to Mænd for dem i strålende Klædebon.
৪ৱ্যাকুলা ভৱন্তি এতৰ্হি তেজোমযৱস্ত্ৰান্ৱিতৌ দ্ৱৌ পুৰুষৌ তাসাং সমীপে সমুপস্থিতৌ
5 Men da de bleve forfærdede og bøjede deres Ansigter imod Jorden, sagde de til dem: "Hvorfor lede I efter den levende iblandt de døde?
৫তস্মাত্তাঃ শঙ্কাযুক্তা ভূমাৱধোমুখ্যস্যস্থুঃ| তদা তৌ তা ঊচতু ৰ্মৃতানাং মধ্যে জীৱন্তং কুতো মৃগযথ?
6 Han er ikke her, men han er opstanden; kommer i Hu, hvorledes han talte til eder, medens han endnu var i Galilæa, og sagde,
৬সোত্ৰ নাস্তি স উদস্থাৎ|
7 at Menneskesønnen burde overgives i syndige Menneskers Hænder og korsfæstes og opstå på den tredje Dag."
৭পাপিনাং কৰেষু সমৰ্পিতেন ক্ৰুশে হতেন চ মনুষ্যপুত্ৰেণ তৃতীযদিৱসে শ্মশানাদুত্থাতৱ্যম্ ইতি কথাং স গলীলি তিষ্ঠন্ যুষ্মভ্যং কথিতৱান্ তাং স্মৰত|
8 Og de kom hans Ord i Hu.
৮তদা তস্য সা কথা তাসাং মনঃসু জাতা|
9 Og de vendte tilbage fra Graven og kundgjorde alle disse Ting for de elleve og for alle de andre.
৯অনন্তৰং শ্মশানাদ্ গৎৱা তা একাদশশিষ্যাদিভ্যঃ সৰ্ৱ্ৱেভ্যস্তাং ৱাৰ্ত্তাং কথযামাসুঃ|
10 Men det var Maria Magdalene og Johanna og Maria, Jakobs Moder, og de øvrige Kvinder med dem; de sagde Apostlene disse Ting.
১০মগ্দলীনীমৰিযম্, যোহনা, যাকূবো মাতা মৰিযম্ তদন্যাঃ সঙ্গিন্যো যোষিতশ্চ প্ৰেৰিতেভ্য এতাঃ সৰ্ৱ্ৱা ৱাৰ্ত্তাঃ কথযামাসুঃ
11 Og disse Ord kom dem for som løs Tale; og de troede dem ikke.
১১কিন্তু তাসাং কথাম্ অনৰ্থকাখ্যানমাত্ৰং বুদ্ধ্ৱা কোপি ন প্ৰত্যৈৎ|
12 Men Peter stod op og løb til Graven; og da han kiggede derind ser han Linklæderne alene liggende der, og han gik hjem i Undren over det, som var sket.
১২তদা পিতৰ উত্থায শ্মশানান্তিকং দধাৱ, তত্ৰ চ প্ৰহ্ৱো ভূৎৱা পাৰ্শ্ৱৈকস্থাপিতং কেৱলং ৱস্ত্ৰং দদৰ্শ; তস্মাদাশ্চৰ্য্যং মন্যমানো যদঘটত তন্মনসি ৱিচাৰযন্ প্ৰতস্থে|
13 Og se, to af dem vandrede på den samme Dag til en Landsby, som lå tresindstyve Stadier fra Jerusalem, dens Navn var Emmaus.
১৩তস্মিন্নেৱ দিনে দ্ৱৌ শিয্যৌ যিৰূশালমশ্চতুষ্ক্ৰোশান্তৰিতম্ ইম্মাযুগ্ৰামং গচ্ছন্তৌ
14 Og de talte med hinanden om alle disse Ting, som vare skete.
১৪তাসাং ঘটনানাং কথামকথযতাং
15 Og det skete, medens de samtalede og spurgte hinanden indbyrdes, da kom Jesus selv nær og vandrede med dem.
১৫তযোৰালাপৱিচাৰযোঃ কালে যীশুৰাগত্য তাভ্যাং সহ জগাম
16 Men deres Øjne holdtes til, så de ikke kendte ham.
১৬কিন্তু যথা তৌ তং ন পৰিচিনুতস্তদৰ্থং তযো ৰ্দৃষ্টিঃ সংৰুদ্ধা|
17 Men han sagde til dem: "Hvad er dette for Ord, som I skifte med hinanden på Vejen?" Og de standsede bedrøvede.
১৭স তৌ পৃষ্টৱান্ যুৱাং ৱিষণ্ণৌ কিং ৱিচাৰযন্তৌ গচ্ছথঃ?
18 Men en af dem, som hed Kleofas, svarede og sagde til ham: "Er du alene fremmed i Jerusalem og ved ikke, hvad der er sket der i disse dage?"
১৮ততস্তযোঃ ক্লিযপানামা প্ৰত্যুৱাচ যিৰূশালমপুৰেঽধুনা যান্যঘটন্ত ৎৱং কেৱলৱিদেশী কিং তদ্ৱৃত্তান্তং ন জানাসি?
19 Og han sagde til dem: "Hvilket?" Men de sagde til ham: "Det med Jesus af Nazareth, som var en Profet, mægtig i Gerning og Ord for Gud og alt Folket;
১৯স পপ্ৰচ্ছ কা ঘটনাঃ? তদা তৌ ৱক্তুমাৰেভাতে যীশুনামা যো নাসৰতীযো ভৱিষ্যদ্ৱাদী ঈশ্ৱৰস্য মানুষাণাঞ্চ সাক্ষাৎ ৱাক্যে কৰ্ম্মণি চ শক্তিমানাসীৎ
20 og hvorledes Ypperstepræsterne og vore Rådsherrer have overgivet ham til Dødsdom og korsfæstet ham.
২০তম্ অস্মাকং প্ৰধানযাজকা ৱিচাৰকাশ্চ কেনাপি প্ৰকাৰেণ ক্ৰুশে ৱিদ্ধ্ৱা তস্য প্ৰাণাননাশযন্ তদীযা ঘটনাঃ;
21 Men vi håbede, at han var den, som skulde forløse Israel. Men med alt dette er det i Dag den tredje Dag, siden dette skete.
২১কিন্তু য ইস্ৰাযেলীযলোকান্ উদ্ধাৰযিষ্যতি স এৱাযম্ ইত্যাশাস্মাভিঃ কৃতা| তদ্যথা তথাস্তু তস্যা ঘটনাযা অদ্য দিনত্ৰযং গতং|
22 Men også nogle af vore Kvinder have forfærdet os, idet de kom årle til Graven,
২২অধিকন্ত্ৱস্মাকং সঙ্গিনীনাং কিযৎস্ত্ৰীণাং মুখেভ্যোঽসম্ভৱৱাক্যমিদং শ্ৰুতং;
23 og da de ikke fandt hans Legeme, kom de og sagde, at de havde også set et Syn af Engle, der sagde, at han lever.
২৩তাঃ প্ৰত্যূষে শ্মশানং গৎৱা তত্ৰ তস্য দেহম্ অপ্ৰাপ্য ৱ্যাঘুট্যেৎৱা প্ৰোক্তৱত্যঃ স্ৱৰ্গীসদূতৌ দৃষ্টাৱস্মাভিস্তৌ চাৱাদিষ্টাং স জীৱিতৱান্|
24 Og nogle af vore gik hen til Graven, og de fandt det således, som Kvinderne havde sagt; men ham så de ikke."
২৪ততোস্মাকং কৈশ্চিৎ শ্মশানমগম্যত তেঽপি স্ত্ৰীণাং ৱাক্যানুৰূপং দৃষ্টৱন্তঃ কিন্তু তং নাপশ্যন্|
25 Og han sagde til dem: "O I uforstandige og senhjertede til at tro på alt det, som Profeterne have talt!
২৫তদা স তাৱুৱাচ, হে অবোধৌ হে ভৱিষ্যদ্ৱাদিভিৰুক্তৱাক্যং প্ৰত্যেতুং ৱিলম্বমানৌ;
26 Burde ikke Kristus lide dette og indgå til sin Herlighed?"
২৬এতৎসৰ্ৱ্ৱদুঃখং ভুক্ত্ৱা স্ৱভূতিপ্ৰাপ্তিঃ কিং খ্ৰীষ্টস্য ন ন্যায্যা?
27 Og han begyndte fra Moses og fra alle Profeterne og udlagde dem i alle Skrifterne det, som handlede om ham.
২৭ততঃ স মূসাগ্ৰন্থমাৰভ্য সৰ্ৱ্ৱভৱিষ্যদ্ৱাদিনাং সৰ্ৱ্ৱশাস্ত্ৰে স্ৱস্মিন্ লিখিতাখ্যানাভিপ্ৰাযং বোধযামাস|
28 Og de nærmede sig til Landsbyen, som de gik til; og han lod, som han vilde gå videre.
২৮অথ গম্যগ্ৰামাভ্যৰ্ণং প্ৰাপ্য তেনাগ্ৰে গমনলক্ষণে দৰ্শিতে
29 Og de nødte ham meget og sagde: "Bliv hos os; thi det er mod Aften, og Dagen hælder." Og han gik ind for at blive hos dem.
২৯তৌ সাধযিৎৱাৱদতাং সহাৱাভ্যাং তিষ্ঠ দিনে গতে সতি ৰাত্ৰিৰভূৎ; ততঃ স তাভ্যাং সাৰ্দ্ধং স্থাতুং গৃহং যযৌ|
30 Og det skete, da han havde sat sig med dem til Bords, tog han Brødet, velsignede og brød det og gav dem det.
৩০পশ্চাদ্ভোজনোপৱেশকালে স পূপং গৃহীৎৱা ঈশ্ৱৰগুণান্ জগাদ তঞ্চ ভংক্ত্ৱা তাভ্যাং দদৌ|
31 Da bleve deres Øjne åbnede, og de kendte ham; og han blev usynlig for dem.
৩১তদা তযো ৰ্দৃষ্টৌ প্ৰসন্নাযাং তং প্ৰত্যভিজ্ঞতুঃ কিন্তু স তযোঃ সাক্ষাদন্তৰ্দধে|
32 Og de sagde til hinanden: "Brændte ikke vort Hjerte i os, medens han talte til os på Vejen og oplod os Skrifterne?"
৩২ততস্তৌ মিথোভিধাতুম্ আৰব্ধৱন্তৌ গমনকালে যদা কথামকথযৎ শাস্ত্ৰাৰ্থঞ্চবোধযৎ তদাৱযো ৰ্বুদ্ধিঃ কিং ন প্ৰাজ্ৱলৎ?
33 Og de stode op i den samme Time og vendte tilbage til Jerusalem og fandt forsamlede de elleve og dem, som vare med dem, hvilke sagde:
৩৩তৌ তৎক্ষণাদুত্থায যিৰূশালমপুৰং প্ৰত্যাযযতুঃ, তৎস্থানে শিষ্যাণাম্ একাদশানাং সঙ্গিনাঞ্চ দৰ্শনং জাতং|
34 "Herren er virkelig opstanden og set af Simon."
৩৪তে প্ৰোচুঃ প্ৰভুৰুদতিষ্ঠদ্ ইতি সত্যং শিমোনে দৰ্শনমদাচ্চ|
35 Og de fortalte, hvad der var sket på Vejen, og hvorledes han blev kendt af dem, idet han brød Brødet.
৩৫ততঃ পথঃ সৰ্ৱ্ৱঘটনাযাঃ পূপভঞ্জনেন তৎপৰিচযস্য চ সৰ্ৱ্ৱৱৃত্তান্তং তৌ ৱক্তুমাৰেভাতে|
36 Men medens de talte dette, stod han selv midt iblandt dem; og han siger til dem: "Fred være med eder!"
৩৬ইত্থং তে পৰস্পৰং ৱদন্তি তৎকালে যীশুঃ স্ৱযং তেষাং মধ্য প্ৰোত্থয যুষ্মাকং কল্যাণং ভূযাদ্ ইত্যুৱাচ,
37 Da forskrækkedes de og betoges af Frygt og mente, at de så en Ånd.
৩৭কিন্তু ভূতং পশ্যাম ইত্যনুমায তে সমুদ্ৱিৱিজিৰে ত্ৰেষুশ্চ|
38 Og han sagde til dem: "Hvorfor ere I forfærdede? og hvorfor opstiger der Tvivl i eders Hjerter?
৩৮স উৱাচ, কুতো দুঃখিতা ভৱথ? যুষ্মাকং মনঃসু সন্দেহ উদেতি চ কুতঃ?
39 Ser mine Hænder og mine Fødder, at det er mig selv; føler på mig og ser; thi en Ånd har ikke Kød og Ben, som I se, at jeg har."
৩৯এষোহং, মম কৰৌ পশ্যত ৱৰং স্পৃষ্ট্ৱা পশ্যত, মম যাদৃশানি পশ্যথ তাদৃশানি ভূতস্য মাংসাস্থীনি ন সন্তি|
40 Og da han havde sagt dette, viste han dem sine Hænder og sine Fødder.
৪০ইত্যুক্ত্ৱা স হস্তপাদান্ দৰ্শযামাস|
41 Men da de af Glæde herover endnu ikke kunde tro og undrede sig, sagde han til dem: "Have I her noget at spise?"
৪১তেঽসম্ভৱং জ্ঞাৎৱা সানন্দা ন প্ৰত্যযন্| ততঃ স তান্ পপ্ৰচ্ছ, অত্ৰ যুষ্মাকং সমীপে খাদ্যং কিঞ্চিদস্তি?
42 Og de gave ham et Stykke af en stegt Fisk.
৪২ততস্তে কিযদ্দগ্ধমৎস্যং মধু চ দদুঃ
43 Og han tog det og spiste det for deres Øjne.
৪৩স তদাদায তেষাং সাক্ষাদ্ বুভুজে
44 Men han sagde til dem: "Dette er mine Ord, som jeg talte til eder, medens jeg endnu var hos eder, at de Ting bør alle sammen opfyldes, som ere skrevne om mig i Mose Lov og Profeterne og Salmerne."
৪৪কথযামাস চ মূসাৱ্যৱস্থাযাং ভৱিষ্যদ্ৱাদিনাং গ্ৰন্থেষু গীতপুস্তকে চ মযি যানি সৰ্ৱ্ৱাণি ৱচনানি লিখিতানি তদনুৰূপাণি ঘটিষ্যন্তে যুষ্মাভিঃ সাৰ্দ্ধং স্থিৎৱাহং যদেতদ্ৱাক্যম্ অৱদং তদিদানীং প্ৰত্যক্ষমভূৎ|
45 Da oplod han deres Forstand til at forstå Skrifterne.
৪৫অথ তেভ্যঃ শাস্ত্ৰবোধাধিকাৰং দৎৱাৱদৎ,
46 Og han sagde til dem: "Således er der skrevet, at Kristus skulde lide og opstå fra de døde på den tredje Dag,
৪৬খ্ৰীষ্টেনেত্থং মৃতিযাতনা ভোক্তৱ্যা তৃতীযদিনে চ শ্মশানাদুত্থাতৱ্যঞ্চেতি লিপিৰস্তি;
47 og at der i hans Navn skal prædikes Omvendelse og Syndernes Forladelse for alle Folkeslagene og begyndes fra Jerusalem.
৪৭তন্নাম্না যিৰূশালমমাৰভ্য সৰ্ৱ্ৱদেশে মনঃপৰাৱৰ্ত্তনস্য পাপমোচনস্য চ সুসংৱাদঃ প্ৰচাৰযিতৱ্যঃ,
48 I ere Vidner om disse Ting.
৪৮এষু সৰ্ৱ্ৱেষু যূযং সাক্ষিণঃ|
49 Og se, jeg sender min Faders Forjættelse over eder; men I skulle blive i Staden, indtil I blive iførte Kraft fra det høje."
৪৯অপৰঞ্চ পশ্যত পিত্ৰা যৎ প্ৰতিজ্ঞাতং তৎ প্ৰেষযিষ্যামি, অতএৱ যাৱৎকালং যূযং স্ৱৰ্গীযাং শক্তিং ন প্ৰাপ্স্যথ তাৱৎকালং যিৰূশালম্নগৰে তিষ্ঠত|
50 Men han førte dem ud til hen imod Bethania, og han opløftede sine Hænder og velsignede dem.
৫০অথ স তান্ বৈথনীযাপৰ্য্যন্তং নীৎৱা হস্তাৱুত্তোল্য আশিষ ৱক্তুমাৰেভে
51 Og det skete, idet han velsignede dem, skiltes han fra dem og opløftedes til Himmelen.
৫১আশিষং ৱদন্নেৱ চ তেভ্যঃ পৃথগ্ ভূৎৱা স্ৱৰ্গায নীতোঽভৱৎ|
52 Og efter at have tilbedt ham vendte de tilbage til Jerusalem med stor Glæde.
৫২তদা তে তং ভজমানা মহানন্দেন যিৰূশালমং প্ৰত্যাজগ্মুঃ|
53 Og de vare stedse i Helligdommen og priste Gud.
৫৩ততো নিৰন্তৰং মন্দিৰে তিষ্ঠন্ত ঈশ্ৱৰস্য প্ৰশংসাং ধন্যৱাদঞ্চ কৰ্ত্তম্ আৰেভিৰে| ইতি||
