Lukas 20
1 Og det skete på en af de Dage, medens han lærte folket i Helligdommen og forkyndte Evangeliet, da trådte Ypperstepræsterne og de skriftkloge tillige med de Ældste hen til ham.
১অথৈকদা যীশু ৰ্মনিদৰে সুসংৱাদং প্ৰচাৰযন্ লোকানুপদিশতি, এতৰ্হি প্ৰধানযাজকা অধ্যাপকাঃ প্ৰাঞ্চশ্চ তন্নিকটমাগত্য পপ্ৰচ্ছুঃ
2 Og de talte til ham og sagde: "Sig os, af hvad Magt gør du disse Ting, eller hvem er det, som har givet dig denne Magt?"
২কযাজ্ঞযা ৎৱং কৰ্ম্মাণ্যেতানি কৰোষি? কো ৱা ৎৱামাজ্ঞাপযৎ? তদস্মান্ ৱদ|
3 Men han svarede og sagde til dem: "Også jeg vil spørge eder om en Ting, siger mig det:
৩স প্ৰত্যুৱাচ, তৰ্হি যুষ্মানপি কথামেকাং পৃচ্ছামি তস্যোত্তৰং ৱদত|
4 Johannes's Dåb, var den fra Himmelen eller fra Mennesker?"
৪যোহনো মজ্জনম্ ঈশ্ৱৰস্য মানুষাণাং ৱাজ্ঞাতো জাতং?
5 Men de overvejede med hverandre og sagde: "Sige vi: Fra Himmelen, da vil han sige: Hvorfor troede I ham ikke?
৫ততস্তে মিথো ৱিৱিচ্য জগদুঃ, যদীশ্ৱৰস্য ৱদামস্তৰ্হি তং কুতো ন প্ৰত্যৈত স ইতি ৱক্ষ্যতি|
6 Men sige vi: Fra Mennesker, da vil hele Folket stene os; thi det er overbevist om, at Johannes var en Profet."
৬যদি মনুষ্যস্যেতি ৱদামস্তৰ্হি সৰ্ৱ্ৱে লোকা অস্মান্ পাষাণৈ ৰ্হনিষ্যন্তি যতো যোহন্ ভৱিষ্যদ্ৱাদীতি সৰ্ৱ্ৱে দৃঢং জানন্তি|
7 Og de svarede, at de vidste ikke hvorfra.
৭অতএৱ তে প্ৰত্যূচুঃ কস্যাজ্ঞযা জাতম্ ইতি ৱক্তুং ন শক্নুমঃ|
8 Og Jesus sagde til dem: "Så siger ikke heller jeg eder, af hvad Magt jeg gør disse Ting."
৮তদা যীশুৰৱদৎ তৰ্হি কযাজ্ঞযা কৰ্ম্মাণ্যেতাতি কৰোমীতি চ যুষ্মান্ ন ৱক্ষ্যামি|
9 Men han begyndte at sige denne Lignelse til Folket: "En Mand plantede en Vingård og lejede den ud til Vingårdsmænd og drog udenlands for lange Tider.
৯অথ লোকানাং সাক্ষাৎ স ইমাং দৃষ্টান্তকথাং ৱক্তুমাৰেভে, কশ্চিদ্ দ্ৰাক্ষাক্ষেত্ৰং কৃৎৱা তৎ ক্ষেত্ৰং কৃষীৱলানাং হস্তেষু সমৰ্প্য বহুকালাৰ্থং দূৰদেশং জগাম|
10 Og da Tiden kom, sendte han en Tjener til Vingårdsmændene, for at de skulde give ham af Vingårdens Frugt; men Vingårdsmændene sloge ham og sendte ham tomhændet bort.
১০অথ ফলকালে ফলানি গ্ৰহীতু কৃষীৱলানাং সমীপে দাসং প্ৰাহিণোৎ কিন্তু কৃষীৱলাস্তং প্ৰহৃত্য ৰিক্তহস্তং ৱিসসৰ্জুঃ|
11 Og han sendte fremdeles en anden Tjener; men de sloge også ham og forhånede ham og sendte ham tomhændet bort.
১১ততঃ সোধিপতিঃ পুনৰন্যং দাসং প্ৰেষযামাস, তে তমপি প্ৰহৃত্য কুৱ্যৱহৃত্য ৰিক্তহস্তং ৱিসসৃজুঃ|
12 Og han sendte fremdeles en tredje; men også ham sårede de og kastede ham ud.
১২ততঃ স তৃতীযৱাৰম্ অন্যং প্ৰাহিণোৎ তে তমপি ক্ষতাঙ্গং কৃৎৱা বহি ৰ্নিচিক্ষিপুঃ|
13 Men Vingårdens Herre sagde: Hvad skal jeg gøre? Jeg vil sende min Søn, den elskede; de ville dog vel undse sig, for ham.
১৩তদা ক্ষেত্ৰপতি ৰ্ৱিচাৰযামাস, মমেদানীং কিং কৰ্ত্তৱ্যং? মম প্ৰিযে পুত্ৰে প্ৰহিতে তে তমৱশ্যং দৃষ্ট্ৱা সমাদৰিষ্যন্তে|
14 Men da Vingårdsmændene så ham, rådsloge de indbyrdes og sagde: Det er Arvingen; lader os slå ham ihjel, for at Arven kan blive vor.
১৪কিন্তু কৃষীৱলাস্তং নিৰীক্ষ্য পৰস্পৰং ৱিৱিচ্য প্ৰোচুঃ, অযমুত্তৰাধিকাৰী আগচ্ছতৈনং হন্মস্ততোধিকাৰোস্মাকং ভৱিষ্যতি|
15 Og de kastede ham ud af Vingården og sloge ham ihjel. Hvad vil nu Vingårdens Herre gøre ved dem?
১৫ততস্তে তং ক্ষেত্ৰাদ্ বহি ৰ্নিপাত্য জঘ্নুস্তস্মাৎ স ক্ষেত্ৰপতিস্তান্ প্ৰতি কিং কৰিষ্যতি?
16 Han vil komme og ødelægge disse Vingårdsmænd og give Vingården til andre." Men da de hørte det, sagde de: "Det ske aldrig!"
১৬স আগত্য তান্ কৃষীৱলান্ হৎৱা পৰেষাং হস্তেষু তৎক্ষেত্ৰং সমৰ্পযিষ্যতি; ইতি কথাং শ্ৰুৎৱা তে ঽৱদন্ এতাদৃশী ঘটনা ন ভৱতু|
17 Men han så på dem og sagde: "Hvad er da dette, som er skrevet: Den Sten, som Bygningsmændene forkastede, den er bleven til en Hovedhjørnesten?
১৭কিন্তু যীশুস্তানৱলোক্য জগাদ, তৰ্হি, স্থপতযঃ কৰিষ্যন্তি গ্ৰাৱাণং যন্তু তুচ্ছকং| প্ৰধানপ্ৰস্তৰঃ কোণে স এৱ হি ভৱিষ্যতি| এতস্য শাস্ত্ৰীযৱচনস্য কিং তাৎপৰ্য্যং?
18 Hver, som falder på denne Sten, skal slå sig sønder; men hvem den falder på, ham skal den knuse."
১৮অপৰং তৎপাষাণোপৰি যঃ পতিষ্যতি স ভংক্ষ্যতে কিন্তু যস্যোপৰি স পাষাণঃ পতিষ্যতি স তেন ধূলিৱচ্ চূৰ্ণীভৱিষ্যতি|
19 Og Ypperstepræsterne og de skriftkloge søgte at lægge Hånd på ham i den samme Time, men de frygtede for Folket; thi de forstode, at han sagde denne Lignelse imod dem.
১৯সোস্মাকং ৱিৰুদ্ধং দৃষ্টান্তমিমং কথিতৱান্ ইতি জ্ঞাৎৱা প্ৰধানযাজকা অধ্যাপকাশ্চ তদৈৱ তং ধৰ্তুং ৱৱাঞ্ছুঃ কিন্তু লোকেভ্যো বিভ্যুঃ|
20 Og de toge Vare på ham og udsendte Lurere, der anstillede sig, som om de vare retfærdige, for at fange ham i Ord, så de kunde overgive ham til Øvrigheden og Landshøvdingens Magt.
২০অতএৱ তং প্ৰতি সতৰ্কাঃ সন্তঃ কথং তদ্ৱাক্যদোষং ধৃৎৱা তং দেশাধিপস্য সাধুৱেশধাৰিণশ্চৰান্ তস্য সমীপে প্ৰেষযামাসুঃ|
21 Og de spurgte ham og sagde: "Mester! vi vide, at du taler og lærer Rettelig og ikke ser på Personer, men lærer Guds Vej i Sandhed.
২১তদা তে তং পপ্ৰচ্ছুঃ, হে উপদেশক ভৱান্ যথাৰ্থং কথযন্ উপদিশতি, কমপ্যনপেক্ষ্য সত্যৎৱেনৈশ্ৱৰং মাৰ্গমুপদিশতি, ৱযমেতজ্জানীমঃ|
22 Er det os tilladt at give Kejseren Skat eller ej?"
২২কৈসৰৰাজায কৰোস্মাভি ৰ্দেযো ন ৱা?
23 Men da han mærkede deres Træskhed, sagde han til dem: "Hvorfor friste I mig?
২৩স তেষাং ৱঞ্চনং জ্ঞাৎৱাৱদৎ কুতো মাং পৰীক্ষধ্ৱে? মাং মুদ্ৰামেকং দৰ্শযত|
24 Viser mig en Denar"; hvis Billede og Overskrift bærer den?" Men de svarede og sagde: "Kejserens."
২৪ইহ লিখিতা মূৰ্তিৰিযং নাম চ কস্য? তেঽৱদন্ কৈসৰস্য|
25 Men han sagde til dem: "Så giver da Kejseren, hvad Kejserens er, og Gud, hvad Guds er."
২৫তদা স উৱাচ, তৰ্হি কৈসৰস্য দ্ৰৱ্যং কৈসৰায দত্ত; ঈশ্ৱৰস্য তু দ্ৰৱ্যমীশ্ৱৰায দত্ত|
26 Og de kunde ikke fange ham i Ord i Folkets Påhør, og de forundrede sig over hans Svar og tav.
২৬তস্মাল্লোকানাং সাক্ষাৎ তৎকথাযাঃ কমপি দোষং ধৰ্তুমপ্ৰাপ্য তে তস্যোত্তৰাদ্ আশ্চৰ্য্যং মন্যমানা মৌনিনস্তস্থুঃ|
27 Men nogle af Saddukæerne, som nægte, at der er Opstandelse, kom til ham og spurgte ham og sagde:
২৭অপৰঞ্চ শ্মশানাদুত্থানানঙ্গীকাৰিণাং সিদূকিনাং কিযন্তো জনা আগত্য তং পপ্ৰচ্ছুঃ,
28 "Mester! Moses har foreskrevet os: Dersom en har en Broder, som er gift, og denne dør barnløs, da skal hans Broder tage Hustruen og oprejse sin Broder Afkom.
২৮হে উপদেশক শাস্ত্ৰে মূসা অস্মান্ প্ৰতীতি লিলেখ যস্য ভ্ৰাতা ভাৰ্য্যাযাং সত্যাং নিঃসন্তানো ম্ৰিযতে স তজ্জাযাং ৱিৱহ্য তদ্ৱংশম্ উৎপাদযিষ্যতি|
29 Nu var der syv Brødre; og den første tog en Hustru og døde barnløs.
২৯তথাচ কেচিৎ সপ্ত ভ্ৰাতৰ আসন্ তেষাং জ্যেষ্ঠো ভ্ৰাতা ৱিৱহ্য নিৰপত্যঃ প্ৰাণান্ জহৌ|
30 Ligeså den anden.
৩০অথ দ্ৱিতীযস্তস্য জাযাং ৱিৱহ্য নিৰপত্যঃ সন্ মমাৰ| তৃতীযশ্চ তামেৱ ৱ্যুৱাহ;
31 Og den tredje tog hende, og således også alle syv; de døde uden at efterlade Børn.
৩১ইত্থং সপ্ত ভ্ৰাতৰস্তামেৱ ৱিৱহ্য নিৰপত্যাঃ সন্তো মম্ৰুঃ|
32 Men til sidst døde også Hustruen.
৩২শেষে সা স্ত্ৰী চ মমাৰ|
33 Hvem af dem får hende så til Hustru i Opstandelsen? thi de have alle syv haft hende til Hustru."
৩৩অতএৱ শ্মশানাদুত্থানকালে তেষাং সপ্তজনানাং কস্য সা ভাৰ্য্যা ভৱিষ্যতি? যতঃ সা তেষাং সপ্তানামেৱ ভাৰ্য্যাসীৎ|
৩৪তদা যীশুঃ প্ৰত্যুৱাচ, এতস্য জগতো লোকা ৱিৱহন্তি ৱাগ্দত্তাশ্চ ভৱন্তি (aiōn g165)
35 men de, som agtes værdige til at få Del i hin Verden og i Opstandelsen fra de døde, tage hverken til Ægte eller bortgiftes. (aiōn g165)
৩৫কিন্তু যে তজ্জগৎপ্ৰাপ্তিযোগ্যৎৱেন গণিতাং ভৱিষ্যন্তি শ্মশানাচ্চোত্থাস্যন্তি তে ন ৱিৱহন্তি ৱাগ্দত্তাশ্চ ন ভৱন্তি, (aiōn g165)
36 Thi de kunne ikke mere dø; thi de ere Engle lige og ere Guds Børn, idet de ere Opstandelsens Børn.
৩৬তে পুন ৰ্ন ম্ৰিযন্তে কিন্তু শ্মশানাদুত্থাপিতাঃ সন্ত ঈশ্ৱৰস্য সন্তানাঃ স্ৱৰ্গীযদূতানাং সদৃশাশ্চ ভৱন্তি|
37 Men at de døde oprejses, har også Moses givet til Kende i Stedet om Tornebusken, når han kalder Herren: Abrahams Gud og Isaks Gud og Jakobs Gud.
৩৭অধিকন্তু মূসাঃ স্তম্বোপাখ্যানে পৰমেশ্ৱৰ ঈব্ৰাহীম ঈশ্ৱৰ ইস্হাক ঈশ্ৱৰো যাকূবশ্চেশ্ৱৰ ইত্যুক্ত্ৱা মৃতানাং শ্মশানাদ্ উত্থানস্য প্ৰমাণং লিলেখ|
38 Men han er ikke dødes, men levendes Gud; thi for ham leve de alle."
৩৮অতএৱ য ঈশ্ৱৰঃ স মৃতানাং প্ৰভু ৰ্ন কিন্তু জীৱতামেৱ প্ৰভুঃ, তন্নিকটে সৰ্ৱ্ৱে জীৱন্তঃ সন্তি|
39 Men nogle af de skriftkloge svarede og sagde: "Mester! du talte vel."
৩৯ইতি শ্ৰুৎৱা কিযন্তোধ্যাপকা ঊচুঃ, হে উপদেশক ভৱান্ ভদ্ৰং প্ৰত্যুক্তৱান্|
40 Og de turde ikke mere spørge ham om noget.
৪০ইতঃ পৰং তং কিমপি প্ৰষ্টং তেষাং প্ৰগল্ভতা নাভূৎ|
41 Men han sagde til dem: "Hvorledes siger man, at Kristus er Davids Søn?
৪১পশ্চাৎ স তান্ উৱাচ, যঃ খ্ৰীষ্টঃ স দাযূদঃ সন্তান এতাং কথাং লোকাঃ কথং কথযন্তি?
42 David selv siger jo i Salmernes Bog: Herren sagde til min Herre: Sæt dig ved min højre Hånd,
৪২যতঃ মম প্ৰভুমিদং ৱাক্যমৱদৎ পৰমেশ্ৱৰঃ| তৱ শত্ৰূনহং যাৱৎ পাদপীঠং কৰোমি ন| তাৱৎ কালং মদীযে ৎৱং দক্ষপাৰ্শ্ৱ উপাৱিশ|
43 indtil jeg får lagt dine Fjender som en Skammel for dine Fødder.
৪৩ইতি কথাং দাযূদ্ স্ৱযং গীতগ্ৰন্থেঽৱদৎ|
44 Altså kalder David ham en Herre, hvorledes er han da hans Søn?"
৪৪অতএৱ যদি দাযূদ্ তং প্ৰভুং ৱদতি, তৰ্হি স কথং তস্য সন্তানো ভৱতি?
45 Men i hele Folkets Påhør sagde han til Disciplene:
৪৫পশ্চাদ্ যীশুঃ সৰ্ৱ্ৱজনানাং কৰ্ণগোচৰে শিষ্যানুৱাচ,
46 "Vogter eder for de skriftkloge. som gerne ville gå i lange Klæder og holde af at lade sig hilse på Torvene og at have de fornemste Pladser i Synagogerne og at sidde øverst til Bords ved Måltiderne,
৪৬যেঽধ্যাপকা দীৰ্ঘপৰিচ্ছদং পৰিধায ভ্ৰমন্তি, হট্টাপণযো ৰ্নমস্কাৰে ভজনগেহস্য প্ৰোচ্চাসনে ভোজনগৃহস্য প্ৰধানস্থানে চ প্ৰীযন্তে
47 de, som opæde Enkers Huse og på Skrømt bede længe; disse skulle få des hårdere Dom."
৪৭ৱিধৱানাং সৰ্ৱ্ৱস্ৱং গ্ৰসিৎৱা ছলেন দীৰ্ঘকালং প্ৰাৰ্থযন্তে চ তেষু সাৱধানা ভৱত, তেষামুগ্ৰদণ্ডো ভৱিষ্যতি|
