< Lukas 17 >
1 Men han sagde til sine Disciple: "Det er umuligt, at Forargelser ikke skulde komme; men ve den, ved hvem de komme!
ឥតះ បរំ យីឝុះ ឝិឞ្យាន៑ ឧវាច, វិឃ្នៃរវឝ្យម៑ អាគន្តវ្យំ កិន្តុ វិឃ្នា យេន ឃដិឞ្យន្តេ តស្យ ទុគ៌តិ រ្ភវិឞ្យតិ។
2 Det er bedre for ham, om en Møllesten er lagt om hans Hals, og han er kastet i Havet end at han skulde forarge een af disse små.
ឯតេឞាំ ក្ឞុទ្រប្រាណិនាម៑ ឯកស្យាបិ វិឃ្នជននាត៑ កណ្ឋពទ្ធបេឞណីកស្យ តស្យ សាគរាគាធជលេ មជ្ជនំ ភទ្រំ។
3 Vogter på eder selv! Dersom din Broder synder, da irettesæt ham; og dersom han angrer, da tilgiv ham!
យូយំ ស្វេឞុ សាវធានាស្តិឞ្ឋត; តវ ភ្រាតា យទិ តវ កិញ្ចិទ៑ អបរាធ្យតិ តហ៌ិ តំ តជ៌យ, តេន យទិ មនះ បរិវត៌្តយតិ តហ៌ិ តំ ក្ឞមស្វ។
4 Og dersom han syv Gange om Dagen synder imod dig og syv Gange vender tilbage til dig og siger: Jeg angrer det, da skal du tilgive ham."
បុនរេកទិនមធ្យេ យទិ ស តវ សប្តក្ឫត្វោៜបរាធ្យតិ កិន្តុ សប្តក្ឫត្វ អាគត្យ មនះ បរិវត៌្យ មយាបរាទ្ធម៑ ឥតិ វទតិ តហ៌ិ តំ ក្ឞមស្វ។
5 Og Apostlene sagde til Herren: "Giv os mere Tro!"
តទា ប្រេរិតាះ ប្រភុម៑ អវទន៑ អស្មាកំ វិឝ្វាសំ វទ៌្ធយ។
6 Men Herren sagde: "Dersom I havde Tro som et Sennepskorn, da kunde I sige til dette Morbærfigentræ: Ryk dig op med Rode, og plant dig i Havet, og det skulde adlyde eder.
ប្រភុរុវាច, យទិ យុឞ្មាកំ សឞ៌បៃកប្រមាណោ វិឝ្វាសោស្តិ តហ៌ិ ត្វំ សមូលមុត្បាដិតោ ភូត្វា សមុទ្រេ រោបិតោ ភវ កថាយាម៑ ឯតស្យាម៑ ឯតទុឌុម្ពរាយ កថិតាយាំ ស យុឞ្មាកមាជ្ញាវហោ ភវិឞ្យតិ។
7 Men hvem af eder, som har en Tjener, der pløjer eller vogter, siger til ham, når han kommer hjem fra Marken: Gå straks hen og sæt dig til Bords?
អបរំ ស្វទាសេ ហលំ វាហយិត្វា វា បឝូន៑ ចារយិត្វា ក្ឞេត្រាទ៑ អាគតេ សតិ តំ វទតិ, ឯហិ ភោក្តុមុបវិឝ, យុឞ្មាកម៑ ឯតាទ្ឫឝះ កោស្តិ?
8 Vil han ikke tværtimod sige til ham: Tilbered, hvad jeg skal have til Nadver, og bind op om dig, og vart mig op, medens jeg spiser og drikker; og derefter må du spise og drikke?
វរញ្ច បូវ៌្វំ មម ខាទ្យមាសាទ្យ យាវទ៑ ភុញ្ជេ បិវាមិ ច តាវទ៑ ពទ្ធកដិះ បរិចរ បឝ្ចាត៑ ត្វមបិ ភោក្ឞ្យសេ បាស្យសិ ច កថាមីទ្ឫឝីំ កិំ ន វក្ឞ្យតិ?
9 Mon han takker Tjeneren, fordi han gjorde det, som var befalet? Jeg mener det ikke.
តេន ទាសេន ប្រភោរាជ្ញានុរូបេ កម៌្មណិ ក្ឫតេ ប្រភុះ កិំ តស្មិន៑ ពាធិតោ ជាតះ? នេត្ថំ ពុធ្យតេ មយា។
10 Således skulle også I, når I have gjort alle de Ting, som ere eder befalede, sige: Vi ere unyttige Tjenere; kun hvad vi vare skyldige at gøre, have vi gjort."
ឥត្ថំ និរូបិតេឞុ សវ៌្វកម៌្មសុ ក្ឫតេឞុ សត្មុ យូយមបីទំ វាក្យំ វទថ, វយម៑ អនុបការិណោ ទាសា អស្មាភិយ៌ទ្យត្កត៌្តវ្យំ តន្មាត្រមេវ ក្ឫតំ។
11 Og det skete, medens han var på Vej til Jerusalem, at han drog midt imellem Samaria og Galilæa.
ស យិរូឝាលមិ យាត្រាំ កុវ៌្វន៑ ឝោមិរោណ្គាលីល្ប្រទេឝមធ្យេន គច្ឆតិ,
12 Og da han gik ind i en Landsby, mødte der ham ti spedalske Mænd, som stode langt borte,
ឯតហ៌ិ កុត្រចិទ៑ គ្រាមេ ប្រវេឝមាត្រេ ទឝកុឞ្ឋិនស្តំ សាក្ឞាត៑ ក្ឫត្វា
13 og de opløftede Røsten og sagde: "Jesus, Mester, forbarm dig over os!"
ទូរេ តិឞ្ឋនត ឧច្ចៃ រ្វក្តុមារេភិរេ, ហេ ប្រភោ យីឝោ ទយស្វាស្មាន៑។
14 Og da han så dem, sagde han til dem: "Går hen og fremstiller eder for Præsterne!" Og det skete, medens de gik bort, bleve de rensede.
តតះ ស តាន៑ ទ្ឫឞ្ដ្វា ជគាទ, យូយំ យាជកានាំ សមីបេ ស្វាន៑ ទឝ៌យត, តតស្តេ គច្ឆន្តោ រោគាត៑ បរិឞ្ក្ឫតាះ។
15 Men en af dem vendte tilbage, da han så, at han var helbredt, og priste Gud med høj Røst.
តទា តេឞាមេកះ ស្វំ ស្វស្ថំ ទ្ឫឞ្ដ្វា ប្រោច្ចៃរីឝ្វរំ ធន្យំ វទន៑ វ្យាឃុដ្យាយាតោ យីឝោ រ្គុណាននុវទន៑ តច្ចរណាធោភូមៅ បបាត;
16 Og han faldt på sit Ansigt for hans Fødder og takkede ham; og denne var en Samaritan.
ស ចាសីត៑ ឝោមិរោណី។
17 Men Jesus svarede og sagde: "Bleve ikke de ti rensede? hvor ere de ni?
តទា យីឝុរវទត៑, ទឝជនាះ កិំ ន បរិឞ្ក្ឫតាះ? តហ្យន្យេ នវជនាះ កុត្រ?
18 Fandtes der ingen, som vendte tilbage for at give Gud Ære, uden denne fremmede?"
ឦឝ្វរំ ធន្យំ វទន្តម៑ ឯនំ វិទេឝិនំ វិនា កោប្យន្យោ ន ប្រាប្យត។
19 Og han sagde til ham:"Stå op, gå bort; din Tro har frelst dig!"
តទា ស តមុវាច, ត្វមុត្ថាយ យាហិ វិឝ្វាសស្តេ ត្វាំ ស្វស្ថំ ក្ឫតវាន៑។
20 Men da han blev spurgt af Farisæerne om, når Guds Rige kommer, svarede han dem og sagde: "Guds Rige kommer ikke således, at man kan vise derpå.
អថ កទេឝ្វរស្យ រាជត្វំ ភវិឞ្យតីតិ ផិរូឝិភិះ ប្ឫឞ្ដេ ស ប្រត្យុវាច, ឦឝ្វរស្យ រាជត្វម៑ ឰឝ្វយ៌្យទឝ៌នេន ន ភវិឞ្យតិ។
21 Ikke heller vil man sige: Se her, eller: Se der er det; thi se, Guds Rige er inden i eder."
អត ឯតស្មិន៑ បឝ្យ តស្មិន៑ វា បឝ្យ, ឥតិ វាក្យំ លោកា វក្តុំ ន ឝក្ឞ្យន្តិ, ឦឝ្វរស្យ រាជត្វំ យុឞ្មាកម៑ អន្តរេវាស្តេ។
22 Men han sagde til Disciplene: "Der skal komme Dage, da I skulle attrå at se en af Menneskesønnens Dage, og I skulle ikke se den.
តតះ ស ឝិឞ្យាន៑ ជគាទ, យទា យុឞ្មាភិ រ្មនុជសុតស្យ ទិនមេកំ ទ្រឞ្ដុម៑ វាញ្ឆិឞ្យតេ កិន្តុ ន ទឝ៌ិឞ្យតេ, ឦទ្ឫក្កាល អាយាតិ។
23 Og siger man til eder: Se der, eller: Se her er han, så går ikke derhen, og løber ikke derefter!
តទាត្រ បឝ្យ វា តត្រ បឝ្យេតិ វាក្យំ លោកា វក្ឞ្យន្តិ, កិន្តុ តេឞាំ បឝ្ចាត៑ មា យាត, មានុគច្ឆត ច។
24 Thi ligesom Lynet, når det lyner fra den ene Side af Himmelen, skinner til den anden Side af Himmelen, således skal Menneskesønnen være på sin Dag.
យតស្តឌិទ៑ យថាកាឝៃកទិឝ្យុទិយ តទន្យាមបិ ទិឝំ វ្យាប្យ ប្រកាឝតេ តទ្វត៑ និជទិនេ មនុជសូនុះ ប្រកាឝិឞ្យតេ។
25 Men først bør han lide meget og forkastes af denne Slægt.
កិន្តុ តត្បូវ៌្វំ តេនានេកានិ ទុះខានិ ភោក្តវ្យាន្យេតទ្វត៌្តមានលោកៃឝ្ច សោៜវជ្ញាតវ្យះ។
26 Og som det skete i Noas Dage, således skal det også være i Menneskesønnens Dage:
នោហស្យ វិទ្យមានកាលេ យថាភវត៑ មនុឞ្យសូនោះ កាលេបិ តថា ភវិឞ្យតិ។
27 De spiste, drak, toge til Ægte, bleve bortgiftede indtil den Dag, da Noa gik ind i Arken, og Syndfloden kom og ødelagde alle.
យាវត្កាលំ នោហោ មហាបោតំ នារោហទ៑ អាប្លាវិវាយ៌្យេត្យ សវ៌្វំ នានាឝយច្ច តាវត្កាលំ យថា លោកា អភុញ្ជតាបិវន៑ វ្យវហន៑ វ្យវាហយំឝ្ច;
28 Ligeledes, som det skete i Loths Dage: De spiste, drak, købte, solgte, plantede, byggede;
ឥត្ថំ លោដោ វត៌្តមានកាលេបិ យថា លោកា ភោជនបានក្រយវិក្រយរោបណគ្ឫហនិម៌្មាណកម៌្មសុ ប្រាវត៌្តន្ត,
29 men på den Dag, da Loth gik ud af Sodoma, regnede Ild og Svovl ned fra Himmelen og ødelagde dem alle:
កិន្តុ យទា លោដ៑ សិទោមោ និជ៌គាម តទា នភសះ សគន្ធកាគ្និវ្ឫឞ្ដិ រ្ភូត្វា សវ៌្វំ វ្យនាឝយត្
30 på samme Måde skal det være på den Dag, da Menneskesønnen åbenbares.
តទ្វន៑ មានវបុត្រប្រកាឝទិនេបិ ភវិឞ្យតិ។
31 På den dag skal den, som er på Taget og har sine Ejendele i Huset, ikke stige ned for at hente dem; og ligeså skal den, som er på Marken, ikke vende tilbage igen!
តទា យទិ កឝ្ចិទ៑ គ្ឫហោបរិ តិឞ្ឋតិ តហ៌ិ ស គ្ឫហមធ្យាត៑ កិមបិ ទ្រវ្យមានេតុម៑ អវរុហ្យ នៃតុ; យឝ្ច ក្ឞេត្រេ តិឞ្ឋតិ សោបិ វ្យាឃុដ្យ នាយាតុ។
32 Kommer Loths Hustru i Hu!
លោដះ បត្នីំ ស្មរត។
33 Den, som søger at bjærge sit Liv, skal miste det; og den, som mister det, skal beholde Livet.
យះ ប្រាណាន៑ រក្ឞិតុំ ចេឞ្ដិឞ្យតេ ស ប្រាណាន៑ ហារយិឞ្យតិ យស្តុ ប្រាណាន៑ ហារយិឞ្យតិ សឯវ ប្រាណាន៑ រក្ឞិឞ្យតិ។
34 Jeg siger eder: I den Nat skulle to Mænd være på eet Leje; den ene skal tages med, og den anden skal lades tilbage.
យុឞ្មានហំ វច្មិ តស្យាំ រាត្រៅ ឝយ្យៃកគតយោ រ្លោកយោរេកោ ធារិឞ្យតេ បរស្ត្យក្ឞ្យតេ។
35 To Kvinder skulle male på samme Kværn; den ene skal tages med, og den anden skal lades tilbage.
ស្ត្រិយៅ យុគបត៑ បេឞណីំ វ្យាវត៌្តយិឞ្យតស្តយោរេកា ធារិឞ្យតេ បរាត្យក្ឞ្យតេ។
36 To Mænd skulle være på Marken; den ene skal tages med. og den anden skal lades tilbage."
បុរុឞៅ ក្ឞេត្រេ ស្ថាស្យតស្តយោរេកោ ធារិឞ្យតេ បរស្ត្យក្ឞ្យតេ។
37 Og de svare og sige til ham: "Hvor, Herre?" Men han sagde til dem: "Hvor Ådselet er, der ville også Ørnene samle sig."
តទា តេ បប្រច្ឆុះ, ហេ ប្រភោ កុត្រេត្ថំ ភវិឞ្យតិ? តតះ ស ឧវាច, យត្រ ឝវស្តិឞ្ឋតិ តត្រ គ្ឫធ្រា មិលន្តិ។