< Lukas 14 >
1 Og det skete, da han kom ind i en af de øverste Farisæeres Hus på en Sabbat for at holde Måltid, at de toge Vare på ham.
Agus tarla, ar dteachd dhó go tighdhuine áirghe dúachdaránuibh na Bhpairísíneach a lá na sábbóidedo chaitheamh bídh, go rabhadar a coimhéd air.
2 Og se, der stod en vattersottig Mand foran ham.
Agus, féuch do bhí duine áirighe a nioropuis ná fhiadhnuisi.
3 Og Jesus tog til Orde og sagde til de lovkyndige og Farisæerne: "Er det tilladt at helbrede på Sabbaten eller ej?"
Achd ar bhfreagra Díosado labhair sé ris an luchd dlighe agus ris ná Phairsíneachaibh, ag radh, An ceaduigheach leigheas do dhéanamh lá na sábbóide?
4 Men de tav. Og han tog på ham og helbredte ham og lod ham fare.
Achd do thochdadarsan. Agus ar mbreith ar a nóglach dhósan, do leighis sé é, agus do leig sé úadh é;
5 Og han tog til Orde og sagde til dem: "Hvem er der iblandt eder, som ikke straks, når hans Søn eller Okse falder i en Brønd, drager dem op på Sabbatsdagen?"
Agus ag freagra dhóibhsean, a dubhairt sé, Ciá aguibhsi agá dtuitfaedh a asal nó a ddhamh a ndíg, nach dtoígeabhadh a níos é a lá na sábboíde?
6 Og de kunde ikke give Svar derpå.
Agus níor bheídir léo freagra do thabhairt air ann sna neithibhsi.
7 Men han sagde en Lignelse til de budne, da han gav Agt på, hvorledes de udvalgte sig de øverste Pladser ved Bordet, og sagde til dem:
Agus do laibhair sé cosamhlachd ris an muinntir thainic ar cuireadh, ar na thabhairt dá aire mar do bhádar ag togha an chedionuidshuighe; ag rádh riú,
8 "Når du bliver buden af nogen til Bryllup, da sæt dig ikke øverst til Bords, for at ikke en fornemmere end du måtte være buden af ham,
An tan do ghéabha tú cuireadh ó neach ar bith chum bainnsi, ná suidh ann sa chéadaít; ar eagla go bhfúair duine as onó ruighe ná thusa cuireadh úadh mar an gcéadna;
9 og han, som indbød dig og ham, måtte komme og sige til dig: Giv denne Plads, og du da med Skam komme til at sidde nederst.
Agus go dtiocfadh an tí do ghoir thusa agus eision agus go naibhéoradhsé riot, Tabhair ionad dó so; agus ann sin do thoiseóchthá maille le náire suidhe ann sa nionad is ísle.
10 Men når du bliver buden, da gå hen og sæt dig nederst, for at, når han kommer, som har indbudt dig, han da må sige til dig: Ven! sæt dig højere op; da skal du have Ære for alle dem, som sidde til Bords med dig.
Achd an tan ghoirfidhthear thú, imthigh agus suidh ann sá nionad is ísle; ionnus an tan thiocfas an títhug cuireadh ó dhuit, go naiheóradh sé riot, A chara, suidh ní áirde suás ná sin: Ann sin do gheabha tú onóir a bhfiadhnuisi a mbiá na suidhe maile riot.
11 Thi enhver, som Ophøjer sig selv, skal fornedres; og den, som fornedrer sig selv, skal ophøjes."
Oír gidh bé áduigheas é féin ísleóchthar é; agus gidh bé ísligheas é féin, áirdeóchthar é.
12 Men han sagde også til ham, som havde indbudt ham: "Når du gør Middags- eller Aftensmåltid, da byd ikke dine Venner, ej heller dine Brødre, ej heller dine Frænder, ej heller rige Naboer, for at ikke også de skulle indbyde dig igen, og du få Vederlag.
Agus fós a dubhairt sé ris an té thug cuireadh dhó, An tráth do dhéanas tú dInnéir nó suipéir, ná goir do cháirde ná do dhearbhraithre, ná do dháoine gáoil, ná do chomh arsanna saidhbhre; ar eagla go dtiobhradh siadsan fós cuireadhdhuitse arís, agus go bhfúoghtheá an chomaom chéadna.
13 Men når du gør et Gæstebud, da indbyd fattige, vanføre, lamme, blinde!
Achd an tan do ní tú féasda, goir na bcichd, na dáoine ciorthuimeacha, na bacaigh, agus na doill:
14 Så skal du være salig; thi de have intet at gengælde dig med; men det skal gengældes dig i de retfærdiges Opstandelse."
Agus biádh tú beannuighe; do bhrigh nach bhfuil acfuinn aca an chomáoin cheadna do thabhairt dhuit: ó do bhéarthar a luáidheachd dhuit a neiséirghe na bhfíréun.
15 Men da en af dem, som sade med til Bords, hørte dette, sagde han til ham: "Salig er den, som holder Måltid i Guds Rige."
Agus an tan do chúalaidh duine áirighe dá raibh raibh ar áonbhord ris na neithesi, a dubhairt sé ris, Is beannaighe an té itheas arán a bhflaitheas Dé.
16 Men han sagde til ham: "der var en Mand, som gjorde en stor Nadver og indbød mange.
Achd a dubhairt seision rís Do rinne duine áirighe suipéir mhór, agus do ghoir sé mórán:
17 Og han udsendte sin Tjener på Nadverens Time for at sige til de budne: Kommer! thi nu er det beredt.
A gus do chuir sé a shearbhfhoghantaidh a nam suipéir dá rádh ris an muinntir fnáir cuireadh, Tiagidh: Oir atAid na huile neithe a nois ullamh.
18 Og de begyndte alle som een at undskylde sig. Den første sagde til ham: Jeg har købt en Mark og har nødig at gå ud og se den; jeg beder dig, hav mig undskyldt!
Agus do thionnsgnadar uile dáonghuth a leithsgéul do ghabháil. A ddubhairt an céadduine ris, Do cheannaigh mé fearann, agus is éigin damh dhul amach agus a fhéachain: íarruim ort gabh mo leithsgéul.
19 Og en anden sagde: Jeg har købt fem Par Okser og går hen at prøve dem; jeg beder dig, hav mig undskyldt!
Agus a dubhairt fear eile, Do chéannaigh mécúig cuingealuigh do dhaimhuibh, agus atáim ag dul dá ndearbh- adhíaruim ort gabh mo gabh mo leithssgéul.
20 Og en anden sagde: Jeg har taget mig en Hustru til Ægte, og derfor kan jeg ikke komme.
Agus a dubhairt fear eile, Do phós mé bean, ar a nadhbhairsin ní fhéaduim theachd.
21 Og Tjeneren kom og meldte sin Herre dette; da blev Husbonden vred og sagde til sin Tjener: Gå hurtig ud på Byens Stræder og Gader, og før de fattige og vanføre og lamme og blinde herind!
Agus ar dteachd don tsearbhfoghautidhe, dinnis sé na neithesi dhá thighearna. Ann sin ar ngabháil feirge dfear an tighe a dubhairt sé ré ná óglach, Imthigh go tapuidh fá shráidibh agus tabhair leachd a sdeach annsona boichd, agus na bacaigh, agus na doill.
22 Og Tjeneren sagde: Herre! det er sket, som du befalede, og der er endnu Rum.
Agus a dubhairt an searbhfoghautidhe, A tighearna, do rinneadh mar a duirt, gidheadh atá ann fós.
23 Og Herre sagde til Tjeneren: Gå ud på Vejene og ved Gærderne og nød dem til at gå ind, for at mit Hus kan blive fuldt.
Agus a dubhairt an tighearna ris a nóglach, imitigh fá ná fálfuibh, agus coimhéignidh íad do theadh a sdeach, do chum go lionfuidhe mo thigh.
24 Thi jeg siger eder, at ingen af hine Mænd, som vare budne, skal smage min Nadver."
Oír a derim ribh, Nach blaifidh, aon nduine do na fearuibh úd fuáir cuireadh dom shuipéarsa.
25 Men store Skarer gik med ham, og han vendte sig og sagde til dem:
Agus do bhí slúagh mór na chuideachda: agus ar bhfilleadh dho, a dubhairt ríu,
26 "Dersom nogen kommer til mig og ikke hader sin Fader og Moder og Hustru og Børn og Brødre og Søstre, ja endog sit eget Liv, kan han ikke være min Discipel.
Gidh bé thig chugamasa, agus nach bhfUathuigheann sé a athair, agus a mhathair, agus a bhean, agus a chlann, agus a dhearbhraithreacha, agus a dheirbhsiúreacha, agus fós a anam fein, ní heidir leis bheith na dheiscipbal agamsa.
27 Den, som ikke bærer sit Kors og følger efter mig, kan ikke være min Discipel.
Agus gidh bé nach iomchrann a chros déin, agus nach leanann mise, ní héidir leis bheith ná dheisciobal agamsa.
28 Thi hvem iblandt eder, som vil bygge et Tårn, sætter sig ikke først hen og beregner Omkostningen, om han har nok til at fuldføre det,
Oír cía agaibhsi duine le madh mian tor do dheanamh, nach suidhfeadh ar tús, do theilgean cuntais an chosdúis, an mbiadh acfuinn aige chum críche do chur air?
29 for at ikke, når han får lagt Grunden og ej kan fuldende det, alle, som se det, skulle begynde at spotte ham og sige:
Ar eagla, déis na funndameinte do dhó, agus gan chumas aige críoch do chur air, go dtoiséochadh gach áon nduine dhá bhfaicfeadh é, fonomhad do dhéanamh faói,
30 Dette Menneske begyndte at bygge og kunde ikke fuldende det.
Ag rádh, Do thionnsgainn an fearsa obair do chur ar siobhal, agus fhéd sé críoch do chuir uirrthe.
31 Eller hvilken Konge, som drager ud for at gå i Kamp imod en anden Konge, sætter sig ikke først hen og rådslår, om han er mægtig til med ti Tusinde at møde den, som kommer imod ham med tyve Tusinde?
Nó cia an rí rachadh do dhéanamh coguidh a naghaidh rígh eile, nach suidhfeadh ar tús, do dhéanamh comhairle nar bhéidir leis le deich míle teagmháil don té thig na aghaidh lé fichthe míle?
32 Men hvis ikke, sender han, medens den anden endnu er langt borte, Sendebud hen og underhandler om Fred.
Nó, ar mbeith dhósan fós a bhfad úadh, cuiridh sé teachdaireachd chuige, agus iarruidh sé siothcháith.
33 Således kan da ingen af eder, som ikke forsager alt det, han ejer, være min Discipel.
Mar an gcéadna, gach uile dhuine agaibhsi nach díultanndhá bhfuil aige, uí héidir dhó bheith na dheisciobal agamsa.
34 Saltet er altså godt; men dersom også Saltet mister sin Kraft, hvorved skal det da få den igen?
Is maith an salann: achd má bhiónn an salann gan bhlas, créd lé gcuirfidh blás air?
35 Det er ikke tjenligt hverken til Jord eller til Gødning; man kaster det ud. Den, som har Øren at høre med, han høre!"
Ní bhfuil féidim air chum na talmhon, ná chum a naóiligh; teilid daoine amach é. Gidh bé agá bhfuilid clusa chum éisdeachda, éisdeadh sé.