Klagesangene 5

1 HERRE, kom vor skæbne i Hu, sku ned og se vor skændsel!

Lagipem koma, O Yahweh, ti napasamak kadakami. Kitaem ti pannakaibabainmi.

2 Vor Arvelod tilfaldt fremmede, Udlændinge fik vore Huse.

Naiteden kadagiti ganggannaet dagiti tawidmi; naiteden kadagiti sangsangaili dagiti balbalaymi.

3 Forældreløse, faderløse er vi, som Enker er vore Mødre.

Nagbalinkamin a bastardo, ta awanen dagiti ammami, ken kasla nabalon dagiti innami.

4 Vort Drikkevand må vi købe, betale må vi vort Brænde.

Pirak ti katukad dagiti danum nga inumenmi, ken mailakon kadakami dagiti kayomi.

5 Åget trykker vor Nakke, vi trættes og finder ej Hvile.

Kamkamatendakami dagiti kabusormi; asidegdan ket uraymi la marikna ti angesda kadagiti teltelmi. Nabannogkamin; awan inanami.

6 Ægypten rakte vi Hånd, Assur, for at mættes med Brød.

Inggaw-atmi dagiti imami kadagiti taga-Egipto ken kadagiti taga-Asiria tapno ikkandakami iti taraonmi.

7 Vore Fædre, som synded, er borte, og vi må bære deres Skyld.

Nagbasol dagiti ammami, ngem awandan, ket dakami ti aglaklak-am kadagiti basolda.

8 Over os råder Trælle, ingen frier os fra dem.

Iturturayandakami dagiti tagabu, ket awan mangispal kadakami manipud kadagiti imada.

9 Med Livsfare henter vi vort Brød, udsatte for Ørkenens Sværd.

Ipuspustami ti biagmi tapno maalami ti tinapaymi iti sangoanan ti kampilan ti let-ang.

10 Vor Hud er sværtet som en Ovn af Hungerens svidende Lue.

Ti kudilmi ket maiyarig iti maysa a pogon, a nakabarbara gapu iti bisin.

11 De skændede kvinder i Zion, Jomfruer i Judas Byer.

Indaddadanesda dagiti babbai iti Sion, dagiti birhen kadagiti siudad ti Juda.

12 Fyrster greb de og hængte, tog intet Hensyn til gamle.

Imbitinda dagiti prinsipe babaen kadagiti mismo nga imada, ken saanda a rinaraem dagiti panglakayen.

13 Ynglinge sattes til Kværnen, under Brændeknippet segnede Drenge.

Impanda dagiti babbaro iti balay a paggilingan, ken dagiti agtutubo a lallaki ket marigrigatan nga agbakbaklay kadagiti troso.

14 De gamle forsvandt fra Porten, de unge fra Strengenes Leg.

Pinapanawda dagiti panglakayen iti ruangan ti siudad, ken pinapanawda dagiti babbaro manipud iti musikada.

15 Vort Hjertes Glæde er borte, vor Dans er vendt til Sorg.

Naggibusen ti rag-o iti pusomi; nagbalin a dung-aw ti panagsalsalami.

16 Kronen faldt af vort Hoved, ve os, at vi har syndet!

Natinnagen ti korona manipud iti ulomi! Asikami pay! Nagbasolkami gamin!

17 Vort Hjerte blev derfor sygt, derfor vort Øje mørkt:

Kimmapsuten dagiti puspusomi, ken nagkudrepen dagiti matami,

18 For Zions Bjerg, som er øde, Ræve tumler sig der.

gapu ta agdakdakiwas dagiti atap nga aso idiay Bantay Sion, a nabaybay-an.

19 Du, HERRE, troner for evigt, fra Slægt til Slægt står din trone.

Ngem sika ni Yahweh; agturayka iti agnanayon, ken adda iti amin a henerasion ti tronom.

20 Hvi glemmer du os bestandig og svigter os alle dage?

Apay a lipatennakami iti agnanayon? Agpaut kadi pay ti pananglipatmo kadakami?

21 Omvend os, HERRE, til dig, så vender vi om, giv os nye Dage, som fordum!

Pagsubliennakami kenka, O Yahweh, ket agbabawikami. Isublim dagiti al-aldawmi a kas iti kallabes,

22 Eller har du helt stødt os bort, er din Vrede mod os uden Ende?

malaksid a no talaga a binaybay-annakamin ken kasta unay ti pungtotmo kadakami!