Klagesangene 5
1 HERRE, kom vor skæbne i Hu, sku ned og se vor skændsel!
E HOOMANAO, e Iehova, i ka mea i hiki mai ai maluna o makou; E noonoo, a e nana mai i ko makou hoowahawahaia.
2 Vor Arvelod tilfaldt fremmede, Udlændinge fik vore Huse.
Ua huli ko makou aina hooili i na malihini, O ko makou mau hale hoi i na kanaka e.
3 Forældreløse, faderløse er vi, som Enker er vore Mødre.
He poe keiki makua ole makou, aohe makuakane, Ua-like ko makou poe makuwahine me na wahine kanemake.
4 Vort Drikkevand må vi købe, betale må vi vort Brænde.
Ua inu makou i ko makou wai no ke kala. Me ke kumukuai i hiki mai ai ko makou wahie.
5 Åget trykker vor Nakke, vi trættes og finder ej Hvile.
Ua hoomaauia mai makou ma ko makou mau a-i, Ua hooluhiia makou, aole hoomaha.
6 Ægypten rakte vi Hånd, Assur, for at mættes med Brød.
Ua haawi makou i ka lima i ko Aigupita, a me ko Asuria, I mea e hoomaonaia mai ai i ka berena.
7 Vore Fædre, som synded, er borte, og vi må bære deres Skyld.
Ua haua hewa ko makou poe makuakane, a ua ole lakou; Ua kaikai makou i ko lakou hewa.
8 Over os råder Trælle, ingen frier os fra dem.
Ua noho alii mai na kauwa maluna o makou; Aohe mea hoopakele, mailoko aku o ko lakou lima.
9 Med Livsfare henter vi vort Brød, udsatte for Ørkenens Sværd.
O ko makou ola ke kumukuai, i loaa mai ai ko makou berena, No ka maka o ka pahikaua o ka waonahele.
10 Vor Hud er sværtet som en Ovn af Hungerens svidende Lue.
Ua wela ko makou ili me he umu la, Ma ke alo o ka wela o ka wi.
11 De skændede kvinder i Zion, Jomfruer i Judas Byer.
Moe wale lakou i na wahine ma Ziona, I na kaikamahine hoi o na kulanakauhale o ka Iuda.
12 Fyrster greb de og hængte, tog intet Hensyn til gamle.
Ua kaulia na'lii iluna ma na lima; Aole i manaoia na maka o na lunakahiko.
13 Ynglinge sattes til Kværnen, under Brændeknippet segnede Drenge.
Lawe lakou i na kanaka ui, i poe wili palaoa, Hikaka ae la na kanaka opiopio, malalo iho o ka laau.
14 De gamle forsvandt fra Porten, de unge fra Strengenes Leg.
Ua pau ka noho aua o na lunakahiko mai ka pukapa, A ua oki no hoi ke mele ana o na kanaka ui.
15 Vort Hjertes Glæde er borte, vor Dans er vendt til Sorg.
Ua pau ka olioli ana o ko makou naau, Ua hooliloia ko makou hula i kumakena.
16 Kronen faldt af vort Hoved, ve os, at vi har syndet!
Ua haule ka papale alii o ko makou mau poo; Auwe hoi makou i ka makou hana hewa ana.
17 Vort Hjerte blev derfor sygt, derfor vort Øje mørkt:
No keia mea, ua maule ko makou naau; No keia mau mea hoi, ua pouli ko makou mau maka.
18 For Zions Bjerg, som er øde, Ræve tumler sig der.
He mehameha maluna o ka mauna o Ziona, Hele no na alopeke maluna olaila.
19 Du, HERRE, troner for evigt, fra Slægt til Slægt står din trone.
Ke noho mau loa nei oe, e Iehova, A o kou nohoalii hoi, mai kela hanauna, a keia hanauna.
20 Hvi glemmer du os bestandig og svigter os alle dage?
No ke aha la oe e hoopoina mau loa ai ia makou, A haalele ia makou no na la ho nui?
21 Omvend os, HERRE, til dig, så vender vi om, giv os nye Dage, som fordum!
E hoohuli mai oe ia makou iou la, e Iehova, a e hoohuliia makou, E hana hou i ko makou mau la, e like me ka wa kahiko.
22 Eller har du helt stødt os bort, er din Vrede mod os uden Ende?
No ka mea, e kipaku loa anei oe ia makou! E huhu nui loa mai anei oe ia makou!
