< Klagesangene 3 >

1 Jeg er den, der så nød ved hans vredes ris,
Abụ m onye hụrụla ahụhụ site na mkpara igwe nke nrubiga oke nke iwe Onyenwe anyị.
2 mig har han ført og ledt i det tykkeste Mulm,
O sitela nʼihu ya chụpụ m, mee ka m jegharịa nʼọchịchịrị kama nʼìhè.
3 ja, Hånden vender han mod mig Dagen lang.
Nʼezie, ọ tụgharịala aka ya megide m, mgbe mgbe, ogologo ụbọchị niile.
4 Mit Bød og min Hud har han opslidt, brudt mine Ben,
O meela ka akpụkpọ ahụ na anụ ahụ m fịkpọọ, ọ nyajisiela ọkpụkpụ di m nʼahụ.
5 han mured mig inde, omgav mig med Galde og Møje,
O busola m agha, jiri ihe ilu na oke mkpagbu gbaa m gburugburu.
6 lod mig bo i Mørke som de, der for længst er døde.
O meela ka m biri nʼọchịchịrị dịka ndị nwụrụ anwụ kemgbe oge gara aga.
7 Han har spærret mig inde og lagt mig i tunge Lænker.
Ọ gbachibidola m ogige, ime ka m ghara ịgbapụ; o jirila ụdọ igwe dị arọ mee ka m ghara ijegharị.
8 Om jeg end råber og skriger, min Bøn er stængt ude.
Ọ na-eme ka ekpere m hapụ irute ya, ọ bụladị mgbe m kpọkuru ya ka o nyere m aka.
9 Han spærred mine Veje med Kvader, gjorde Stierne kroge.
O jirila nkume a wara awa gbachie ụzọ m niile, o meela ka okporoụzọ m gbagọọ agbagọ.
10 Han blev mig en lurende Bjørn, en Løve i Baghold;
Dịka anụ ọhịa bịa nke makpu na-eche nche, na dịka ọdụm nke na-ezo onwe ya,
11 han ledte mig vild, rev mig sønder og lagde mig øde;
o sitela nʼokporoụzọ dọkpụrụ m dọbisie m ahụ, hapụ m na-enweghị onye inyeaka.
12 han spændte sin Bue; lod mig være Skive for Pilen.
Ọ dọọla ụta ya mee m ka m bụrụ onye àkụ ya ga-agbata.
13 Han sendte sit Koggers Sønner i Nyrerne på mig;
O ji àkụ nke si nʼakpa àkụ ya gbapuo m obi.
14 hvert Folk lo mig ud og smæded mig Dagen lang,
Aghọrọ m ihe ọchị nye ndị m niile; ha ji abụ na-akwa m emo ogologo ụbọchị niile.
15 med bittert mætted han mig, gav mig Malurt at drikke.
O meela ka ihe niile na-elu ilu ju m afọ, meekwa ka m ṅụjuo oluilu afọ.
16 Mine Tænder lod han bide i Flint, han trådte mig i Støvet;
O meela ka m jiri okwute tajisie eze m, o kponyekwala m ntụ nʼọnụ m.
17 han skilte min Sjæl fra Freden, jeg glemte Lykken
Enweghị m udo, echezọkwaala m ihe ọganihu bụ.
18 og sagde: "Min Livskraft, mit Håb til HERREN er ude."
Nʼihi ya, ana m ekwu, “Ịma mma m ọbụla adịghịkwa. Agaghị m enwetakwa ihe ndị ahụ m lere anya na m ga-esi nʼaka Onyenwe anyị nweta.”
19 At mindes min Vånde og Flakken er Malurt og Galde;
Ana m echeta ahụhụ m, na mwagharị m, ya na ihe ilu na oluilu.
20 min Sjæl, den mindes det grant den grubler betynget.
Mgbe m na-echeta ya, obi m na-ada mba nʼime m.
21 Det lægger jeg mig på Sinde, derfor vil jeg håbe:
Ma ọ dị ihe m na-echeta nʼobi m nke na-eme ka m nwee olileanya.
22 HERRENs Miskundhed er ikke til Ende, ikke brugt op,
Ọ bụ nʼihi ịhụnanya dị ukwuu nke Onyenwe anyị na-emeghị ka anyị gwụsịa, nʼihi na obi ebere ya adịghị agwụ agwụ.
23 hans Nåde er ny hver Morgen, hans Trofasthed stor.
Ha na-adị ọhụrụ ụtụtụ niile; ikwesi ntụkwasị obi gị bụ ihe kwudosiri ike.
24 Min Del er HERREN, (siger min Sjæl, ) derfor håber jeg på ham.
Mkpụrụobi m na-ekwu, “Onyenwe anyị bụ oke m, nʼihi ya, aga m enwe nchekwube na ya.”
25 Dem, der bier på HERREN, er han god, den Sjæl, der ham søger;
Onyenwe anyị dị mma nʼebe ndị olileanya ha dị nʼime ya, e, nʼebe obi ahụ dị, nke na-achọsi ya ike.
26 det er godt at håbe i Stilhed på HERRENs Frelse,
Ọ bụ ihe dị mma iji nwayọọ chere nzọpụta nke Onyenwe anyị.
27 godt for en Mand, at han bærer Åg i sin Ungdom.
Ọ bụ ihe dị mma ka mmadụ buru ibu arọ dịrị ya mgbe ọ bụ okorobịa.
28 Han sidde ensom og tavs, når han lægger det på ham;
Ya nọrọkwa duu naanị ya, nʼihi na ọ bụ Onyenwe anyị bokwasịrị ya ibu ahụ.
29 han trykke sin Mund mod Støvet, måske er der Håb.
Ya tinye ihu ya nʼaja, nʼihi na olileanya nwere ike dịrị.
30 Række Kind til den, der slår ham, mættes med Hån.
Ya cheziere onye ahụ chọrọ iti ya ihe ntị ya, ya kwerekwa ka ihe ihere ju ya afọ.
31 Thi Herren bortstøder ikke for evigt,
Nʼihi na Onyenwe anyị adịghị ajụ onye ọbụla ruo mgbe ebighị ebi.
32 har han voldt Kvide, så ynkes han, stor er hans Nåde;
Ọ bụ ezie na ọ na-eme ka mmekpa ahụ bịa, ma ọ na-emesịakwa gosi obi ebere ya, nʼihi na ịhụnanya ya, nke na-adịghị agwụ agwụ, dị ukwuu.
33 ej af Hjertet plager og piner han Menneskens Børn.
Nʼihi na ọ naghị elezi anya eweta ahụhụ, maọbụ mee ka ụmụ mmadụ nọọ na mmekpa ahụ.
34 Når Landets Fanger til Hobe trædes under Fod,
Iji ụkwụ zọgbuo ndị mkpọrọ nọ nʼala ahụ
35 når Mandens Ret for den Højestes Åsyn bøjes,
ime ka ihe ruru mmadụ hapụ iru ya aka nʼihu Onye kachasị ihe niile elu,
36 når en Mand lider Uret i sin Sag mon Herren ej ser det?
ime ka ikpe ziri ezi ghara irute mmadụ. Ọ bụ na Onyenwe anyị agaghị ahụ ihe ndị a?
37 Hvo taler vel, så det sker, om ej Herren byder?
Onye pụrụ ikwu okwu mekwa ka ọ dị ire ma ọ bụrụ na Onyenwe anyị enyeghị iwu ka ọ dị otu ahụ?
38 Kommer ikke både ondt og godt fra den Højestes Mund?
Ọ bụghị site nʼọnụ Onye kachasị ihe niile elu ka ihe ọma na ihe ọjọọ si abịa?
39 Over hvad skal den levende sukke? Hver over sin Synd!
Gịnị mere mmadụ dị ndụ ga-eji tamuo ntamu mgbe ọ na-ahụ ahụhụ nʼihi mmehie ya?
40 Lad os ransage, granske vore Veje og vende os til HERREN,
Ka anyị nyochaanụ ụzọ anyị nwapụta ya. Ka anyị lọghachikwutenụ Onyenwe anyị.
41 løfte Hænder og Hjerte til Gud i Himlen;
Ka anyị welie aka anyị abụọ na obi anyị elu nye Chineke nọ nʼeluigwe, sị:
42 vi syndede og stod imod, du tilgav ikke,
“Anyị emehiela, nupu isi, ma ị gbagharabeghị.
43 men hylled dig i Vrede, forfulgte os, dræbte uden Skånsel,
“I jirila iwe kpuchie onwe gị, si otu a chụọ anyị ọsọ. I gbuola anyị, jụ imere anyị ebere.
44 hylled dig i Skyer, så Bønnen ej nåed frem;
I jiri igwe ojii kpuchie onwe gị ka ekpere anyị ghara irute gị.
45 til Skarn og til Udskud har du gjort os midt iblandt Folkene.
I meela ka anyị ghọọ unyi na ihe a zachapụrụ azachapụ nʼetiti mba niile.
46 De opspærred Munden imod os, alle vore Fjender.
“Ndị iro anyị niile asaghepụla ọnụ ha megide anyị.
47 Vor Lod blev Gru og Grav og Sammenbruds Øde;
Anyị ahụọla ahụhụ site nʼoke ihe egwu na ihe ndaba dị iche iche, na mbibi na ịla nʼiyi.”
48 Vandstrømme græder mit Øje, mit Folk brød sammen.
Anya mmiri nke dịka iyi na-asọ asọ si nʼanya m na-asọpụta nʼihi ndị m a lara nʼiyi.
49 Hvileløst strømmer mit Øje, det kender ej Ro,
Anya mmiri si m nʼanya ga-anọgide na-asọpụta na-akwụsịghị akwụsị,
50 før HERREN skuer ned fra Himlen, før han ser til.
tutu ruo mgbe Onyenwe anyị ga-esite nʼeluigwe ledata anya ma hụ.
51 Synet af Byens Døtre piner min Sjæl.
Ihe anya m na-ahụ na-ewetara mkpụrụobi m ihe mgbu, nʼihi ọnọdụ nke ndị inyom niile nọ nʼime obodo m.
52 Jeg joges som en Fugl af Fjender, hvis Had var grundløst,
Ndị ahụ mere onwe ha ndị iro m, ndị m na-emeghị ihe ọjọọ ọbụla, na-achụ m ọsọ dịka m bụ nnụnụ.
53 de spærred mig inde i en Grube, de stenede mig;
Ha gbalịrị ime ka m nwụọ nʼime olulu site nʼịtụ m nkume.
54 Vand strømmed over mit Hoved, jeg tænkte: "Fortabt!"
Mmiri kpuchiri m isi, echere m na-efuola m.
55 Dit Navn påkaldte jeg, HERRE, fra Grubens Dyb;
Esitere m na nsọtụ olulu ahụ kpọkuo aha gị, gị Onyenwe anyị.
56 du hørte min Røst: "O, gør dig ej døv for mit Skrig!"
Ị nụrụ arịrịọ m rịọrọ gị, “Biko, emechila ntị gị. Nụrụ arịrịọ inyeaka nke m na-arịọ gị.”
57 Nær var du den Dag jeg kaldte, du sagde: "Frygt ikke!"
Ị bịara nso mgbe m kpọkuru gị. Ị sịrị, “Atụla egwu.”
58 Du førte min Sag, o Herre, genløste mit Liv;
Gị onwe gị, Onyenwe anyị, kpechitere ọnụ m, gị gbapụtara ndụ m.
59 HERRE, du ser, jeg lider Uret. skaf mig min Ret!
Onyenwe anyị, ị hụla ihe ọjọọ ha mere m. Kpechitere m ọnụ m.
60 Al deres Hævnlyst ser du, alle deres Rænker,
Ị hụla ịbọ ọbọ ha niile na nzube niile ha na-ezube megide m.
61 du hører deres Smædeord HERRE, deres Rænker imod mig,
Onyenwe anyị, ị nụla nkọcha niile ha na-akọcha m na nzube niile ha na-ezube megide m.
62 mine Fjenders Tale og Tanker imod mig bestandig.
Ị na-anụ izu na ntamu nke ndị iro m megide m ogologo ụbọchị niile.
63 Se dem, når de sidder eller står, deres Nidvise er jeg.
Lee ha! Ha na-akọcha m mgbe ha guzoro ọtọ, na-akọcha m mgbe ha nọdụrụ ala. Ha ji abụ na-akọcha m.
64 Dem vil du gengælde, HERRE, deres Hænders Gerning,
Onyenwe anyị, biko, kwụghachi ha ihe ruuru ha, nʼihi ihe niile aka ha rụpụtara.
65 gør deres Hjerte forhærdet din Forbandelse over dem!
Jiri ihe mkpudo kpuchie obi ha. Meekwa ka ịbụ ọnụ gị dịkwasị ha.
66 forfølg dem i Vrede, udryd dem under din Himmel.
Site nʼiwe gị chụọ ha ọsọ. Laakwa ha nʼiyi nʼiwe gị, ka ha ghara ịdịkwa nʼokpuru eluigwe nke Onyenwe anyị ọzọ.

< Klagesangene 3 >