Johannes 5
1 Derefter var det Jødernes Højtid, og Jesus gik op til Jerusalem.
తతః పరం యిహూదీయానామ్ ఉత్సవ ఉపస్థితే యీశు ర్యిరూశాలమం గతవాన్|
2 Men der er i Jerusalem ved Fåreporten en Dam, som på Hebraisk kaldes Bethesda, og den har fem Søjlegange.
తస్మిన్నగరే మేషనామ్నో ద్వారస్య సమీపే ఇబ్రీయభాషయా బైథేస్దా నామ్నా పిష్కరిణీ పఞ్చఘట్టయుక్తాసీత్|
3 I dem lå der en Mængde syge, blinde, lamme, visne, (som ventede på, at Vandet skulde røres.
తస్యాస్తేషు ఘట్టేషు కిలాలకమ్పనమ్ అపేక్ష్య అన్ధఖఞ్చశుష్కాఙ్గాదయో బహవో రోగిణః పతన్తస్తిష్ఠన్తి స్మ|
4 Thi på visse Tider for en Engel ned i Dammen og oprørte Vandet. Den, som da, efter at Vandet var blevet oprørt, steg først ned, blev rask, hvilken Sygdom han end led af.)
యతో విశేషకాలే తస్య సరసో వారి స్వర్గీయదూత ఏత్యాకమ్పయత్ తత్కీలాలకమ్పనాత్ పరం యః కశ్చిద్ రోగీ ప్రథమం పానీయమవారోహత్ స ఏవ తత్క్షణాద్ రోగముక్తోఽభవత్|
5 Men der var en Mand, som havde været syg i otte og tredive År.
తదాష్టాత్రింశద్వర్షాణి యావద్ రోగగ్రస్త ఏకజనస్తస్మిన్ స్థానే స్థితవాన్|
6 Da Jesus så ham ligge der og vidste, at han allerede havde ligget i lang Tid, sagde han til ham: "Vil du blive rask?"
యీశుస్తం శయితం దృష్ట్వా బహుకాలికరోగీతి జ్ఞాత్వా వ్యాహృతవాన్ త్వం కిం స్వస్థో బుభూషసి?
7 Den syge svarede ham: "Herre! jeg har ingen, som kan bringe mig ned i Dammen, når Vandet bliver oprørt; men når jeg kommer, stiger en anden ned før mig."
తతో రోగీ కథితవాన్ హే మహేచ్ఛ యదా కీలాలం కమ్పతే తదా మాం పుష్కరిణీమ్ అవరోహయితుం మమ కోపి నాస్తి, తస్మాన్ మమ గమనకాలే కశ్చిదన్యోఽగ్రో గత్వా అవరోహతి|
8 Jesus siger til ham: "Stå op, tag din Seng og gå!"
తదా యీశురకథయద్ ఉత్తిష్ఠ, తవ శయ్యాముత్తోల్య గృహీత్వా యాహి|
9 Og straks blev Manden rask, og han tog sin Seng og gik. Men det var Sabbat på den Dag;
స తత్క్షణాత్ స్వస్థో భూత్వా శయ్యాముత్తోల్యాదాయ గతవాన్ కిన్తు తద్దినం విశ్రామవారః|
10 derfor sagde Jøderne til ham, som var bleven helbredt: "Det er Sabbat; og det er dig ikke tilladt af bære Sengen."
తస్మాద్ యిహూదీయాః స్వస్థం నరం వ్యాహరన్ అద్య విశ్రామవారే శయనీయమాదాయ న యాతవ్యమ్|
11 Han svarede dem: "Den, som gjorde mig rask, han sagde til mig: Tag din Seng og gå!"
తతః స ప్రత్యవోచద్ యో మాం స్వస్థమ్ అకార్షీత్ శయనీయమ్ ఉత్తోల్యాదాయ యాతుం మాం స ఏవాదిశత్|
12 Da spurgte de ham: "Hvem er det Menneske, som sagde til dig: Tag din Seng og gå?"
తదా తేఽపృచ్ఛన్ శయనీయమ్ ఉత్తోల్యాదాయ యాతుం య ఆజ్ఞాపయత్ స కః?
13 Men han; som var bleven helbredt, vidste ikke, hvem det var; thi Jesus havde unddraget sig, da der var mange Mennesker på Stedet.
కిన్తు స క ఇతి స్వస్థీభూతో నాజానాద్ యతస్తస్మిన్ స్థానే జనతాసత్త్వాద్ యీశుః స్థానాన్తరమ్ ఆగమత్|
14 Derefter finder Jesus ham i Helligdommen, og han sagde til ham: "Se, du er bleven rask; synd ikke mere, for at ikke noget værre skal times dig!"
తతః పరం యేశు ర్మన్దిరే తం నరం సాక్షాత్ప్రాప్యాకథయత్ పశ్యేదానీమ్ అనామయో జాతోసి యథాధికా దుర్దశా న ఘటతే తద్ధేతోః పాపం కర్మ్మ పునర్మాకార్షీః|
15 Manden gik bort og sagde til Jøderne, at det var Jesus, som havde gjort ham rask.
తతః స గత్వా యిహూదీయాన్ అవదద్ యీశు ర్మామ్ అరోగిణమ్ అకార్షీత్|
16 Og derfor forfulgte Jøderne Jesus, fordi han havde gjort dette på en Sabbat.
తతో యీశు ర్విశ్రామవారే కర్మ్మేదృశం కృతవాన్ ఇతి హేతో ర్యిహూదీయాస్తం తాడయిత్వా హన్తుమ్ అచేష్టన్త|
17 Men Jesus svarede dem: "Min Fader arbejder indtil nu; også jeg arbejder."
యీశుస్తానాఖ్యత్ మమ పితా యత్ కార్య్యం కరోతి తదనురూపమ్ అహమపి కరోతి|
18 Derfor tragtede da Jøderne end mere efter at slå ham ihjel, fordi han ikke alene brød Sabbaten, men også kaldte Gud sin egen Fader og gjorde sig selv Gud lig.
తతో యిహూదీయాస్తం హన్తుం పునరయతన్త యతో విశ్రామవారం నామన్యత తదేవ కేవలం న అధికన్తు ఈశ్వరం స్వపితరం ప్రోచ్య స్వమపీశ్వరతుల్యం కృతవాన్|
19 Så svarede Jesus og sagde til dem: "Sandelig, sandelig, siger jeg eder, Sønnen kan slet intet gøre af sig selv, uden hvad han ser Faderen gøre; thi hvad han gør, det gør også Sønnen ligeså.
పశ్చాద్ యీశురవదద్ యుష్మానహం యథార్థతరం వదామి పుత్రః పితరం యద్యత్ కర్మ్మ కుర్వ్వన్తం పశ్యతి తదతిరిక్తం స్వేచ్ఛాతః కిమపి కర్మ్మ కర్త్తుం న శక్నోతి| పితా యత్ కరోతి పుత్రోపి తదేవ కరోతి|
20 Thi Faderen elsker Sønnen og viser ham alt det, han selv gør, og han skal vise ham større Gerninger end disse, for at I skulle undre eder.
పితా పుత్రే స్నేహం కరోతి తస్మాత్ స్వయం యద్యత్ కర్మ్మ కరోతి తత్సర్వ్వం పుత్రం దర్శయతి; యథా చ యుష్మాకం ఆశ్చర్య్యజ్ఞానం జనిష్యతే తదర్థమ్ ఇతోపి మహాకర్మ్మ తం దర్శయిష్యతి|
21 Thi ligesom Faderen oprejser de døde og gør levende, således gør også Sønnen levende, hvem han vil.
వస్తుతస్తు పితా యథా ప్రమితాన్ ఉత్థాప్య సజివాన్ కరోతి తద్వత్ పుత్రోపి యం యం ఇచ్ఛతి తం తం సజీవం కరోతి|
22 Thi heller ikke dømmer Faderen nogen, men har givet Sønnen hele Dommen,
సర్వ్వే పితరం యథా సత్కుర్వ్వన్తి తథా పుత్రమపి సత్కారయితుం పితా స్వయం కస్యాపి విచారమకృత్వా సర్వ్వవిచారాణాం భారం పుత్రే సమర్పితవాన్|
23 for at alle skulle ære Sønnen, ligesom de ære Faderen. Den, som ikke ærer Sønnen, ærer ikke Faderen, som udsendte ham.
యః పుత్రం సత్ కరోతి స తస్య ప్రేరకమపి సత్ కరోతి|
24 Sandelig, sandelig, siger jeg eder, den, som hører mit Ord og tror den, som sendte mig, har et evigt Liv og kommer ikke til Dom, men er gået over fra Døden til Livet. (aiōnios g166)
యుష్మానాహం యథార్థతరం వదామి యో జనో మమ వాక్యం శ్రుత్వా మత్ప్రేరకే విశ్వసితి సోనన్తాయుః ప్రాప్నోతి కదాపి దణ్డబాజనం న భవతి నిధనాదుత్థాయ పరమాయుః ప్రాప్నోతి| (aiōnios g166)
25 Sandelig, sandelig, siger jeg eder, den Time kommer, ja den er nu, da de døde skulle høre Guds Søns Røst, og de, som høre den, skulle leve.
అహం యుష్మానతియథార్థం వదామి యదా మృతా ఈశ్వరపుత్రస్య నినాదం శ్రోష్యన్తి యే చ శ్రోష్యన్తి తే సజీవా భవిష్యన్తి సమయ ఏతాదృశ ఆయాతి వరమ్ ఇదానీమప్యుపతిష్ఠతి|
26 Thi ligesom Faderen har Liv i sig selv, således har han også givet Sønnen at have Liv i sig selv.
పితా యథా స్వయఞ్జీవీ తథా పుత్రాయ స్వయఞ్జీవిత్వాధికారం దత్తవాన్|
27 Og han har givet ham Magt til at holde Dom, efterdi han er Menneskesøn.
స మనుష్యపుత్రః ఏతస్మాత్ కారణాత్ పితా దణ్డకరణాధికారమపి తస్మిన్ సమర్పితవాన్|
28 Undrer eder ikke herover; thi den Time kommer, på hvilken alle de, som ere i Gravene, skulle høre hans Røst,
ఏతదర్థే యూయమ్ ఆశ్చర్య్యం న మన్యధ్వం యతో యస్మిన్ సమయే తస్య నినాదం శ్రుత్వా శ్మశానస్థాః సర్వ్వే బహిరాగమిష్యన్తి సమయ ఏతాదృశ ఉపస్థాస్యతి|
29 og de skulle gå frem, de, som have gjort det gode, til Livets Opstandelse, men de, som have gjort det onde, til Dommens Opstandelse.
తస్మాద్ యే సత్కర్మ్మాణి కృతవన్తస్త ఉత్థాయ ఆయుః ప్రాప్స్యన్తి యే చ కుకర్మాణి కృతవన్తస్త ఉత్థాయ దణ్డం ప్రాప్స్యన్తి|
30 Jeg kan slet intet gøre af mig selv; således som jeg hører, dømmer jeg, og min Dom er retfærdig; thi jeg søger ikke min Villie, men hans Villie, som sendte mig.
అహం స్వయం కిమపి కర్త్తుం న శక్నోమి యథా శుణోమి తథా విచారయామి మమ విచారఞ్చ న్యాయ్యః యతోహం స్వీయాభీష్టం నేహిత్వా మత్ప్రేరయితుః పితురిష్టమ్ ఈహే|
31 Dersom jeg vidner om mig selv, er mit Vidnesbyrd ikke sandt".
యది స్వస్మిన్ స్వయం సాక్ష్యం దదామి తర్హి తత్సాక్ష్యమ్ ఆగ్రాహ్యం భవతి;
32 Det er en anden, som vidner om mig, og jeg ved, at det Vidnesbyrd er sandt, som han vidner om mig.
కిన్తు మదర్థేఽపరో జనః సాక్ష్యం దదాతి మదర్థే తస్య యత్ సాక్ష్యం తత్ సత్యమ్ ఏతదప్యహం జానామి|
33 I have sendt Bud til Johannes, og han har vidnet for sandheden.
యుష్మాభి ర్యోహనం ప్రతి లోకేషు ప్రేరితేషు స సత్యకథాయాం సాక్ష్యమదదాత్|
34 Dog, jeg henter ikke Vidnesbyrdet fra et Menneske; men dette siger jeg, for at I skulle frelses.
మానుషాదహం సాక్ష్యం నోపేక్షే తథాపి యూయం యథా పరిత్రయధ్వే తదర్థమ్ ఇదం వాక్యం వదామి|
35 Han var det brændende og skinnende Lys, og I have til en Tid villet fryde eder ved hans Lys.
యోహన్ దేదీప్యమానో దీప ఇవ తేజస్వీ స్థితవాన్ యూయమ్ అల్పకాలం తస్య దీప్త్యానన్దితుం సమమన్యధ్వం|
36 Men det Vidnesbyrd, som jeg har, er større end Johannes's; thi de Gerninger, som Faderen har givet mig at fuldbyrde, selve de Gerninger, som jeg gør, vidne om mig, at Faderen har udsendt mig.
కిన్తు తత్ప్రమాణాదపి మమ గురుతరం ప్రమాణం విద్యతే పితా మాం ప్రేష్య యద్యత్ కర్మ్మ సమాపయితుం శక్త్తిమదదాత్ మయా కృతం తత్తత్ కర్మ్మ మదర్థే ప్రమాణం దదాతి|
37 Og Faderen, som sendte mig, han har vidnet om mig. I have aldrig hverken hørt hans Røst eller set hans skikkelse,
యః పితా మాం ప్రేరితవాన్ మోపి మదర్థే ప్రమాణం దదాతి| తస్య వాక్యం యుష్మాభిః కదాపి న శ్రుతం తస్య రూపఞ్చ న దృష్టం
38 og hans Ord have I ikke blivende i eder; thi den, som han udsendte, ham tro I ikke.
తస్య వాక్యఞ్చ యుష్మాకమ్ అన్తః కదాపి స్థానం నాప్నోతి యతః స యం ప్రేషితవాన్ యూయం తస్మిన్ న విశ్వసిథ|
39 I ransage Skrifterne, fordi I mene i dem at have evigt Liv; og det er dem, som vidne om mig. (aiōnios g166)
ధర్మ్మపుస్తకాని యూయమ్ ఆలోచయధ్వం తై ర్వాక్యైరనన్తాయుః ప్రాప్స్యామ ఇతి యూయం బుధ్యధ్వే తద్ధర్మ్మపుస్తకాని మదర్థే ప్రమాణం దదతి| (aiōnios g166)
40 Og I ville ikke komme til mig, for at I kunne have Liv.
తథాపి యూయం పరమాయుఃప్రాప్తయే మమ సంనిధిమ్ న జిగమిషథ|
41 Jeg tager ikke Ære af Mennesker;
అహం మానుషేభ్యః సత్కారం న గృహ్లామి|
42 men jeg kender eder, at I have ikke Guds Kærlighed i eder.
అహం యుష్మాన్ జానామి; యుష్మాకమన్తర ఈశ్వరప్రేమ నాస్తి|
43 Jeg er kommen i min Faders Navn, og I modtage mig ikke; dersom en anden kommer i sit eget Navn, ham ville I modtage.
అహం నిజపితు ర్నామ్నాగతోస్మి తథాపి మాం న గృహ్లీథ కిన్తు కశ్చిద్ యది స్వనామ్నా సమాగమిష్యతి తర్హి తం గ్రహీష్యథ|
44 Hvorledes kunne I tro, I, som tage Ære af hverandre, og den Ære, som er fra den eneste Gud, søge I ikke?
యూయమ్ ఈశ్వరాత్ సత్కారం న చిష్టత్వా కేవలం పరస్పరం సత్కారమ్ చేద్ ఆదధ్వ్వే తర్హి కథం విశ్వసితుం శక్నుథ?
45 Tænker ikke, at jeg vil anklage eder for Faderen; der er en, som anklager eder, Moses, til hvem I have sat eders Håb.
పుతుః సమీపేఽహం యుష్మాన్ అపవదిష్యామీతి మా చిన్తయత యస్మిన్, యస్మిన్ యుష్మాకం విశ్వసః సఏవ మూసా యుష్మాన్ అపవదతి|
46 Thi dersom I troede Moses. troede I mig; thi han har skrevet om mig,
యది యూయం తస్మిన్ వ్యశ్వసిష్యత తర్హి మయ్యపి వ్యశ్వసిష్యత, యత్ స మయి లిఖితవాన్|
47 Men tro I ikke hans Skrifter, hvorledes skulle I da tro mine Ord?"
తతో యది తేన లిఖితవాని న ప్రతిథ తర్హి మమ వాక్యాని కథం ప్రత్యేష్యథ?
