Johannes 17
1 Dette talte Jesus; og han opløftede sine Øjne til Himmelen og sagde: "Fader! Timen er kommen; herliggør din Søn, for at Sønnen må herliggøre dig,
தத: பரம்’ யீஸு²ரேதா: கதா²: கத²யித்வா ஸ்வர்க³ம்’ விலோக்யைதத் ப்ரார்த²யத், ஹே பித: ஸமய உபஸ்தி²தவாந்; யதா² தவ புத்ரஸ்தவ மஹிமாநம்’ ப்ரகாஸ²யதி தத³ர்த²ம்’ த்வம்’ நிஜபுத்ரஸ்ய மஹிமாநம்’ ப்ரகாஸ²ய|
2 ligesom du har givet ham Magt over alt Kød, for at han skal give alle dem, som du har givet ham, evigt Liv. (aiōnios g166)
த்வம்’ யோல்லோகாந் தஸ்ய ஹஸ்தே ஸமர்பிதவாந் ஸ யதா² தேப்⁴யோ(அ)நந்தாயு ர்த³தா³தி தத³ர்த²ம்’ த்வம்’ ப்ராணிமாத்ராணாம் அதி⁴பதித்வபா⁴ரம்’ தஸ்மை த³த்தவாந்| (aiōnios g166)
3 Men dette er det evige Liv, at de kende dig, den eneste sande Gud, og den, du udsendte, Jesus Kristus. (aiōnios g166)
யஸ்த்வம் அத்³விதீய: ஸத்ய ஈஸ்²வரஸ்த்வயா ப்ரேரிதஸ்²ச யீஸு²: க்²ரீஷ்ட ஏதயோருப⁴யோ: பரிசயே ப்ராப்தே(அ)நந்தாயு ர்ப⁴வதி| (aiōnios g166)
4 Jeg har herliggjort dig på Jorden ved at fuldbyrde den Gerning, som du har givet mig at gøre.
த்வம்’ யஸ்ய கர்ம்மணோ பா⁴ரம்’ மஹ்யம்’ த³த்தவாந், தத் ஸம்பந்நம்’ க்ரு’த்வா ஜக³த்யஸ்மிந் தவ மஹிமாநம்’ ப்ராகாஸ²யம்’|
5 Og Fader! herliggør du mig nu hos dig selv med den Herlighed, som jeg havde hos dig, før Verden var.
அதஏவ ஹே பித ர்ஜக³த்யவித்³யமாநே த்வயா ஸஹ திஷ்ட²தோ மம யோ மஹிமாஸீத் ஸம்ப்ரதி தவ ஸமீபே மாம்’ தம்’ மஹிமாநம்’ ப்ராபய|
6 Jeg har åbenbaret dit Navn for de Mennesker, som du har givet mig ud af Verden; de vare dine, og du gav mig dem. og de have holdt dit Ord.
அந்யச்ச த்வம் ஏதஜ்ஜக³தோ யால்லோகாந் மஹ்யம் அத³தா³ அஹம்’ தேப்⁴யஸ்தவ நாம்நஸ்தத்த்வஜ்ஞாநம் அத³தா³ம்’, தே தவைவாஸந், த்வம்’ தாந் மஹ்யமத³தா³: , தஸ்மாத்தே தவோபதே³ஸ²ம் அக்³ரு’ஹ்லந்|
7 Nu vide de, at alt det, som du har givet mig, er fra dig.
த்வம்’ மஹ்யம்’ யத் கிஞ்சித்³ அத³தா³ஸ்தத்ஸர்வ்வம்’ த்வத்தோ ஜாயதே இத்யது⁴நாஜாநந்|
8 Thi de Ord, som du har givet mig, har jeg givet dem; og de have modtaget dem og erkendt i Sandhed, at jeg udgik fra dig, og de have troet, at du har udsendt mig.
மஹ்யம்’ யமுபதே³ஸ²ம் அத³தா³ அஹமபி தேப்⁴யஸ்தமுபதே³ஸ²ம் அத³தா³ம்’ தேபி தமக்³ரு’ஹ்லந் த்வத்தோஹம்’ நிர்க³த்ய த்வயா ப்ரேரிதோப⁴வம் அத்ர ச வ்யஸ்²வஸந்|
9 Jeg beder for dem; jeg beder ikke for Verden, men for dem, som du har givet mig; thi de ere dine.
தேஷாமேவ நிமித்தம்’ ப்ரார்த²யே(அ)ஹம்’ ஜக³தோ லோகநிமித்தம்’ ந ப்ரார்த²யே கிந்து யால்லோகாந் மஹ்யம் அத³தா³ஸ்தேஷாமேவ நிமித்தம்’ ப்ரார்த²யே(அ)ஹம்’ யதஸ்தே தவைவாஸதே|
10 Og alt mit er dit, og dit er mit; og jeg er herliggjort i dem.
யே மம தே தவ யே ச தவ தே மம ததா² தை ர்மம மஹிமா ப்ரகாஸ்²யதே|
11 Og jeg er ikke mere i Verden, men disse ere i Verden, og jeg kommer til dig. Hellige Fader! bevar dem i dit Navn, hvilket du har givet mig, for at de må være et ligesom vi.
ஸாம்ப்ரதம் அஸ்மிந் ஜக³தி மமாவஸ்தி²தே: ஸே²ஷம் அப⁴வத் அஹம்’ தவ ஸமீபம்’ க³ச்சா²மி கிந்து தே ஜக³தி ஸ்தா²ஸ்யந்தி; ஹே பவித்ர பிதராவயோ ர்யதை²கத்வமாஸ்தே ததா² தேஷாமப்யேகத்வம்’ ப⁴வதி தத³ர்த²ம்’ யால்லோகாந் மஹ்யம் அத³தா³ஸ்தாந் ஸ்வநாம்நா ரக்ஷ|
12 Da jeg var hos dem, bevarede jeg dem i dit Navn, hvilket du har givet mig, og jeg vogtede dem, og ingen af dem blev fortabt, uden Fortabelsens Søn, for at Skriften skulde opfyldes.
யாவந்தி தி³நாநி ஜக³த்யஸ்மிந் தை: ஸஹாஹமாஸம்’ தாவந்தி தி³நாநி தாந் தவ நாம்நாஹம்’ ரக்ஷிதவாந்; யால்லோகாந் மஹ்யம் அத³தா³ஸ்தாந் ஸர்வ்வாந் அஹமரக்ஷம்’, தேஷாம்’ மத்⁴யே கேவலம்’ விநாஸ²பாத்ரம்’ ஹாரிதம்’ தேந த⁴ர்ம்மபுஸ்தகஸ்ய வசநம்’ ப்ரத்யக்ஷம்’ ப⁴வதி|
13 Men nu kommer jeg til dig, og dette taler jeg i Verden, for at de må have min Glæde fuldkommet i sig.
கிந்த்வது⁴நா தவ ஸந்நிதி⁴ம்’ க³ச்சா²மி மயா யதா² தேஷாம்’ ஸம்பூர்ணாநந்தோ³ ப⁴வதி தத³ர்த²மஹம்’ ஜக³தி திஷ்ட²ந் ஏதா: கதா² அகத²யம்|
14 Jeg har givet dem dit Ord; og Verden har hadet dem, fordi de ikke ere af Verden, ligesom jeg ikke er af Verden.
தவோபதே³ஸ²ம்’ தேப்⁴யோ(அ)த³தா³ம்’ ஜக³தா ஸஹ யதா² மம ஸம்ப³ந்தோ⁴ நாஸ்தி ததா² ஜஜதா ஸஹ தேஷாமபி ஸம்ப³ந்தா⁴பா⁴வாஜ் ஜக³தோ லோகாஸ்தாந் ரு’தீயந்தே|
15 Jeg beder ikke om, at du vil tage dem ud af Verden, men at du vil bevare dem fra det onde.
த்வம்’ ஜக³தஸ்தாந் க்³ரு’ஹாணேதி ந ப்ரார்த²யே கிந்த்வஸு²பா⁴த்³ ரக்ஷேதி ப்ரார்த²யேஹம்|
16 De ere ikke af Verden, ligesom jeg ikke er af Verden.
அஹம்’ யதா² ஜக³த்ஸம்ப³ந்தீ⁴யோ ந ப⁴வாமி ததா² தேபி ஜக³த்ஸம்ப³ந்தீ⁴யா ந ப⁴வந்தி|
17 Hellige dem i Sandheden; dit Ord er Sandhed.
தவ ஸத்யகத²யா தாந் பவித்ரீகுரு தவ வாக்யமேவ ஸத்யம்’|
18 Ligesom du har udsendt mig til Verden, så har også jeg udsendt dem til Verden.
த்வம்’ யதா² மாம்’ ஜக³தி ப்ரைரயஸ்ததா²ஹமபி தாந் ஜக³தி ப்ரைரயம்’|
19 Og jeg helliger mig selv for dem, for at også de skulle være helligede i Sandheden.
தேஷாம்’ ஹிதார்த²ம்’ யதா²ஹம்’ ஸ்வம்’ பவித்ரீகரோமி ததா² ஸத்யகத²யா தேபி பவித்ரீப⁴வந்து|
20 Men jeg beder ikke alene for disse, men også for dem, som ved deres Ord tro på mig,
கேவலம்’ ஏதேஷாமர்தே² ப்ரார்த²யே(அ)ஹம் இதி ந கிந்த்வேதேஷாமுபதே³ஸே²ந யே ஜநா மயி விஸ்²வஸிஷ்யந்தி தேஷாமப்யர்தே² ப்ரார்தே²யே(அ)ஹம்|
21 at de må alle være eet; ligesom du, Fader! i mig, og jeg i dig, at også de skulle være eet i os, for at Verden må tro, at du har udsendt mig.
ஹே பிதஸ்தேஷாம்’ ஸர்வ்வேஷாம் ஏகத்வம்’ ப⁴வது தவ யதா² மயி மம ச யதா² த்வய்யேகத்வம்’ ததா² தேஷாமப்யாவயோரேகத்வம்’ ப⁴வது தேந த்வம்’ மாம்’ ப்ரேரிதவாந் இதி ஜக³தோ லோகா: ப்ரதியந்து|
22 Og den Herlighed, som du har givet mig, har jeg givet dem, for at de skulle være eet, ligesom vi ere eet,
யதா²வயோரேகத்வம்’ ததா² தேஷாமப்யேகத்வம்’ ப⁴வது தேஷ்வஹம்’ மயி ச த்வம் இத்த²ம்’ தேஷாம்’ ஸம்பூர்ணமேகத்வம்’ ப⁴வது, த்வம்’ ப்ரேரிதவாந் த்வம்’ மயி யதா² ப்ரீயஸே ச ததா² தேஷ்வபி ப்ரீதவாந் ஏதத்³யதா² ஜக³தோ லோகா ஜாநந்தி
23 jeg i dem og du i mig, for at de må være fuldkommede til eet, for at Verden må erkende, at du har udsendt mig og har elsket dem, ligesom du har elsket mig.
தத³ர்த²ம்’ த்வம்’ யம்’ மஹிமாநம்’ மஹ்யம் அத³தா³ஸ்தம்’ மஹிமாநம் அஹமபி தேப்⁴யோ த³த்தவாந்|
24 Fader! jeg vil, at, hvor jeg er, skulle også de, som du har givet mig, være hos mig, for at de må skue min Herlighed, som du har givet mig; thi du har elsket mig før Verdens Grundlæggelse.
ஹே பித ர்ஜக³தோ நிர்ம்மாணாத் பூர்வ்வம்’ மயி ஸ்நேஹம்’ க்ரு’த்வா யம்’ மஹிமாநம்’ த³த்தவாந் மம தம்’ மஹிமாநம்’ யதா² தே பஸ்²யந்தி தத³ர்த²ம்’ யால்லோகாந் மஹ்யம்’ த³த்தவாந் அஹம்’ யத்ர திஷ்டா²மி தேபி யதா² தத்ர திஷ்ட²ந்தி மமைஷா வாஞ்சா²|
25 Retfærdige Fader! og Verden har ikke kendt dig, men jeg har kendt dig, og disse have kendt, at du har udsendt mig.
ஹே யதா²ர்தி²க பித ர்ஜக³தோ லோகைஸ்த்வய்யஜ்ஞாதேபி த்வாமஹம்’ ஜாநே த்வம்’ மாம்’ ப்ரேரிதவாந் இதீமே ஸி²ஷ்யா ஜாநந்தி|
26 Og jeg har kundgjort dem dit Navn og vil kundgøre dem det, for at den Kærlighed, hvormed du har elsket mig, skal være i dem, og jeg i dem."
யதா²ஹம்’ தேஷு திஷ்டா²மி ததா² மயி யேந ப்ரேம்நா ப்ரேமாகரோஸ்தத் தேஷு திஷ்ட²தி தத³ர்த²ம்’ தவ நாமாஹம்’ தாந் ஜ்ஞாபிதவாந் புநரபி ஜ்ஞாபயிஷ்யாமி|
