< Johannes 14 >

1 "Eders Hjerte forfærdes ikke! Tror på Gud, og tror på mig!
మనోదుఃఖినో మా భూత; ఈశ్వరే విశ్వసిత మయి చ విశ్వసిత|
2 I min Faders Hus er der mange Boliger. Dersom det ikke var så, havde jeg sagt eder det; thi jeg går bort for at berede eder Sted.
మమ పితు గృహే బహూని వాసస్థాని సన్తి నో చేత్ పూర్వ్వం యుష్మాన్ అజ్ఞాపయిష్యం యుష్మదర్థం స్థానం సజ్జయితుం గచ్ఛామి|
3 Og når jeg er gået bort og har beredt eder Sted, kommer jeg igen og tager eder til mig, for at, hvor jeg er, der skulle også I være.
యది గత్వాహం యుష్మన్నిమిత్తం స్థానం సజ్జయామి తర్హి పనరాగత్య యుష్మాన్ స్వసమీపం నేష్యామి, తతో యత్రాహం తిష్ఠామి తత్ర యూయమపి స్థాస్యథ|
4 Og hvor jeg går hen, derhen vide I Vejen."
అహం యత్స్థానం బ్రజామి తత్స్థానం యూయం జానీథ తస్య పన్థానమపి జానీథ|
5 Thomas siger til ham: "Herre! vi vide ikke, hvor du går hen; og hvorledes kunne vi vide Vejen?"
తదా థోమా అవదత్, హే ప్రభో భవాన్ కుత్ర యాతి తద్వయం న జానీమః, తర్హి కథం పన్థానం జ్ఞాతుం శక్నుమః?
6 Jesus siger til ham: "Jeg er Vejen og Sandheden og Livet; der kommer ingen til Faderen uden ved mig.
యీశురకథయద్ అహమేవ సత్యజీవనరూపపథో మయా న గన్తా కోపి పితుః సమీపం గన్తుం న శక్నోతి|
7 Havde I kendt mig, da havde I også kendt min Fader; og fra nu af kende I ham og have set ham."
యది మామ్ అజ్ఞాస్యత తర్హి మమ పితరమప్యజ్ఞాస్యత కిన్త్వధునాతస్తం జానీథ పశ్యథ చ|
8 Filip siger til ham: "Herre! vis os Faderen, og det er os nok."
తదా ఫిలిపః కథితవాన్, హే ప్రభో పితరం దర్శయ తస్మాదస్మాకం యథేష్టం భవిష్యతి|
9 Jesus siger til ham: "Så lang en Tid har jeg været hos eder, og du kender mig ikke, Filip? Den, som har set mig, har set Faderen; hvorledes kan du da sige: Vis os Faderen?
తతో యీశుః ప్రత్యావాదీత్, హే ఫిలిప యుష్మాభిః సార్ద్ధమ్ ఏతావద్దినాని స్థితమపి మాం కిం న ప్రత్యభిజానాసి? యో జనో మామ్ అపశ్యత్ స పితరమప్యపశ్యత్ తర్హి పితరమ్ అస్మాన్ దర్శయేతి కథాం కథం కథయసి?
10 Tror du ikke, at jeg er i Faderen, og Faderen er i mig? De Ord, som jeg siger til eder, taler jeg ikke af mig selv; men Faderen, som bliver i mig, han gør sine Gerninger.
అహం పితరి తిష్ఠామి పితా మయి తిష్ఠతీతి కిం త్వం న ప్రత్యషి? అహం యద్వాక్యం వదామి తత్ స్వతో న వదామి కిన్తు యః పితా మయి విరాజతే స ఏవ సర్వ్వకర్మ్మాణి కరాతి|
11 Tror mig, at jeg er i Faderen, og Faderen er i mig; men ville I ikke, så tror mig dog for selve Gerningernes Skyld!
అతఏవ పితర్య్యహం తిష్ఠామి పితా చ మయి తిష్ఠతి మమాస్యాం కథాయాం ప్రత్యయం కురుత, నో చేత్ కర్మ్మహేతోః ప్రత్యయం కురుత|
12 Sandelig, sandelig, siger jeg eder, den, som tror på mig, de Gerninger, som jeg gør, skal også han gøre, og han skal gøre større Gerninger end disse; thi jeg går til Faderen,
అహం యుష్మానతియథార్థం వదామి, యో జనో మయి విశ్వసితి సోహమివ కర్మ్మాణి కరిష్యతి వరం తతోపి మహాకర్మ్మాణి కరిష్యతి యతో హేతోరహం పితుః సమీపం గచ్ఛామి|
13 og hvad som helst I bede om i mit Navn, det vil jeg gøre, for at Faderen må herliggøres ved Sønnen.
యథా పుత్రేణ పితు ర్మహిమా ప్రకాశతే తదర్థం మమ నామ ప్రోచ్య యత్ ప్రార్థయిష్యధ్వే తత్ సఫలం కరిష్యామి|
14 Dersom I bede om noget i mit Navn, vil jeg gøre det.
యది మమ నామ్నా యత్ కిఞ్చిద్ యాచధ్వే తర్హి తదహం సాధయిష్యామి|
15 Dersom I elske mig, da holder mine Befalinger!
యది మయి ప్రీయధ్వే తర్హి మమాజ్ఞాః సమాచరత|
16 Og jeg vil bede Faderen, og han skal give eder en anden Talsmand til at være hos eder evindelig, (aiōn g165)
తతో మయా పితుః సమీపే ప్రార్థితే పితా నిరన్తరం యుష్మాభిః సార్ద్ధం స్థాతుమ్ ఇతరమేకం సహాయమ్ అర్థాత్ సత్యమయమ్ ఆత్మానం యుష్మాకం నికటం ప్రేషయిష్యతి| (aiōn g165)
17 den Sandhedens Ånd, som Verden ikke kan modtage, thi den ser den ikke og kender den ikke; men I kende den, thi den bliver hos eder og skal være i eder.
ఏతజ్జగతో లోకాస్తం గ్రహీతుం న శక్నువన్తి యతస్తే తం నాపశ్యన్ నాజనంశ్చ కిన్తు యూయం జానీథ యతో హేతోః స యుష్మాకమన్త ర్నివసతి యుష్మాకం మధ్యే స్థాస్యతి చ|
18 Jeg vil ikke efterlade eder faderløse; jeg kommer til eder.
అహం యుష్మాన్ అనాథాన్ కృత్వా న యాస్యామి పునరపి యుష్మాకం సమీపమ్ ఆగమిష్యామి|
19 Endnu en liden Stund, og Verden ser mig ikke mere, men I se mig; thi jeg lever, og I skulle leve.
కియత్కాలరత్ పరమ్ అస్య జగతో లోకా మాం పున ర్న ద్రక్ష్యన్తి కిన్తు యూయం ద్రక్ష్యథ; అహం జీవిష్యామి తస్మాత్ కారణాద్ యూయమపి జీవిష్యథ|
20 På den Dag skulle I erkende, at jeg er i min Fader, og I i mig, og jeg i eder.
పితర్య్యహమస్మి మయి చ యూయం స్థ, తథాహం యుష్మాస్వస్మి తదపి తదా జ్ఞాస్యథ|
21 Den, som har mine Befalinger og holder dem, han er den, som elsker mig; men den, som elsker mig, skal elskes af min Fader; og jeg skal elske ham og åbenbare mig for ham."
యో జనో మమాజ్ఞా గృహీత్వా తా ఆచరతి సఏవ మయి ప్రీయతే; యో జనశ్చ మయి ప్రీయతే సఏవ మమ పితుః ప్రియపాత్రం భవిష్యతి, తథాహమపి తస్మిన్ ప్రీత్వా తస్మై స్వం ప్రకాశయిష్యామి|
22 Judas (ikke Iskariot) siger til ham: "Herre! hvor kommer det, at du vil åbenbare dig for os og ikke for verden?"
తదా ఈష్కరియోతీయాద్ అన్యో యిహూదాస్తమవదత్, హే ప్రభో భవాన్ జగతో లోకానాం సన్నిధౌ ప్రకాశితో న భూత్వాస్మాకం సన్నిధౌ కుతః ప్రకాశితో భవిష్యతి?
23 Jesus svarede og sagde til ham: "Om nogen elsker mig, vil han holde mit Ord; og min Fader skal elske ham, og vi skulle komme til ham og tage Bolig hos ham.
తతో యీశుః ప్రత్యుదితవాన్, యో జనో మయి ప్రీయతే స మమాజ్ఞా అపి గృహ్లాతి, తేన మమ పితాపి తస్మిన్ ప్రేష్యతే, ఆవాఞ్చ తన్నికటమాగత్య తేన సహ నివత్స్యావః|
24 Den, som ikke elsker mig, holder ikke mine Ord; og det Ord, som I høre, er ikke mit, men Faderens, som sendte mig.
యో జనో మయి న ప్రీయతే స మమ కథా అపి న గృహ్లాతి పునశ్చ యామిమాం కథాం యూయం శృణుథ సా కథా కేవలస్య మమ న కిన్తు మమ ప్రేరకో యః పితా తస్యాపి కథా|
25 Dette har jeg talt til eder, medens jeg blev hos eder.
ఇదానీం యుష్మాకం నికటే విద్యమానోహమ్ ఏతాః సకలాః కథాః కథయామి|
26 Men Talsmanden, den Helligånd, som Faderen vil sende i mit Navn, han skal lære eder alle Ting og minde eder om alle Ting, som jeg har sagt eder.
కిన్త్వితః పరం పిత్రా యః సహాయోఽర్థాత్ పవిత్ర ఆత్మా మమ నామ్ని ప్రేరయిష్యతి స సర్వ్వం శిక్షయిత్వా మయోక్తాః సమస్తాః కథా యుష్మాన్ స్మారయిష్యతి|
27 Fred efterlader jeg eder, min Fred giver jeg eder; jeg giver eder ikke, som Verden giver. Eders Hjerte forfærdes ikke og forsage ikke!
అహం యుష్మాకం నికటే శాన్తిం స్థాపయిత్వా యామి, నిజాం శాన్తిం యుష్మభ్యం దదామి, జగతో లోకా యథా దదాతి తథాహం న దదామి; యుష్మాకమ్ అన్తఃకరణాని దుఃఖితాని భీతాని చ న భవన్తు|
28 I have hørt, at jeg sagde til eder: Jeg går bort og kommer til eder igen. Dersom I elskede mig, da glædede I eder over, at jeg går til Faderen; thi Faderen er større end jeg.
అహం గత్వా పునరపి యుష్మాకం సమీపమ్ ఆగమిష్యామి మయోక్తం వాక్యమిదం యూయమ్ అశ్రౌష్ట; యది మయ్యప్రేష్యధ్వం తర్హ్యహం పితుః సమీపం గచ్ఛామి మమాస్యాం కథాయాం యూయమ్ అహ్లాదిష్యధ్వం యతో మమ పితా మత్తోపి మహాన్|
29 Og nu har jeg sagt eder det, før det sker, for at I skulle tro, når det er sket.
తస్యా ఘటనాయాః సమయే యథా యుష్మాకం శ్రద్ధా జాయతే తదర్థమ్ అహం తస్యా ఘటనాయాః పూర్వ్వమ్ ఇదానీం యుష్మాన్ ఏతాం వార్త్తాం వదామి|
30 Jeg skal herefter ikke tale meget med eder; thi denne Verdens Fyrste kommer, og han har slet intet i mig;
ఇతః పరం యుష్మాభిః సహ మమ బహవ ఆలాపా న భవిష్యన్తి యతః కారణాద్ ఏతస్య జగతః పతిరాగచ్ఛతి కిన్తు మయా సహ తస్య కోపి సమ్బన్ధో నాస్తి|
31 men for at verden skal kende, at jeg elsker Faderen og gør således, som Faderen har befalet mig: så står nu op, lader os gå herfra!"
అహం పితరి ప్రేమ కరోమి తథా పితు ర్విధివత్ కర్మ్మాణి కరోమీతి యేన జగతో లోకా జానన్తి తదర్థమ్ ఉత్తిష్ఠత వయం స్థానాదస్మాద్ గచ్ఛామ|

< Johannes 14 >