< Johannes 14 >
1 "Eders Hjerte forfærdes ikke! Tror på Gud, og tror på mig!
మనోదుఃఖినో మా భూత; ఈశ్వరే విశ్వసిత మయి చ విశ్వసిత|
2 I min Faders Hus er der mange Boliger. Dersom det ikke var så, havde jeg sagt eder det; thi jeg går bort for at berede eder Sted.
మమ పితు గృహే బహూని వాసస్థాని సన్తి నో చేత్ పూర్వ్వం యుష్మాన్ అజ్ఞాపయిష్యం యుష్మదర్థం స్థానం సజ్జయితుం గచ్ఛామి|
3 Og når jeg er gået bort og har beredt eder Sted, kommer jeg igen og tager eder til mig, for at, hvor jeg er, der skulle også I være.
యది గత్వాహం యుష్మన్నిమిత్తం స్థానం సజ్జయామి తర్హి పనరాగత్య యుష్మాన్ స్వసమీపం నేష్యామి, తతో యత్రాహం తిష్ఠామి తత్ర యూయమపి స్థాస్యథ|
4 Og hvor jeg går hen, derhen vide I Vejen."
అహం యత్స్థానం బ్రజామి తత్స్థానం యూయం జానీథ తస్య పన్థానమపి జానీథ|
5 Thomas siger til ham: "Herre! vi vide ikke, hvor du går hen; og hvorledes kunne vi vide Vejen?"
తదా థోమా అవదత్, హే ప్రభో భవాన్ కుత్ర యాతి తద్వయం న జానీమః, తర్హి కథం పన్థానం జ్ఞాతుం శక్నుమః?
6 Jesus siger til ham: "Jeg er Vejen og Sandheden og Livet; der kommer ingen til Faderen uden ved mig.
యీశురకథయద్ అహమేవ సత్యజీవనరూపపథో మయా న గన్తా కోపి పితుః సమీపం గన్తుం న శక్నోతి|
7 Havde I kendt mig, da havde I også kendt min Fader; og fra nu af kende I ham og have set ham."
యది మామ్ అజ్ఞాస్యత తర్హి మమ పితరమప్యజ్ఞాస్యత కిన్త్వధునాతస్తం జానీథ పశ్యథ చ|
8 Filip siger til ham: "Herre! vis os Faderen, og det er os nok."
తదా ఫిలిపః కథితవాన్, హే ప్రభో పితరం దర్శయ తస్మాదస్మాకం యథేష్టం భవిష్యతి|
9 Jesus siger til ham: "Så lang en Tid har jeg været hos eder, og du kender mig ikke, Filip? Den, som har set mig, har set Faderen; hvorledes kan du da sige: Vis os Faderen?
తతో యీశుః ప్రత్యావాదీత్, హే ఫిలిప యుష్మాభిః సార్ద్ధమ్ ఏతావద్దినాని స్థితమపి మాం కిం న ప్రత్యభిజానాసి? యో జనో మామ్ అపశ్యత్ స పితరమప్యపశ్యత్ తర్హి పితరమ్ అస్మాన్ దర్శయేతి కథాం కథం కథయసి?
10 Tror du ikke, at jeg er i Faderen, og Faderen er i mig? De Ord, som jeg siger til eder, taler jeg ikke af mig selv; men Faderen, som bliver i mig, han gør sine Gerninger.
అహం పితరి తిష్ఠామి పితా మయి తిష్ఠతీతి కిం త్వం న ప్రత్యషి? అహం యద్వాక్యం వదామి తత్ స్వతో న వదామి కిన్తు యః పితా మయి విరాజతే స ఏవ సర్వ్వకర్మ్మాణి కరాతి|
11 Tror mig, at jeg er i Faderen, og Faderen er i mig; men ville I ikke, så tror mig dog for selve Gerningernes Skyld!
అతఏవ పితర్య్యహం తిష్ఠామి పితా చ మయి తిష్ఠతి మమాస్యాం కథాయాం ప్రత్యయం కురుత, నో చేత్ కర్మ్మహేతోః ప్రత్యయం కురుత|
12 Sandelig, sandelig, siger jeg eder, den, som tror på mig, de Gerninger, som jeg gør, skal også han gøre, og han skal gøre større Gerninger end disse; thi jeg går til Faderen,
అహం యుష్మానతియథార్థం వదామి, యో జనో మయి విశ్వసితి సోహమివ కర్మ్మాణి కరిష్యతి వరం తతోపి మహాకర్మ్మాణి కరిష్యతి యతో హేతోరహం పితుః సమీపం గచ్ఛామి|
13 og hvad som helst I bede om i mit Navn, det vil jeg gøre, for at Faderen må herliggøres ved Sønnen.
యథా పుత్రేణ పితు ర్మహిమా ప్రకాశతే తదర్థం మమ నామ ప్రోచ్య యత్ ప్రార్థయిష్యధ్వే తత్ సఫలం కరిష్యామి|
14 Dersom I bede om noget i mit Navn, vil jeg gøre det.
యది మమ నామ్నా యత్ కిఞ్చిద్ యాచధ్వే తర్హి తదహం సాధయిష్యామి|
15 Dersom I elske mig, da holder mine Befalinger!
యది మయి ప్రీయధ్వే తర్హి మమాజ్ఞాః సమాచరత|
16 Og jeg vil bede Faderen, og han skal give eder en anden Talsmand til at være hos eder evindelig, (aiōn )
తతో మయా పితుః సమీపే ప్రార్థితే పితా నిరన్తరం యుష్మాభిః సార్ద్ధం స్థాతుమ్ ఇతరమేకం సహాయమ్ అర్థాత్ సత్యమయమ్ ఆత్మానం యుష్మాకం నికటం ప్రేషయిష్యతి| (aiōn )
17 den Sandhedens Ånd, som Verden ikke kan modtage, thi den ser den ikke og kender den ikke; men I kende den, thi den bliver hos eder og skal være i eder.
ఏతజ్జగతో లోకాస్తం గ్రహీతుం న శక్నువన్తి యతస్తే తం నాపశ్యన్ నాజనంశ్చ కిన్తు యూయం జానీథ యతో హేతోః స యుష్మాకమన్త ర్నివసతి యుష్మాకం మధ్యే స్థాస్యతి చ|
18 Jeg vil ikke efterlade eder faderløse; jeg kommer til eder.
అహం యుష్మాన్ అనాథాన్ కృత్వా న యాస్యామి పునరపి యుష్మాకం సమీపమ్ ఆగమిష్యామి|
19 Endnu en liden Stund, og Verden ser mig ikke mere, men I se mig; thi jeg lever, og I skulle leve.
కియత్కాలరత్ పరమ్ అస్య జగతో లోకా మాం పున ర్న ద్రక్ష్యన్తి కిన్తు యూయం ద్రక్ష్యథ; అహం జీవిష్యామి తస్మాత్ కారణాద్ యూయమపి జీవిష్యథ|
20 På den Dag skulle I erkende, at jeg er i min Fader, og I i mig, og jeg i eder.
పితర్య్యహమస్మి మయి చ యూయం స్థ, తథాహం యుష్మాస్వస్మి తదపి తదా జ్ఞాస్యథ|
21 Den, som har mine Befalinger og holder dem, han er den, som elsker mig; men den, som elsker mig, skal elskes af min Fader; og jeg skal elske ham og åbenbare mig for ham."
యో జనో మమాజ్ఞా గృహీత్వా తా ఆచరతి సఏవ మయి ప్రీయతే; యో జనశ్చ మయి ప్రీయతే సఏవ మమ పితుః ప్రియపాత్రం భవిష్యతి, తథాహమపి తస్మిన్ ప్రీత్వా తస్మై స్వం ప్రకాశయిష్యామి|
22 Judas (ikke Iskariot) siger til ham: "Herre! hvor kommer det, at du vil åbenbare dig for os og ikke for verden?"
తదా ఈష్కరియోతీయాద్ అన్యో యిహూదాస్తమవదత్, హే ప్రభో భవాన్ జగతో లోకానాం సన్నిధౌ ప్రకాశితో న భూత్వాస్మాకం సన్నిధౌ కుతః ప్రకాశితో భవిష్యతి?
23 Jesus svarede og sagde til ham: "Om nogen elsker mig, vil han holde mit Ord; og min Fader skal elske ham, og vi skulle komme til ham og tage Bolig hos ham.
తతో యీశుః ప్రత్యుదితవాన్, యో జనో మయి ప్రీయతే స మమాజ్ఞా అపి గృహ్లాతి, తేన మమ పితాపి తస్మిన్ ప్రేష్యతే, ఆవాఞ్చ తన్నికటమాగత్య తేన సహ నివత్స్యావః|
24 Den, som ikke elsker mig, holder ikke mine Ord; og det Ord, som I høre, er ikke mit, men Faderens, som sendte mig.
యో జనో మయి న ప్రీయతే స మమ కథా అపి న గృహ్లాతి పునశ్చ యామిమాం కథాం యూయం శృణుథ సా కథా కేవలస్య మమ న కిన్తు మమ ప్రేరకో యః పితా తస్యాపి కథా|
25 Dette har jeg talt til eder, medens jeg blev hos eder.
ఇదానీం యుష్మాకం నికటే విద్యమానోహమ్ ఏతాః సకలాః కథాః కథయామి|
26 Men Talsmanden, den Helligånd, som Faderen vil sende i mit Navn, han skal lære eder alle Ting og minde eder om alle Ting, som jeg har sagt eder.
కిన్త్వితః పరం పిత్రా యః సహాయోఽర్థాత్ పవిత్ర ఆత్మా మమ నామ్ని ప్రేరయిష్యతి స సర్వ్వం శిక్షయిత్వా మయోక్తాః సమస్తాః కథా యుష్మాన్ స్మారయిష్యతి|
27 Fred efterlader jeg eder, min Fred giver jeg eder; jeg giver eder ikke, som Verden giver. Eders Hjerte forfærdes ikke og forsage ikke!
అహం యుష్మాకం నికటే శాన్తిం స్థాపయిత్వా యామి, నిజాం శాన్తిం యుష్మభ్యం దదామి, జగతో లోకా యథా దదాతి తథాహం న దదామి; యుష్మాకమ్ అన్తఃకరణాని దుఃఖితాని భీతాని చ న భవన్తు|
28 I have hørt, at jeg sagde til eder: Jeg går bort og kommer til eder igen. Dersom I elskede mig, da glædede I eder over, at jeg går til Faderen; thi Faderen er større end jeg.
అహం గత్వా పునరపి యుష్మాకం సమీపమ్ ఆగమిష్యామి మయోక్తం వాక్యమిదం యూయమ్ అశ్రౌష్ట; యది మయ్యప్రేష్యధ్వం తర్హ్యహం పితుః సమీపం గచ్ఛామి మమాస్యాం కథాయాం యూయమ్ అహ్లాదిష్యధ్వం యతో మమ పితా మత్తోపి మహాన్|
29 Og nu har jeg sagt eder det, før det sker, for at I skulle tro, når det er sket.
తస్యా ఘటనాయాః సమయే యథా యుష్మాకం శ్రద్ధా జాయతే తదర్థమ్ అహం తస్యా ఘటనాయాః పూర్వ్వమ్ ఇదానీం యుష్మాన్ ఏతాం వార్త్తాం వదామి|
30 Jeg skal herefter ikke tale meget med eder; thi denne Verdens Fyrste kommer, og han har slet intet i mig;
ఇతః పరం యుష్మాభిః సహ మమ బహవ ఆలాపా న భవిష్యన్తి యతః కారణాద్ ఏతస్య జగతః పతిరాగచ్ఛతి కిన్తు మయా సహ తస్య కోపి సమ్బన్ధో నాస్తి|
31 men for at verden skal kende, at jeg elsker Faderen og gør således, som Faderen har befalet mig: så står nu op, lader os gå herfra!"
అహం పితరి ప్రేమ కరోమి తథా పితు ర్విధివత్ కర్మ్మాణి కరోమీతి యేన జగతో లోకా జానన్తి తదర్థమ్ ఉత్తిష్ఠత వయం స్థానాదస్మాద్ గచ్ఛామ|