< Job 8 >

1 Så tog Sjuhiten Bildad til Orde og sagde:
Wtedy Bildad z Szuach odpowiedział:
2 "Hvor længe taler du så, hvor længe skal Mundens Uvejr rase?
Jak długo będziesz mówił takie rzeczy? [Jak długo] słowa z twoich ust [będą jak] gwałtowny wiatr?
3 Mon Gud vel bøjer Retten, bøjer den Almægtige Retfærd?
Czy Bóg wypacza sąd? Czy Wszechmocny wypacza sprawiedliwość?
4 Har dine Sønner syndet imod ham, og gav han dem deres Brøde i Vold,
Jeśli twoi synowie zgrzeszyli przeciwko niemu, a on ich odrzucił za ich nieprawość;
5 så søg du nu hen til Gud og bed hans Almagt om Nåde!
Jeśli zwrócisz się pilnie do Boga i będziesz błagać Wszechmocnego;
6 Såfremt du er ren og oprigtig, ja, da vil han våge over dig, genrejse din Retfærds Bolig;
Jeśli jesteś czysty i prawy, wtedy na pewno obudzi się dla ciebie i poszczęści mieszkaniu twojej sprawiedliwości.
7 din fordums Lykke vil synes ringe, såre stor skal din Fremtid blive.
A [choćby] twój początek był niewielki, jednak twój koniec bardzo się rozmnoży.
8 Thi spørg dog den befarne Slægt, læg Mærke til Fædrenes Granskning!
Bo zapytaj, proszę, dawnych pokoleń i rozważ doświadczenie ich ojców;
9 Vi er fra i Går, og intet ved vi, en Skygge er vore Dage på Jord.
(My bowiem jesteśmy wczorajsi i nic nie wiemy, ponieważ nasze dni na ziemi są [jak] cień).
10 Mon ej de kan lære dig, sige dig det og give dig Svar af Hjertet:
Czy oni nie pouczą cię i nie powiedzą ci, i czy z ich serc nie wypłyną słowa?
11 Vokser der Siv, hvor der ikke er Sump, gror Nilgræs frem, hvor der ikke er Vand?
Czy sitowie urośnie bez wilgoci? Czy trzcina urośnie bez wody?
12 Endnu i Grøde, uden at høstes, visner det før alt andet Græs.
Chociaż jeszcze jest świeża i nieskoszona, prędzej usycha niż inna trawa.
13 Så går det enhver, der glemmer Gud, en vanhelliges Håb slår fejl:
Takie [są] drogi wszystkich, którzy zapominają Boga, i [tak] zginie nadzieja obłudnika.
14 som Sommerspind er hans Tilflugt, hans Tillid er Spindelvæv;
Jego nadzieja zostanie podcięta, a jego ufność [będzie] jak pajęczyna.
15 han støtter sig til sit Hus, det falder, han klynger sig til det, ej står det fast.
Oprze się o swój dom, ale się nie ostoi; uchwyci się go, ale nie przetrwa.
16 I Solskinnet vokser han frodigt, hans Ranker breder sig Haven over,
Zieleni się na słońcu i w ogrodzie jego świeża latorośl wyrasta.
17 i Stendynger fletter hans Rødder sig ind, han hager sig fast mellem Sten;
Jego korzenie są splątane wśród kamieni i wyrastają spośród nich.
18 men rives han bort fra sit Sted, fornægter det ham: "Jeg har ikke set dig!"
Ale gdy go wyrwą z jego miejsca, wtedy miejsce to wyprze się go, [mówiąc]: Nie widziałem cię.
19 Se, det er Glæden, han har af sin Vej, og af Jorden fremspirer en anden!
Takie oto [jest] szczęście jego drogi, a z ziemi wyrosną inni.
20 Se, Gud agter ej den uskyldige ringe, han holder ej fast ved de ondes Hånd.
Oto Bóg nie odrzuci [człowieka] prawego, ale złoczyńcom nie poda ręki;
21 End skal han fylde din Mund med Latter og dine Læber med Jubel;
Aż się napełnią twoje usta uśmiechem, a twoje wargi radością.
22 dine Avindsmænd skal klædes i Skam og gudløses Telt ej findes mer!
Gdyż ci, którzy cię nienawidzą, okryją się hańbą, a namiotu niegodziwych [już] nie będzie.

< Job 8 >