Job 8
1 Så tog Sjuhiten Bildad til Orde og sagde:
Bilidadi, moto ya Shuwa, azwaki maloba mpe alobaki:
2 "Hvor længe taler du så, hvor længe skal Mundens Uvejr rase?
« Kino tango nini okokoba koloba makambo ya boye? Maloba na yo ezali te lokola mopepe makasi?
3 Mon Gud vel bøjer Retten, bøjer den Almægtige Retfærd?
Boni, Nzambe abukaka mibeko, Nkolo-Na-Nguya-Nyonso abalolaka penza bosembo?
4 Har dine Sønner syndet imod ham, og gav han dem deres Brøde i Vold,
Soki bana na yo basalaki masumu liboso na Ye, apesaki nde bango etumbu mpo na mabe na bango!
5 så søg du nu hen til Gud og bed hans Almagt om Nåde!
Kasi yo, soki oluki Nzambe, soki osengi ngolu epai na Nkolo-Na-Nguya-Nyonso,
6 Såfremt du er ren og oprigtig, ja, da vil han våge over dig, genrejse din Retfærds Bolig;
soki ozali peto, soki ozali sembo, akotelema Ye moko, ata sik’oyo, mpo na kokata likambo na yo mpe kozongisela yo libula na yo, kolanda bosembo na yo.
7 din fordums Lykke vil synes ringe, såre stor skal din Fremtid blive.
Bozwi na yo ya kala ekomonana moke, pamba te bozwi oyo ekoya na sima ekozala monene koleka.
8 Thi spørg dog den befarne Slægt, læg Mærke til Fædrenes Granskning!
Nabondeli yo, tuna bato oyo baleka liboso, kanisa mpe landela malamu bwanya ya batata na bango,
9 Vi er fra i Går, og intet ved vi, en Skygge er vore Dage på Jord.
pamba te, biso, tozali bato ya lobi oyo ewuti koleka, toyebi eloko te, mpe mikolo na biso, awa na se, ezali kaka lokola elili.
10 Mon ej de kan lære dig, sige dig det og give dig Svar af Hjertet:
Bato ya kala bakoteya yo, bakoloba na yo, mpe, na bwanya na bango, bakobimisela yo mateya oyo:
11 Vokser der Siv, hvor der ikke er Sump, gror Nilgræs frem, hvor der ikke er Vand?
Boni, nzete ya papirisi ekoki penza kobota na esika oyo ezangi potopoto? Nzete oyo ebotaka na mayi ekoki solo kobota na esika ekawuka?
12 Endnu i Grøde, uden at høstes, visner det før alt andet Græs.
Ekawukaka liboso ya matiti nyonso, wana makasa na yango ezali nanu mobesu, ata bapikoli yango te.
13 Så går det enhver, der glemmer Gud, en vanhelliges Håb slår fejl:
Ndenge wana nde ezalaka, bomoi ya bato nyonso oyo babosanaka Nzambe; boye, elikya ya bato mabe ebebaka.
14 som Sommerspind er hans Tilflugt, hans Tillid er Spindelvæv;
Eloko oyo batielaka motema ekokatana, pamba te elikya na bango ezali lokola ndako ya limpulututu.
15 han støtter sig til sit Hus, det falder, han klynger sig til det, ej står det fast.
Ata batieli ndako na bango motema, esimbaka te; Ezala bakangami na yango, esimbaka kaka te.
16 I Solskinnet vokser han frodigt, hans Ranker breder sig Haven over,
Bazali lokola nzete ya mobesu na tango ya moyi makasi; mandalala na yango ezipaka elanga,
17 i Stendynger fletter hans Rødder sig ind, han hager sig fast mellem Sten;
elingaka misisa na yango zingazinga ya mabanga mpe epasolaka nzela kati na mabanga;
18 men rives han bort fra sit Sted, fornægter det ham: "Jeg har ikke set dig!"
kasi soki bapikoli nzete yango na esika na yango, esika yango ewanganaka nzete mpe elobaka: ‹ Natikala komona yo te! ›
19 Se, det er Glæden, han har af sin Vej, og af Jorden fremspirer en anden!
Ndenge wana nde suka na yango ekozala; mpe banzete mosusu ekobota kaka na mabele wana.
20 Se, Gud agter ej den uskyldige ringe, han holder ej fast ved de ondes Hånd.
Solo, Nzambe abwakaka te bato ya sembo, mpe alendisaka te maboko ya bato mabe.
21 End skal han fylde din Mund med Latter og dine Læber med Jubel;
Nzokande, akotondisa monoko na yo na koseka, mpe bibebu na yo na banzembo ya esengo.
22 dine Avindsmænd skal klædes i Skam og gudløses Telt ej findes mer!
Banguna na yo bakotondisama na soni, mpe bandako ya bato mabe ekozala lisusu te. »
