< Job 8 >

1 Så tog Sjuhiten Bildad til Orde og sagde:
ئینجا بیلدەدی شوحی وەڵامی دایەوە:
2 "Hvor længe taler du så, hvor længe skal Mundens Uvejr rase?
«هەتا کەی بەم شێوەیە قسە دەکەیت؟ ئەوەی لە دەمت دێتە دەرەوە ڕەشەبایە.
3 Mon Gud vel bøjer Retten, bøjer den Almægtige Retfærd?
ئایا خودا دادپەروەری بە لاڕێدا دەبات؟ ئایا توانادارەکە ڕاستودروستی بەدرۆدەخاتەوە؟
4 Har dine Sønner syndet imod ham, og gav han dem deres Brøde i Vold,
ئەو کاتەی ڕۆڵەکانت گوناهیان دەرهەق بە خودا کرد، ئەوا خودا سزای گوناهەکانی خۆیانی بەسەر هێنانەوە.
5 så søg du nu hen til Gud og bed hans Almagt om Nåde!
بەڵام ئەگەر تۆ بەیانییان زوو ڕوو لە خودا بکەیت، لە خودای هەرە بەتوانا بپاڕێیتەوە،
6 Såfremt du er ren og oprigtig, ja, da vil han våge over dig, genrejse din Retfærds Bolig;
ئەگەر تۆ بێگەرد و ڕاست بیت، ئەوا هەر ئێستا ئاوڕت لێ دەداتەوە و ماڵەکەی خۆتت وەک پاداشت بۆ دەگەڕێنێتەوە.
7 din fordums Lykke vil synes ringe, såre stor skal din Fremtid blive.
پاشەڕۆژەکەت هێندە تێروتەسەل دەبێت، کە سەرەتاکەت زۆر هەژار بووە.
8 Thi spørg dog den befarne Slægt, læg Mærke til Fædrenes Granskning!
«پرسیار لە نەوەی ڕابردوو بکە و بزانە لە باوباپیرانیانەوە چی فێربوون،
9 Vi er fra i Går, og intet ved vi, en Skygge er vore Dage på Jord.
چونکە ئێمە منداڵی دوێنێین و هیچ نازانین، ڕۆژگاریشمان لەسەر زەوی وەک سێبەر تێدەپەڕێت.
10 Mon ej de kan lære dig, sige dig det og give dig Svar af Hjertet:
ئایا ئەو نەوەیە فێرت ناکەن و پێت ناڵێن؟ یان بە بیری خۆیان قسەت لێ دەرناهێنن؟
11 Vokser der Siv, hvor der ikke er Sump, gror Nilgræs frem, hvor der ikke er Vand?
ئایا زەل بەبێ زۆنگاو گەشە دەکات، یان قامیش بەبێ ئاو شین دەبێت؟
12 Endnu i Grøde, uden at høstes, visner det før alt andet Græs.
بەڵکو ئەوان کە هێشتا گەشە دەکەن و نەبڕدراون، کەچی پێش هەموو گیایەک وشک دەبن،
13 Så går det enhver, der glemmer Gud, en vanhelliges Håb slår fejl:
بەو جۆرەیە سەرگوزەشتەی ژیانی هەموو ئەوانەی خودایان لەبیر کردووە و هیوای خوانەناسان لەناودەچێت.
14 som Sommerspind er hans Tilflugt, hans Tillid er Spindelvæv;
ئەوەی پاڵپشتەکەیەتی دەبڕدرێتەوە، پشتی بە تەونی جاڵجاڵۆکە بەستووە.
15 han støtter sig til sit Hus, det falder, han klynger sig til det, ej står det fast.
خۆی بە تەونەکەوە ڕادەگرێت بەڵام دەپچڕێت، دەستی پێوە دەگرێت و خۆی ڕاناگرێت.
16 I Solskinnet vokser han frodigt, hans Ranker breder sig Haven over,
ئەوانە وەک ڕووەکێکی تەڕ لەژێر تیشکی خۆردان، کە لەناو باخچەکەیدا چڵی تازە دەردەکات.
17 i Stendynger fletter hans Rødder sig ind, han hager sig fast mellem Sten;
بەسەر کۆمەڵە بەرددا ڕەگ دادەکوتێت و بە تاشەبەردەکانەوە خۆیان توند دەگرن.
18 men rives han bort fra sit Sted, fornægter det ham: "Jeg har ikke set dig!"
بەڵام کە لە شوێنی خۆی هەڵکەنرا، شوێنەکەی نکۆڵی لێ دەکات و دەڵێ:”من جێگای تۆ نیم.“
19 Se, det er Glæden, han har af sin Vej, og af Jorden fremspirer en anden!
ببینە، خۆشی ژیانەکەی تەنها ئەوەیە، کە لە جێگاکەیەوە یەکێکی دیکە چەکەرە دەکات.
20 Se, Gud agter ej den uskyldige ringe, han holder ej fast ved de ondes Hånd.
«بێگومان خودا ئەو کەسە ڕەت ناکاتەوە کە بێ کەموکوڕی بێت، کە هانی خراپەکاران نادات.
21 End skal han fylde din Mund med Latter og dine Læber med Jubel;
کاتێک دەمت پڕ لە پێکەنین دەکات و لێوەکانت پڕ لە هوتاف،
22 dine Avindsmænd skal klædes i Skam og gudløses Telt ej findes mer!
ناحەزانت شەرمەزاری لەبەر دەکەن و ڕەشماڵی خراپەکارانیش تەفروتوونا دەبن.»

< Job 8 >