Job 8
1 Så tog Sjuhiten Bildad til Orde og sagde:
Unya mitubag si Bildad ang Suhitanhon, ug miingon:
2 "Hvor længe taler du så, hvor længe skal Mundens Uvejr rase?
Hangtud anus-a ba mosulti ikaw niining mga butanga? Ug hangtud anus-a ang mga pulong sa imong baba mahisama sa usa ka hangin nga makusog?
3 Mon Gud vel bøjer Retten, bøjer den Almægtige Retfærd?
Balit-aron ba sa Dios ang justicia? Kun balit-aron ba sa Makagagahum ang pagkamatarung?
4 Har dine Sønner syndet imod ham, og gav han dem deres Brøde i Vold,
Kong ang imong mga anak nakasala batok kaniya, Ug siya mitugyan kanila ngadto sa kamot sa ilang paglapas;
5 så søg du nu hen til Gud og bed hans Almagt om Nåde!
Kong ikaw sa Dios mosingkamot sa pagpangita, Ug maghimo ka sa imong pangamuyo sa Makagagahum;
6 Såfremt du er ren og oprigtig, ja, da vil han våge over dig, genrejse din Retfærds Bolig;
Kong ikaw maputli ug matul-id pa unta, Sa pagkamatuod nahigmata unta siya tungod kanimo, Ug magahimong mauswagon sa puloy-anan sa imong pagkamatarung.
7 din fordums Lykke vil synes ringe, såre stor skal din Fremtid blive.
Ug bisan diyutay ra ang imong sinugdan, Apan magauswag kaayo ang imong kaulahian.
8 Thi spørg dog den befarne Slægt, læg Mærke til Fædrenes Granskning!
Kay susiha, ipangamuyo ko kanimo, ang panahon nga ming-agi, Ug magpahimulos ka sa imong kaugalingon niadtong ginapangita sa ilang mga amahan.
9 Vi er fra i Går, og intet ved vi, en Skygge er vore Dage på Jord.
(Kay kita ingon lamang sa kagahapon, ug walay hibangkaagan, Kay anino lamang ang atong mga adlaw sa ibabaw sa yuta):
10 Mon ej de kan lære dig, sige dig det og give dig Svar af Hjertet:
Dili ba sila motudlo kanimo, ug kanimo mosugilon, Ug magasulti sa mga pulong nga gikan sa ilang kasingkasing?
11 Vokser der Siv, hvor der ikke er Sump, gror Nilgræs frem, hvor der ikke er Vand?
Makatubo ba ang nipa kong walay lapok? Makatubo ba ang tangbo kong walay tubig?
12 Endnu i Grøde, uden at høstes, visner det før alt andet Græs.
Sa diha nga lunhaw pa kini ug dili pinutol, Kini malaya una sa ubang kabunglayonan.
13 Så går det enhver, der glemmer Gud, en vanhelliges Håb slår fejl:
Mao man ang kadalanan sa tanan nga mahikalimot sa Dios; Ug ang paglaum sa tawo nga walay Dios mawagtang:
14 som Sommerspind er hans Tilflugt, hans Tillid er Spindelvæv;
Ang iyang pagsalig pagaputlon, Ug ang iyang kalig-onan maoy usa ka balay sa lawa-lawa.
15 han støtter sig til sit Hus, det falder, han klynger sig til det, ej står det fast.
Siya mosandig sa iyang balay, apan kana mahuyang; Mopuyo siya dinha, apan kana dili molungtad.
16 I Solskinnet vokser han frodigt, hans Ranker breder sig Haven over,
Siya malunhaw sa atubangan sa adlaw, Ug ang iyang mga salingsing molabaw sa iyang tanaman.
17 i Stendynger fletter hans Rødder sig ind, han hager sig fast mellem Sten;
Ang iyang mga gamut mangapot duol sa tapok nga bato, Iyang makita ang dapit sa mga kabatoan.
18 men rives han bort fra sit Sted, fornægter det ham: "Jeg har ikke set dig!"
Kong siya pagapukanon gikan sa iyang dapit, Nan kini molimod kaniya, nga magaingon: Wala ako makakita kanimo.
19 Se, det er Glæden, han har af sin Vej, og af Jorden fremspirer en anden!
Ania karon, kini mao ang kalipay sa iyang dalan; Ug gikan sa yuta ang uban manggula.
20 Se, Gud agter ej den uskyldige ringe, han holder ej fast ved de ondes Hånd.
Ania karon, ang Dios dili mosalikway sa usa ka tawong hingpit. Ni motabang siya sa mga mamumuhat sa dautan.
21 End skal han fylde din Mund med Latter og dine Læber med Jubel;
Ang imong baba pagapun-on niya sa katawa, Ug kasadya sa imong mga ngabil.
22 dine Avindsmænd skal klædes i Skam og gudløses Telt ej findes mer!
Kadtong managdumot kanimo pagasul-oban sa kaulaw; Ug ang balong-balong niadtong mga dautan mangawagtang.
